CHAPTER FOURAlice MaclennanFor the

CHAPTER FOUR

Alice Maclennan





For the second time that day Grant opened the door when Logan arrived at the Maclennans' house in Polwarth Gardens. He followed her through the house to the living room.

'Johnstone's gone home and will be back tomorrow,' said Grant. 'I didn't tell him you were coming.'

'Good. Have you found any black clothes?' asked Logan.

'A black pullover and some black trousers,' answered Grant. 'They were Alex Maclennans. Mrs Maclennan doesn't have any dark clothes at all.'

'Well, that's interesting,' said Logan. 'Of course, she could easily wear her husband's clothes. Get those clothes to the scientists as soon as possible. We really need to know who was climbing in or out of...' She stopped speaking as they arrived at the living room door.

Alice Maclennan was standing behind a beautiful antique desk and studying some papers. She looked up when Logan and Grant came into the room.

'Inspector Logan,' she said. 'What can I do for you?'

'I'm sorry, but I'm afraid I have some more questions,' said Logan.

'That's all right, Inspector. Shall we sit down?'

Alice Maclennan walked across the room and sat down on the large green sofa. She was wearing light grey trousers and a white blouse. Logan sat in an armchair close to the sofa. Grant stood by the door.

'As Sergeant Grant found out, I have no dark clothes,' said Alice Maclennan. 'People usually wear black after someone has died. But Alex will have to be happy with grey.' She smiled sadly.

'I'm sure he won't mind,' said Logan softly.

Alice Maclennan looked up. 'Anyway, you must ask me your questions.'

Logan looked round the room at the beautiful antique furniture and the old pictures on the walls.

'What happens to all this now?' asked Logan. 'Who gets the house and your husband's money? What happens to the restaurant?'

'Well, that's easy,' said Alice Maclennan. 'He left everything to me. I get the house and the money - everything except the restaurant.'

