‘Eh? Ah, yeah.’ She cleared her thr

‘Eh? Ah, yeah.’ She cleared her throat before answering. ‘Yobuseyo?’ She stole a glance at Min Ho again.

Min Ho knew something was up and watched her carefully, his chin leaning on his hand.

‘Oh, Merry Christmas.’ ‘Omma? She went on a trip with Appa. I’ll tell her you called.’ ‘Ah, really? Tell her Merry Christmas from me.’ ‘Just at home.’ The caller must have suggested something crazy because she suddenly looked alarmed. ‘Anya, anya! You don’t have to! I swear.’ –laughed awkwardly and stole another glance-- ‘Yeah, I’ve been really busy but I saw a re-run yesterday. I’ll check it out when I’m free.’ She turned to the side slightly and lowered her voice. ‘Yeah, you looked good, oppa. Bye,’ she quickly hung up and casually placed her phone on the table. She started eating again.

When she looked at Min Ho, he was staring at her, smiling ominously.

‘Who was that?’

‘Hmm. A friend,’ she replied nonchalantly.

His smile faded. ‘A friend with a show.’

She nodded.

‘Is he famous?’

Shin Hye stopped herself from laughing. ‘Uhh. You could say that.’

‘Is he good looking?’

She smiled at him sweetly. ‘Not as good looking as you.’

‘Why did he call you so early in the morning?’

Shin Hye looked at the wall clock. ‘It’s already 9:30 A.M. oppa, it’s not really that early anymore.’

Min Ho closed his eyes and sighed. ‘He knows your Mom, and you know his?’

‘Are we playing a game?’

‘It’s Jang Geun Suk, isn’t it?’ Min Ho pointed at her with his chopsticks.

Shin Hye shifted in her seat uneasily. ‘He just called to say Merry Christmas.’

‘YA! Why did you answer it?’

‘You told me to!’

‘AISH,’ Min Ho pierced a sausage with a chopstick before putting it in his mouth and chewing forcefully. Shin Hye looked amused as she tried to brush it off by continuing to eat.

After a few seconds of silence, Min Ho spoke. ‘This won’t do. You have too many guy friends.’

Shin Hye frowned. ‘They’re just friends. Heokshi, you’re not going to ask me not to be friends with them anymore, are you?’

Min Ho stood up and grabbed one of the scripts lying around. He went back to the table and handed it to Shin Hye. ‘I’m not going to do that because I’m not that petty…’ he told her. ‘…but I need to know every single one of them so write them down.’

‘What?’

‘Write down all their names. Over here. Palli, palli.’ Min Ho tapped his fingers at the back of the script.

Shin Hye stared at him dubiously before snatching the script. She stood up to find a pen and sat back down. Min Ho waited with his arms crossed.

Before she started writing, she turned to him. ‘Are you sure you can handle this?’

‘Don’t you dare skip anyone,’ he replied.

‘Do I just write the people close to me or all the guys I consider as friends?’

Min Ho’s expression darkened. ‘Write down the ones who can call you casually and ask about your Mother.’

Shin Hye giggled. ‘Arasso.’

Min Ho continued eating as Shin Hye made the list. He wasn’t usually childish, but something about her made him feel giddy and young. He was just playing but it actually bothered him that she took so long. After a few minutes, she handed him the paper, her expression akin to a student handing the teacher her final exam.

One look at the list and Min Ho’s eyes widened. ‘Ya, this is much worse than I thought! How many friends do you need? Haven’t you heard of the saying that you only need one friend to last you a lifetime?’

‘Friendliness is one of my best traits,’ she replied nonchalantly.

Min Ho scowled at her and started reading the list. ‘There are entire bands here. Are you friends with all the members?’

