40 to 50 men stood in place. Even t

40 to 50 men stood in place. Even the elderly seated nearby were getting worried.
“Huh? Why are they standing?”
“Yeah.”
Roi Lee and Ma Sang Bom did not sit down in any of the seats. Being accustomed to comfort made the body increasingly weak. It was necessary to work the body out everywhere. Therefore, it was normal for them to stand around in public transportation. The instructors and the practitioners stood alongside the ordinary people.
‘Are these guys mafia? The look in their eyes...’
‘It looks like their muscles are going to tear through their suits.’
‘I think they’re going to do something illegal.’
‘The police. I think it would be a good idea to call the police...’
When they arrived at a station, the subway doors opened.
“Huh, there’s empty seats?”
“That’s not very common. Maybe we’re lucky this time.”
The new passengers were delighted to see the empty seats, but then they saw the practitioners.
“....”
The passengers stood around quietly. They would not dare to sit down looking at the hard faces of the instructors and practitioners.
‘Why does it feel so bad to take a seat?’
‘I would rather sit down. Then I can be comfortable.’
More passengers were forced to be worried. However, the practitioners could not afford to care.
They needed to entertain Lee Hyun somehow!
They did wonder about the people standing for a bit, but they didn’t care so that was overlooked.
‘It must be some kind of fad to stand around in subways huh?’
‘Come to think of it, it’s good for their health.’
Nobody sat down in the subway until the group had reached their destination.
“Lee Hyun, over here!”
“This way!”
In front of the main entrance of the amusement park.
Hayan, Oh Dongman, Shin Hye Min, Lynn, and Choi Ji Hoon were waiting together.
“Hayan, what are you doing here?”
Lee Hyun asked weirdly. He noticed that there was something strange that he wasn't informed of.
Other than the abnormal behavior of the practitioners, Oh Dongman, and Jae Lynn, he did not expect to see Choi Ji Hoon.
Hayan opened her mouth and smiled.
“Oppa, It’s your birthday today!”
“Birthday?”
Lee Hyun began to calculate the date. It was indeed his birthday. Since he never celebrated his birthday, he had forgotten.
“Isn’t that why we’re here for your birthday?”
“Oppa has never gone to an amusement park before so...”
“I mean, amusement parks are exclusive to the wealthy...”
Jae Lynn, Oh Dongman, and Shin Hye Min were puzzled at Lee Hyun’s words.
‘When did amusement parks become reserved for the upper class?’
The instructors and the practitioners took it quite literally.
“In fact, you don't go to an amusement park unless you make a modest amount of money. It’s a big decision about whether or not to go.”
“A lone martial artist in an amusement park...”
“Isn’t it more than 5000 won a ride?”
The instructors spend a considerable amount of their money. For room and board in the dojo, they don’t make much money to spend. Therefore it was difficult for them to spend more than 10,000 to 20,000 won for something.
Lee Hyun sat down, since whenever he spent money on something, even going on rides, his heart broke a little.
“Keuheum! I prefer just relaxing at home.”
Hayan grabbed Lee Hyun’s arm and led him inside.
“I already have a free pass. This way you can play games and go on rides for free.”
Hayan already knew what to do with Lee Hyun. Since he disliked wasting time and money, with this he would not have an excuse not to go. The others followed after Lee Hyun in an instant.
Shin Hye Min asked them.
“What do you want to ride first?”
Jae Lynn didn’t waste any time.
“The Viking? Or the roller coasters?”
Roller coasters were high speed mechanisms that move along the rails in the air. It was the most popular rides.
Shin Hye Min was mentally tired from constantly being busy with the daily broadcast and secretly wanted to taste the thrill of the ride.
“Let’s go on the roller coaster first right?”
Ride the roller coaster first!
A considerable number of people visited the park in the earlier hours so thanks to this they can get their turn sooner.
Lee Hyun sat in the front with Jae Lynn, followed by Oh Dongman and Shin Hye Min, and Hayan and Choi Ji Hoon was paired together.
This was unavoidable because of the guy to girl ratio.
‘That’s great.’
Today was the first time that Ji Hoon had met Lee Hyun’s younger sister.
Not just hunting and exploring in Royal Road. It was different meeting her in reality.
In other words, he was attracted to her.
He had met with numerous women, but he had never felt emotions like this before.
‘Doing this and spending the rest of the day with her. Yeah, not bad.’
Ji Hoon had a bright smile.
Then he receive a light tap on his shoulder from Ma Sang Bom.
“Watch your back.”
“What?”
“Recognize who that is first...”
The horror hit Ji Hoon in the face.
“Hooo hoo hoo.”
At this Roi Lee smiled.
The practitioners did not try to get close to Hayan, since it risked their lives.
To them, Ji Hoon seemed pretty cool.
Then the roller coaster went up to the top and when it came down Oh Dongman, Shin Hye Min, Jae Lynn, Hayan, and Ji Hoon all began screaming.
“Kyaaaah!”
“Wheee!”
Lee Hyun and the practitioners were more blase about it.
‘It was really scary when I was sculpting Bingryong's head.’
