Ta-in and Ta-naOnce upon a time the

Ta-in and Ta-na

Once upon a time there were two men who lived in the same coastal village in Thailand. One was named Ta-in and the other was named Ta-na. They became good friends and liked to do things together. Ta-in and Ta-na were very good fishermen so they decided to fish together in the bay. They built a small boat and caught lots of fish in the following days. They shared their catches and cooked them for their evening meal. After many months, their luck changed, and they caught fewer and fewer fish.

One day the two men had tried every place they knew to find fish but had no luck. Finally, Ta-in caught one fish, which they brought home. Since Ta-na had not caught a fish, Ta-in said that he would take the head and middle part of the fish and Ta-na could have the tail part. Ta-na did not like this: he also wanted the head and middle of the fish. But Ta-in shouted that it was not fair as he was the real owner of the fish since he caught it. He deserved the head and middle, and Ta-na should be happy to take the tail. They could not agree. In fact, they became angrier and angrier and finally started to fight with each other. Their swinging blows at one another and their loud shouts brought the villagers running.

A village elder called Ta-yoo came by and also heard them fighting. He pulled the men apart saying, `Stop fighting!' Ta-in and Ta-na calmed down and agreed to let the elder solve their problem. They were afraid that otherwise they might hurt each other seriously. Ta-yoo thought about the problem for a long time. The villagers waited in silence for his decision. Finally he spoke.

`Ta-in, you caught the fish so you take the head. Ta-na, you did not catch any fish so you take the tail part. Because I have had to solve the problem for you, I will take the middle part of the fish.'

The two men were stunned but could not think of any other solution, so they agreed. Ta-in then took the head, Ta-na took the tail part and Ta-yoo took the biggest and best part of the fish. The villagers thought that it was a fair solution and walked away.

Both Ta-in and Ta-na were very sad. `How foolish we were', said Ta-in. `I caught the fish, and Ta-yoo got the best part. I should not have been so selfish.' `No, I was the selfish one', said Ta-na. `I didn't catch a fish, so I should have been happy to take the tail part.' The two men looked at each other. They finally realised that they had both been greedy. Because of this, they were both losers that day, but they had learned a valuable lesson.

