In commercial installations highval

In commercial installations high
values of overall transfer coefficients have been achieved


14.7.5. Film-type units
In all the units so far discussed, the liquor remains for some considerable time in the
evaporator, up to several hours with batch operation, and this may be undesirable as
many liquors decompose if kept at temperatures at or near their boiling points for any
length of time. The temperature can be reduced by operating under a vacuum, as discussed
previously, though there are many liquors which are very heat-sensitive, such as orange
juice, blood plasma, liver extracts and vitamins. If a unit is designed so that the residence
time is only a few seconds, then these dangers are very much reduced. This is the principle
of the Kestner long tube evaporator, introduced in 1909, which is fitted with tubes of 38 to
50 mm diameter, mounted in a simple vertical steam chest. The liquor enters at the bottom,
and a mixture of vapour and entrained liquor leaves at the top and enters a separator,
usually of the tangential type. The vapour passes out from the top and the liquid from
the bottom of the separator. In the early models the thick liquid was recirculated through
the unit, although the once-through system is now normally used.


An alternative name for the long-tube evaporator is the climbing film evaporator. The
progressive evaporation of a liquid, whilst it passes through a tube, gives rise to a number
of flow regimes discussed in Section 14.2.3. In the long-tube evaporator the annular flow
or climbing-film regime is utilised throughout almost all the tube length, the climbing film
being maintained by drag induced by the vapour core which moves at a high velocity
relative to the liquid film. With many viscous materials, however, heat transfer rates in
this unit are low because there is little turbulence in the film, and the thickness of the
film is too great to permit much evaporation from the film as a result of conduction
through it. In evaporators of this type it is essential that the feed should enter the tubes
as near as possible to its boiling point. If the feed is subcooled, the initial sections will
act merely as a feed heater thus reducing the overall performance of the unit. Pressure
drop over the tube length will be attributable to the hydrostatic heads of the single-phase
and two-phase regions, friction losses in these regions, and losses due to the acceleration
of the vapour phase. The first published analysis of the operation of this type of unit was
given by BADGER and his associates(29–31) who fitted a small thermocouple inside the