Sculpting chunks of ice hundred of meters high and hanging on a single wire. The body hangs there, with the wind constantly interfering. Compared to that experience, sitting here could be thought of as medicine.
The instructors were also calm.
“The angle needs to be steeper...”
“If we fell from here, even in the worst situation we could be okay if you give up the legs.”
“We can reduce the falling speed by rotating the body a few times to diminish the force.”
“Can we jump off from here?”
Talking about such things was scary in its own way.
Thanks to that, a few people were screaming because of the bizarre roller coaster ride!
‘What on earth are you?’
The people in charge of the rides wondered.
On the Viking, the same thing happened.
Lee Hyun and the practitioners sat still doing nothing. Same as the first ride without any change.
‘Oh this isn’t worth my money! Since I’m not using money, I need to enjoy this.’
But Lee Hyun still looked angry.
Eventually they gave up on the longer rides.
“If he’s not scared of the rides then we have to go on something else.”
Jae Lynn said unfortunately.
It was a long way from Lee Hyun and the practitioners to enjoy the thrill and suspense of the amusement park.
Then Oh Dongman had an idea.
“Instead of going on the rides...what if we go to the zoo?”
Hayan’s eyes twinkled in expectation.
“The zoo?”
“Yes, this place is very big but so is the zoo. Wouldn’t it be more fun than sitting in a wheel as it spins?”
“Undoubtedly.”
So, changing their goals, the group decided to go to the zoo this time.
***
There was a giraffe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

40 50 คนยืนอยู่ในตำแหน่ง มีการกังวลแม้แต่ผู้สูงอายุนั่งใกล้เคียง"ฮะ ทำไมพวกเขายืน""ใช่"ลี Roi และ Ma สร้าง Bom ได้ไม่นั่งลงในนั่ง ได้คุ้นเคยจึงได้ร่างกายอ่อนแอมากขึ้น ก็ต้องทำตัวออกทุก ดังนั้น มันเป็นปกติสำหรับพวกเขาจะยืนใกล้ขนส่งสาธารณะ ผู้สอนและผู้ยืนอยู่ข้างคน' เป็นพวกมาเฟียเหล่านี้ มองในตา...''ดูเหมือนกล้ามเนื้อของพวกเขาจะฉีกผ่านชุดของพวกเขา''ฉันคิดว่า พวกเขากำลังจะทำอะไรไม่ถูกต้อง'' ตำรวจ ผมคิดว่า มันจะควรเรียกตำรวจ...'เมื่อพวกเขามาถึงที่สถานี รถไฟใต้ดินประตูเปิด"ฮะ มีที่นั่งว่างเปล่า""ที่ไม่ธรรมดา บางทีเราโชคนี้"ผู้โดยสารใหม่ที่ยินดีที่จะเห็นที่นั่งว่างเปล่า แต่แล้ว เห็นผู้“....”ผู้โดยสารที่ยืนรอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ นอกจากนี้พวกเขาไม่จะกล้านั่งลงมองไปที่ใบหน้าอย่างหนักของผู้สอนและผู้'ทำไมไม่ก็รู้สึกไม่ดีจึงต้องใช้นั่ง'' ฉันค่อนข้างจะนั่งลง แล้วได้สบาย 'ผู้โดยสารมากกว่าถูกบังคับให้เป็นทุกข์ อย่างไรก็ตาม ผู้อาจไม่สามารถดูแลพวกเขาต้องการบันเทิง Lee Hyun อย่างใดพวกเขาไม่ได้สงสัยว่า คนที่ยืนสำหรับบิต แต่พวกเขาไม่ได้ดูแลให้ถูกมองข้าม'จะต้องบางชนิดของแฟชั่นเข้าแถวรอบ subways ฮะ''มาถึงคิดดูของมัน ได้ดีเพื่อสุขภาพ'ไม่มีใครนั่งลงในดินจนได้มาถึงปลายทาง"Lee Hyun โน่น""วิธีนี้"หน้าทางเข้าหลักของสวนHayan, Dongman โอ้ Shin Hye