From that day on, they worked together and helped one another. They shared their catches, no matter who had caught the most fish. In time the fish returned again in great numbers, and Ta-in and Ta-na caught so many fish that they could sell most of them. They even hired other men to help them with their fishing. They not only had become good friends again, they had also become wealthy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาอินตานาและกาลครั้งหนึ่งมีชายสองคนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชายฝั่งทะเลเดียวในประเทศไทย หนึ่งชื่อว่าตาในอีกชื่อว่า Ta-นา พวกเขากลายเป็น เพื่อนที่ดี และชอบทำสิ่งต่าง ๆ ร่วมกัน ในตา และตา-นาชาวประมงดีมากจึงได้ไปตกปลากันในอ่าว พวกเขาสร้างเรือเล็ก และจับปลามากมายในวันต่อไป พวกเขาร่วมกันพวกเขาจับ และเตรียมพวกเขาสำหรับอาหารเย็นของพวกเขา หลังจากหลายเดือน เปลี่ยนโชคของพวกเขา และพวกเขาจับปลาน้อยลง และน้อยวันหนึ่งทั้งสองได้ลองทุกสถานที่พวกเขารู้ว่าจะหาปลา แต่มีโชคไม่ ในที่สุด ในตาจับปลาหนึ่ง ซึ่งพวกเขานำกลับบ้าน เนื่องจากนาตามีจับได้ปลา ตาในกล่าวว่า เขาจะพาหัว และส่วนกลางของปลาและทานาอาจจะมีส่วนหาง นาตาไม่ชอบนี้: เขายังต้องหัวและตรงกลางของปลา แต่ในตาตะโกนว่า ก็ไม่ยุติธรรมกับเขาเป็นเจ้าของที่แท้จริงของปลาเนื่องจากเขาจับมัน เขาสมควรที่ศีรษะและกลาง และควรจะรับหางตา-นา พวกเขาอาจไม่เห็น ในความเป็นจริง พวกเขากลายเป็น angrier และ angrier และสุดท้ายเริ่มต้นการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ ชาวบ้านที่ทำงานของพัดแกว่งที่อื่นและตะโกนเสียงดังของพวกเขามาหมู่บ้านตายูเรียกพี่มาด้วย และยัง ได้ยินพวกเขาต่อสู้ เขาถูกดึงผู้ชายบอกว่า 'หยุดต่อสู้' ในตา และตา-นาสงบลง และยอมตกลงให้พี่แก้ปัญหาของพวกเขา พวกเขาก็กลัวว่า มิฉะนั้นพวกเขาอาจทำร้ายกันอย่างจริงจัง ตายูคิดว่า เกี่ยวกับปัญหาเป็นเวลานาน ชาวบ้านรอในความเงียบเพื่อการตัดสินใจของเขา ในที่สุด เขาพูด' ตาใน คุณจับปลาเพื่อให้คุณใช้หัว ตา-นา คุณไม่ได้จับปลาเพื่อให้คุณใช้ส่วนหาง เนื่องจากมีการแก้ไขปัญหาสำหรับคุณ ฉันจะใช้ส่วนกลางของปลา 'ชายทั้งสองถูกสตัน แต่อาจไม่คิดว่า โซลูชันอื่น เพื่อให้พวกเขายอมรับ ตาในแล้วเอาหัว ตานาเอาส่วนหาง และตายูเอาส่วนที่ดี สุดของปลา ชาวบ้านคิดว่า มันยุติธรรมโซลูชัน และเดินไปทั้งในตาและตา-นาน่าเศร้ามาก 'โง่ว่าเรา ', ถูกกล่าวตานิ้ว ' ผมจับปลา และยูตาได้ดีที่สุด ฉันจะไม่ได้เห็นแก่ตัวดังนั้นการ ' 'ไม่ ผมเป็นคนเห็นแก่ตัว' ตานากล่าวว่า 'ฉันไม่ได้จับปลา ดังนั้นควรมีความยินดีที่จะมีส่วนหาง' สองคนมองไปที่อื่น พวกเขาก็ตระหนักว่า พวกเขาทั้งสองเคยโลภ ด้วยเหตุนี้ พวกเขาก็ขาดทั้งวัน แต่พวกเขาเรียนรู้บทเรียนอันมีค่าวัน พวกเขาทำงานร่วมกัน และช่วยกัน พวกเขาร่วมกันพวกเขาจับ ไม่ว่าใครก็จับได้ปลามากที่สุด ในเวลาที่ ปลากลับมาอีกครั้ง ในตัว เลขที่ดี และ Ta ใน และตา-นาจับปลามากมายที่พวกเขาสามารถขายได้ พวกเขายังจ้างคนอื่น ๆ จะช่วยให้ มีการตกปลา พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นเพื่อนที่ดีอีกครั้ง พวกเขายังกลายเป็นร่ำรวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ta-in และ Ta-na

กาลครั้งหนึ่งมีชายสองคนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชายฝั่งเดียวในประเทศไทย หนึ่งเป็นชื่อ Ta-ในและอื่น ๆ ที่เป็นชื่อ Ta-na พวกเขากลายเป็นเพื่อนที่ดีและชอบที่จะทำกิจกรรมร่วมกัน Ta-in และ Ta-na ชาวประมงที่ดีมากดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะเลี้ยงปลาร่วมกันในอ่าว พวกเขาสร้างเรือขนาดเล็กและจับปลาจำนวนมากในวันต่อมา พวกเขาได้ร่วมจับของพวกเขาและพวกเขาสำหรับการปรุงสุกอาหารเย็นของพวกเขา หลังจากหลายเดือนที่โชคของพวกเขาเปลี่ยนแปลงและพวกเขาจับปลาน้อยลงและน้อย.

