Hello mrs. Misty, I'm an exchange s

Hello mrs. Misty, I'm an exchange student from Thailand, Thatchaporn Sungkaew.
I need your advice and I need your help. As now, I'm totally unhappy with my host family.
I dont feels any comfortable when I staying at home.At the first time when i arrived in here, they were very nice to me, and i was so glad to stay with them. But when the time passed away, they begin to ignoring me sometime.They were changed after 2 months. The things that they used to doing for me, that's not probably going to happen again.About my grades, it's not good at all, but now i'm trying to do my best and paying attention in the whole classes. The results were not good enough to them somehow.They're never encourage to me. They just want me to doing very good. That makes me want to give up to learn in here so much.During the time when i staying with them, I never being myself.I just want to have a lot of experience and have more freedom. I feeling pressured too much right now.I always stayed in my room and talked with my parents and my friends, because they are the only thing that makes me happy.I dont want to being like this anymore. I'm actually talking a lots but now i'm not talking. On the other side, the youngest host sister, grace, she's so kind to me. But now I think she's going to ignore me too. I dont know how to do. I have nothing in my opinion. I feeling pressured very much. I crying often in my room. I called to my friends when I feeling pressured, they made my laughing a lots, because they dont want to let me cry. I didn't call to my mom too much because I dont want to let her getting nervous about me. After I hanged up a call, my host mom, Mary, always upset to me and she's forced me to not calls again. If i'm not calls, what am i suppose to do. I can't do anything I want. I can't eat anything I love. I don't feels that I have an experience in the U.S. I'm so sorry about the thing happened and I'm so glad to be in here.

