Some animal models of chronically a

Some animal models of chronically administered
nicotine show a desensitization of central nicotine receptors
and in some cases, an overall decrease in dopamine
release (Kirch et al. 1987; Wonnacott et al. 1990).
Conversely other animal studies have shown that chronic
nicotine administration may demonstrate an increase in
dopamine, or alternatively show no change in dopamine
activity (Lohr & Flynn 1992). In their human study of 265
outpatients with schizophrenia, Ziedonis et al. (1994)
found that heavy smokers had the most positive symptoms
and a significantly lower number of negative symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางรุ่นสัตว์ดูแลโรคเรื้อรังนิโคตินแสดง desensitization ของนิโคตินกลาง receptorsและในบางกรณี การโดยรวมลดลงโดปามีนปล่อย (Kirch et al. 1987 Wonnacott et al. 1990)ในทางกลับกัน การศึกษาสัตว์อื่น ๆ ได้แสดงที่เรื้อรังจัดการนิโคตินอาจแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นโดปามีน หรือหรือ ไม่เปลี่ยนแปลงในโดปามีนกิจกรรม (Lohr และฟลินน์ 1992) ในการศึกษามนุษย์ของ 265outpatients กับโรคจิตเภท Ziedonis และ al. (1994)พบว่า ผู้สูบบุหรี่หนักมีอาการบวกมากที่สุดและจำนวนลบอาการต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์บางรุ่นของยาเรื้อรัง
นิโคตินแสดง desensitization ของตัวรับนิโคตินกลาง
และในบางกรณีการลดลงโดยรวมใน dopamine
ปล่อย (เคียร์ช et al, 1987;.. Wonnacott et al, 1990).
ในทางกลับกันการศึกษาในสัตว์อื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าเรื้อรัง
บริหารอาจนิโคติน แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของ
โดพามีนหรือมิฉะนั้นแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในโดพามีนไม่มี
กิจกรรม (Lohr และฟลินน์ 1992) ในการศึกษาของมนุษย์ของพวกเขาจาก 265
ผู้ป่วยนอกโรคจิตเภท Ziedonis et al, (1994)
พบว่าการสูบบุหรี่หนักมีอาการบวกมากที่สุด
และเป็นจำนวนที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของอาการทางลบ