In Oliver (1997), satisfaction is d

In Oliver (1997), satisfaction is defined as pleasurable fulfilment. That is, the consumer senses that consumption fulfils some need, desire, goal, or so forth and that this fulfilment is pleasurable. Thus. Satisfaction is the consumer's sense that consumption provides outcomes against a standard of pleasure versus displeasure.

Satisfaction able to defined as pleasurable fulfilment. It is the customer feels that consumption fulfils some desire, need,goal, or so on and that this fulfilment is pleasurable Oliver (1997). Hence, satisfaction is the customer's feel that consumption require outcomes against a standard of pleasure between displeasure

Satisfaction can be defined as an affective state arising from a of affective and cognitive evaluation of a specific transaction (Oliver, 1981). This judgement is relative because the evaluation is a comparative process between the subjective experience and an initial reference or standard of comparison. In this paper,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Oliver (1997), กำหนดความพึงพอใจเป็นการปฏิบัติตามพันธกรณีอย่างรื่นรมย์ นั่นคือ ผู้บริโภคความรู้สึกว่า ปริมาณการใช้วัสดุครบถ้วนบางต้องการ ปรารถนา เป้าหมาย หรืออื่น ๆ และว่าสินค้านี้อย่างรื่นรมย์ ดังนั้นการ ความพึงพอใจเป็นความรู้สึกของผู้บริโภคที่ใช้แสดงผลกับมาตรฐานของความสุขและไม่พอใจความสามารถที่จะกำหนดเป็นการปฏิบัติตามพันธกรณีอย่างรื่นรมย์ ลูกค้ารู้สึกว่า ปริมาณการใช้วัสดุครบถ้วนบางปรารถนา ต้องการ เป้าหมาย หรืออื่น ๆ และว่าสินค้านี้แขก Oliver (1997) ได้ ดังนั้น คือ ปริมาณที่ต้องการผลเทียบกับมาตรฐานของความสุขไม่พอใจระหว่างความรู้สึกของลูกค้าความพึงพอใจที่สามารถกำหนดเป็นสถานะผลที่เกิดจากการการประเมินผล และการรับรู้ของธุรกรรมเฉพาะ (Oliver, 1981) ตัดสินนี้เป็นญาติ เพราะการประเมินเป็นกระบวนการเปรียบเทียบระหว่างประสบการณ์ตามอัตวิสัย และการอ้างอิงเริ่มต้น หรือมาตรฐานของการเปรียบเทียบ ในเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในโอลิเวอร์ (1997) ความพึงพอใจของถูกกำหนดให้เป็นปฏิบัติตามความพึงพอใจ นั่นคือความรู้สึกของผู้บริโภคว่าการบริโภคตอบสนองความต้องการบางอย่างที่ปรารถนา, เป้าหมาย, หรืออื่น ๆ และปฏิบัติตามนี้เป็นที่น่าพอใจ ดังนั้น ความพึงพอใจคือความรู้สึกของผู้บริโภคว่าการบริโภคมีผลกับมาตรฐานของความสุขกับความไม่พอใจ. ความพึงพอใจสามารถที่จะกำหนดให้เป็นปฏิบัติตามความพึงพอใจ มันเป็นลูกค้ารู้สึกว่าการบริโภคตอบสนองความปรารถนาบางอย่างจำเป็นต้องเป้าหมายหรืออื่น ๆ และปฏิบัติตามนี้ก็คือความพึงพอใจของโอลิเวอร์ (1997) ดังนั้นความพึงพอใจเป็นความรู้สึกของลูกค้าว่าการบริโภคจำเป็นต้องมีผลกับมาตรฐานของความสุขระหว่างความไม่พอใจความพึงพอใจสามารถกำหนดเป็นรัฐที่เกิดจากอารมณ์ของอารมณ์และการประเมินความรู้ความเข้าใจของการทำธุรกรรมเฉพาะ (โอลิเวอร์ 1981) การตัดสินนี้เป็นญาติเพราะการประเมินผลเป็นกระบวนการที่เปรียบเทียบระหว่างประสบการณ์ส่วนตัวและการอ้างอิงครั้งแรกหรือมาตรฐานของการเปรียบเทียบ ในบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโอลิเวอร์ ( 1997 ) ความพึงพอใจหมายถึงฉันท์เติมเต็ม . นั่นคือ ผู้บริโภครู้สึกว่าต้องมีการเติมเต็ม ความปรารถนา เป้าหมาย หรือเพื่อออกและการตอบสนองนี้เป็นที่น่าพึงพอใจ จึง ความพึงพอใจของผู้บริโภค รู้สึกว่า การแสดงผลเทียบกับมาตรฐานของความสุขความพึงพอใจและความไม่พอใจ

สามารถกําหนดเป็นฉันท์ที่เติมเต็ม .เป็นลูกค้ารู้สึกว่า การตอบสนองความต้องการบางอย่าง ความต้องการ เป้าหมาย หรือดังนั้น และที่ปิดนี่เพลิน โอลิเวอร์ ( 1997 ) ดังนั้น ความพึงพอใจของลูกค้าว่าต้องการผลการต่อมาตรฐานของความสุขระหว่างความไม่พอใจ

ความพึงพอใจที่สามารถกำหนดเป็นอารมณ์ที่เกิดจากสภาวะของอารมณ์และประเมินผลการรับรู้ของธุรกรรมที่เฉพาะเจาะจง ( Oliver , 1981 ) การตัดสินนี้เป็นญาติ เพราะการประเมินเป็นกระบวนการเปรียบเทียบประสบการณ์อัตวิสัยและเริ่มต้นการอ้างอิงหรือมาตรฐานของการเปรียบเทียบ ในกระดาษนี้