First, speech and writing are nothi

First, speech and writing are nothing but genres of text construction. This implies an
identical or similar basis for the processing of spoken and written texts. In the history of
rhetoric, insights taken from speech were transposed to the domain of writing without any
important distinctions being made between speech and writing. For our approach, this is
unfortunate, because on-line measures in writing are interpreted within the same
framework used for the production of spoken language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก พูดและเขียนได้แต่ประเภทของข้อความ นี้หมายถึงการ
พื้นฐานเหมือนกัน หรือคล้ายกันสำหรับการประมวลผลข้อความสามารถพูด และเขียน ในประวัติศาสตร์ของ
สำนวน ความเข้าใจจากเสียงได้แบบสลับแกนโดเมนเขียนหน้า
ความสำคัญที่จะทำระหว่างคำพูดและการเขียน สำหรับวิธีการของเรา
โชคร้าย เนื่องจากมาตรการที่ง่ายดายในการแปลความหมายภายในเดียวกัน
กรอบที่ใช้ในการผลิตของภาษาพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนพูดและการเขียนเป็นอะไร แต่ประเภทของการก่อสร้างข้อความ นี้มีความหมาย
เป็นเหมือนกันหรือคล้ายกันสำหรับการประมวลผลของข้อความที่พูดและเขียน ในประวัติศาสตร์ของ
สำนวนข้อมูลเชิงลึกที่นำมาจากคำพูดที่ถูกขนย้ายไปยังโดเมนของการเขียนโดยไม่มี
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการทำการพูดและการเขียน สำหรับวิธีการของเรานี้เป็น
โชคร้ายเพราะมาตรการในบรรทัดในการเขียนจะถูกตีความเดียวกันภายใน
กรอบที่ใช้สำหรับการผลิตของภาษาพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก การพูดและการเขียน แต่ไม่มีอะไร ประเภทของการก่อสร้างข้อความ นี้หมายถึงการ
เหมือนหรือคล้ายกันพื้นฐานสำหรับการประมวลผลของการพูด และเขียนข้อความ ในประวัติศาสตร์ของ
วาทศิลป์ , ข้อมูลเชิงลึกที่ได้มาจากคำพูด กลับด้านกับโดเมนของการเขียนโดยไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการทำ
การพูดและการเขียน สำหรับแนวทางของเรา นี่คือ
โชคร้ายเพราะมาตรการออนไลน์ในการเขียนตีความภายในกรอบเดียวกัน
ที่ใช้สำหรับการผลิตของภาษาพูด