Apparently we have passed the point

Apparently we have passed the point where we are content to sit around and discuss such things as: (1) What is listening ?, (2) Can listening be taught?, (3) Is it profitable to include listening training in a curriculum? I am happy about this. It not only indicates that listening research has paid dividends but also that educators are at last becoming concerned with expediting some improvements long overdue rather than basking in the luxury of procrastination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นได้ชัดว่าเราได้ผ่านจุดที่เราจะนั่งรอบ และหารือเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นเนื้อหา: (1) อะไรคือฟัง?, (2) สามารถฟังสอน?, (3) มีผลกำไรรวมถึงการฝึกอบรมในหลักสูตรการฟัง ฉันมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่เพียงแต่จะบ่งชี้ว่า วิจัยฟังได้จ่ายเงินปันผลแต่ว่า ความเป็นในที่สุดกลายเป็นเกี่ยวข้องกับเร่งปรับปรุงนานเกินกำหนดมากกว่าท่ามกลางหรูหราของ procrastination

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นได้ชัดว่าเราได้ผ่านจุดที่เรามีเนื้อหาที่จะนั่งรอบและหารือเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเช่น:? (1) สิ่งที่ฟัง (2) สามารถฟังได้รับการสอน (3) มันเป็นผลกำไรในการฝึกอบรมรวมถึงการฟังในหลักสูตรหรือไม่ ผมมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันไม่เพียง แต่แสดงให้เห็นว่าการวิจัยการฟังได้จ่ายเงินปันผล แต่ยังว่าการศึกษาที่ผ่านมากลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับการเร่งปรับปรุงบางเวลานานมากกว่าที่จะอาบแดดในความหรูหราของการชะลอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นได้ชัดว่าเราได้ผ่านจุดที่เราพอใจที่จะนั่งและหารือเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเช่น : ( 1 ) สิ่งที่ฟัง ( 2 ) ฟังสามารถที่จะสอน ? ( 3 ) เป็นกำไรรวมฟังการอบรมในหลักสูตร ? ฉันมีความสุขกับมันมันไม่เพียง แต่ระบุว่า การฟังเพื่อจ่ายเงินปันผล แต่ยังที่นักการศึกษามีในที่สุดกลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับเร่งการปรับปรุงบางอย่างช้าไปมากกว่า basking ในความหรูหราของการผลัดวันประกันพรุ่ง