Results: Four (quasi-)randomised tr

Results: Four (quasi-)
randomised trials were included, three of which reported data that could be pooled in a meta-analysis. Progressive
resistance exercise increased strength, with a standardised mean difference 0.50 (95% CI 0.05 to 0.95), and had a
clinically worthwhile effect on walking capacity, with a mean difference of 96 metres (95% CI 40 to 152) among people
with mild to moderate Parkinson’s disease. However, most physical performance outcomes did not show clinically
worthwhile improvement after progressive resistance exercise. Conclusion: This review suggests that progressive
resistance exercise can be effective and worthwhile in people with mild to moderate Parkinson’s disease, but carryover
of benefit does not occur for all measures of physical performance. The current evidence suggests that progressive
resistance training should be implemented in Parkinson’s disease rehabilitation, particularly when the aim is to improve
walking capacity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์: สี่ (นคน-)การทดลองสุ่มที่ถูกรวมอยู่ สามซึ่งรายงานข้อมูลที่สามารถพูใน meta-analysis ก้าวหน้าความต้านทานการออกกำลังกายเพิ่มความแข็งแรง มีความแตกต่างค่าเฉลี่ยมาตรฐาน 0.50 (95% CI 0.05 0.95), และมีการผลคุ้มค่าทางการแพทย์การเดินกำลังการผลิต กับความแตกต่างหมายถึง 96 เมตร (95% CI 40 152) คนมีน้อยถึงปานกลางโรค อย่างไรก็ตาม อนทางกายภาพมากที่สุดไม่ได้แสดงทางคลินิกการปรับปรุงหลังออกกำลังกายต้านทานก้าวหน้าคุ้มค่า สรุป: รีวิวแนะนำที่ก้าวหน้าความต้านทานการออกกำลังกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ และคุ้มค่าในคนที่มีน้อยถึงปานกลางโรคพาร์กินสัน แต่ carryoverประโยชน์เกิดขึ้นสำหรับมาตรการทั้งหมดของประสิทธิภาพทางกายภาพ แนะนำหลักฐานปัจจุบันที่ก้าวหน้าการฝึกควรจะดำเนินในการฟื้นฟูโรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป้าหมายคือการ ปรับปรุงเดินกำลังการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา: สี่ (กึ่ง)
การทดลองแบบสุ่มได้รวมสามซึ่งได้รายงานข้อมูลที่สามารถนำมารวบรวมใน meta-analysis ความก้าวหน้า
การออกกำลังกายเพิ่มความต้านทานความแรงของมีค่าเฉลี่ยความแตกต่างที่ได้มาตรฐาน 0.50 (95% CI 0.05-0.95) และมี
ผลคุ้มค่าทางคลินิกกับความจุเดินด้วยความแตกต่างเฉลี่ยของ 96 เมตร (95% CI 40-152) ในหมู่คน
ที่มีน้อย ถึงปานกลางโรคพาร์กินสัน แต่ส่วนใหญ่ผลการดำเนินงานทางกายภาพไม่ได้แสดงทางคลินิก
การปรับปรุงที่คุ้มค่าหลังจากการออกกำลังกายต้านทานความก้าวหน้า สรุป: รีวิวนี้แสดงให้เห็นว่ามีความก้าวหน้า
การออกกำลังกายต้านทานได้อย่างมีประสิทธิภาพและคุ้มค่าในคนที่มีน้อยถึงปานกลางโรคพาร์กินสัน แต่ยกยอด
ของผลประโยชน์ที่ไม่ได้เกิดขึ้นสำหรับมาตรการทั้งหมดของสมรรถภาพทางกาย หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าปัจจุบันความก้าวหน้า
ต้านทานการฝึกอบรมควรจะดำเนินการในการฟื้นฟูโรคพาร์กินสันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจุดมุ่งหมายคือการปรับปรุง
ความจุที่สามารถเดินได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ที่ได้ : 4 ( กึ่ง )การทดลองแบบสุ่มอยู่ที่สามซึ่งรายงานข้อมูลที่สามารถรวมในการวิเคราะห์อภิมาน . ก้าวหน้าการออกกำลังกายต้านทานความแข็งแรงเพิ่มขึ้นด้วยมาตรฐานความแตกต่างเฉลี่ย 0.50 ( 95% CI 0.05 0.95 ) และมีผลทางคลินิกที่คุ้มค่าในการเดินความจุ กับหมายถึงความแตกต่างของ 96 เมตร ( 95% CI 40 152 ) ของคนกับอ่อนถึงปานกลาง พาร์กินสัน อย่างไรก็ตาม ผลการปฏิบัติทางกายภาพส่วนใหญ่ไม่แสดงอาการการปรับปรุงคุ้มค่าหลังจากการออกกำลังกายต้านทานความก้าวหน้า สรุป : การตรวจสอบนี้ ชี้ให้เห็นว่า ก้าวหน้าการออกกำลังกายต้านทานได้อย่างมีประสิทธิภาพและคุ้มค่าในคนที่มีเล็กน้อยถึงปานกลาง แต่คงไปโรคพาร์กินสันประโยชน์ไม่ได้เกิดขึ้นในทุกมาตรการในการปฏิบัติทางกายภาพ หลักฐานปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าก้าวหน้าการฝึกอบรมความต้านทานควรจะดำเนินการในโรคพาร์กินสัน การฟื้นฟูสมรรถภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงเดินความจุ