Last year, I was working in a job t

Last year, I was working in a job that I truly hated. At least, I
thought I hated it. I would come home after a long day at school, and I
would have to mentally prepare myself to go to work. I dreaded this job so
much that I actually didn't want school to end on certain days because that
meant I had to be at work in a few hours! And while most people looked
forward to their weekends, I silently dreaded mine, because rather than be
out with my friends.
You're probably wondering what was so awful about this job for it to
cause me such stress. Was it the people with whom I worked' No, I
actually got along great with everyone. From the day I started my job, the
other employees (some who were my age, and some who were a bit older) were
all very nice, welcoming, and extremely friendly. They were also helpful;
if I ever had a problem, I knew right away that I didn't have to hesitate
to ask them to lend me a hand. I remember feeling very relieved and
grateful to him for helping me out and not making me look stupid.

So, if it wasn't the people, was it my managers who were causing me
such misery' Actually, no, it wasn't them either. I may not have realized
it at the time, but I had wonderful managers. They trained me well,
weren't afraid to give me a good amount of responsibility (and yet they
never overloaded me with work), and even gave me confidence in myself. I
remember, after a few weeks on the job, I wanted to learn how to work the
register. I was never afraid to ask my m...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี ผมทำงานที่แท้จริงเกลียดชัง น้อย ฉันคิดว่า ผมขี้เกียจ มาบ้านหลังจากวันที่โรงเรียน และจะได้เตรียมตัวไปทำงานจิตใจ ฉัน dreaded งานนี้ดังนั้นมากที่จริงไม่ต้องเรียนจบในบางวันเนื่องจากที่หมายถึง ผมจะอยู่ที่ทำงานกี่ชั่วโมง และใน ขณะที่คนส่วนใหญ่มองไปข้างหน้าเพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ของพวกเขา ฉันเงียบ ๆ dreaded เหมืองเนื่องจาก มากกว่าจะออกกับเพื่อนของฉันคุณอาจสงสัยว่า สิ่งน่ากลัวดังนั้นเกี่ยวกับงานนี้มันเกิดความเครียดดังกล่าว เป็นคนที่ มีที่ฉันทำงาน ' ไม่มี ฉันได้จริง ตามดีกับทุกคน จากวันผมเริ่มงาน การมีพนักงานคนอื่น (บางที่ได้อายุของฉัน และบางคนก็เก่าเล็กน้อย)ทั้งหมดมาก ต้อนรับ ดีมาก พวกเขาก็ยังดีเคย มีปัญหา ฉันรู้ทันทีว่า ผมไม่ได้มีลังเลขอให้เกื้อฉัน ผมจำได้ว่า รู้สึกเบามาก และขอบคุณเขาช่วยฉันออก และไม่ทำให้ฉันดูโง่ดังนั้น ถ้ามันไม่ได้คน มาผู้จัดการของฉันที่เป็นสาเหตุของฉันความทุกข์ยากเช่น ' จริง ไม่มี มันไม่ได้ให้อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันอาจไม่ได้รับที่เวลา แต่ผมผู้จัดการยอดเยี่ยม พวกเขาฝึกฉันดีไม่กลัวให้แก่จำนวนความรับผิดชอบดี (และ ยังพวกเขาไม่เกิดฉัน มีงาน), และแม้กระทั่งให้ฉันมั่นใจในตัวเอง ฉันจำ หลังจากสองสามสัปดาห์ที่ไป ฉันต้องการที่จะเรียนรู้วิธีการทำงานลงทะเบียน ผมไม่เคยกลัวที่จะถามฉัน m ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปีที่แล้วผมเป็นคนที่ทำงานในงานที่ฉันเกลียดอย่างแท้จริง อย่างน้อยผมคิดว่าผมเกลียดมัน
ฉันจะกลับมาบ้านหลังจากวันที่ยาวนานที่โรงเรียนและฉันจะต้องมีการเตรียมความพร้อมทางจิตใจตัวเองที่จะไปทำงาน
ผมหวั่นงานนี้เพื่อให้มากว่าที่จริงผมไม่อยากให้โรงเรียนที่จะสิ้นสุดในบางวันเพราะนั่นหมายความว่าฉันจะต้องมีที่ทำงานในไม่กี่ชั่วโมง! และในขณะที่คนส่วนใหญ่มองไปข้างหน้าเพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ของพวกเขาผมเงียบหวั่นเหมืองเพราะมากกว่าจะออกไปกับเพื่อนของฉัน. คุณอาจสงสัยว่าสิ่งที่เป็นที่น่ากลัวเกี่ยวกับงานนี้มันจะก่อให้เกิดความเครียดเช่นฉัน มันเป็นคนกับคนที่ผมทำงาน 'ไม่ฉันได้จริงตามที่ดีกับทุกคน จากวันที่ผมเริ่มงานของฉันที่พนักงานคนอื่น ๆ (บางคนที่อายุของฉันและบางคนที่เป็นบิตเก่า) มีทั้งหมดที่ดีมากการต้อนรับและเป็นมิตรมาก พวกเขายังเป็นประโยชน์ถ้าฉันเคยมีปัญหาผมรู้ทันทีว่าผมไม่ได้มีการลังเลที่จะขอให้พวกเขาให้ฉันยืมมือ ผมจำได้ว่ารู้สึกโล่งใจมากและขอบคุณเขาที่ช่วยฉันออกไปและไม่ได้ทำให้ฉันดูโง่. ดังนั้นถ้ามันไม่ได้คนมันเป็นผู้จัดการของฉันที่ฉันได้ก่อให้เกิดความทุกข์ยากเช่น 'ที่จริงแล้วไม่มีมันก็ไม่ได้พวกเขา อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันอาจไม่ได้ตระหนักในเวลา แต่ฉันมีผู้จัดการที่ยอดเยี่ยม พวกเขาได้รับการฝึกฝนกับฉันดีไม่กลัวที่จะให้ฉันจำนวนเงินที่ดีของความรับผิดชอบ(และพวกเขาก็ยังไม่เคยให้ฉันมากเกินไปกับการทำงาน) และแม้กระทั่งให้ฉันเชื่อมั่นในตัวเอง ผมจำได้ว่าหลังจากไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาในงานที่ผมอยากจะเรียนรู้วิธีการทำงานลงทะเบียน ผมไม่เคยกลัวที่จะขอมของฉัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปีที่แล้ว ผมได้ทำงานในงานที่ข้าเกลียด อย่างน้อยฉัน
คิดว่าฉันเกลียดเขา . . . ฉันจะกลับบ้านหลังจากเรียนมาทั้งวัน และผม
จะต้องเตรียมความพร้อมทางจิตใจตัวเองไปทำงาน ผมหวั่น งานนี้จึง
มาก ที่จริงผมไม่ได้อยากจบในบางวันเพราะ
หมายความว่าฉันต้องทำงานในไม่กี่ชั่วโมง ! และในขณะที่คนส่วนใหญ่มองไปข้างหน้าเพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ของพวกเขา
,ฉันเงียบ หวั่นเหมือง เพราะแทนที่จะได้ออกไปกับเพื่อนๆ
.
คุณอาจจะสงสัยว่าสิ่งที่มันแย่มากๆ กับงานนี้นะ

