Most parents had noted the onset of

Most parents had noted the onset of symptoms by age
16 years, which is slightly lower than the age found by
Perlis et al. (2004) in the Systematic Treatment Enhancement
Program for Bipolar Disorder. That study found a
mean age at onset of 17.37 years (SD  8.67), and identified
27.7% with an onset less than 13 years, and 37.6%
between the ages of 13 and 18 years. Approximately 60%
of that cohort had onset prior to 18 years. The research
indicates that the onset of bipolar disorder occurs primarily
over the adolescent years with the mean age at onset of
bipolar disorder ranging from 17.4 years to 23.3 years
(Kupfer et al. 2002, Grant et al. 2005, Goodwin &
Jamison 2007, pp. 155–220). This is the case across studies
that have included bipolar I disorder only, bipolar I and
bipolar II disorders, and those with bipolar spectrum disorders.
Peak age at onset identified is in the 15–19 years age
group with 53–60% of those with bipolar disorder having
onset prior to 19 years. Given its onset during a crucial
period of personal and social development, Inder et al.
(2008) have noted its effect on identity development
because of difficulties in establishing continuity in their
sense of self.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ปกครองส่วนใหญ่มีบันทึกของอาการตามอายุปี 16 ซึ่งเป็นเล็กน้อยกว่าอายุที่พบเปอร์ลิสและ al. (2004) ในการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบบำบัดโปรแกรมสำหรับโรค Bipolar ศึกษาพบการหมายความว่า อายุที่เริ่มมีอาการ 17.37 ปี (SD 8.67), และระบุ27.7% มีเริ่มมีอาการน้อยกว่า 13 ปี และ 37.6%ระหว่างอายุ 13 และ 18 ปี ประมาณ 60%ของผู้ที่ผ่านมาเริ่มมีอาการก่อน 18 ปี การวิจัยบ่งชี้ว่า เริ่มมีอาการของโรค bipolar เกิดขึ้นเป็นหลักปีอายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการของวัยรุ่นโรค bipolar ตั้งแต่ปี 17.4 ปี 23.3(Kupfer et al. 2002 เงินช่วยเหลือและ al. 2005, Goodwin &Jamison 2007 นำ 155-220) นี้เป็นกรณีระหว่างการศึกษาที่รวมไฟที่ไบโพลาร์ฉันโรคเท่านั้น ไฟที่ไบโพลาร์ฉัน และไฟที่ไบโพลาร์โรค II และมีสเปกตรัมที่ไฟที่ไบโพลาร์โรคอายุ 15 – 19 ปีเป็นช่วงอายุที่เริ่มมีอาการที่ระบุกลุ่ม 53 – 60% ของผู้ที่มีมีโรค bipolarเริ่มมีอาการก่อนปี 19 ให้เริ่มเป็นช่วงสำคัญรอบระยะเวลาของการพัฒนาบุคคล และสังคม อินเดอร์ปากา et al(2008) ได้ตั้งข้อสังเกตมีผลในการพัฒนาตัวตนเนื่องจากความยากลำบากในการสร้างความต่อเนื่องของพวกเขาความรู้สึกของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ปกครองส่วนใหญ่ได้ตั้งข้อสังเกตอาการตามอายุ
16
ปีซึ่งเป็นเล็กน้อยต่ำกว่าอายุที่พบโดยปะลิสet al, (2004)
ในการเพิ่มประสิทธิภาพของการรักษาระบบโปรแกรมสำหรับโรคBipolar การศึกษาที่พบว่าอายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการของ 17.37 ปี (SD? 8.67) และระบุว่า 27.7% ที่มีอาการน้อยกว่า 13 ปีและ 37.6% อายุระหว่าง 13 และ 18 ปีที่ผ่านมา ประมาณ 60% ของการศึกษาที่มีการโจมตีก่อนถึง 18 ปี การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเริ่มมีอาการของโรคสองขั้วเกิดขึ้นเป็นหลักในช่วงหลายปีวัยรุ่นที่มีอายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการของโรคสองขั้วตั้งแต่17.4 ปีเป็น 23.3 ปี(Kupfer et al. 2002, แกรนท์ et al. 2005 กูดวินและโซโลปี2007 ได้ pp . 155-220) นี่เป็นกรณีศึกษาข้ามที่ได้รวมความผิดปกติของผมสองขั้วเพียงผมและสองขั้วสองขั้วความผิดปกติและผู้ที่มีความผิดปกติของคลื่นความถี่สองขั้ว. อายุสูงสุดที่เริ่มมีอาการที่ระบุอยู่ใน 15-19 ปีอายุกลุ่มที่มี53-60% ของผู้ที่มี โรคสองขั้วมีอาการก่อนที่จะ19 ปี ได้รับการโจมตีในช่วงสำคัญช่วงของการพัฒนาบุคคลและสังคม Inder et al. (2008) ได้ตั้งข้อสังเกตผลกระทบต่อการพัฒนาตัวตนเพราะความยากลำบากในการสร้างความต่อเนื่องของพวกเขาในความรู้สึกของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ปกครองส่วนใหญ่มีสังเกตมีอาการตามอายุ
16 ปีซึ่งเป็นเล็กน้อยต่ำกว่าอายุที่พบโดย
เปอร์ลิส et al . ( 2004 ) ในโปรแกรมเสริม
มีระบบสำหรับโรค Bipolar . ที่ศึกษาพบว่า อายุที่เริ่มมีอาการของ
17.37 ปี ( SD  8.67 ) และระบุ 27.7 %
เริ่มน้อยกว่า 13 ปี และ 37.6 %
อายุระหว่าง 13 - 18 ปี ประมาณ 60 %
นั้นได้เริ่มตั้งแต่ก่อน 18 ปี วิจัย
แสดงว่า onset ของโรคสองขั้วเกิดขึ้นเป็นหลัก
ปีวัยรุ่นที่มีอายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการของโรค bipolar ตั้งแต่บาย

( 23.3 ปีปีคัปเฟอร์ et al . 2002 ให้ et al . 2005 , กู้ดวิน&
Jamison 2007 , pp . 155 - 220 ) เป็นกรณีนี้ในการศึกษา
ที่รวม bipolar ฉันโรคเท่านั้นและโรคอารมณ์สองขั้วสองขั้ว
2 และผู้ที่มีชนิดสเปกตรัม disorders
สูงสุดที่ระบุในการอายุ 15 – 19 ปีอายุ
กลุ่ม 53 – 60 % ของผู้ที่มีโรคสองขั้วมี
การโจมตีก่อนที่จะ 19 ปี รับการโจมตีของมันในช่วงเวลาสําคัญ
ของการพัฒนาบุคคลและสังคมสังกัด et al .
( 2008 ) ได้ระบุไว้ผลต่อการพัฒนาอัตลักษณ์เนื่องจากปัญหาในการสร้างความต่อเนื่องในความรู้สึกของพวกเขา
ของตนเอง