As Weed read through the stone’s de

As Weed read through the stone’s description, Gran and Margaux laughed coldly.

‘We will cross while using him as a sacrifice.’

‘After we pass this obstacle it’ll be the place where the treasure is’

One victim was necessary in order to cross this road. The one holding the lighting stone could do nothing but die.

“Hey weed, just go through it already. You may die but then we would be safe, isn’t that worth the risk?”

Gran gave a toothy grin. At that moment, they finally revealed their true colors! Weed consented.

“Well, it is a good thing if only I die and everyone else can cross.”

“And?”

“What are you going to do on the way back?”

“…!”

Gran and Margaux looked at each other with dumbfounded expressions. They had only thought about getting the treasure. They had not even thought of going back. It had completely slipped their minds.

“It’s…”

“Damn it.”

They had obtained only one lightning stone! They would surely die when they return. Gran drew his sword.

“Now that things have become like this, you guys are no use. Time for you guys to die”

Gran shouted coldly as he went into an attack posture. He was covered with a bloodthirsty aura while his skill was about to activate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นวัชพืชอ่านผ่านคำอธิบายหิน, Gran และมาร์โกหัวเราะอย่างเย็นชา.

'เราจะข้ามในขณะที่ใช้เขาเป็นเสียสละ.

' หลังจากที่เราผ่านอุปสรรคนี้มันจะเป็นสถานที่ที่เป็นสมบัติ '

หนึ่ง เหยื่อเป็นสิ่งจำเป็นในการที่จะข้ามถนนสายนี้ อย่างใดอย่างหนึ่งที่ถือหินแสงจะทำอะไร แต่ตาย.

"เฮ้วัชพืชเพียงแค่ผ่านมันไปแล้วเป็นวัชพืชอ่านผ่านคำอธิบายหิน, Gran และมาร์โกหัวเราะอย่างเย็นชา.

'เราจะข้ามในขณะที่ใช้เขาเป็นเสียสละ.

' หลังจากที่เราผ่านอุปสรรคนี้มันจะเป็นสถานที่ที่เป็นสมบัติ '

หนึ่ง เหยื่อเป็นสิ่งจำเป็นในการที่จะข้ามถนนสายนี้ อย่างใดอย่างหนึ่งที่ถือหินแสงจะทำอะไร แต่ตาย.

"เฮ้วัชพืชเพียงแค่ผ่านมันไปแล้วพวกเขาคิดว่าเพียงเกี่ยวกับการรับสมบัติ พวกเขาไม่เคยคิดแม้แต่จะกลับ มันก็ลื่นอย่างสมบูรณ์จิตใจของพวกเขา.

"ก็ ... "

"ด่ามัน."

ที่พวกเขาได้รับเพียงหินฟ้าผ่าหนึ่ง พวกเขาก็จะตายเมื่อพวกเขากลับมา Gran ชักดาบ

"ตอนนี้สิ่งที่ได้กลายเป็นเช่นนี้. พวกคุณมีใช้ไม่ได้ เวลาที่พวกคุณจะตาย "

คุณอาจจะตาย แต่เราก็จะปลอดภัยไม่ว่าคุ้มค่าความเสี่ยงหรือไม่ "

Gran ให้ยิ้มฟัน ในขณะที่พวกเขาก็เผยให้เห็นสีที่แท้จริงของพวกเขา วัชพืชยินยอม.

"ดีก็เป็นสิ่งที่ดีถ้าเดียวที่ฉันตายและคนอื่น ๆ สามารถข้าม."

"และ"

"สิ่งที่คุณจะทำในทางกลับ"

"... ! "

Gran และมาร์โกมองที่แต่ละอื่น ๆ ที่มีการแสดงออกตะลึงGran ตะโกนอย่างเย็นชาในขณะที่เขาเดินเข้าไปในท่าโจมตี เขาถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของการฆาตกรรมในขณะที่ความสามารถของเขาที่กำลังจะเปิดใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นวัชพืชอ่านผ่านคำอธิบายของหิน แกรนและมาร์โกหัวเราะ coldly.

'เราจะข้ามในขณะที่เขาใช้เป็นบูชา '

'หลังจากที่เราผ่านอุปสรรคนี้ก็จะเป็นสถานที่ซึ่งเป็นสมบัติ'

เหยื่อหนึ่งจำเป็นเพื่อที่จะข้ามถนน หนึ่งถือหินแสงไม่แต่ตายได้

"Hey วัชพืช ผ่านมันแล้วไป คุณอาจตาย แต่แล้ว เราจะปลอดภัย ไม่ที่คุ้มค่าความเสี่ยงหรือไม่? "

แกรนให้รอบ ๆ ไร้ toothy เปิดในช่วงเวลานั้น พวกเขาสุดท้ายเผยสีจริงของพวกเขา วัชพืชยินยอม

"ดี มันเป็นสิ่งดีถ้าเพียงฉันตาย และคนอื่นสามารถข้าม"

"และ"

"จะมาสำรองหรือไม่"

“…!”

แกรนและมาร์โกมองกัน ด้วย dumbfounded นิพจน์ พวกเขาคิดเพียงเกี่ยวกับการรับสมบัติ พวกเขาได้ไม่แม้แต่คิดกลับไป มีทั้งหมดเล็ดรอดคน

"ก็ได้"

"ไอ้มัน"

ก็ได้หินฟ้าผ่าที่เดียวเท่านั้น พวกเขาย่อมต้องตายเมื่อมีการส่งคืน แกรนดึงดาบ

"ตอนนี้สิ่งที่เป็นเช่นนี้ พวกคุณใช้ไม่ เวลาคุณผู้ชายตาย "

แกรน coldly ตะโกน ตามเขาไปเป็นท่าการโจมตี เขาถูกปกคลุม ด้วยอูรา bloodthirsty ในขณะที่ทักษะของเขาที่จะ เรียกใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นวัชพืชอ่านรายละเอียดของหินที่ Gran Via และ Margaux หัวเราะอย่างเย็นชา.

'เราจะข้ามผ่านในขณะที่การใช้เขาเป็นเครื่องบูชาที่'

'หลังจากที่เราผ่านอุปสรรคนี้จะเป็นสถานที่ซึ่งคลังเป็น'

หนึ่งตกเป็นเหยื่อเป็นสิ่งจำเป็นในการสั่งซื้อเพื่อข้ามผ่านถนนสายนี้ หนึ่งที่ถือหินแสงที่ไม่สามารถทำอะไรแต่จะตาย.

นี่"วัชพืชกลับไปผ่านไปได้แล้ว