experimental tube, 32 mm outside diameter and 5.65 m long, so that the couple could be
moved up and down the centre of the tube. In this way, it was found that the temperature
rose slightly from the bottom of the tube to the point where boiling commenced, after
which the change in temperature was relatively small. Applying this technique, it was
possible to determine the heat transfer coefficients in the non-boiling and boiling sections
of the tube.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการติดตั้งพาณิชย์สูงค่าของสัมประสิทธิ์การถ่ายโอนโดยรวมได้รับความ14.7.5 หน่วยชนิดฟิล์มในทุกหน่วยเพื่อให้มีการกล่าวถึง สุรายังคงบางเวลามากในการevaporator หลายชั่วโมง ด้วยการใช้งานชุด และนี้อาจไม่เป็นที่เป็นเหล้ามากสลายตัวถ้าเก็บที่อุณหภูมิ หรือ ใกล้จุดเดือดของพวกเขาใด ๆระยะเวลา อุณหภูมิลดลง โดยการทำงานภายใต้สูญญากาศ ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ แต่มีเหล้าหลายที่มากความร้อนสำคัญ เช่นส้มน้ำ เลือด ตับสารสกัด และวิตามิน ถ้าเครื่องถูกออกแบบมาเพื่อให้ที่พักเป็นเวลาเพียงไม่กี่วินาที จาก นั้นอันตรายเหล่านี้จะลดลงมาก นี้เป็นหลักของการเคสท์เนอร์เจอหลอดยาวระเหย ในปี 1909 ซึ่งประกอบ ด้วยหลอดของ 38 การเส้นผ่าศูนย์กลาง 50 มม. เมาท์ในหีบไอน้ำแนวตั้งง่าย สุราเข้าสู่ด้านล่างและส่วนผสมของไอและฟองเหล้าใบด้านบน และเข้าสู่ตัวคั่นโดยปกติชนิด tangential ไอผ่านออกจากด้านบนและของเหลวจากด้านล่างของตัวแยก ในรุ่นก่อน ของเหลวหนาถูก recirculated ผ่านหน่วย แม้ว่าครั้งหนึ่งผ่านระบบนี้ปกติจะใช้ชื่อทดแทนของเครื่องระเหยท่อยาวเป็นเครื่องระเหยฟิล์มปีนเขา การก่อให้ก้าวหน้าระเหยของของเหลว ในขณะที่มันผ่านหลอด ตัวเลขของไหลระบอบที่กล่าวถึงในส่วน 14.2.3 ในเครื่องระเหยท่อยาวไหลแหวนหรือระบอบฟิล์มปีนเขาจะใช้ตลอดเกือบทั้งหมดหลอดยาว ฟิล์มปีนการรักษา โดยลากเกิดจากแกนไอซึ่งย้ายที่ความเร็วสูงสัมพันธ์กับฟิล์มของเหลว ด้วยวัสดุที่มีความหนืดมาก อย่างไรก็ตาม ความร้อนอัตราการถ่ายโอนในหน่วยนี้อยู่ในระดับต่ำเนื่องจากมีความผันผวนน้อยในภาพยนตร์ และความหนาของการฟิล์มดีเกินไปที่จะอนุญาตให้ระเหยมากจากภาพยนตร์เป็นผลมาจากการนำผ่านมัน ในควบชนิดนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญว่า ฟีดควรใส่หลอดเป็นใกล้ที่สุดกับจุดเดือด ถ้าฟีดเป็นใน ในส่วนแรกจะทำหน้าที่เพียงเป็นเครื่องทำความร้อนอาหารที่ลดประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วย ความดันปล่อยผ่านความยาวหลอดจะนของหัวหยุดนิ่งของการเฟสเดียวและภูมิภาค two-phase เสียดในภูมิภาคเหล่านี้ และความเสียหายจากการเร่งความเร็วของเฟสไอ แก้ไขวิเคราะห์เผยแพร่ครั้งแรกของการดำเนินการชนิดนี้ของหน่วยบัดและ associates(29–31) ของเขาที่ติดตัว thermocouple ขนาดเล็กภายในตัวหลอดทดลอง 32 มม.ø และ 5.65 เมตรยาว ดังนั้นอาจจะเป็นคู่ย้ายขึ้นและลงของหลอด ในวิธีนี้ ก็พบว่าอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากด้านล่างของท่อไปยังจุดที่เดือดเริ่ม หลังจากซึ่งการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิที่มีขนาดค่อนข้างเล็ก ใช้เทคนิคนี้ มันเป็นไปตรวจสอบสัมประสิทธิ์การถ่ายโอนความร้อนในส่วนไม่เดือด และเดือดของหลอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการติดตั้งในเชิงพาณิชย์สูง
