Serotonin–norepinephrine reuptake i

Serotonin–norepinephrine reuptake inhibitors (SNRIs) are commonly used as second-line agents when remission is not obtained with SSRIs. In small studies, venlafaxine did not show greater efficacy than placebo, but a larger, placebo-controlled trial of duloxetine showed significant improvements in late-life depression (response rate, 37% vs. 19%; remission rate, 27% vs. 15%). As observed in trials involving younger adults, randomized trials involving older adults have not
shown significant differences between the ben-efits of SSRIs and those of SNRIs, although ad-verse effects may be more frequent with SNRIs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซโรโทนิ – norepinephrine เลือกเก็บโปรตีนสารยับยั้ง (SNRIs) ใช้กันทั่วไปเป็นตัวแทนสองบรรทัดเมื่อได้รับการปลดกับกลุ่ม SSRIs ในการศึกษาขนาดเล็ก venlafaxine ไม่ได้แสดงประสิทธิภาพที่สูงกว่ายาหลอก แต่การทดลองขนาดใหญ่ ควบคุม ด้วยยาหลอกของ duloxetine แสดงให้เห็นชัดในช่วงปลายชีวิตซึมเศร้า (อัตราการตอบสนอง 37% เทียบกับ 19% ราคาปลด 27% เทียบกับ 15%) เป็นที่สังเกตในผู้ใหญ่อายุทดลอง ทดลองสุ่มอายุยังไม่ แสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง efits เบนของกลุ่ม SSRIs ของ SNRIs แม้ว่าผลข้อโฆษณาอาจจะบ่อย ด้วย SNRIs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารยับยั้ง reuptake serotonin-norepinephrine (SNRIs) ถูกนำมาใช้กันทั่วไปว่าเป็นตัวแทนสายที่สองเมื่อการให้อภัยไม่ได้รับกับกลุ่ม SSRIs ในการศึกษาขนาดเล็ก venlafaxine ไม่ได้แสดงประสิทธิภาพมากกว่ายาหลอก แต่มีขนาดใหญ่ทดลอง placebo-controlled ของ duloxetine มีการปรับปรุงที่สำคัญในภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิต (อัตราการตอบสนอง 37% เทียบกับ 19% อัตราการให้อภัย 27% เทียบกับ 15 %) ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตในการทดลองที่เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่าการทดลองแบบสุ่มที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุที่ยังไม่ได้แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเบน-efits ของกลุ่ม SSRIs และผู้ SNRIs แม้ว่าผลกระทบโฆษณากลอนอาจจะบ่อยมากขึ้นด้วย SNRIs