‘More or less.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' เอ๊ะ อา ใช่ ' เธอล้างคอของเธอก่อนที่จะตอบ 'Yobuseyo ' เธอขโมยโฮจิมินห์นาทีอีก

โฮจิมินห์นาทีรู้สิ่งที่มีค่า และเฝ้าดูเธออย่างรอบคอบ ชิ้นของเขาพิงบนมือของเขา

'Oh สุขสันต์วันคริสต์มาส' ' Omma เธอไปเที่ยวกับ Appa ฉันจะบอกเธอคุณเรียกว่าการ ' ' Ah จริง ๆ บอกเธอสุขสันต์วันคริสต์มาสจากฉัน.' ' เพียงที่บ้าน' ผู้เรียกต้องมีแนะนำอะไรบ้าเธอก็ดูตื่นตระหนก ' Anya, anya คุณไม่จำเป็นต้อง ผมขอสาบาน ' –laughed เก้ ๆ และขโมยอื่นรวดเร็ว - ' ใช่ ผมเคยว่างจริง ๆ แต่ผมเห็นการรันอีกครั้งเมื่อวานนี้ ฉันจะตรวจสอบออกเมื่อฉันฟรี ' เธอหันไปด้านข้างเล็กน้อย และเสียงของเธอลดลง ' oppa ใช่ คุณดูดี ลาก่อน' เธอแขวนได้อย่างรวดเร็วขึ้น และตั้งใจวางโทรศัพท์ของเธอบนโต๊ะ เธอเริ่มกินอีก

เมื่อเธอมองโฮจิมินห์นาที เขาถูกจ้องเธอ ยิ้ม ominously.

"ใครนะ"

' อืมม เพื่อน เธอตอบกลับ nonchalantly.

ยิ้มสีจางลง 'เป็นเพื่อนกับรายการ'

เธอพยักหน้า

'คือเขามีชื่อเสียง '

Shin Hye หยุดตัวเองจากการหัวเราะ ' เสียหาย คุณสามารถพูดได้ '

'ดีเขากำลัง '

เธอยิ้มที่เขาเพราะ 'ไม่เป็นดีมองเป็นคุณ'

'ทำไมไม่ได้เขาเรียกคุณก่อนดังนั้นในตอนเช้า '

Shin Hye มองนาฬิกาผนัง 'มันมีอยู่แล้ว 9:30 น. oppa มันไม่จริง ๆ ช่วงนั้นอีกต่อไป'

โฮจิมินห์นาทีปิดตา และถอนหายใจ "เขารู้ว่าแม่ของคุณ และคุณรู้ว่าเขา"

"เราเล่นเกม '

' เป็น Jang Geun Suk ไม่มัน' โฮนาทีชี้ที่เธอกับตะเกียบเขา

Shin Hye เปลี่ยนนั่ง uneasily 'เขาเพียงเรียกว่าสุขสันต์วันคริสต์มาส'

' ยา ทำไมไม่ได้คุณตอบ?'

'คุณบอกฉัน '

'AISH โฮนาที pierced เป็นไส้กรอกกับตะเกียบก่อนใส่ปาก และเคี้ยวประ ชิน Hye ดูเพลิดเพลินขณะที่เธอพยายามแปรงออก โดยต่อไปกินด้วย

หลังจากไม่กี่วินาทีของความเงียบ นาทีโฮพูด ' นี้ไม่ คุณมีเพื่อนผู้ชายมากเกินไป '

Shin Hye frowned ' เป็นแค่เพื่อนกัน Heokshi คุณจะไม่ไปถามฉันว่าไม่ต้องเป็นเพื่อนกับพวกเขาอีกต่อไป คุณ? "

โฮจิมินห์นาทีลุกขึ้นยืน และคว้าสคริปต์อยู่รอบหนึ่ง เขาก็กลับไปตาราง และมอบให้ Shin Hye 'ฉันไม่จะทำเช่นนั้น เพราะฉันไม่ว่า petty...' เขาบอกเธอ ' .. แต่ต้องรู้ทุกหนึ่งเดียวของพวกเขาเพื่อให้เขียน '

'อย่างไร'

' จดชื่อของตน ผ่านที่นี่ Palli, palli .' นาทีโฮเคาะนิ้วมือของเขาทางการ script.