ค่าของค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทโดยรวมได้รับความ14.7.5 หน่วยฟิล์มชนิดในทุกหน่วยงานเพื่อกล่าวถึงห่างไกลสุรายังคงเป็นบางครั้งมากในระเหยขึ้นไปหลายชั่วโมงกับการดำเนินการชุดและนี่อาจจะเป็นที่ไม่พึงประสงค์เป็นสุราหลายสลายถ้าเก็บไว้ที่อุณหภูมิที่หรือใกล้จุดเดือดของพวกเขา สำหรับการใด ๆความยาวของเวลา อุณหภูมิจะลดลงโดยดำเนินงานภายใต้สูญญากาศตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้แม้ว่าจะมีเหล้าจำนวนมากที่มีความไวต่อความร้อนเช่นสีส้มน้ำผลไม้, พลาสม่าในเลือด, สารสกัดจากตับและวิตามิน หากหน่วยได้รับการออกแบบเพื่อที่อยู่อาศัยเวลาเพียงไม่กี่วินาทีแล้วอันตรายเหล่านี้จะลดลงอย่างมาก นี่คือหลักการของ Kestner ระเหยหลอดยาวแนะนำในปี 1909 ซึ่งมีการติดตั้งหลอดที่จะ 38 ขนาด 50 มมเส้นผ่าศูนย์กลางติดตั้งในหน้าอกอบไอน้ำแนวตั้งง่าย สุราเข้ามาที่ด้านล่างและมีส่วนผสมของไอน้ำและเหล้าฟองใบที่อยู่ด้านบนและเข้าสู่คั่น, มักประเภทวง ไอผ่านออกจากด้านบนและของเหลวจากด้านล่างของคั่น ในรุ่นแรกที่หนาของเหลวถูกหมุนเวียนผ่านหน่วยแม้ว่าระบบครั้งเดียวผ่านคือตอนนี้ใช้ตามปกติ. ชื่อทางเลือกสำหรับการระเหยยาวหลอดเป็นปีนฟิล์มระเหย ระเหยความก้าวหน้าของของเหลวในขณะที่มันผ่านหลอดก่อให้เกิดจำนวนของระบอบการไหลที่กล่าวไว้ในมาตรา 14.2.3 ในการระเหยยาวท่อไหลวงแหวนหรือปีนฟิล์มระบอบการปกครองที่ถูกนำมาใช้ตลอดระยะเวลาเกือบทุกหลอดฟิล์มปีนเขาถูกเก็บรักษาโดยการลากหลักเกิดจากไอซึ่งย้ายที่ความเร็วสูงเมื่อเทียบกับฟิล์มของเหลว ด้วยวัสดุที่มีความหนืดมาก แต่อัตราการถ่ายเทความร้อนในหน่วยนี้อยู่ในระดับต่ำเนื่องจากมีความวุ่นวายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในภาพยนตร์และความหนาของภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นที่ดีเกินไปที่จะอนุญาตให้มีการระเหยมากจากภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลมาจากการนำผ่านมัน ในเครื่องระเหยชนิดนี้เป็นสิ่งจำเป็นที่ฟีดควรจะใส่หลอดที่ใกล้ที่สุดเท่าที่จะจุดเดือด ถ้าฟีด subcooled, ส่วนแรกจะทำหน้าที่เพียงเป็นเครื่องทำน้ำอุ่นฟีดซึ่งช่วยลดประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วย ความดันลดลงมากกว่าความยาวท่อจะเป็นส่วนที่เป็นหัว hydrostatic ของเฟสเดียวและภูมิภาคสองเฟสขาดทุนแรงเสียดทานในภูมิภาคเหล่านี้และการสูญเสียเนื่องจากการเร่งความเร็วของเฟสไอ การวิเคราะห์ตีพิมพ์ครั้งแรกของการดำเนินงานของประเภทของหน่วยนี้ถูกกำหนดโดย BADGER และเพื่อนร่วมงานของเขา (29-31) ที่ติดตั้งทนขนาดเล็กภายในหลอดทดลอง 32 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางภายนอกและ 5.65 เมตรยาวเพื่อที่ว่าทั้งคู่อาจจะมีการย้าย ขึ้นและลงที่ตรงกลางของท่อ ด้วยวิธีนี้ก็พบว่าอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากด้านล่างของท่อไปยังจุดที่เริ่มเดือดหลังจากที่การเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิที่ค่อนข้างเล็ก