Three experiments were undertaken t

Three experiments were undertaken to determine the feeding value of grass straw:corn juice silages compared to grass hay. In experiment 1 (70 d), the four basal diets were: 1) grass hay (GH) used as control treatment; 2) tall fescue straw:corn juice silage (50:50 wt./wt.)(FCJ); 3) urea treated tall fescue straw:corn juice silage (50:50, wt./wt.)(UFCJ); and 4) annual ryegrass straw:corn juice silage (65:35, wt./wt.)(RCJ). Ammoniation was performed by spraying the straw with urea solution having 1% raw soybean extract (urease source) to provide 3% urea (dry matter basis). Thirty-six beef heifers (9 per treatment) were fed these roughages ad libitum with a concentrate supplement (1.36 kg d−1). Out of nine heifers allotted per treatment, four were fed individually while the remaining five were group-fed. Feed intake (FI) (kg), average daily gain (ADG) (kg d−1) and feed efficiency (FE) (kg−1 BWG) in individually-fed heifers in experiment 1 were: 5.16, 0.671, 7.97; 5.40, 0.557, 10.00; 4.84, 0.58, 8.41; and 4.54, 0.523, and 8.92 for GH, FCJ, UFCJ, and RCJ, respectively. In group-fed heifers, FI and ADG were: 8.33, 0.71; 5.54, 0.564; 5.41, 0.568; and 5.92, and 0.38 for GH, FCJ, UFCJ, and RCJ, respectively. No differences (P > 0.05) were observed in any trait, except that ADG in group-fed animals on the GH treatment was significantly higher (P < 0.05) than in animals on the RCJ treatment. In experiment 2 (57 d), the same animals and same roughages were used but supplementation was changed in the FCJ, UFCJ, and RCJ treatments. In these three treatments, the concentrate was reduced to 682 g d−1, and alfalfa hay was offered at 1.36 kg d−1. The UFCJ group also received fishmeal at 125 g d−1 as a source of by-pass protein. FI (kg), ADG (kg d−1) and FE in individually-fed heifers were: 7.99, 0.91, 8.80; 8.89, 0.81, 11.33; 7.60, 0.97, 7.87; and 7.83, 0.76 and 10.37 for GH, FCJ, UFCJ, and RCJ, respectively. ADG was higher (P < .05) in UFCJ vs. RCJ and FE was higher (P < 0.05) in FCJ vs. UFCJ. In group-fed animals, FI and ADG (kg d−1) were: 8.43, 0.76; 7.19, 0.67; 6.79, 0.70; and 7.14, and 0.55 for GH, FCJ, UFCJ, and RCJ, respectively. ADG was higher (P < 0.05) in GH vs. RCJ. In experiment 3, 12 sheep were used to determine in vivo digestibility of the four basal feeds (without supplementation) used in the first two experiments. Percent apparent digestibility of dry matter (DM), gross energy (GE), crude protein (CP), NDF, and ADF was: 