This study is the first to formally

This study is the first to formally estimate the causal effects of
state-level vaccination mandates upon immunization rates within
the United States. Using longitudinal immunization data and the
differential timing of state-mandate introduction, we establish that
state-level mandates were indeed successful at increasing varicella
immunization rates, above and beyond the aggregate upward
trends in immunization rates observed throughout the country
after introduction of the varicella vaccine in 1995. The mandate
effects are, however, somewhat short-lived with the peak effectiveness
occurring roughly two years post-mandate; after about
six years, the causal impact of mandates dies out.
It is worthwhile to compare our causal mandate-effect
estimates with the results in Davis and Gaglia (2005). For crosssectional
NIS data in 2002, Davis and Gaglia (2005, Table 4) report
roughly a 7–9 percentage-point higher immunization probability
for children in mandate states than children in non-mandate
states. This “raw” difference can be compared to the individuallevel
mandate effects reported in Table 4, in which we find that the
short-run causal effects of the mandates are on the order of 2–4 percentage
points. The mandates themselves, therefore, account for a
little under half of the observed difference in 2002 immunization
rates.
There are a few limitations to the current study. First, the results
are specific to the varicella vaccine. Although we would expect the
pattern of the mandate effects to be similar for other childhood vaccines,
the magnitude of mandate effects for a specific vaccine will
depend on several factors, including parents’ perceptions of the
relative costs and benefits of the vaccine for their child. Whereas
many parents viewed varicella as a relatively mild affliction and
may have been hesitant to vaccinate their child without a mandate,
more serious diseases like the recent H1N1 influenza virus might
not require mandates. Second, although we have identified significant
effects from state mandates, we do not know the channels