ใช้เทคนิคนี้มันเป็นไปได้ที่จะกำหนดค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนไม่เดือดเดือดและส่วนของท่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการติดตั้งการค้าสูงค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายโอนโดยรวมได้สำเร็จ14.7.5 . หน่วยประเภทภาพยนตร์ในหน่วยทั้งหมดจนถึงกล่าวถึง เหล้ายังบางมากเวลาในระเหยไปหลายชั่วโมงกับการดำเนินการแบทช์และนี้อาจจะไม่พึงประสงค์ เช่นถ้าเก็บในอุณหภูมิหลายสุราเน่าหรือใกล้จุดเดือดของพวกเขาใด ๆความยาวของเวลา อุณหภูมิจะลดลง โดยดำเนินงานภายใต้สุญญากาศ ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ แม้จะมีสุรามากมายซึ่งจะมีความไวสูง เช่น ส้มน้ำผลไม้ , เลือด , สารสกัดจากตับ และวิตามิน ถ้าหน่วยถูกออกแบบมาเพื่อที่พักเวลาเพียงไม่กี่วินาที แล้วอันตรายเหล่านี้เป็นอย่างมากลดลง นี้เป็นหลักของเคสต์เนอร์ยาวท่อระเหย , แนะนำในปี 1909 ซึ่งติดตั้งกับท่อของ 38ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 50 มิลลิเมตร ติดตั้งในหน้าอกไอน้ำแนวตั้งง่าย เหล้าเข้าไปที่ด้านล่างและส่วนผสมของไอ entrained เหล้าใบที่ด้านบน และเข้าสู่ตัวคั่นโดยปกติประเภทของสัมผัส . ารผ่านออกมาจากด้านบนและของเหลวจากด้านล่างของตัวคั่น ในรุ่นแรกคือ recirculated ผ่านของเหลวหนาหน่วย แต่เมื่อผ่านระบบตอนนี้ ปกติใช้การเลือกชื่อสำหรับระเหยท่อยาวเป็นปีนฟิล์มระเหย ที่การระเหยของของเหลวที่ก้าวหน้า ขณะที่มันผ่านท่อให้ลุกขึ้นไปยังหมายเลขการไหลของระบอบที่กล่าวถึงในส่วน 14.2.3 . ในเครื่องระเหยไหลเป็นท่อยาวหรือปีนระบอบภาพยนตร์เกือบทั้งหมดใช้ตลอดความยาวท่อ ปีนเขา ภาพยนตร์การรักษาโดยลากเกิดจากไอแกนซึ่งย้ายที่ความเร็วสูงเมื่อเทียบกับฟิล์มของของเหลว ด้วยวัสดุที่เหนียวมาก อย่างไรก็ตาม อัตราการถ่ายโอนความร้อนหน่วยนี้จะต่ำเพราะมีความวุ่นวายเล็ก ๆน้อย ๆในหนัง และความหนาของภาพยนตร์ยิ่งใหญ่เกินไปที่จะอนุญาตให้ การระเหยมากจากภาพยนตร์เป็นผลการผ่านมัน ในเครื่องระเหยชนิดนี้เป็นสิ่งจำเป็นที่ควรใส่ท่ออาหารใกล้ที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ของจุดเดือด ถ้าอาหารเป็นส่วนที่เริ่มต้นจะ subcooled ,ทำเพียงเป็นอาหารอุ่นจึงช่วยลดประสิทธิภาพโดยรวมของหน่วย ความดันความยาวท่อจะลดลงไปจากหัวของสารประกอบไฮโดรสแตติกแบบสองสถานะและภูมิภาค แรงเสียดทานจากภูมิภาคเหล่านี้ และความสูญเสียเนื่องจากการเร่งความเร็วของไอเฟส แรกเผยแพร่การวิเคราะห์การดำเนินงานของหน่วยประเภทนี้คือมอบให้โดยตัวแบดเจอร์และพรรคพวก ( 29 - 31 ) ที่ติดตั้งเทอร์โมคัปเปิลขนาดเล็กภายในหลอดทดลอง , 32 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางภายนอกและ 5.65 เมตรยาว ดังนั้นคู่อาจจะย้ายขึ้นและลงศูนย์กลางของท่อ ในวิธีนี้ พบว่า อุณหภูมิเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากด้านล่างของหลอด ถึงจุดที่เริ่มเดือด หลังซึ่งการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิที่ค่อนข้างเล็ก การใช้เทคนิคนี้ คือเป็นไปได้ที่จะหาค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนในไม่เดือด และต้ม ส่วนของท่อ