Often occupying both physical and t

Often occupying both physical and temporal space, my sculpture has always incorporated both conventional and experimental media, including woodcarving, metalworking, installation, kinetics, microelectronics and video. While it tends to be visually diverse, the friction between object and memory has been at the conceptual core of my sculptural practice since 1994. The images, objects and narratives of a particular place or experience undergo distortions each time they are represented, and it is these forms of abstraction I explore in my sculpture.
Earlier bodies of work have utilized the physical residue of my traveling – the souvenirs, postcards, snapshots and videotapes – as central elements of the sculpture, forcing them to reveal their own inadequacy, disengagement or transformation, to subvert the nostalgic ideal, or to disrupt the usual implications of value and validation in a cultural artifact. In later works I utilize the physicality of scale, motion, and orientation to extend and challenge the conventional representation of landscape. These pieces define specific places as indefinite spatial constructs that complicate the certainty of “being there,” and are part of a larger attempt to relate a fragmented travel narrative through architecture, landscapes and souvenirs.
I have been using IKEA products as raw material for several years, and continue to be interested in extracting conceptual value from it. I am currently exploring the relationship between the Modern avant-garde and contemporary consumer design culture. In my recent work, I attempt to articulate various points of connection and rupture between IKEA and the Bauhaus by constructing scale models of demolished or unrealized buildings by Bauhaus founder Walter Gropius using “hacked” IKEA products such as tables, bookshelves and flooring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Often occupying both physical and temporal space, my sculpture has always incorporated both conventional and experimental media, including woodcarving, metalworking, installation, kinetics, microelectronics and video. While it tends to be visually diverse, the friction between object and memory has been at the conceptual core of my sculptural practice since 1994. The images, objects and narratives of a particular place or experience undergo distortions each time they are represented, and it is these forms of abstraction I explore in my sculpture.Earlier bodies of work have utilized the physical residue of my traveling – the souvenirs, postcards, snapshots and videotapes – as central elements of the sculpture, forcing them to reveal their own inadequacy, disengagement or transformation, to subvert the nostalgic ideal, or to disrupt the usual implications of value and validation in a cultural artifact. In later works I utilize the physicality of scale, motion, and orientation to extend and challenge the conventional representation of landscape. These pieces define specific places as indefinite spatial constructs that complicate the certainty of “being there,” and are part of a larger attempt to relate a fragmented travel narrative through architecture, landscapes and souvenirs.ผมได้ใช้ผลิตภัณฑ์ของ IKEA เป็นวัตถุดิบสำหรับหลายปี และยังมีความสนใจในแนวคิดมูลค่าจาก นอกจากนี้ฉันขณะนี้กำลังสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมออกแบบทันสมัยโอ่โถง และทันสมัยผู้บริโภค ในผลงานล่าสุดของฉัน ฉันพยายามบอกจุดต่าง ๆ ของการเชื่อมต่อและแตกระหว่าง IKEA และการแสวง โดยสร้างรูปแบบขนาดของอาคารกำลังกาย หรือไม่ โดยผู้ก่อตั้งแสวง โกรเปียส Walter ใช้ "hacked" IKEA ผลิตภัณฑ์เช่นตาราง bookshelves และพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ่อยครั้งที่การครอบครองทั้งพื้นที่ทางกายภาพและเวลาประติมากรรมของฉันเสมอได้รวมทั้งสื่อแบบเดิมและการทดลองรวมทั้งการแกะสลักไม้, โลหะ, การติดตั้งจลนพลศาสตร์ไมโครอิเล็กทรอนิกส์และวิดีโอ ในขณะที่มันมีแนวโน้มที่จะมีความหลากหลายทางสายตาแรงเสียดทานระหว่างวัตถุและหน่วยความจำที่ได้รับอยู่ในแนวความคิดหลักของการปฏิบัติประติมากรรมของฉันตั้งแต่ปี 1994 ภาพวัตถุและเรื่องเล่าของสถานที่ใดหรือมีประสบการณ์ได้รับการบิดเบือนในแต่ละครั้งที่พวกเขาจะแสดงและมันก็เป็น .