นาที ลินน์ และ Choi Ji Hoon ได้รอกัน" Hayan มีอะไรที่คุณทำที่นี่? "Lee Hyun ขอ weirdly เขาสังเกตเห็นว่า มีอะไรแปลก ๆ ที่เขาไม่ทราบไม่ใช่พฤติกรรมปกติของผู้ โอ้ Dongman และแจ Lynn เขาไม่ได้หวังจะดู Choi Ji HoonHayan เปิดปากของเธอ และยิ้ม"Oppa มันเป็นวันเกิดของคุณวันนี้""วันเกิด"Lee Hyun เริ่มคำนวณวัน แน่นอนมันเป็นวันเกิดของเขา เนื่องจากเขาไม่เฉลิมฉลองวันเกิดของเขา เขาก็ลืม"ไม่ที่ทำไมเรากำลังสำหรับวันเกิดของคุณ"" Oppa ไม่เคยไปสวนก่อนเพื่อให้... ""ผมหมายถึง สวนสนุกเป็นพิเศษเพื่อมั่งคั่ง..."แจ Lynn โอ้ Dongman และ Shin Hye นาทีได้พิศวงที่ Lee Hyun คำ'เมื่อได้สวนสนุกเป็นสงวนไว้สำหรับชั้นสูง'ผู้สอนและผู้ใช้เวลาค่อนข้างอักษร"ความเป็นจริง คุณอย่าไปสวนจัดจำนวนเงินเจียมเนื้อเจียมตัว ได้ตัดสินใจใหญ่ไปหรือไม่""ที่เกาะโหลนต่อสู้ศิลปินในสวน...""ไม่ได้ชนะกว่า 5000 ที่นั่งหรือไม่"ผู้สอนใช้จำนวนเงินของพวกเขามาก สำหรับคณะและห้องพักในโดโจ พวกเขาไม่ทำเงินมากเพื่อใช้ ดังนั้น มันก็ยากที่จะใช้จ่ายมากกว่า 10000-20000 วอน สิ่งLee Hyun นั่งลง เนื่องจากทุกครั้งที่เขาใช้เงินในบางสิ่งบางอย่าง แม้จะขี่ หัวใจของเขายากจนน้อย"Keuheum ผมต้องพักที่บ้าน"Hayan คว้าแขนของ Lee Hyun และนำเขาภายใน"เรียบร้อยแล้วผ่านฟรี วิธีนี้คุณสามารถเล่นเกม และไปขี่ฟรีด้วย"Hayan แล้วรู้จะทำอะไรกับ Lee Hyun ตั้งแต่เขา disliked เสียเวลาและเงิน นี้ เขาจะไม่มีข้อแก้ตัวไม่ไป อื่น ๆ ตามหลัง Lee Hyun ในทันทีชิน Hye นาทีถามพวกเขา"อะไรคุณต้องขี่ครั้งแรกหรือไม่"Lynn แจไม่เสียเวลาใด ๆ"ไวกิ้ง หรือช็อบกลิ้ง"ลูกกลิ้งช็อบกลไกความเร็วสูงที่ย้ายไปตามรางในอากาศได้ ก็ขี่นิยมมากที่สุดชิน Hye นาทีถูกใจเหนื่อยตลอดเวลากำลังยุ่งอยู่กับการออกอากาศประจำวัน และแอบอยากลิ้มรสความตื่นเต้นของการนั่ง"ลองไปดูแรกเหาะ"นั่งรถไฟเหาะตีลังกาก่อนของผู้เข้าเยี่ยมชมสวนในชั่วโมงก่อนหน้าเพื่อขอบคุณนี้ พวกเขาได้เปิดความเร็วLee Hyun เสาร์ในหน้ากับแจ Lynn ตาม ด้วยโอ้ Dongman และ Shin Hye นาที และ Hayan และ Choi Ji Hoon ถูกจับคู่กันนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะผู้ชายต่อผู้หญิง"นั่นเป็นดี'วันนี้เป็นครั้งแรกว่า Ji Hoon ได้พบน้องสาว Lee Hyunไม่เพียงการล่าสัตว์ และสำรวจถนนรอยัล ประชุมเธอในความเป็นจริงต่าง ๆ ได้ในคำอื่น ๆ เขาถูกดึงดูดให้เธอเขาได้พบกับผู้หญิงมากมาย แต่เขาไม่ได้รู้สึกอารมณ์เช่นนี้มาก่อน' การทำสิ่งนี้ และใช้จ่ายส่วนเหลือวันที่มีเธอ ใช่ ไม่ 'Ji Hoon มีรอยยิ้มสดใสแล้ว เขารับแตะเบา ๆ บนไหล่เขาจาก Bom สังมา"ดูหลังของคุณ""อะไร""รู้จักที่ที่แรก..."สยองขวัญที่ตี Ji Hoon ในหน้า"Hooo ฮูฮู"ที่ Lee ร้อยยิ้มผู้ได้ลองเขา Hayan เนื่องจากมัน risked ชีวิตพวกเขา Ji Hoon ประจักษ์เย็นสวยแล้ว เหาะขึ้นไปด้านบนสุด และเมื่อมาลงแหม Dongman, Shin Hye นาที แจ Lynn, Hayan และ Ji Hoon ทั้งหมดเริ่มกรีดร้อง"Kyaaaah""Wheee"Lee Hyun และผู้มี blasé เพิ่มเติมเกี่ยวกับมัน'ได้น่ากลัวจริง ๆ เมื่อฉันถูกแกะสลักหัวของ Bingryong'แกะสลักน้ำแข็งก้อนร้อยเมตรสูง และแขวนบนสายเดียว ตัวค้างอยู่กับลมตลอดเวลารบกวน เปรียบเทียบกับประสบการณ์ที่ นั่งนี่อาจถือได้ว่า เป็นยาผู้สอนก็ยังเงียบสงบ"มุมต้องชัน...""