It was found that F. succinogenes p

It was found that F. succinogenes population was highest
(p=0.010) in control group, while, R. flavefaciens and R. albus
were found lowest (p=0.072 and p=0.015, respectively).
Moreover, R. albus population in 7% coconut oil with 50 or
100 g/day of garlic powder tended to be higher (p=0.066)
than 7% coconut oil supplementation. However, total predominant
cellulolytic bacteria population was found lowest
(p=0.023) in control group. In this study, the percentages of
cellulolytic bacteria populations ranged from 1.83 to 3.77% of
total bacteria population. The control group tended to be
lowest (p=0.084) in % of cellulolytic bacterial population.
However, Fig. 1 showed the effect of dietary supplemented
treatments on the percentage of F. succinogenes population and
found that all supplemented treatments could significantly
reduce this population. Although the percentage of R.
flavefaciens and R. albus population were not significantly
different among treatments, however, supplemented treatments
tended to increase the percentage of R. albus population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบว่า ประชากร F. succinogenes เป็นสูงสุด(p = 0.010) ในกลุ่มควบคุม ในขณะ อาร์ flavefaciens และท่องอาร์พบต่ำสุด (p = 0.072 และ p = 0.015 ตามลำดับ)นอกจากนี้ ประชากรท่องอาร์ 7% มะพร้าวน้ำมันกับ 50 หรือกระเทียมผง 100 กรัม/วันมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้น (p = 0.066)กว่า 7% น้ำมันมะพร้าวเสริม อย่างไรก็ตาม รวมกันพบแบคทีเรีย cellulolytic ประชากรต่ำที่สุด(p = 0.023) ในกลุ่มควบคุม ในการศึกษานี้ เปอร์เซ็นต์ของประชากรแบคทีเรีย cellulolytic โจมตีระยะไกลจาก 1.83 3.77% ของประชากรรวมแบคทีเรีย กลุ่มควบคุมมีแนวโน้มที่จะต่ำสุด (p = 0.084) %ของประชากรแบคทีเรีย cellulolyticอย่างไรก็ตาม รูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าผลของอาหารเสริมรักษาเปอร์เซ็นต์ของประชากร F. succinogenes และพบทั้งหมดการรักษาเสริมสามารถอย่างมีนัยสำคัญลดประชากรนี้ ถึงแม้ว่าเปอร์เซ็นต์ของอาร์flavefaciens และท่องอาร์ประชากรไม่ได้มากแตกต่างระหว่างรักษา อย่างไรก็ตาม เสริมการรักษาแนวโน้มที่จะ เพิ่มเปอร์เซ็นต์ของประชากรท่องอาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันก็พบว่าประชากรเอฟ succinogenes สูงสุด
(p = 0.010) ในกลุ่มควบคุมในขณะที่อาร์ flavefaciens และอาร์อัลบัส
ถูกพบที่ต่ำที่สุด (p = 0.072 และ p = 0.015 ตามลำดับ).
นอกจากนี้อาร์อัลบัสของประชากรใน น้ำมันมะพร้าว 7% กับ 50 หรือ
100 กรัม / วันของผงกระเทียมมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้น (p = 0.066)
กว่า 7% มะพร้าวเสริมน้ำมัน อย่างไรก็ตามทั้งหมดเด่น
ประชากรแบคทีเรียเซลลูโลสถูกพบที่ต่ำที่สุด
(p = 0.023) ในกลุ่มควบคุม ในการศึกษานี้ร้อยละของ
ประชากรแบคทีเรียเซลลูโลสอยู่ระหว่าง 1.83-3.77% ของ
ประชากรแบคทีเรียทั้งหมด กลุ่มควบคุมมีแนวโน้มที่จะ
ต่ำสุด (p = 0.084) ใน% ของประชากรแบคทีเรียเซลลูโลส.
แต่รูป 1 แสดงให้เห็นผลของการเสริมอาหาร
รักษาในอัตราร้อยละของประชากรเอฟ succinogenes และ
พบว่าการรักษาเสริมทุกอย่างมีนัยสำคัญสามารถ
ลดประชากรกลุ่มนี้ แม้ว่าร้อยละของอาร์
flavefaciens และอาร์อัลบัสประชากรไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ
แตกต่างกันระหว่างการรักษา แต่การรักษาเสริม
มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นร้อยละของอาร์อัลบัสประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่าจำนวนสูงสุด succinogenes F( p = 0.010 ) ในกลุ่มควบคุม ในขณะที่ flavefaciens , R และ R . อัลบัสพบต่ำสุด ( P = 0.072 และ p = 0.015 ตามลำดับ )นอกจากนี้ อาร์ อัลบัส ประชากรใน 7 % น้ำมันมะพร้าวกับ 50 หรือ100 กรัม / วัน ผงกระเทียม มีแนวโน้มจะสูงขึ้น ( p = 0.066 )กว่า 7 % น้ำมันมะพร้าว ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร อย่างไรก็ตาม ทั้งโดดทดลอง พบแบคทีเรียจำนวน ถูกที่สุด( p = 0.023 ) ในกลุ่มควบคุม ในการศึกษานี้ ร้อยละของทดลองแบคทีเรียอยู่ระหว่าง 1.83 ถึง 3.77 % ประชากรของจำนวนแบคทีเรียในกลุ่มประชากร กลุ่มควบคุมมีแนวโน้มที่จะเป็นต่ำสุด ( P = 0.084 ) ใน % ของประชากรแบคทีเรียที่ย่อยสลายเซลลูโลส .อย่างไรก็ตาม รูปที่ 1 แสดงให้เห็นผลของการเสริมอาหารการรักษาในอัตราร้อยละของประชากร และ succinogenes Fพบว่าการเสริมการรักษาอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมดลดประชากรนี้ ถึงแม้ว่าเปอร์เซ็นต์ของflavefaciens จำนวนไม่แตกต่างกันและ R . อัลบัสความแตกต่างระหว่างการรักษา อย่างไรก็ตาม เสริมวิทยามีแนวโน้มที่จะเพิ่มค่า R . อัลบัส ประชากร