เพราะฉันเครียดเช่น เป็นชุมชนที่ผมทำงานไม่มี ฉัน
ที่จริงเข้ากันได้ดีกับทุกคน จากวันที่ผมเริ่มงาน
พนักงานอื่น ๆ ( บางคนที่อายุของฉัน และบางส่วนที่เป็นบิตเก่า )
ทั้งหมดสวยมาก ต้อนรับและเป็นกันเองมาก พวกเขายังเป็นประโยชน์ ;
ถ้าฉันมีปัญหา ฉันก็รู้ได้เลยว่าผมไม่ต้องลังเล
เพื่อขอให้ช่วยหน่อยสิ ผมจำได้ว่ารู้สึกโล่งใจมากและ
ขอบคุณเขาสำหรับการช่วยฉัน และไม่ทำให้ฉันดูโง่

ถ้ามันไม่ใช่คน มันเป็นผู้จัดการของฉันที่ทำให้ฉัน
ความทุกข์ยากดังกล่าว ' จริงๆมันไม่ได้เหมือนกันฉันอาจไม่ได้รับ
มันตลอดเวลา แต่ฉันมีผู้จัดการที่ยอดเยี่ยม เขาฝึกฉัน ,
ก็ไม่กลัวที่จะให้จำนวนเงินที่ดีของความรับผิดชอบ ( และยังพวกเขา
ไม่เคยมากเกินไปฉันด้วยงาน ) , และยังให้ความมั่นใจในตัวเอง ผม
จำได้ หลังจากไม่กี่สัปดาห์ในงาน ผมต้องการเรียนรู้งาน
ลงทะเบียน ผมไม่เคยกลัวที่จะถาม . . . ของฉัน