ถ้าเราตกจากที่นี่ แม้ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เราสามารถก็ได้ถ้าคุณตั้งค่าขาขึ้น""เราสามารถลดความเร็วลดลง ด้วยการหมุนตัวกี่ครั้งหรี่แรงได้""สามารถเรากระโดดออกจากที่นี่"พูดถึงสิ่งต่าง ๆ น่ากลัวในวิธีของตนเองขอบคุณที่ บางคนก็กรีดร้อง เพราะขี่เหาะแปลกประหลาด'ในโลกบ้างคุณ'คนชอบขี่สงสัยว่าบนไวกิ้ง สิ่งเดียวเกิดขึ้นLee Hyun และผู้ที่นั่งยังคง ทำอะไร เหมือนนั่งครั้งแรกโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ' โอ้ นี้ไม่คุ้มค่าเงินของฉัน เนื่องจากผมไม่ใช้เงิน ต้องการสนุกกับการนี้ 'แต่ Lee Hyun ยังคงมองโกรธในที่สุดพวกเขาได้บนขี่อีกต่อไป"ถ้าเขาไม่กลัวของการขี่ แล้วเราได้ไปเถอะ"แจ Lynn กล่าวว่า น่าเสียดายมันเป็นทางยาวจาก Lee Hyun และผู้ตื่นเต้นและใจจดใจจ่อของสวนแล้ว โอ้ Dongman มีความคิด"แทนที่จะไปเครื่องเล่น...ถ้าเราไปสวนสัตว์หรือไม่"ตาของ Hayan twinkled ในความคาดหวัง"สวนสัตว์""ใช่ สถานที่แห่งนี้มีขนาดใหญ่มาก แต่อยู่สวนสัตว์ มันจะไม่สนุกกว่านั่งล้อมันหมุนหรือไม่""ไม่ต้องสงสัย"ดังนั้น เปลี่ยนเป้าหมาย กลุ่มตัดสินใจที่จะไปสวนสัตว์เวลานี้***มียีราฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

40 ถึง 50 คนยืนอยู่ในสถานที่ แม้แต่ผู้สูงอายุนั่งอยู่ใกล้เคียงได้รับความกังวลใจ.
"อืมมม? ทำไมพวกเขากำลังยืน? "
"ใช่."
ร้อยลีและ Ma Sang Bom ไม่ได้นั่งลงในใด ๆ ของที่นั่ง เป็นที่คุ้นเคยกับความสะดวกสบายที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอมากขึ้น มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการทำงานของร่างกายออกไปได้ทุกที่ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขาที่จะยืนรอบในการขนส่งสาธารณะ อาจารย์ผู้สอนและผู้ปฏิบัติงานที่ยืนอยู่ข้างคนธรรมดา.
'เหล่านี้เป็นพวกมาเฟีย? มองในสายตาของพวกเขา ... '
'ดูเหมือนว่ากล้ามเนื้อของพวกเขากำลังจะฉีกผ่านชุดของพวกเขา.'
'ผมคิดว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรบางอย่างที่ผิดกฎหมาย.'
'ตำรวจ ฉันคิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีที่จะเรียกตำรวจ ... '
เมื่อพวกเขามาถึงที่สถานีรถไฟใต้ดินประตูเปิด.
"อืมมมมีที่นั่งว่าง?"
"นั่นไม่ใช่เรื่องธรรมดามาก บางทีเราโชคดีเวลานี้ ".
ผู้โดยสารใหม่ยินดีที่ได้เห็นที่นั่งว่าง แต่แล้วพวกเขาได้เห็นการปฏิบัติงาน.
".... "
ผู้โดยสารที่ยืนอยู่รอบ ๆ อย่างเงียบ ๆ พวกเขาจะไม่กล้าที่จะนั่งลงมองไปที่ใบหน้าอย่างหนักของอาจารย์ผู้สอนและผู้ปฏิบัติงาน.
'ทำไมมันรู้สึกไม่ดีเพื่อที่จะนั่ง?'
'ผมค่อนข้างจะนั่งลง จากนั้นฉันก็สามารถอยู่ได้สบาย. '
ผู้โดยสารอื่น ๆ ถูกบังคับให้ต้องกังวล อย่างไรก็ตามผู้ปฏิบัติงานไม่สามารถที่จะดูแล.
พวกเขาจำเป็นต้องสร้างความบันเทิงให้ลีฮยอนอย่างใด!
พวกเขาไม่น่าแปลกใจเกี่ยวกับคนที่ยืนสำหรับบิต แต่พวกเขาไม่ได้ดูแลเพื่อให้ได้รับการมองข้าม.
'มันจะต้องเป็นชนิดของแฟชั่นที่จะยืนบาง รอบในรถไฟใต้ดินฮะ? '
'มาคิดมันจะดีสำหรับสุขภาพของพวกเขา.'
ไม่มีใครนั่งลงในสถานีรถไฟใต้ดินจนกลุ่มมาถึงปลายทางของพวกเขา.
"ลีฮยอนมากกว่าที่นี่!"
"ทางนี้!"
ในด้านหน้าของ ทางเข้าหลักของสวนสนุก.
Hayan โอ้ Dongman, ชินฮเยมินลินน์และ Choi Ji Hoon กำลังรอกัน.
"Hayan สิ่งที่คุณทำอะไรที่นี่?"
ลีฮยอนถามวิจิตรพิสดาร เขาสังเกตเห็นว่ามีอะไรบางอย่างแปลก ๆ ว่าเขาไม่ได้แจ้งให้ทราบถึง.
