วันนี้นางโมโหตัวเองมากๆ คิดอะไรไม่ออก คิดวกไปเวียนมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เดินไปเดินมาจนชาวบ้านถามว่าวันนี้เป็นไรทำไมเดินหลายรอบแล้วปกติไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตา ยอมรับว่าโมโหตัวเองมาก มากจริงๆ ไม่ได้กลุ้มใจนะแต่เหมือนแบบว่า (กูจะเอายังไงดีจะทำยังไงดี) หลายตลบมาก ปัดโธ่โว้ย คิดไม่ออกว่ะ จนกระทั่งเมื่อกี้ มันถึงขีดสุดแล้ว กินข้าว กินๆๆๆๆๆๆๆ โมโหตัวเองโว้ย กินไปกินมาข้าวหมดหม้อ ตายห่าน แม่ตรูกินข้าวยังว่ะเนี่ย หายโมโหแล้ว คิดออกแล้วด้วยว่าจะเอาไงดี แต่..... ข้าวหมดหม้อว่ะ แหะๆ