Sincerely , Thatchaporn Sungkaewล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีนาง หมอกผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศไทย Thatchaporn Sungkaew.
ฉันต้องการคำแนะนำและฉันต้องการความช่วยเหลือของคุณ ในฐานะที่เป็นตอนนี้ฉันมีความสุขโดยสิ้นเชิงกับครอบครัวของฉัน.
ฉันไม่รู้สึกใด ๆ ความสะดวกสบายเมื่อผมเข้าพักที่ home.At เป็นครั้งแรกเมื่อฉันมาถึงที่นี่พวกเขามีความสุขมากกับผมและผมก็ดีใจมากที่จะได้อยู่กับพวกเขา . แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาเริ่มที่จะไม่สนใจฉัน sometime.They มีการเปลี่ยนแปลงหลังจาก 2 เดือน สิ่งที่พวกเขาใช้ในการทำสำหรับฉันที่ไม่อาจจะเกิดขึ้น again.About เกรดของฉันก็ไม่ดีเลย แต่ตอนนี้ฉันพยายามที่จะทำให้ดีที่สุดและให้ความสนใจในการเรียนทั้งหมด ผลการวิจัยพบไม่ดีพอที่พวกเขาไม่เคย somehow.They're สนับสนุนให้กับผม พวกเขาเพียงแค่ต้องการให้ฉันไปทำสิ่งที่ดีมาก นั่นทำให้ผมอยากจะให้ขึ้นในการเรียนรู้ที่นี่เพื่อ much.During เวลาที่ผมอยู่กับพวกเขาผมไม่เคยเป็น myself.I เพียงต้องการที่จะมีจำนวนมากประสบการณ์และมีอิสระมากขึ้น ฉันรู้สึกกดดันที่เหมาะสมมากเกินไป now.I เสมออยู่ในห้องของฉันและพูดคุยกับพ่อแม่และเพื่อน ๆ ของผมเพราะพวกเขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉัน happy.I ไม่ต้องการที่จะเป็นเช่นนี้อีกต่อไป ฉันจริงการพูดคุยจำนวนมาก แต่ตอนนี้ผมไม่ได้พูดถึง ในอีกด้านหนึ่งน้องสาวคนสุดท้องของโฮสต์พระคุณเธอใจดีกับผม แต่ตอนนี้ผมคิดว่าเธอจะไม่สนใจฉันเกินไป ฉันไม่ทราบวิธีการทำ ฉันไม่มีอะไรในความคิดของฉัน ผมรู้สึกกดดันมาก ฉันร้องไห้มักจะอยู่ในห้องของฉัน ผมเรียกให้เพื่อนของฉันเมื่อฉันรู้สึกกดดันทำให้พวกเขาหัวเราะจำนวนมากของฉันเพราะพวกเขาไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ฉันร้องไห้ ผมไม่ได้เรียกร้องให้แม่ของฉันมากเกินไปเพราะผมไม่ต้องการที่จะปล่อยให้เธอได้รับประสาทเกี่ยวกับฉัน หลังจากที่ผมแขวนขึ้นสายแม่ของฉันเป็นเจ้าภาพแมรี่มักจะอารมณ์เสียกับฉันและเธอบังคับให้ฉันไม่ได้เรียกร้องอีกครั้ง ถ้าฉันไม่โทรสิ่งที่ฉันคิดว่าจะทำอย่างไร ฉันไม่สามารถทำอะไรที่ฉันต้องการ ฉันไม่สามารถกินอะไรที่ฉันรัก ผมไม่รู้สึกว่าผมมีประสบการณ์ในสหรัฐอเมริกาฉันขอโทษเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นและผมดีใจมากที่ได้มาที่นี่. ขอแสดงความนับถือ Thatchaporn Sungkaew ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีค่ะ มิสตี้ ฉันเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศไทย thatchaporn งข์แก้ว .
ฉันต้องการคำแนะนำของคุณและฉันต้องการให้คุณช่วย อย่างตอนนี้ ผมก็ไม่มีความสุขกับครอบครัวของฉัน
ผมไม่ได้รู้สึกใด ๆ สบายใจเมื่ออยู่ที่บ้าน ครั้งแรกเมื่อผมมาถึงที่นี่ เขาดีกับฉันมาก และฉันก็ดีใจมากที่ได้อยู่กับพวกเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาเริ่มที่จะไม่สนใจฉันบ้างมีการเปลี่ยนแปลงหลังจาก 2 เดือน สิ่งต่างๆ ที่เขาเคยทำ สำหรับผม มันไม่อาจเกิดขึ้นอีกครั้ง เรื่องเกรดก็ไม่ได้ดีทั้งหมด แต่ตอนนี้ผมพยายามทำให้ดีที่สุด และให้ความสนใจในชั้นเรียนทั้งหมด ผลลัพธ์ที่ได้ไม่เพียงพอกับพวกเขาได้ พวกเขาจะไม่กระตุ้นให้ฉัน พวกเขาต้องการให้ฉันทำอะไรดีที่ทำให้ผมต้องเลิกเรียนที่นี่มาก ช่วงเวลาที่ผมอยู่กับพวกเขา ผมไม่เคยโดนเอง ผมแค่อยากจะได้ประสบการณ์มากมาย และมีเสรีภาพมากขึ้น ผมรู้สึกกดดันมาก ตอนนี้ ฉันก็อยู่ในห้องของฉันและพูดคุยกับพ่อแม่และเพื่อนๆ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมมีความสุข ผมไม่อยากจะเป็นอย่างนี้อีกแล้วฉันกำลังพูดถึงมาก แต่ตอนนี้ผมไม่ได้คุย อีกด้านหนึ่ง หนุ่มโฮสต์น้องสาว เกรซ เธออ่อนโยนกับฉัน แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าเธอจะไม่สนใจผมด้วย I dont รู้วิธีทำ ผมไม่มีอะไรในความคิดของฉัน ผมรู้สึกกดดันมาก ฉันมักจะร้องไห้ในห้อง ฉันโทรหาเพื่อนของฉันเมื่อฉันรู้สึกกดดันพวกเขาให้มาก ๆหัวเราะเพราะพวกเขาไม่อยากให้ฉันร้องไห้ ผมไม่ได้โทรหาแม่ผมมาก เพราะผมไม่อยากให้เธอกังวลเกี่ยวกับฉัน หลังจากที่ผมแขวนขึ้นผมโทรไป โฮสต์แม่ แมรี่ มักจะอารมณ์เสียกับผมและเธอก็บังคับให้ผมไม่เรียกอีก ถ้าผมไม่โทร ผมควรจะทำยังไง . ฉันไม่สามารถทำสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันไม่สามารถกินอะไรที่ฉันรัก ผมไม่ได้รู้สึกว่าผมมีประสบการณ์ในสหรัฐอเมริกาฉันขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น และผมดีใจที่ได้อยู่ที่นี่

จริงใจ งข์แก้วอยู่ thatchaporn