นอกเหนือจากพฤติกรรมที่ผิดปกติของผู้ปฏิบัติงาน, โอ้ Dongman และแจลินน์เขาไม่ได้คาดหวังที่จะเห็น Choi Ji Hoon.
Hayan เปิดปากของเธอและยิ้ม.
"โอปป้า มันเป็นวันเกิดของคุณในวันนี้! "
"วันเกิด"
ลีฮยอนเริ่มที่จะคำนวณวัน แน่นอนมันเป็นวันเกิดของเขา เพราะเขาไม่เคยฉลองวันเกิดของเขาเขาได้ลืม.
"ไม่ว่าเหตุผลที่เราอยู่ที่นี่สำหรับวันเกิดของคุณ?"
"พี่ไม่เคยไปสวนสนุกก่อนเพื่อให้ ... "
"ผมหมายความว่าสวนสนุกเป็นพิเศษในการ ร่ำรวย ... "
แจลินน์โอ้ Dongman และชินฮเยมินงงที่ถูกคำลีฮยอน.
'เมื่อไหร่กลายเป็นสวนสนุกที่สงวนไว้สำหรับชนชั้นสูง'
อาจารย์และผู้ปฏิบัติงานเอามันค่อนข้างอักษร.
"ในความเป็นจริง คุณไม่ได้ไปที่สวนสนุกจนกว่าคุณจะทำให้จำนวนเงินที่เจียมเนื้อเจียมตัวของเงิน มันตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่เกี่ยวกับหรือไม่ไป. "
"ศิลปะศิลปินคนเดียวในสวนสนุก ... "
"มันไม่ได้เป็นมากกว่า 5,000 ₩นั่ง?"
อาจารย์ใช้จ่ายเงินจำนวนมากของพวกเขา สำหรับห้องและคณะกรรมการในโดโจพวกเขาไม่ได้ทำเงินได้มากที่จะใช้จ่าย ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะใช้จ่ายมากกว่า 10,000 ถึง 20,000 วอนบางสิ่งบางอย่าง.
ลีฮยอนนั่งลงตั้งแต่เมื่อใดก็ตามที่เขาใช้เงินในสิ่งที่แม้จะขี่หัวใจของเขายากจนเล็ก ๆ น้อย ๆ .
"Keuheum! ฉันชอบเพียงผ่อนคลายที่บ้าน. "
Hayan คว้าแขนลีฮยอนและนำเขาเข้าไปข้างใน.
"ฉันมีส่งฟรี ด้วยวิธีนี้คุณสามารถเล่นเกมและไปขี่ฟรี. "
Hayan รู้แล้วว่าจะทำอย่างไรกับลีฮยอน นับตั้งแต่ที่เขาไม่ชอบเสียเวลาและค่าใช้จ่ายกับเรื่องนี้เขาจะได้มีข้ออ้างที่จะไม่ไป คนอื่น ๆ ที่ตามมาหลังจากที่ลีฮยอนในทันที.
ชินเฮมินขอให้พวกเขา.
"สิ่งที่คุณต้องการที่จะนั่งเป็นอันดับแรก"
แจลินน์ไม่เสียเวลาใด ๆ .
"ไวกิ้ง? หรือรถไฟเหาะ "
รถไฟเหาะเป็นกลไกความเร็วสูงที่เคลื่อนตัวไปตามทางรถไฟในอากาศ มันเป็นขี่ที่นิยมมากที่สุด.
ชินเฮมินเป็นจิตใจเหนื่อยจากการอย่างต่อเนื่องเป็นยุ่งอยู่กับการออกอากาศทุกวันและแอบอยากจะลิ้มรสความตื่นเต้นของการขี่.
"Let 's go บนรถไฟเหาะที่เหมาะสมเป็นอันดับแรก"
ขี่รถไฟเหาะที่แรก!
จำนวนมากของคนที่เข้าเยี่ยมชมสวนในก่อนหน้านี้ชั่วโมงดังนั้นต้องขอบคุณที่พวกเขาจะได้รับกลับของพวกเขาเร็ว.
ลีฮยอนนั่งอยู่ในด้านหน้ากับแจลินน์ตามด้วยโอ้ Dongman และชินฮเยมินและ Hayan และ Choi Ji Hoon เป็นคู่กัน .
นี่คือหลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะของผู้ชายต่อผู้หญิงคนนั้น.
'ที่ดี.'
วันนี้เป็นครั้งแรกที่จีฮุนได้พบกับลีฮยอนน้องสาว.
ไม่เพียง แต่การล่าสัตว์และการสำรวจในรอยัลโร มันเป็นประชุมที่แตกต่างกันในความเป็นจริงของเธอ.
ในคำอื่น ๆ เขาถูกดึงดูดให้เธอ.
เขาได้พบกับผู้หญิงจำนวนมาก แต่เขาไม่เคยรู้สึกอารมณ์เช่นนี้มาก่อน.
'ทำเช่นนี้และการใช้จ่ายส่วนที่เหลือของวันกับเธอ ใช่ไม่เลว. '
จีฮุนมีรอยยิ้มที่สดใส.