60, 59, 46, 52, 56; 55, 56, 51, 46, 49; 59, 60, 74, 51, 57; and 55, 56, 30, 43, 50 for GH, FCJ, UFCJ and RCJ, respectively. Differences between GH and UFCJ were not significant (P > 0.05) for DM, GE, NDF, and ADF digestibilities; however, CP digestibility differed (P < 0.05). A similar pattern was noted between FCJ and RCJ. All digestibility parameters were higher (P < 0.05) in UFCJ vs. FCJ. Digestible energy (MJ kg−1) was: 9.690, 9.569, 10.079 and 9.519 for GH, FCJ, UFCJ and RCJ, respectively. Feed intake was similar among the four treatments. It is concluded that straw:corn juice silages are about equal to medium quality grass hay in feeding value. Supplementation with alfalfa hay and fishmeal further improved performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีดำเนินการทดลองที่สามเพื่อกำหนดค่าอาหารของหญ้าฟาง: ข้าวโพดน้ำผลไม้หมักเมื่อเทียบกับหญ้าฟาง ในการทดลองที่ 1 (70 d), มีอาหารฐานสี่: 1) หญ้าเฮย์ (GH) ใช้ควบคุมรักษา 2) หญา:ตฟาง: ข้าวโพดน้ำหมัก (50: 50 น้ำหนักน้ำหนัก) (FCJ); 3) ยูเรียถือหญา:ตฟาง: ข้าวโพดน้ำหมัก (50: 50 น้ำหนักน้ำหนัก) (UFCJ); และ 4) ประจำปี ryegrass ฟาง: ข้าวโพดน้ำหมัก (65:35 น้ำหนักน้ำหนัก) (RCJ) Ammoniation ดำเนินการ โดยการพ่นฟางด้วยโซลูชั่นยูเรียที่มีสารสกัดจากถั่วเหลืองดิบ 1% (แหล่งของเอนไซม์) เพื่อให้ 3% ยูเรีย (แห้ง basis) วัวสาววัวสามสิบหก (9 ต่อการรักษา) ถูกเลี้ยงเหล่า roughages ad libitum กับอาหารเสริมเข้มข้น (1.36 กก. d−1) จากวัวสาวเก้าจัดสรรต่อการรักษา สี่ถูกเลี้ยงเป็นรายบุคคลในขณะที่ห้าที่เหลือเลี้ยงกลุ่ม อาหารบริโภค (FI) (กก.), ค่าเฉลี่ยทุกวันกำไร (ADG) (d−1 กิโลกรัม) และมีประสิทธิภาพอาหาร (FE) (kg−1 BWG) ในวัวสาวเลี้ยงมีเอกลักษณ์ในการทดลอง 1:5.16, 0.671, 7.97 5.40, 0.557, 10.00 4.84, 0.58, 8.41 และ 4.54, 0.523 และ 8.92 GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ในกลุ่มเลี้ยงวัวสาว อินเทอร์เน็ตและ ADG ถูก: 8.33, 0.71 5.54, 0.564 5.41, 0.568 และ 5.92 และ 0.38 GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ไม่มีความแตกต่าง (P > 0.05) ถูกตั้งข้อสังเกตในลักษณะใด ๆ ยกเว้นว่า ADG ในกลุ่มเลี้ยงสัตว์การรักษา GH มีนัยสำคัญ (P < 0.05) มากกว่าในสัตว์การรักษา RCJ ในทดลอง 2 (57 d), ใช้สัตว์เดียวและ roughages เดียวกัน แต่เปลี่ยนเสริมในการรักษา FCJ, UFCJ และ RCJ ในการรักษาเหล่านี้สาม สมาธิลดลง d−1 682 g และฟาเฮย์ถูกที่ d−1 1.36 kg กลุ่ม UFCJ ได้รับปลาป่นที่ 125 กรัม d−1 ยังเป็นแหล่งของโปรตีนที่บายพาส หา (กก.) ADG (d−1 กิโลกรัม) และ FE ในแยกกันเลี้ยงวัวสาว: 7.99, 0.91, 8.80 8.89, 0.81, 11.33 7.60, 0.97, 7.87 และ 7.83, 0.76 และ 10.37 GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ADG คือสูงกว่า (P < .05) ใน