แบบฟอร์มเหล่านี้ของนามธรรมที่ผมสำรวจในประติมากรรมของฉันร่างกายก่อนหน้านี้ในการทำงานได้ใช้สารตกค้างทางกายภาพของการเดินทางของฉัน- ของที่ระลึก, โปสการ์ด, ภาพรวมและวิดีโอ - เป็นองค์ประกอบกลางของประติมากรรมบังคับให้พวกเขาที่จะเปิดเผยความไม่เพียงพอของตัวเองหลุดพ้นหรือการเปลี่ยนแปลง เพื่อล้มล้างเหมาะคิดถึงหรือที่จะทำลายความหมายของค่าปกติและการตรวจสอบในสิ่งประดิษฐ์ทางวัฒนธรรม ในการทำงานต่อมาผมใช้กายภาพของระดับการเคลื่อนไหวและการวางแนวที่จะขยายและท้าทายการแสดงแบบดั้งเดิมของภูมิทัศน์ ชิ้นส่วนเหล่านี้จะกำหนดสถานที่ที่ระบุเป็นโครงสร้างเชิงพื้นที่ไม่แน่นอนที่ซับซ้อนความเชื่อมั่นของ "การมี" และเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่มีขนาดใหญ่จะเกี่ยวข้องกับการเล่าเรื่องการเดินทางที่มีการกระจายตัวผ่านทางสถาปัตยกรรมภูมิทัศน์และของที่ระลึก.
ฉันได้ใช้ผลิตภัณฑ์ของ IKEA เป็นวัตถุดิบในการหลาย ปีที่ผ่านมาและยังคงมีความสนใจในการสกัดค่าความคิดจากมัน ฉันกำลังสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างสมัยใหม่เปรี้ยวจี๊ดและวัฒนธรรมการออกแบบของผู้บริโภคในปัจจุบัน ในการทำงานที่ผ่านมาของฉันฉันพยายามที่จะเชื่อมต่อจุดต่างๆของการเชื่อมต่อและการแตกระหว่าง IKEA และ Bauhaus โดยการสร้างแบบจำลองขนาดของอาคารที่พังยับเยินหรือยังไม่เกิดขึ้นโดยผู้ก่อตั้งวอลเตอร์ Gropius Bauhaus ใช้ "แฮ็ก" ผลิตภัณฑ์ของ IKEA เช่นตารางและพื้นชั้นหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มักจะมีทั้งทางกายภาพและพื้นที่ชั่วคราว ประติมากรรมของฉันได้เสมอ รวมทั้งแบบธรรมดาและแบบสื่อรวมทั้งแกะสลัก , งานโลหะ , การติดตั้ง , จลนศาสตร์ ไมโครอิเล็กทรอนิกส์ และวิดีโอ ในขณะที่มันมีแนวโน้มที่จะมีความหลากหลายทางสายตา , แรงเสียดทานระหว่างวัตถุและได้รับความทรงจำที่หลักแนวคิดของการปฏิบัติประติมากรรมของฉันตั้งแต่ปี 1994 ภาพเรื่องเล่าของวัตถุและสถานที่เฉพาะหรือประสบการณ์ที่ผ่านการบิดเบือนในแต่ละครั้งที่พวกเขาเป็นตัวแทน และเป็นเหล่านี้รูปแบบนามธรรม ผมสำรวจในประติมากรรม .
ร่างกายก่อนหน้านี้งานใช้กากทางกายภาพของฉันเดินทางและของที่ระลึก โปสการ์ด และ โดยภาพรวมกลุ่มเป็นองค์ประกอบกลางของประติมากรรม , บังคับให้พวกเขาเปิดเผย ความไม่เพียงพอของพวกเขาเอง