จากนั้นเขาได้รับการแตะเบา ๆ บนไหล่ของเขาจาก Ma Sang Bom.
"ดูด้านหลังของคุณ."
"คืออะไร?"
"รับรู้ที่ว่าเป็นครั้งแรก ... "
ตีสยองขวัญ จีฮุนในหน้า.
"Hooo ฮูฮู."
ตอนนี้ร้อยลียิ้ม.
ผู้ปฏิบัติงานไม่ได้พยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับ Hayan เพราะมันเสี่ยงที่ชีวิตของพวกเขา.
เพื่อให้พวกเขาจีฮุนดูเหมือนเย็นสวย.
จากนั้นรถไฟเหาะขึ้นไป ไปด้านบนและเมื่อมันลงมาโอ้ Dongman, ชินฮเยมินแจลินน์ Hayan และจีฮุนเริ่มต้นทั้งหมดกรีดร้อง.
"Kyaaaah!"
"Wheee!"
ลีฮยอนและผู้ปฏิบัติงานได้มากขึ้นหมดอาลัยตายอยากเกี่ยวกับเรื่องนี้.
'มันเป็นจริงๆ ที่น่ากลัวเมื่อฉันถูกแกะสลักหัว Bingryong. '
Sculpting ก้อนน้ำแข็งร้อยเมตรสูงและที่แขวนอยู่บนสายเดียว ร่างกายแขวนอยู่ที่นั่นกับลมอย่างต่อเนื่องรบกวน เมื่อเทียบกับประสบการณ์ที่นั่งอยู่ที่นี่อาจจะคิดว่าเป็นยา.
อาจารย์ก็มีความสงบ.
"มุมจะต้องชัน ... "
"ถ้าเราลดลงจากที่นี่แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดที่เราอาจจะไม่เป็นไรถ้าคุณให้ ขาขึ้น. "
"เราสามารถลดความเร็วลดลงโดยการหมุนของร่างกายไม่กี่ครั้งที่จะลดแรง."
"เราจะสามารถกระโดดออกจากที่นี่?"
พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัวดังกล่าวในทางของตัวเอง.
ขอขอบคุณที่ ไม่กี่คนที่ถูกกรีดร้องเพราะการนั่งรถไฟเหาะที่แปลกประหลาด!
'อะไรในโลก are you?'
คนในค่าใช้จ่ายของการขี่สงสัย.
เกี่ยวกับไวกิ้งในสิ่งเดียวกันที่เกิดขึ้น.
ลีฮยอนและผู้ปฏิบัติงานยังคงนั่งทำอะไร เช่นเดียวกับการนั่งเป็นครั้งแรกโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ .
"โอ้นี้ไม่คุ้มค่าเงินของฉัน! ตั้งแต่ฉันไม่ได้ใช้เงินผมต้องสนุกนี้. '
แต่ลีฮยอนยังคงมองโกรธ.
ในที่สุดพวกเขาให้ขึ้นขี่อีกต่อไป.
"ถ้าเขาไม่ได้กลัวการขี่แล้วเราต้องไปในสิ่งอื่น."
แจ ลินน์กล่าวว่าน่าเสียดาย.
มันเป็นทางยาวจากลีฮยอนและผู้ปฏิบัติงานจะเพลิดเพลินไปกับความตื่นเต้นและใจจดใจจ่อของสวนสนุก.
แล้วโอ้ Dongman มีความคิด.
"แทนที่จะไปขี่ ... สิ่งที่ถ้าเราไปที่สวนสัตว์ "
ดวงตาของ Hayan ส่องแสงระยิบระยับในความคาดหวัง.
"สวนสัตว์"
"ใช่สถานที่แห่งนี้มีขนาดใหญ่มาก แต่เพื่อให้เป็นสวนสัตว์ มันจะไม่สนุกมากขึ้นกว่านั่งอยู่ในรถมันหมุนหรือไม่? "
"ไม่ต้องสงสัย."
ดังนั้นการเปลี่ยนเป้าหมายของพวกเขากลุ่มที่ตัดสินใจที่จะไปที่สวนสัตว์ในครั้งนี้.
***
มียีราฟเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

40 ถึง 50 คนยืนอยู่ในสถานที่ แม้แต่ผู้สูงอายุที่นั่งใกล้เริ่มกังวล .
" หือ ? ทำไมพวกเขาอยู่ ? "

" ใช่ " ร้อยเอ็ด ลี และ มาซังบอมไม่ได้นั่งในใด ๆของที่นั่ง การคุ้นเคยกับความสะดวกสบายทำให้ร่างกายอ่อนแอมากขึ้น มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อทำงานร่างกายออกไปทั่ว ดังนั้น จึงเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะยืนในการขนส่งสาธารณะอาจารย์ และผู้ปฏิบัติงาน ยืนเคียงข้างประชาชนธรรมดา
การอัพพวกมาเฟีย ? มองในสายตา . . . . . . . '
มันเหมือน กล้ามเนื้อจะฉีกผ่านชุด '
ฉันคิดว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรบางอย่างที่ผิดกฎหมาย . '
" ตำรวจ ฉันคิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีที่จะเรียกตำรวจ . . . . . . . '
เมื่อพวกเขามาถึงที่สถานี รถไฟใต้ดิน ประตูเปิด .