UFCJ เจอ RCJ และ FE เป็นสูงขึ้น (P < 0.05) ใน FCJ กับ UFCJ ในกลุ่มเลี้ยงสัตว์ อินเทอร์เน็ตและ ADG (d−1 กิโลกรัม) ถูก: 8.43, 0.76 7.19, 0.67 6.79, 0.70 และ 7.14 และ 0.55 GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ADG คือสูงกว่า (P < 0.05) ใน GH เจอ RCJ ในการทดลองที่ 3, 12 แกะถูกนำมาใช้เพื่อตรวจสอบการย่อยในร่างกายของตัวสี่ฐานดึงข้อมูล (โดยไม่ต้องเสริม) ใช้ในการทดลองสองครั้งแรก เปอร์เซ็นต์ชัดเจน digestibility แห้งสำคัญ (DM) รวมพลังงาน (GE), โปรตีนหยาบ (CP), สอบถามข้อมูลครับ และ ADF ถูก: 60, 46, 52, 59, 56 46, 51, 55, 56, 49 59, 60, 74, 51, 57 และ 55, 56, 30, 43, 50 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ความแตกต่างระหว่าง GH และ UFCJ ไม่ได้มีนัยสำคัญ (P > 0.05) สำหรับ DM, GE สอบถามข้อมูลครับ และ ADF digestibilities อย่างไรก็ตาม CP ย่อยแตกต่างกัน (P < 0.05) รูปแบบคล้ายถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง FCJ และ RCJ พารามิเตอร์ย่อยทั้งหมดสูงกว่า (P < 0.05) ใน UFCJ กับ FCJ พลังงานย่อย (MJ kg−1): 9.690, 9.569, 10.079 และ 9.519 GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ กินอาหารคล้ายคลึงกันระหว่างการรักษาสี่ได้ สรุปได้ว่า หญ้าหมักฟาง: ข้าวโพดน้ำกำลังเท่ากับฟางหญ้าคุณภาพปานกลางในการป้อนค่า เสริม ด้วยฟาเฮย์และปลาป่นเพิ่มเติมปรับปรุงประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองสามกำลังดำเนินการในการกำหนดค่าการให้อาหารของหญ้าฟาง: หมักน้ำผลไม้ข้าวโพดเมื่อเทียบกับหญ้าฟาง ในการทดลองที่ 1 (70 D) สี่อาหารพื้นฐานคือ 1) หญ้าฟาง (GH) ที่ใช้ในการรักษาควบคุม 2) สูงจำพวกฟาง: หมักน้ำผลไม้ข้าวโพด (50:50 wt./wt.)(FCJ); 3) ยูเรียได้รับฟางสูงจำพวกข้าวโพดหมักน้ำผลไม้ (50:50 wt./wt.)(UFCJ); และ 4) ประจำปี ryegrass ฟาง: หมักน้ำผลไม้ข้าวโพด (65:35, wt./wt.)(RCJ) Ammoniation ได้ดำเนินการโดยการฉีดพ่นฟางกับการแก้ปัญหาปุ๋ยยูเรียที่มีสารสกัดจากถั่วเหลืองดิบ 1% (ที่มายูรีเอส) เพื่อให้ยูเรีย 3% (พื้นฐานแห้ง) สามสิบหกสาวเนื้อ (9 ต่อการรักษา) ได้รับการเลี้ยงดูอาหารหยาบเหล่านี้กินอย่างเต็มที่ด้วยผลิตภัณฑ์เสริมอาหารข้น (1.36 กก. D-1) ออกจากเก้าสาวได้รับการจัดสรรต่อการรักษาสี่ได้รับการเลี้ยงดูที่ไม่ซ้ำกันในขณะที่ส่วนที่เหลืออีกห้าคนกลุ่มที่เลี้ยง ปริมาณอาหารที่กิน (FI) (กิโลกรัม) กำไรเฉลี่ยต่อวัน (ADG) (กก D-1) และประสิทธิภาพการใช้อาหาร (FE) (กก BWG-1) ในสาวทีเฟดในการทดลองที่ 1 ได้รับ: 5.16, 0.671, 7.97; 5.40, 0.557, 10.00; 4.84, 0.58, 8.41; และ 4.5​​4, 0.523 และ 8.92 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ในกลุ่มที่กินสาว fi และ ADG คือ: 8.33, 0.71; 5.54, 0.564; 5.41, 0.568; และ 5.92 และ 0.38 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ไม่แตกต่างกัน (p> 0.05) พบในลักษณะใด ๆ ยกเว้น ADG ในกลุ่มอาหารสัตว์ที่เกี่ยวกับการรักษา