วันหนึ่งทั้งสองคนได้พยายามที่สถานที่ที่พวกเขารู้ว่าจะหาปลาทุก แต่ไม่มีโชค สุดท้าย Ta-ในการจับปลาที่พวกเขามาที่บ้าน ตั้งแต่ Ta-na ไม่ได้จับปลา, Ta-ในบอกว่าเขาจะใช้หัวและส่วนตรงกลางของปลาและ Ta-na อาจมีส่วนหาง ta-na ไม่ได้เช่นนี้เขายังต้องการที่ศีรษะและกลางของปลา แต่ Ta-ในตะโกนว่ามันไม่ยุติธรรมที่เขาเป็นเจ้าของที่แท้จริงของปลานับตั้งแต่ที่เขาจับมัน เขาสมควรที่ศีรษะและกลางและ Ta-na ควรจะมีความสุขที่จะใช้หาง พวกเขาไม่สามารถตกลง ในความเป็นจริงพวกเขากลายเป็นโกรธและโมโหและในที่สุดก็เริ่มที่จะต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ แกว่งของพวกเขาพัดที่อีกคนหนึ่งและตะโกนเสียงดังของพวกเขานำชาวบ้านที่ทำงาน.

อาวุโสของหมู่บ้านเรียกว่า Ta-Yoo มาโดยยังได้ยินพวกเขาต่อสู้ เขาดึงคนออกจากกันว่า `หยุดการต่อสู้! Ta-in และ Ta-na สงบลงและตกลงที่จะให้ผู้สูงอายุแก้ปัญหาของพวกเขา พวกเขากลัวว่ามิฉะนั้นพวกเขาอาจจะทำร้ายกันและกันอย่างจริงจัง Ta-Yoo คิดเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นมาเป็นเวลานาน ชาวบ้านรออยู่ในความเงียบสำหรับการตัดสินใจของเขา ในที่สุดเขาก็พูด.

`Ta-in คุณจับปลาเพื่อให้คุณใช้หัว Ta-Na, คุณไม่ได้จับปลาใด ๆ เพื่อให้คุณมีส่วนหาง เพราะผมได้มีการแก้ปัญหาสำหรับคุณฉันจะใช้เวลาส่วนตรงกลางของปลา.

ทั้งสองคนตะลึง แต่ไม่สามารถคิดของการแก้ปัญหาอื่น ๆ เพื่อให้พวกเขาตกลงกัน Ta-ในแล้วเอาหัว, Ta-na เข้ามามีส่วนหางและ Ta-Yoo เอาส่วนที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุดของปลา ชาวบ้านคิดว่ามันเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่เป็นธรรมและเดินออกไป.

ทั้งสอง Ta-in และ Ta-na เป็นที่น่าเศร้ามาก `วิธีโง่เราก็ 'กล่าวว่า Ta-ใน `ผมจับปลาและ Ta-Yoo มีส่วนที่ดีที่สุด ฉันไม่ควรจะได้รับเพื่อให้เห็นแก่ตัว. `ไม่ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวหนึ่ง 'Ta-na กล่าวว่า `ผมไม่ได้จับปลาดังนั้นฉันควรจะได้รับความสุขที่จะมีส่วนหาง. ทั้งสองคนมองหน้ากัน ที่สุดพวกเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาได้รับทั้งความโลภ ด้วยเหตุนี้พวกเขาทั้งสองแพ้ในวันนั้น แต่พวกเขาได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่า.

จากวันนั้นที่พวกเขาทำงานร่วมกันและช่วยอีกคนหนึ่ง พวกเขาได้ร่วมจับของพวกเขาไม่ว่าใครจะได้จับปลาที่มากที่สุด ในเวลาที่ปลากลับมาอีกครั้งในจำนวนมากและ Ta-in และ Ta-na จับปลาจำนวนมากเพื่อให้พวกเขาสามารถขายที่สุดของพวกเขา พวกเขายังได้รับการว่าจ้างคนอื่น ๆ ที่จะช่วยให้พวกเขาด้วยการประมงของพวกเขา พวกเขาไม่เพียง แต่ได้กลายเป็นเพื่อนที่ดีอีกครั้งพวกเขาก็กลายเป็นผู้มั่งคั่ง