" เฮ้อมีที่นั่งว่าง "
" ที่ไม่พบบ่อยมาก บางทีเราอาจจะโชคดีก็ได้นี่ "
ผู้โดยสารใหม่ ก็ยินดีที่จะเห็นที่นั่งว่างอยู่ แต่พวกเขาก็เห็น ปฏิบัติ . . . . "

" ผู้โดยสารยืนเงียบๆ พวกเขาจะไม่กล้านั่งมองใบหน้าที่ยากของอาจารย์และผู้ปฏิบัติงาน .
'why มันรู้สึกไม่ดีที่จะนั่ง ? '
" ยอมนั่งลงงั้นผมจะสบาย '
เพิ่มเติมผู้โดยสารถูกบังคับให้ต้องเป็นกังวล อย่างไรก็ตาม แพทย์ไม่สามารถที่จะดูแลพวกเขาต้องการความบันเทิง
ลีฮยอนอย่างใด
เค้าสงสัยเกี่ยวกับคนที่ยืนหน่อย แต่พวกเขาไม่ได้ดูแลเลยมองข้าม .
มันต้องบางชนิดของแฟชั่นที่จะยืนอยู่ในรถไฟใต้ดินหรอ ? '
มาคิดว่ามัน , มัน ดีสำหรับสุขภาพของพวกเขา '
.ไม่มีใครนั่งรถไฟใต้ดิน จนถึงกลุ่มได้ถึงจุดหมายปลายทาง .
" ลีฮยอน ทางนี้ ! "
" ทางนี้ ! "
ในด้านหน้าของทางเข้าหลักของสวนสนุก
hayan โอ้ดงมาน ชินฮเยมิน ลินน์ และ ชอย จี ฮุน กำลังรอด้วยกัน .
" hayan คุณมาทำอะไรที่นี่ ? "
ลีฮยอนถามแปลกๆ เขาสังเกตว่ามีอะไรแปลก ๆที่เขาไม่ได้แจ้ง .
นอกจากพฤติกรรมที่ผิดปกติของครูอ้อดงมาน และ เจ ลินน์ เขาไม่คิดว่าจะได้เจอ ชอย จี ฮุน
hayan เปิดปากและยิ้ม .
" พี่คะ วันนี้วันเกิดของคุณ ! "
" วันเกิด "
ลีฮยอนเริ่มคำนวณวันที่ มันก็แน่นอนวันเกิดของเขา เพราะเขาไม่เคยได้ฉลองวันเกิดของเขา เขาได้ลืม .
" ไม่ได้ว่าทำไมเราอยู่ที่นี่สำหรับวันเกิดของเธอ ? "
" พี่ไม่เคยไปสวนสนุกก่อนแล้ว . . . . . . "
" หมายถึง สวนสนุกเฉพาะคนรวย . . . . . . . "
แจคลินน์ โอ้ดงมาน และ ชินฮเยมินถูกสงสัยคำพูดของลีฮุน
เมื่อทำสวนสนุกจะสงวนไว้สำหรับชนชั้นสูง ? '
อาจารย์และผู้ปฏิบัติงานจึงค่อนข้างอักษร .
" ในความเป็นจริงคุณไม่ต้องไปสวนสนุก เว้นแต่คุณจะให้ปริมาณเจียมเนื้อเจียมตัวของเงิน มันเป็นการตัดสินใจครั้งใหญ่เกี่ยวกับหรือไม่ที่จะไป . "
" โลนศิลปินในสวนสนุก . . . . . . . "
" ไม่ใช่มากกว่า 5000 วอนด้วยหรอ "
อาจารย์ใช้เวลามาก ปริมาณของเงิน สำหรับที่พักและอาหารใน Dojo , พวกเขาจะไม่ทำเงินมากที่จะใช้จ่ายดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะใช้จ่ายมากกว่า 10 , 000 วอนบ้าง
ลีฮยอนนั่งลง เพราะเมื่อใดก็ตามที่เขาใช้จ่ายเงินในสิ่งที่แม้ขึ้นขี่ หัวใจเขาแตกเล็กน้อย .
" keuheum ! ฉันต้องการแค่ผ่อนคลายที่บ้าน "
hayan คว้าแขนของลีฮุน และ พาเขาเข้าไปข้างใน
" ผมได้ฟรีผ่าน วิธีนี้คุณสามารถเล่นเกมและไปขี่ฟรี . "
hayan รู้แล้วจะทำอย่างไร กับ ลี ฮยุน เพราะเขาไม่ชอบเสียเวลาและเงิน นี่เขาจะไม่มีข้ออ้างที่จะไม่ไป คนอื่น ๆตามลีฮยอนในทันที ชินฮเยมิน

" ถาม อยากเล่นอะไรก่อน "
เจ ลินน์ ไม่ต้องเสียเวลาใด ๆ .
" ไวกิ้ง ? หรือลูกกลิ้งจานรองแก้ว ? "
รถไฟเหาะความเร็วสูงเป็นกลไกที่เคลื่อนที่ไปตามราง ในอากาศ มันขี่นิยม .