Shin Hye จ้องไปที่เขา dubiously ก่อนวิ่งราวทรัพย์สคริปต์ เธอยืนขึ้นหาปากกา และนั่งกลับลง โฮจิมินห์นาทีรอกับแขนของเขาข้าม

ก่อนเธอเริ่มต้นเขียน เธอเปิดกับเขา 'คุณแน่ใจคุณสามารถจัดการนี้"

'ไม่คุณกล้าข้ามใคร เขาตอบ

'ไม่เพียงเขียนคนใกล้กับฉันหรือพวกที่พิจารณาเป็นเพื่อน "

นิพจน์โฮจิมินห์นาทีมืดมัวไป 'เขียนลงอยู่ที่สามารถติดต่อคุณตั้งใจ และสอบถามเกี่ยวกับแม่ของคุณ'

Shin Hye กระดี๊กระด๊าไป 'Arasso'

นาทีโฮยังคงกินเป็น Shin Hye ทำรายการ เขาไม่ได้มักจะพูดแบบเด็ก แต่เรื่องของเธอทำให้เขารู้สึก giddy และเยาวชน เขาไม่เล่น แต่เรื่องจริงเองที่เธอใช้เวลานาน หลังจากไม่กี่นาที เธอมอบเขากระดาษ นิพจน์ของเธอเหมือนกับนักเรียน handing ครูของเธอสุดท้ายสอบ

ตาหนึ่งรายการและนาทีโฮตา widened ' นี้เป็นมากเลวร้ายยิ่งกว่าที่คิด คุณต้องการเพื่อนมาก คุณไม่ได้ยินพูดว่า คุณเพียงแค่เพื่อนหนึ่งสุดท้ายชีวิตของ?'

'เป็นมิตรเป็นหนึ่งในลักษณะที่ดีที่สุดของฉัน เธอตอบกลับ nonchalantly.

นาทีโฮ scowled ที่เธอ และอ่านรายการ ' มีวงดนตรีทั้งหมดที่นี่ มีเพื่อนสมาชิกทั้งหมดของคุณ? "

'น้อย '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' เอ๋ ? อ้า ใช่ เธอล้างคอก่อนจะตอบ ' yobuseyo ? " เธอขโมยมองมินโฮอีกครั้ง

มินโฮรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และดูเธอให้ดีๆ เอาคางพาดบนมือของเขา . . . . . .

โอ เมอร์รี่ คริสต์มาส ' ' แม่ครับ ? เธอ ไปเที่ยวกับพ่อ ฉันจะบอกเธอว่าคุณโทรมา . . . " อ๊ะ จริงเหรอ ? บอกสุขสันต์วันคริสต์มาสเธอจากฉัน . ' ' แค่ที่บ้าน' โทรต้องแนะนำอะไรบ้า เพราะจู่ๆ เธอดูตกใจ ' Anya อันย่า ! คุณไม่ต้อง ! ฉันสาบาน ' –หัวเราะเก้ๆกังๆและขโมยอื่นอย่างรวดเร็ว . . . ' ใช่ , ฉันยุ่งมากจริงๆ แต่ผมเห็นเป็นวิ่งเมื่อวาน ฉันจะตรวจสอบออกเมื่อฉันว่าง เธอหันไปด้านข้างเล็กน้อย และลดเสียงของเธอ ' ใช่ คุณดูดีนะพี่ ลาก่อน' เธอรีบวางสายโทรศัพท์ของเธอไปวางไว้บนโต๊ะ เธอเริ่มกินอีกครั้ง

เมื่อเธอมองมาที่มินโฮ เขาจ้องเธอ ยิ้มอย่างเป็นลางไม่ดี

ใครนั่น ? '

'hmm. เพื่อน ' เธอตอบหน้าตาเฉย .

รอยยิ้มของเขาจางหายไป ' เพื่อนกับการแสดง "

เธอ

'is พยักหน้า เขามีชื่อเสียง ? '

ชิน เฮ หยุดตัวเองจากการหัวเราะ ' เอ่อ คุณสามารถพูดได้ว่า '

'is หล่อมั้ย '

เธอยิ้มให้มันอย่างอ่อนโยน . ' ดูดีไม่เท่าคุณค่ะ

ทำไมเขาโทรหาคุณแต่เช้า '

ชิน เฮ มองนาฬิกาที่ผนัง ' นี่ก็ 9.30 น. พี่ มันไม่ได้จริง ๆ เหรอว่าทำไมแต่เช้าอีก '

