There's something a bout a voice th

There's something a bout a voice that's personal, not unlike the particular odor or shape of a given human body. Summoned through belly, hammered into form by the throat, given propulsion by bellows of lungs, teased into final form by tongue and lips, a vocal is a kind of audible kiss, a blurted confession, a soul-burp you really can't keep from issuing as you make your way through the material world. How helplessly candid! How appalling!

Contrary to anything you've heard, the ability to actually carry a tune is in no regard a disability in becoming a rock & roll singer, only a mild disadvantage. Conversely, nothing in the vocal limitations of a Lou Reed guarantees a "Pale Blue Eyes" every time out, any more than singing as crazy-clumsy as Tom Waits guarantees a "Downtown Train." Yet there's a certain time-tested sturdiness to the lowchops approach forged by touchstone figures like Bob Dylan and Jim Morrison and Jonathan Richman, one that helps define rock & roll singing.

For me, Bob Dylan and Patti Smith, just to mention two, are superb singers by any measure I could ever care about — expressivity, surprise, soul, grain, interpretive wit, angle of vision. Those two folks, a handful of others: their soul-burps are, for me, the soul-burps of the gods. The beauty of the singer's voice touches us in a place that's as personal as the place from which that voice has issued. If one of the weird things about singers is the ecstasy of surrender they inspire, another weird thing is the debunking response a singer can arouse once we've recovered our senses. It's as if they've fooled us into loving them, diddled our hard-wiring, located a vulnerability we thought we'd long ago armored over. Falling in love with a singer is like being a teenager every time it happens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการแข่งขันเสียงที่เป็นส่วนตัว ไม่แตกต่างจากกลิ่นเฉพาะหรือรูปร่างของร่างกายให้ ทุกสิ่ง เรียกผ่านท้อง มือลงในแบบฟอร์ม ด้วยจมูก ได้รับแรงขับจากเครื่องเป่าลมของปอด teased เป็นครั้งสุดท้าย โดยลิ้นและริมฝีปาก เสียงเป็นชนิดของเสียงจูบ สารภาพ blurted มีจิตใจเรอคุณจริง ๆ ไม่ให้ออกทำทางผ่านโลกวัสดุ วิธีซมมาก วิธีไฮขัดกับสิ่งที่คุณเคยได้ยิน ความจริง มีเพลงได้ดูถูกพิการกลายเป็น หินและม้วนร้อง ข้อเสียเล็กน้อยเท่านั้น ในทางกลับกัน อะไรในข้อจำกัด vocal ของ Lou Reed รับประกันความ "ตาสีฟ้า" ทุกครั้ง มีมากกว่าร้องเพลงเป็นบ้าป้ำ ๆ เป็น Tom Waits รับประกันความ "เมืองรถไฟ" ยัง มีเป็นบาง sturdiness time-tested กับวิธี lowchops ปลอม โดยตัวเลขที่เกิดประโยชน์เช่นบ๊อบดีแลน และจิมมอร์ริสัน และ Jonathan ริชแมน พัวร์ ที่ช่วยกำหนดหิน และม้วนร้องสำหรับผม บ๊อบดีแลนและแพตตีสมิธ เพิ่งจะพูดถึงสอง เป็นนักร้องยอดเยี่ยมตามวัดต่าง ๆ ผมไม่เคยสนใจ — expressivity ประหลาดใจ จิตวิญญาณ เมล็ด interpretive ปัญญา มุมมอง คนที่สอง หยิบของผู้อื่น: burps จิตวิญญาณของพวกเขามี ฉัน burps วิญญาณของพระเจ้า ความงามของนักร้องเสียงสัมผัสเราในสถานที่ส่วนบุคคลที่ที่ซึ่งเสียงที่ได้ออก ว่าหนึ่งในสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับนักร้อง ecstasy ของยอมแพ้พวกเขาสร้างแรงบันดาลใจ สิ่งแปลกคือ ตอบสนอง debunking ที่นักร้องสามารถกระตุ้นเมื่อเราได้รับการกู้คืนความรู้สึกของเรา ว่า พวกเขาได้ถูกหลอกเราเป็นรักพวกเขา diddled ของเราหนักสาย อยู่เราคิดว่า เรามีเกราะนานผ่านช่องโหว่ได้ ตกหลุมรักกับนักร้องก็เหมือนวัยรุ่นทุกครั้งที่มันเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีบางอย่างที่การแข่งขันเสียงส่วนบุคคลที่ไม่แตกต่างจากกลิ่นโดยเฉพาะหรือรูปร่างของร่างกายมนุษย์ที่กำหนด อัญเชิญผ่านหน้าท้องตอกลงในแบบฟอร์มคอที่ได้รับการขับเคลื่อนโดยการสูบลมของปอด, ล้อเข้ามาในรูปแบบสุดท้ายโดยลิ้นและริมฝีปากที่เปล่งออกมาเป็นชนิดของการจูบเสียงเป็นคำสารภาพโพล่งเป็นจิตวิญญาณเรอจริงๆคุณไม่สามารถเก็บ จากการออกในขณะที่คุณทำทางผ่านโลกของวัสดุ วิธีตรงไปตรงมาอย่างช่วยไม่ได้! วิธีที่น่ากลัว! ขัดกับสิ่งที่คุณเคยได้ยินความสามารถในการดำเนินการปรับจริงก็คือในเรื่องที่ไม่มีความพิการในการเป็นนักร้องร็อคแอนด์โรลเพียงข้อเสียที่ไม่รุนแรง ตรงกันข้ามอะไรในข้อ จำกัด ที่แกนนำของลูกกรับประกัน "ดวงตาสีฟ้าซีด" เวลาออกทุกใด ๆ มากกว่าร้องเพลงบ้าเงอะงะเป็นทอมรอรับประกัน "รถไฟ Downtown." แต่มีความทนทานเวลาการทดสอบบางอย่างกับ lowchops แนวทางการปลอมแปลงโดยตัวเลขมาตรฐานเช่นบ็อบดีแลนและจิมมอร์ริสันและโจนาธาน Richman หนึ่งที่ช่วยกำหนดร็อคแอนด์ร้องเพลงม้วน. สำหรับผมบ็อบดีแลนและแพตตี้สมิ ธ เพียงแค่พูดถึงสองเป็น นักร้องที่ยอดเยี่ยมโดยมาตรการใด ๆ ที่ฉันเคยได้ดูแลเกี่ยวกับ - expressivity แปลกใจวิญญาณข้าวปัญญาแปลมุมของวิสัยทัศน์ ทั้งสองคนหยิบของคนอื่น ๆ : burps จิตวิญญาณของพวกเขาสำหรับฉันจิตวิญญาณ burps ของพระเจ้า ความงามของเสียงของนักร้องที่เราสัมผัสในสถานที่ที่มีความเป็นส่วนตัวที่สุดเท่าที่เป็นสถานที่ที่เสียงที่ได้ออกมา หากหนึ่งในสิ่งแปลกเกี่ยวกับนักร้องเป็นความปีติยินดีของการยอมจำนนที่พวกเขาสร้างแรงบันดาลใจอีกสิ่งที่แปลกคือการตอบสนอง Debunking เป็นนักร้องที่สามารถกระตุ้นความเมื่อเราได้ฟื้นความรู้สึกของเรา มันเหมือนกับว่าพวกเขาได้หลอกเราไปสู่ความรักที่พวกเขา diddled สายไฟแข็งของเราอยู่ช่องโหว่ที่เราคิดว่าเราต้องการเกราะที่ผ่านมานานกว่า ตกอยู่ในความรักกับนักร้องที่เป็นเหมือนเป็นวัยรุ่นทุกครั้งที่มันเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีบางอย่างที่เกี่ยวกับเสียงที่เป็นเรื่องส่วนตัว ไม่เหมือนกลิ่นให้เฉพาะหรือรูปร่างของร่างกายมนุษย์ เรียกผ่านท้อง ตอกลงในแบบฟอร์ม โดยคอ ได้รับการขับเคลื่อนโดยเครื่องสูบลมของปอด ล้อในรูปแบบสุดท้ายของลิ้น และริมฝีปาก เป็นเสียง เป็นเสียงจูบ , พูดสารภาพวิญญาณเรอ จริงๆคุณไม่สามารถเก็บจากการออกในขณะที่คุณทำวิธีของคุณผ่านโลกของวัสดุ วิธีการที่จะตรงไปตรงมา ! วิธีที่น่ากลัว !