ชินฮเยมินถูกใจเหนื่อยตลอดเวลาเพราะยุ่งกับวันออกอากาศ และแอบอยากลิ้มรสความตื่นเต้นของการนั่ง .
" ไปบนรถไฟเหาะครั้งแรกใช่มั้ย ? "
เล่นรถไฟเหาะกันก่อน
จํานวนมากของผู้เข้าชมสวนสาธารณะในชั่วโมงก่อนหน้านี้เพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับการเปิดเร็ว
ลีฮยอนนั่งด้านหน้ากับแจคลินน์ ตามด้วยโอ้ดงมาน และ ชินฮเยมิน และ hayan และชเวจีฮุนถูกจับคู่กัน .
นี้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะผู้ชายต่อผู้หญิง .
'
ที่ยิ่งใหญ่ วันนี้เป็นครั้งแรกที่ จี ฮุน ได้พบกับ ลี ฮุน น้องสาว
ไม่ใช่แค่การล่าสัตว์และการสำรวจราชถนน เป็นห้องประชุมที่แตกต่างกันในความเป็นจริง .
ในคำอื่น ๆที่เขาสนใจ เขาได้เจอกับเธอ
หญิงมากมาย แต่เขาก็ไม่เคยรู้สึกอารมณ์แบบนี้มาก่อน
'doing นี้และใช้เวลาที่เหลือของวันให้กับเธอ ใช่ ไม่เลวนะ '
จีฮุนมีรอยยิ้มสดใส .
แล้วเขารับตีเบาๆบนไหล่ของเขาจากมาซังบอม

" นาฬิกาของคุณกลับ ." อะไร ? "
" ยอมรับว่าเป็นใครก่อน . . . . . . . "
สยองขวัญตีจีฮุนในใบหน้า .
" กกกก ฮู้วววววว ฮู ฮู ที่ร้อยเอ็ด ลียิ้ม
.
ประกอบไม่ได้พยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับ hayan เพราะมันเสี่ยงชีวิต .
พวกจีฮุนดูเย็นสวย .
แล้ว เหาะขึ้นไปด้านบน และเมื่อมันลงมาโอ้ดงมาน ชินฮเยมิน แจ ลินน์ hayan และจีฮุนเริ่มกรีดร้อง .
" kyaaaah ! "
" wheee ! "
ลีฮยอนและผู้ปฏิบัติงานมี blase เกี่ยวกับมัน .
มันน่ากลัวจริงๆเมื่อฉันได้แกะสลักหัว bingryong . '
sculpting chunks ของน้ำแข็ง 100 เมตรสูงและแขวนบนลวดเดียว ร่างกายยังอยู่ กับลมตลอดเวลายุ่ง เมื่อเทียบกับประสบการณ์นั้น นั่งอยู่ตรงนี้ อาจจะคิดว่าเป็นยา อาจารย์ยัง

ใจเย็นๆ" มุมต้องชัน . . . . . . . "
" ถ้าเราตกลงมาจากที่นี่ แม้ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เราอาจจะโอเคถ้าคุณให้ขา . "
" เราสามารถลดความเร็วลดลงโดยการหมุนตัวสองสามครั้งเพื่อลดแรง "
" เราสามารถกระโดดออกจากที่นี่ "
พูดถึงเรื่องน่ากลัวในทางของตัวเอง
ขอบคุณที่มีคนกรีดร้องเพราะการนั่งรถไฟเหาะที่แปลกประหลาด !
' มีอะไรเหรอ ? '
คนในค่าใช้จ่ายของขี่สงสัย .
บนไวกิ้ง เดียวกันเกิด .
ลีฮยอนและผู้ปฏิบัติงานนั่งเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย เดียวกันเป็นครั้งแรกนั่งโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ .
โอ้นี้ไม่คุ้มค่าเงินของฉัน ! เนื่องจากผมไม่ได้ใช้เงิน ผมต้องสนุกกับมัน . '
แต่ลีฮยอนยังดูโกรธ .
ในที่สุดพวกเขาให้ขึ้นขี่ยาว .
" ถ้าเขาไม่กลัวขี่แล้ว เราต้องไปเป็นอย่างอื่น "

แจลินน์บอกว่าน่าเสียดาย มันไกลจาก ลี ฮุน และ ผู้ปฏิบัติงานที่จะเพลิดเพลินไปกับความตื่นเต้นและใจจดใจจ่อของสวนสนุก .
แล้วโอ้ดงมานมีความคิด .
" แทนที่จะไปบนเครื่องเล่น . . . . . . . ถ้าเราจะไปสวนสัตว์ "
hayan ดวงตาส่องแสงระยิบระยับในความคาดหวัง .
" สวนสัตว์ "
" ครับสถานที่นี้มีขนาดใหญ่มาก แต่ก็เป็นสวนสัตว์ มันคงจะสนุกกว่านั่งในล้อเป็นสปิน "
"
" อย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้น การเปลี่ยนเป้าหมาย กลุ่มตัดสินใจที่จะไปสวนสัตว์คราวนี้ .
* *
มียีราฟ