Allicin improved cardiac dysfunctio

Allicin improved cardiac dysfunction in diabetic rats
As shown in Table 1, there were no significant differences in
weight and blood glucose among the six groups at the beginning of
this research. However, after 4 weeks, blood glucose levels in ALtreated
groups (8 mg/kg and 16 mg/kg) and MET (100 mg/kg) group
were significantly higher than before STZ treatments (p < 0.01), but
dramatically lower than those in the model group (p < 0.01). Similarly,
the hemodynamics parameters were also observed among
the six groups (Table 2). After the treatment of AL (4 mg/kg, 8 mg/kg
and 16 mg/kg) and MET (100 mg/kg), LVSP, LVEDP, and
±dp/dtmax
were measured as indices of cardiac function, which were significantly
higher in LVSP and +dp/dtmax and lower in LVEDP compared
with model group. Therefore, the improvement in cardiac dysfunction
and the decrease in blood glucose were clearly observed in
AL-treated diabetic rats compared with untreated diabetic rats in a
dose-dependent manner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดปกติของหัวใจในหนูเบาหวานปรับปรุง Allicinมีไม่แตกต่างกันดังแสดงในตารางที่ 1น้ำตาลในเลือดและน้ำหนักระหว่างกลุ่มหกต้นงานวิจัยนี้ อย่างไรก็ตาม หลังจาก 4 สัปดาห์ เลือดระดับน้ำตาลใน ALtreatedกลุ่ม (8 mg/kg และ 16 mg/kg) และกลุ่มเม็ท (100 mg/kg)ได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าก่อนรักษา STZ (p < 0.01), แต่ในกรณีต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มแบบจำลอง (p < 0.01) ในทำนองเดียวกันยังสุภัคพารามิเตอร์ hemodynamics ระหว่าง6 กลุ่ม (ตารางที่ 2) หลังจากการรักษาของอัล (4 mg/kg, 8 mg/kgและ 16 mg/kg) และเม็ท (100 mg/kg), LVSP, LVEDP และ±dp/dtmaxมีวัดเป็นดัชนีของฟังก์ชันหัวใจ ซึ่งถูกมากสูงกว่า LVSP และ + dp/dtmax และต่ำกว่าใน LVEDP เปรียบเทียบกับกลุ่มแบบจำลอง ดังนั้น ปรับปรุงในความผิดปกติของหัวใจและน้ำตาลในเลือดลดลงอย่างชัดเจนสุภัคอัลถือว่าหนูเป็นโรคเบาหวานเมื่อเทียบกับหนูที่เป็นโรคเบาหวานไม่ถูกรักษาในการปริมาณรังสีขึ้นอยู่กับลักษณะการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัลลิซิดีขึ้นความผิดปกติของการเต้นของหัวใจในหนูเบาหวานดังแสดงในตารางที่ 1 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในน้ำหนักและระดับน้ำตาลในเลือดในหมู่กลุ่มหกจุดเริ่มต้นของการวิจัยครั้งนี้ อย่างไรก็ตามหลังจาก 4 สัปดาห์, ระดับน้ำตาลในเลือดใน ALtreated กลุ่ม (8 มก. / กก. และ 16 มก. / กก.) และ MET (100 mg / kg) กลุ่มอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าก่อนการรักษาSTZ (p <0.01) แต่อย่างมากต่ำกว่าในรูปแบบกลุ่ม (p <0.01) ในทำนองเดียวกันพารามิเตอร์ hemodynamics ยังถูกตั้งข้อสังเกตในหมู่กลุ่มหก(ตารางที่ 2) หลังจากการรักษาของอัล (4 มิลลิกรัม / กิโลกรัม, 8 มก. / กก. และ 16 มก. / กก.) และ MET (100 mg / kg) LVSP, ค่า LVEDP และ± DP / dtmax วัดเป็นดัชนีของการทำงานของหัวใจซึ่งมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นใน LVSP และ + DP / dtmax และลดลงในค่า LVEDP เมื่อเทียบกับกลุ่มรูปแบบ ดังนั้นการปรับปรุงในความผิดปกติของการเต้นของหัวใจและลดลงในระดับน้ำตาลในเลือดถูกตั้งข้อสังเกตได้อย่างชัดเจนในอลาบาม่าได้รับการรักษาหนูเบาหวานเมื่อเทียบกับหนูเบาหวานได้รับการรักษาในลักษณะขึ้นอยู่กับปริมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารปรับปรุงภาวะผิดปกติในหนูเบาหวาน
ดังแสดงในตารางที่ 1 ไม่มีความแตกต่างของน้ำหนักและระดับน้ำตาลในเลือดระหว่าง

6 กลุ่มที่จุดเริ่มต้นของงานวิจัยนี้ อย่างไรก็ตาม หลังจาก 4 สัปดาห์ ระดับน้ำตาลในเลือด ใน altreated
( กลุ่ม 8 มก. / กก. และ 16 มก. / กก. ) และพบ ( 100 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) กลุ่ม
สูงกว่าก่อนการรักษาเบาหวาน ( P < 0.01 ) แต่
อย่างมากในกลุ่มรุ่นต่ำกว่า ( P < 0.01 ) โดย
ไหลเวียนพารามิเตอร์พบในหมู่
6 กลุ่ม ( ตารางที่ 2 ) หลังจากการรักษาของอัล ( 4 mg / kg 8 มก. / กก.
16 มก. / กก. ) และพบ ( 100 มก. / กก. ) lvsp lvedp , ,

± DP / dtmax วัดค่าการทำงานของหัวใจ ซึ่งมีนัยสำคัญ
สูงกว่าใน lvsp และ DP / dtmax และลดลงใน lvedp เทียบ
กับแบบกลุ่ม ดังนั้น การปรับปรุงในกล้ามเนื้อหัวใจผิดปกติ
และลดระดับน้ำตาลในเลือด ก็พบในหนูเบาหวาน
ล ถือว่าเทียบกับดิบหนูเบาหวาน
รายงานในลักษณะ