ขัดกับสิ่งที่คุณได้ยิน ความสามารถจริง คุมเสียงอยู่ในเรื่องความพิการเป็นหิน&ม้วนนักร้อง แต่ไม่รุนแรง ผลเสีย ในทางกลับกันไม่มีอะไรในทางเสียงของลู รีด รับประกัน " ดวงตาสีฟ้าซีด " ทุกครั้งที่ออก มากกว่าร้องเพลงบ้าซุ่มซ่ามเป็นทอมรอรับประกัน " เมืองรถไฟ " แต่ยังมีหนึ่งเวลาทดสอบ ทนทานกับ lowchops วิธีการปลอมแปลงโดย ทัชสโตน ตัวเลข เช่น บ๊อบ ดีแลน และ จิม มอร์ริสัน และ โจนาธาน ริชแมน หนึ่ง ที่ช่วยกำหนด&หินกลิ้งร้องเพลง

สำหรับฉันบ็อบดีแลนและแพตตี สมิธ แค่เอ่ยถึงสอง เป็นนักร้องที่ยอดเยี่ยมโดยมาตรการใด ๆที่ผมเคยแคร์ - expressivity , แปลกใจ , จิตวิญญาณ , เมล็ดพืช , ปัญญาแปล มุมในการมองเห็น สองคนพี่น้อง หยิบของผู้อื่น : เอิ๊กจิตวิญญาณของพวกเขา สำหรับฉัน ชีวิตเอิ๊กของพระเจ้า ความงามของเสียงของนักร้องที่สัมผัสเราในที่ส่วนตัวเป็นสถานที่ซึ่ง เสียงที่ได้ออกหากหนึ่งในสิ่งแปลกประหลาดเกี่ยวกับนักร้องเป็นยาอียอมแพ้พวกเขาแรงบันดาลใจแปลกประหลาดอีกอย่างคือ การเป็นนักร้องที่สามารถกระตุ้น debunking เมื่อเรารู้สึกของเราหาย มันเหมือนกับว่าพวกเขาหลอกพวกเราที่รักพวกเขาทำร้ายเดินสายยากของเรา อยู่ช่องโหว่ที่เราคิดว่าไม่นานเกราะมากกว่า ที่หลงรักนักร้อง เหมือนเป็นวัยรุ่นทุกครั้งที่มันเกิดขึ้น