GH สูงอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) มากกว่าในสัตว์เกี่ยวกับการรักษา RCJ ในการทดลองที่ 2 (57 D) สัตว์ที่เหมือนกันและอาหารหยาบเดียวกัน แต่ถูกนำมาใช้เป็นอาหารเสริมได้รับการเปลี่ยนแปลงใน FCJ, UFCJ และทรีทเมนท์ RCJ ในทั้งสามการรักษาสมาธิลดลงเป็น 682 GD-1 และหญ้าชนิตฟางที่ถูกนำเสนอที่ 1.36 กก. D-1 กลุ่ม UFCJ ยังได้รับปลาป่นที่ 125 GD-1 เป็นแหล่งที่มาของโปรตีนโดยผ่าน Fi (กิโลกรัม) ADG (กก D-1) และเฟสาวที่ไ​​ม่ซ้ำกันที่เลี้ยงคือ: 7.99, 0.91, 8.80; 8.89, 0.81, 11.33; 7.60, 0.97, 7.87; และ 7.83, 0.76 และ 10.37 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ADG สูง (P <0.05) ใน UFCJ กับ RCJ และ FE สูง (P <0.05) เทียบกับ FCJ UFCJ ในกลุ่มที่เลี้ยงสัตว์, fi และ ADG (กก D-1) ได้รับ: 8.43, 0.76; 7.19, 0.67; 6.79, 0.70; และ 7.14 และ 0.55 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ADG สูง (P <0.05) เทียบกับ GH RCJ ในการทดลองที่ 3, 12 แกะถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบในการย่อยร่างกายของสี่ฟีดพื้นฐาน (ไม่รวมอาหารเสริม) ที่ใช้ในการทดลองครั้งแรก ร้อยละย่อยที่เห็นได้ชัดของวัตถุแห้ง (DM), พลังงานขั้นต้น (GE), โปรตีน (CP), NDF และ ADF เมื่อ: 60, 59, 46, 52, 56; 55, 56, 51, 46, 49; 59, 60, 74, 51, 57; และ 55, 56, 30, 43, 50 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ความแตกต่างระหว่าง GH และ UFCJ ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) สำหรับ DM, GE, NDF และ ADF ย่อย; แต่ CP ย่อยแตกต่างกัน (P <0.05) รูปแบบคล้ายถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง FCJ และ RCJ พารามิเตอร์ย่อยทั้งหมดสูง (P <0.05) เทียบกับ UFCJ FCJ พลังงานที่ย่อย (MJ KG-1) คือ: 9.690, 9.569, 9.519 และ 10.079 สำหรับ GH, FCJ, UFCJ และ RCJ ตามลำดับ ปริมาณอาหารที่กินก็คล้ายกันในหมู่ผู้ที่สี่การรักษา มันเป็นข้อสรุปว่าฟาง: หมักน้ำผลไม้ข้าวโพดประมาณเท่ากับหญ้าคุณภาพปานกลางในมูลค่าการให้อาหาร เสริมด้วยหญ้าชนิตหญ้าแห้งและปลาป่นประสิทธิภาพการทำงานดีขึ้นต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามการทดลองดำเนินการเพื่อกำหนดคุณค่าการให้อาหารของหญ้าฟาง : silages น้ําข้าวโพดเมื่อเทียบกับหญ้าฟาง ในการทดลองที่ 1 ( 70 วัน ) 4 สูตรอาหาร ( 1 ) หญ้าแห้ง ( GH ) ใช้เป็นกลุ่มควบคุม 2 ) สูงจำพวกข้าวโพดหมักฟาง : น้ำผลไม้ 100% น้ำหนัก / น้ำหนัก ) ( fcj ) ; 3 ) ฟางหมักยูเรียสูงจำพวกน้ำผลไม้ 100% : ข้าวโพด น้ำหนัก / น้ำหนัก ) ufcj ) ; และ 4 ) ฟาง ryegrass ประจำปี : หมักน้ำผลไม้ข้าวโพด ( ไฟฟ้า น้ำหนัก / น้ำหนัก ) ( rcj ) ammoniation กระทำโดยการฉีดพ่นด้วยสารละลายยูเรียฟางข้าวมี 1 % สารสกัดจากถั่วเหลือง ( แหล่งที่มี ) ให้ยูเรียร้อยละ 3 ( พื้นฐานของวัตถุแห้ง ) สามสิบหกเนื้อตัว ( 9 ) การรักษา ) เป็นอาหารเหล่านี้อาหารหยาบอย่างเต็มที่กับข้นเสริม ( 1.36 กิโลกรัม D − 1 ) จากเก้าตัวจัดสรรต่อรักษาสี่ได้รับเป็นรายบุคคล ขณะที่อีกห้ากลุ่มอาหาร การบริโภคอาหาร ( Fi ) ( กก. ) ได้ทุกวัน เฉลี่ย ( ADG ) ( กก. D − 1 ) และประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( Fe ) ( กก. − 1 เนื้อ ) ในแต่ละตัวในการทดลองที่ 1 เลี้ยง : 5.16 0.671 , 7.97 , 600 0.557 10.00 ; ; , , บริษัท , 0.58 , 8.41 และ 4.54 0.523 , และ 8.92 สำหรับ GH fcj ufcj , และ rcj ตามลำดับ ในกลุ่มที่ได้รับตัว ฟีและ ADG ) : 8.33 , 0.71 ; 5.54 , 0.564 ; 5.41 0.568 , และ 5.92 และ 0.38 สำหรับ GH fcj ufcj , และ rcj ตามลำดับ ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) พบว่าในลักษณะใดๆ ยกเว้นในกลุ่มที่ให้อาหารสัตว์ในอัตราการเจริญเติบโตการ GH สูงกว่า ( P < 0.05 ) มากกว่าในสัตว์ในการรักษา rcj . ในการทดลองที่ 2 ( 57 ) , สัตว์เหมือนกัน และอาหารหยาบเหมือนกันใช้แต่การเปลี่ยนแปลงใน fcj ufcj rcj , และการรักษา ในทั้งสามรักษาสมาธิลดลงถึง 682 G D − 1 และหญ้าแห้งถูกเสนอที่ 1.36 กิโลกรัม D − 1 กลุ่ม ufcj ยังได้รับปลาป่นที่ 125 g D − 1 เป็นแหล่งของโปรตีนผ่านทาง FI ( กก. ) , ADG ( กก. D − 1 ) และ Fe ในเฟดตัวจาก : 7.99 , 0.91 , 8.80 ; 8.89 , 0.81 , ) ; 7.60 , 0.97 7.87 และ 7.83 0.76 และ 10.37 สำหรับ GH fcj ufcj , และ rcj ตามลำดับ อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า ( P < . 05 ) ใน ufcj vs rcj Fe สูงกว่า ( P < 0.05 ) ใน fcj vs ufcj . ในกลุ่มเลี้ยงสัตว์ ฟีและ ADG ( กก. D − 1 ) : 8.43 7.19 0.67 0.76 ; ; 6.79 , 0.70 และ 7.14 และ 0.55 สำหรับ GH fcj ufcj , และ rcj ตามลำดับ อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า ( P < 0.05 ) ใน GH กับ rcj . ในการทดลองที่ 3 แกะ 12 ถูกใช้เพื่อศึกษาการย่อยได้ของ 4 แรกเริ่มฟีด ( ไม่เสริม ) ใช้ใน 2 การทดลองครั้งแรก เปอร์เซ็นต์ ปรากฏ สัมประสิทธิ์การย่อยได้ของวัตถุแห้ง ( DM ) , พลังงานทั้งหมด ( GE ) , โปรตีน ( CP ) , NDF และ ADF คือ 60 , 59 , 46 , 52 , 56 ; 55 , 56 , 51 , 46 , 49 ; 59 , 60 , 74 , 51 , 57 และ 55 , 56 , 30 , 43 , 50 fcj GH , และ ufcj rcj ตามลำดับ ความแตกต่างระหว่าง และ ufcj GH ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) สำหรับ DM , GE , NDF และ ADF การย่อยได้ อย่างไรก็ตาม บริษัท ซีพี ออลล์ ได้อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) ลักษณะเป็นข้อสังเกตระหว่าง fcj และ rcj . ค่าการย่อยได้ทั้งหมดสูงกว่า ( P < 0.05 ) ใน ufcj vs fcj . พลังงานที่ย่อยได้ ( MJ กก− 1 ) : 9.690 และ 9.569 10.079 , , 9.519 สำหรับ GH fcj ufcj rcj , และ ตามลำดับ การบริโภคอาหารที่คล้ายคลึงกันระหว่างกลุ่มการรักษา สรุปได้ว่า ฟาง : silages น้ําข้าวโพดประมาณเท่ากับหญ้าแห้งหญ้าคุณภาพปานกลางในการป้อนค่า เสริมด้วยหญ้าแห้งหญ้าชนิตและปลาป่นต่อการปรับปรุงประสิทธิภาพ