มินโฮปิดตาและก็ถอนหายใจ เขารู้ว่าแม่ของคุณ และคุณก็รู้ ? '

การอัพ เราเล่นเกม ? '

' มันจางกึนซุก , ใช่มั้ย ?' มินโฮมาที่เธอกับตะเกียบของเขา

ชินเฮเลื่อนเธอนั่งกระสับกระส่าย เขาแค่โทรมาบอกว่าสุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะ

'ya ! ทำไมคุณถึงรับสายล่ะ '

คุณบอกให้ฉัน ! '

'aish ' มินโฮแทงไส้กรอกกับตะเกียบก่อนใส่ปากแล้วเคี้ยว มัดมือชก ชินเฮดูขบขัน ขณะที่เธอพยายามปัดมันออกไปโดยยังคงกิน

หลังจากไม่กี่วินาทีแห่งความเงียบงันมินโฮพูด ' ไม่ได้ คุณมีเพื่อนผู้ชายเยอะ '

ชินเฮขมวดคิ้ว . พวกเขาเป็นแค่เพื่อนกัน heokshi คุณคงไม่ต้องถามผมไม่ได้เป็นเพื่อนกับเขาอีกใช่มั้ย '

มินโฮลุกขึ้นและคว้าหนึ่งของสคริปต์ที่โกหกรอบ เขากลับไปที่โต๊ะ และส่งมันให้กับชินเฮ ' ฉันจะไม่ทำแบบนั้น เพราะผมไม่ได้ใจแคบ . . . " เขาบอกเธอ. . . . . . แต่ผมต้องรู้ทุกหนึ่งเดียวของพวกเขาดังนั้น เขียนลง '

'what ? '

'write ลงชื่อพวกเขาทั้งหมด ตรงนี้ palli palli , ' มินโฮเคาะนิ้วมือของเขาที่ด้านหลังของสคริปต์ .

ชินเฮจ้องเขาอย่างสงสัย ก่อนจะแย่งบท เธอลุกขึ้นเพื่อหาปากกา และนั่งกลับลง มินโฮคอยด้วยแขนข้าม

ก่อนที่เธอจะเริ่มเขียน เธอหันไปหาเขา' คุณแน่ใจนะ ว่าคุณจะจัดการเรื่องนี้ยังไง '

ห้ามคุณกล้าข้ามทุกคน

' ' เขาตอบ ผมเขียนแค่คนที่ใกล้ชิดกับผม หรือผู้ชายทุกคนที่ฉันคิดว่าเป็นเพื่อน '

มินโฮสีหน้ามืด . ' เขียนคนที่สามารถโทรหาคุณได้ถามเกี่ยวกับแม่ของคุณ . . .

ชินเฮหัวเราะคิกคัก . arasso ' '

มินโฮยังคงกินอย่างชินเฮทำรายการ เขาไม่ได้มักจะเป็นเด็กแต่บางอย่างในตัวเธอ ทำให้เขารู้สึกเวียนหัว และหนุ่ม เขาแค่เล่นๆ แต่มันรบกวนเขา เธอใช้เวลานานไปหน่อย หลังจากไม่กี่นาที เธอส่งเขากระดาษ การแสดงออกทางสีหน้าคล้ายกับนักเรียนส่งครู สอบครั้งสุดท้ายของเธอ

ดูรายการและมินโฮมองกว้างขึ้น ' นี่ นี่มันแย่กว่าที่ฉันคิด เพื่อนๆ ต้องการเท่าไหร่ไม่เคยได้ยินว่าคุณเพียงต้องการเพื่อนที่จะสุดท้ายตลอดชีวิต ? '

'friendliness เป็นหนึ่งในลักษณะที่ดีที่สุดของฉัน " เธอตอบหน้าตาเฉย .

มินโฮหน้าบึ้งใส่เธอ และเริ่มอ่านรายชื่อ มีวงดนตรีทั้งหมดที่นี่ คุณเป็นเพื่อนกับสมาชิกทั้งหมด '

'
'more หรือน้อยกว่า