As can be seen in Fig. 2, older chi

As can be seen in Fig. 2, older children gave more generic responses after viewing the fact in pre-tense (M = 0.67) than after hearing the fact in non-generic language (M = 0.30), Mann–Whitney U = 173, z = 2.52, p = .012. In contrast, younger children did not differ in the amount of generic language used between the Pretend (M = 0.70) and Non-Generic Language (M = 0.73) conditions, Mann–Whitney U = 249, z = 0.34, p = .734.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เท่าที่เห็นในรูป 2 เด็กให้การตอบสนองทั่วไปมากขึ้นหลังจากดูข้อเท็จจริงในกาลก่อน (M = 0.67) กว่าหลังจากได้ยินความจริงในภาษาแบบทั่วไป (M = 0.30), ผู้ชาย – Whitney U = 173, z = 2.52, p =.012 ตรงกันข้าม เด็กไม่ได้แตกต่างกันเป็นเงินทั่วไปภาษาที่ใช้ระหว่างการ Pretend (M = 0.70) และภาษาไม่ใช่แบบทั่วไป (M = 0.73) เงื่อนไข ผู้ชาย – Whitney U = 249, z = 0.34, p =.734

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่สามารถเห็นได้ในรูป 2 เด็กให้การตอบสนองทั่วไปมากขึ้นหลังจากที่ได้ดูความเป็นจริงใน Pre-เครียด (M = 0.67) มากกว่าหลังจากที่ได้ยินความจริงที่ในภาษาที่ไม่ใช่ทั่วไป (M = 0.30) Mann-Whitney U = 173, Z = 2.52, P = 0.012 ในทางตรงกันข้ามเด็กที่อายุน้อยกว่าไม่แตกต่างกันในจำนวนของภาษาที่ใช้ทั่วไประหว่างแกล้ง (M = 0.70) และภาษาที่ไม่ใช่ทั่วไป (M = 0.73) เงื่อนไข Mann-Whitney U = 249, Z = 0.34, P = 0.734 .