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

This study is the first to formally estimate the causal effects ofstate-level vaccination mandates upon immunization rates withinthe United States. Using longitudinal immunization data and thedifferential timing of state-mandate introduction, we establish thatstate-level mandates were indeed successful at increasing varicellaimmunization rates, above and beyond the aggregate upwardtrends in immunization rates observed throughout the countryafter introduction of the varicella vaccine in 1995. The mandateeffects are, however, somewhat short-lived with the peak effectivenessoccurring roughly two years post-mandate; after aboutsix years, the causal impact of mandates dies out.It is worthwhile to compare our causal mandate-effectestimates with the results in Davis and Gaglia (2005). For crosssectionalNIS data in 2002, Davis and Gaglia (2005, Table 4) reportroughly a 7–9 percentage-point higher immunization probabilityfor children in mandate states than children in non-mandatestates. This “raw” difference can be compared to the individuallevelmandate effects reported in Table 4, in which we find that theshort-run causal effects of the mandates are on the order of 2–4 percentagepoints. The mandates themselves, therefore, account for alittle under half of the observed difference in 2002 immunizationrates.There are a few limitations to the current study. First, the resultsare specific to the varicella vaccine. Although we would expect theรูปแบบลักษณะพิเศษอาณัติจะเหมือนกันสำหรับค่าวัคซีนเด็กอื่น ๆขนาดของผลอาณัติสำหรับวัคซีนเฉพาะจะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลาย รวมทั้งภาพลักษณ์ของผู้ปกครองของการต้นทุนที่เกี่ยวข้องและประโยชน์ของวัคซีนสำหรับเด็กของพวกเขา ในขณะที่ผู้ปกครองหลายคนดู varicella เป็นเนตรที่ค่อนข้างอ่อน และเคยลังเลที่จะปลูกฝีลูกโดยไม่มอบอำนาจโรคที่ร้ายแรงมากเช่นไวรัสไข้หวัดใหญ่ H1N1 ล่าอาจไม่ต้องใช้เอกสาร ที่สอง แม้ว่าเราได้ระบุความสำคัญผลจากสถานะเอกสาร เราไม่รู้ว่าช่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการประเมินผลกระทบสาเหตุเอกสารการฉีดวัคซีนระดับรัฐเมื่ออัตราการฉีดวัคซีนภายในประเทศสหรัฐอเมริกา โดยใช้ข้อมูลการฉีดวัคซีนตามยาวและระยะเวลาที่แตกต่างกันของการแนะนำรัฐอาณัติเราสร้างที่เอกสารที่ระดับรัฐประสบความสำเร็จแน่นอนที่เพิ่มขึ้นอีสุกอีใสอัตราการฉีดวัคซีนดังกล่าวข้างต้นและนอกเหนือขึ้นรวมแนวโน้มของอัตราการฉีดวัคซีนสังเกตทั่วประเทศหลังจากการแนะนำของวัคซีนอีสุกอีใสในปี 1995 อาณัติผลกระทบที่มีแต่ค่อนข้างสั้นที่มีประสิทธิภาพสูงสุดที่เกิดขึ้นประมาณสองปีที่ผ่านมาการโพสต์คำสั่ง; หลังจากนั้นประมาณหกปีที่ผ่านมาส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของเอกสารที่ตายออก. มันคุ้มค่าที่จะเปรียบเทียบสาเหตุของเราอาณัติผลการประมาณการที่มีผลในเดวิสและ Gaglia (2005) สำหรับ crosssectional ข้อมูล NIS ในปี 2002 เดวิสและ Gaglia (2005 ตารางที่ 4) รายงานประมาณร้อยละ7-9 จุดน่าจะเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันโรคที่สูงขึ้นสำหรับเด็กในรัฐอาณัติกว่าเด็กที่ไม่ได้อยู่ในอาณัติของรัฐ นี้ "ดิบ" ความแตกต่างที่สามารถเทียบกับ individuallevel ผลกระทบอาณัติรายงานในตารางที่ 4 ซึ่งในเราจะพบว่าในระยะสั้นผลกระทบเชิงสาเหตุของเอกสารที่อยู่ในคำสั่งของ2-4 เปอร์เซ็นต์จุด เอกสารที่ตัวเองจึงบัญชีสำหรับน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความแตกต่างที่สังเกตได้ในปี 2002 การสร้างภูมิคุ้มกันอัตรา. มีข้อ จำกัด บางอย่างเพื่อการศึกษาในปัจจุบันเป็น ครั้งแรกผลเฉพาะวัคซีนอีสุกอีใส ถึงแม้ว่าเราจะคาดหวังว่ารูปแบบของผลคำสั่งที่จะคล้ายกันสำหรับการฉีดวัคซีนในวัยเด็กอื่น ๆ ขนาดของผลกระทบอาณัติสำหรับวัคซีนเฉพาะจะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงการรับรู้ของผู้ปกครองของค่าใช้จ่ายที่สัมพันธ์และผลประโยชน์ของวัคซีนสำหรับเด็กของพวกเขา ในขณะที่พ่อแม่หลายคนมองว่าเป็นอีสุกอีใสทุกข์ค่อนข้างอ่อนและอาจได้รับการลังเลที่จะฉีดวัคซีนเด็กของพวกเขาโดยไม่ต้องอาณัติโรคร้ายแรงมากขึ้นเช่นเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์H1N1 ที่ผ่านมาอาจจะไม่จำเป็นต้องมีเอกสาร ประการที่สองแม้ว่าเราจะมีการระบุอย่างมีนัยสำคัญผลกระทบจากเอกสารที่รัฐเราไม่ทราบว่าช่องทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้เป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการ คาดว่าสาเหตุที่ผลของวัคซีนภูมิคุ้มกันภายในระดับเอกสารเมื่ออัตราสหรัฐอเมริกา โดยใช้ข้อมูลการติดตามและค่าเวลาของการมอบอำนาจรัฐ เราสร้างที่ระดับรัฐเอกสารที่ประสบความสำเร็จจริงๆในการเพิ่มโรคอีสุกอีใสอัตราการฉีดวัคซีน , เหนือกว่าโดยรวมสูงขึ้นแนวโน้มของอัตราการพบได้ทั่วประเทศหลังจากการแนะนำของโรคอีสุกอีใสวัคซีนในปี 1995 อาณัติผล อย่างไรก็ตาม ค่อนข้างสั้น ด้วยประสิทธิภาพสูงสุดเกิดขึ้นประมาณสองปีหลังคำสั่ง ; หลังจากเรื่อง6 ปี ผลกระทบเชิงสาเหตุของเอกสารที่ตายออกมันคุ้มค่าที่จะเปรียบเทียบผลอาณัติของเราสาเหตุประมาณการกับผลลัพธ์ใน เดวิส และ gaglia ( 2005 ) สำหรับ crosssectionalข้อมูลอยู่ใน 2002 , เดวิสและ gaglia ( 2005 , ตารางที่ 4 ) รายงานประมาณ 7 – 9 จุดเปอร์เซ็นต์สูงกว่าภูมิคุ้มกัน ความน่าจะเป็นสำหรับเด็กในอาณัติของรัฐกว่าเด็กไม่อาณัติสหรัฐอเมริกา " ดิบ " ความแตกต่างสามารถเทียบกับ individuallevelอาณัติผลรายงานใน 4 ตาราง ซึ่งเราพบว่าอิทธิพลเชิงสาเหตุระยะสั้นของเอกสารเป็นลำดับที่ 2 และ 4 เปอร์เซ็นต์จุด ส่วนเอกสารที่ตัวเอง ดังนั้น บัญชีสำหรับน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความแตกต่างระหว่าง 2002 ภูมิคุ้มกันอัตรามีไม่กี่ข้อ จำกัด ในการศึกษาปัจจุบัน แรก ผลลัพธ์เป็นเฉพาะกับโรคอีสุกอีใสวัคซีน ถึงแม้ว่าเราจะคาดหวังว่ารูปแบบของเอกสารผลเป็นเหมือนวัคซีนที่เด็ก ๆขนาดของผลสำหรับวัคซีนที่เฉพาะเจาะจงจะอาณัติขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ได้แก่ การรับรู้ของผู้ปกครองเปรียบเทียบต้นทุนและประโยชน์ของวัคซีนสำหรับเด็กของพวกเขา ในขณะที่ผู้ปกครองหลายคนมองว่า โรคอีสุกอีใส เป็นปัญหาค่อนข้างอ่อน และอาจได้รับการลังเลที่จะฉีดวัคซีนเด็กของพวกเขาโดยไม่อาณัติโรคร้ายแรงมากขึ้น เช่น ล่าสุดไวรัสไข้หวัดใหญ่ H1N1 อาจไม่ต้องใช้เอกสารที่ ประการที่สอง แม้ว่าเราได้ระบุอย่างมีนัยสำคัญผลจากคำสั่งของรัฐ เราไม่รู้ช่องทาง