'Not the restaurant?' asked Logan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 4อลิ Maclennanครั้งสองวันที่ เหลือเปิดประตูเมื่อโลแกนมาถึงที่บ้านของ Maclennans ในสวน Polwarth เขาตามเธอผ่านบ้านห้องนั่งเล่น'จอห์นสโตนไปบ้าน และจะกลับวันพรุ่งนี้ กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ 'ฉันไม่ได้บอกเขาว่า คุณมา'' ดี คุณพบเสื้อผ้าใด ๆ สีดำ?' คำถามที่โลแกน'เป็นผ้าสีดำและกางเกงขายาวสีดำบาง ตอบให้ ' พวกเขาเป็น Maclennans อเล็กซ์ นาง Maclennan ไม่มีเสื้อผ้าใด ๆ เข้มเลย.''ดี ที่น่าสนใจ บอกว่า โลแกน ' แน่นอน เธอได้อย่างง่ายดายสามารถสวมใส่เสื้อผ้าของสามี ได้รับเสื้อผ้านักวิทยาศาสตร์โดยเร็ว เราจำเป็นต้องรู้ว่าใครถูกปีนใน หรือออกจาก...' เธอหยุดพูดเหมือนที่ประตูห้องนั่งเล่นอลิ Maclennan ยืนอยู่ข้างหลังมีโต๊ะโบราณที่สวยงาม และศึกษาเอกสารบาง เธอมองขึ้นเมื่อโลแกนและเงินช่วยเหลือเข้ามาในห้อง'โลแกนสารวัตร เธอกล่าวว่า 'อะไรได้บ้างสำหรับคุณ''ฉันขอโทษ แต่ฉันมีคำถามเพิ่มเติม กลัว' กล่าวว่า โลแกน' ไม่มี ตรวจสอบ เราจะนั่งลง?'อลิ Maclennan เดินห้อง และนั่งลงบนโซฟาสีเขียวขนาดใหญ่ เธอกำลังสวมใส่เป็นเสื้อสีขาวและกางเกงขายาวสีเทาอ่อน ท่านั่งในเก้าอี้ใกล้โซฟา เงินช่วยเหลือในการได้ประตู'เป็นจ่าให้พบ ฉันมีเสื้อผ้าไม่เข้ม กล่าวว่า อลิ Maclennan ' ท่านมักจะสวมใส่สีดำหลังจากที่มีคนเสียชีวิต แต่อเล็กซ์จะต้องมีความสุขกับสีเทา ' เธอยิ้มเศร้า'ฉันแน่ใจว่า เขาจะไม่ใจ ขึ้นโลแกนอลิ Maclennan มองขึ้น 'อย่างไรก็ตาม คุณต้องถามฉันคำถามของคุณ'โลแกนมองรอบห้องที่เก่าภาพบนผนังและเฟอร์นิเจอร์แบบโบราณสวยงาม' สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ในขณะนี้?' ถามโลแกน ' ใครบ้านและเงินของสามีของคุณ เกิดอะไรขึ้นกับห้องอาหาร?''ดี ที่ง่าย บอกว่า อลิ Maclennan ' เขาทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ฉันได้รับบ้านและเงิน - ทุกอย่างยกเว้นห้องอาหาร.''ไม่อาหาร ' ถามโลแกน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่สี่อลิซ Maclennan เป็นครั้งที่สองที่แกรนท์วันเปิดประตูเมื่อโลแกนมาถึงที่บ้าน MacLennans ใน Polwarth สวน เขาเดินตามเธอผ่านบ้านไปยังห้องนั่งเล่น. บ้านหายไปห์นสโตนและจะกลับมาในวันพรุ่งนี้ 'แกรนท์กล่าวว่า 'ผมไม่ได้บอกเขาว่าคุณกำลังจะมา.' 'ที่ดี คุณได้พบเสื้อผ้าสีดำหรือไม่? ' ถามโลแกน. 'เสื้อสวมหัวสีดำและกางเกงขายาวสีดำบาง' ตอบแกรนท์ 'พวกเขาอเล็กซ์ MacLennans นาง Maclennan ไม่ได้มีเสื้อผ้าสีเข้มใด ๆ เลย. ' ' ดีที่น่าสนใจ 'โลแกนกล่าวว่า 'แน่นอนเธอได้อย่างง่ายดายสามารถสวมใส่เสื้อผ้าของสามีของเธอ ได้รับเสื้อผ้าเหล่านั้นไปยังนักวิทยาศาสตร์โดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ จริงๆเราจำเป็นต้องรู้ว่าใครกำลังปีนขึ้นในหรือออกจาก ... "เธอหยุดพูดเช่นที่พวกเขามาถึงที่ประตูห้องนั่งเล่น. อลิซ Maclennan กำลังยืนอยู่หลังโต๊ะเขียนหนังสือโบราณที่สวยงามและการศึกษาเอกสารบาง เธอมองขึ้นเมื่อโลแกนและแกรนท์เข้ามาในห้อง. 'สารวัตรโลแกน' เธอกล่าวว่า 'ฉันจะทำอะไรสำหรับคุณ?' 'ฉันขอโทษ แต่ฉันกลัวว่าฉันมีคำถามบางอย่างมากขึ้น' โลแกนกล่าวว่า. 'นั่นเป็นสิทธิทั้งหมดสารวัตร เราจะนั่งลง? ' อลิซ Maclennan เดินข้ามห้องและนั่งลงบนโซฟาขนาดใหญ่สีเขียว เธอสวมกางเกงขายาวสีเทาอ่อนและเสื้อสีขาว โลแกนนั่งอยู่ในเก้าอี้ใกล้กับโซฟา แกรนท์ยืนอยู่ที่ประตู. 'ในฐานะที่เป็นจ่าแกรนท์พบฉันไม่มีเสื้อผ้าสีเข้ม' อลิซ Maclennan กล่าวว่า 'คนมักจะสวมใส่สีดำหลังจากมีคนเสียชีวิต แต่อเล็กซ์จะต้องมีความสุขกับสีเทา. ' เธอยิ้มเศร้า. 'ผมมั่นใจว่าเขาจะไม่ทราบ' กล่าวว่าโลแกนเบา. อลิซ Maclennan เงยหน้าขึ้นมอง 'อย่างไรก็ตามคุณต้องถามคำถาม. โลแกนมองรอบห้องพักที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์โบราณที่สวยงามและภาพเก่าบนผนัง. ' เกิดอะไรขึ้นกับทุกคนในตอนนี้? ถามโลแกน 'ใครได้รับเงินบ้านและสามีของคุณหรือไม่ เกิดอะไรขึ้นกับร้านอาหาร? ' ' ดีที่ง่าย 'อลิซ Maclennan กล่าวว่า 'เขาทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ฉันได้รับการบ้านและเงินที่ - ทุกอย่างยกเว้นร้านอาหาร '. ' ไม่ได้ร้านอาหาร? ถามโลแกน