While the poem is designed to be ea

While the poem is designed to be easily understandable, several words that are used by Frost are noteworthy. Foremost among these is the use of the word desire. The reasons for the choice are clear, seeing as it preserves the rhyme scheme in a better manner. However, in the manner in this peome that desire is used, the word is usually lust, not desire. Lust carries with it a deeper, more impactful connotation. By using desire instead of lust, which is a broader word applicable to more things, Frost is equating simple desire with lust, therefore giving the word a darker association within the context of the poem, which works better for the creation of his warning as to the habits of humanity. The word “tasted” also plays a role as a significant choice on the part of Frost. It creates synesthesia, relating the abstract concept of desire to a relatable human sense. In doing this, Frost adds a layer of multidimensionality to the poem, giving it a larger basis for the understanding of its meaning to the reader. Also, since the speaker has only “tasted” of desire, this also adds a layer of removal between the speaker and his subject matter, as his interaction with the things the speaker disdains is limited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่บทกวีถูกออกแบบมาเพื่อให้เข้าใจได้ง่าย คำหลาย ๆ คำที่ใช้ โดยน้ำแข็งนั้นน่าสนใจ สำคัญที่สุดในหมู่เหล่านี้จะใช้ความปรารถนาคำ เลือกเหตุผลชัดเจน เห็นมันยังรักษาแบบสัมผัสในลักษณะดีนั้นเป็น ในลักษณะใน peome นี้ใช้ความปรารถนา คำก็มักจะปรารถนา ความต้องการไม่ ปรารถนามีนัยลึก impactful เพิ่มเติมกับมัน โดยปรารถนาแทนเพศ ซึ่งเป็นคำกว้างใช้กับสิ่งที่เพิ่มเติม น้ำค้างแข็งเป็นข้อสันนิษฐานปรารถนาง่าย ๆ ด้วยหื่น จึง ให้คำสมาคมเข้มภายในบริบทของบทกวี ที่ทำงานได้ดีสำหรับการสร้างของเขาเตือนว่าพฤติกรรมของมนุษย์ คำว่า "ลิ้ม" ยังมีบทบาทเป็นทางเลือกสำคัญในส่วนของน้ำแข็ง สร้าง synesthesia เกี่ยวกับแนวคิดนามธรรมของความปรารถนาความรู้สึกมนุษย์ relatable ทำเช่นนี้ น้ำค้างแข็งที่เพิ่มชั้นของ multidimensionality บทกวี ให้เป็นใหญ่ให้ความหมายของการอ่าน ตั้งแต่ลำโพงมีเพียง "ลิ้มรส" ของความปรารถนา นี้ยังเพิ่มชั้นของการกำจัดระหว่างลำโพงและเรื่องของเขา เขาโต้ตอบกับสิ่ง disdains ลำโพงเป็นจำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่บทกวีถูกออกแบบมาให้เข้าใจได้ง่ายหลายคำที่ใช้โดยฟรอสต์เป็นที่น่าสังเกต สำคัญที่สุดในหมู่เหล่านี้คือการใช้ความปรารถนาของคำว่า เหตุผลในการเลือกที่มีความชัดเจนเห็นเป็นที่จะเก็บรักษารูปแบบการสัมผัสในลักษณะที่ดี อย่างไรก็ตามในลักษณะ peome ที่ต้องการจะใช้คำว่ามักจะมีความต้องการทางเพศที่ไม่ต้องการ Lust ดำเนินการกับมันลึกความหมายแฝงผลมากขึ้น โดยการใช้ความปรารถนาแทนความต้องการทางเพศซึ่งเป็นคำที่กว้างขึ้นใช้บังคับกับสิ่งที่มากขึ้น, น้ำค้างแข็งเท่าปรารถนาที่เรียบง่ายกับความต้องการทางเพศจึงให้คำสมาคมเข้มในบริบทของบทกวีซึ่งทำงานได้ดีสำหรับการสร้างคำเตือนของเขาเป็นไปได้ นิสัยของมนุษยชาติ คำว่า "ลิ้มรส" ยังมีบทบาทเป็นตัวเลือกที่สำคัญในส่วนของฟรอสต์ มันจะสร้างสาธิตเกี่ยวข้องแนวคิดนามธรรมของความปรารถนาที่จะมีความรู้สึกที่มนุษย์ relatable ในการนี​​้ฟรอสต์เพิ่มชั้นของ multidimensionality ให้บทกวีให้มันเป็นพื้นฐานขนาดใหญ่สำหรับการทำความเข้าใจความหมายในการอ่าน นอกจากนี้ตั้งแต่ลำโพงได้เท่านั้น "ลิ้มรส" ของความปรารถนานี้ยังเพิ่มชั้นของการกำจัดระหว่างลำโพงและเรื่องของเขาเช่นเดียวกับการทำงานร่วมกันของเขากับสิ่งที่ลำโพง disdains มี จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่บทกวีถูกออกแบบมาให้เข้าใจง่าย คำพูดต่าง ๆที่ใช้โดยฟรอสต์ที่มีอํานาจ สำคัญที่สุดในหมู่เหล่านี้คือ การใช้คำประสงค์ เหตุผลที่เลือกนั้นชัดเจน เห็นเป็นรักษาโครงร่างบทกวีในลักษณะที่ดี อย่างไรก็ตาม ในลักษณะ peome นี้ที่ต้องการจะใช้ คำว่า มัก ราคะ ความไม่ กิเลส ประกอบกับมันลึก , impactful เพิ่มเติมนัย . โดยใช้แทนกิเลส ความปรารถนา ซึ่งเป็นคำที่ใช้กว้างสิ่งเพิ่มเติม ฟรอสต์ มีความปรารถนาที่เรียบง่ายด้วยกิเลส จึงให้คำเข้มสมาคมภายในบริบทของบทกวี ซึ่งทำงานได้ดีสำหรับการสร้างของเขาเตือนว่านิสัยของมนุษย์ คำว่า " ชิม " ยังมีบทบาทเป็นทางเลือกที่สำคัญในส่วนของ ฟรอสต์ มันสร้าง สาธิต เกี่ยวข้องแนวคิดนามธรรมของมนุษย์ปรารถนาที่จะเป็นเหมือนเราเลย ในการนี้ ฟรอสท์ เพิ่มชั้นของ multidimensionality กับกลอน ให้ มัน เป็น พื้นฐานขนาดใหญ่สำหรับความเข้าใจของความหมายให้ผู้อ่าน นอกจากนี้ เนื่องจากลำโพงมีแค่ " รสชาติ " ของความต้องการ นอกจากนี้ยังเพิ่มชั้นของการแยกระหว่างผู้พูดกับเรื่องของเขาเป็นปฏิสัมพันธ์ของเขากับสิ่งที่ผู้พูดก็ไม่ชอบจำกัด