I couldn’t help but laugh as I rais

I couldn’t help but laugh as I raised my head to say, “Wan Er, the Tian Xin Corporation’s new invention, this Imprint microchip seems to have been a failure…”
“That might not be the case…” Lin Wan Er’s mood lifted. “Dad is a genius, I believe in each and all of his product!”



“Fine…” I clapped my hands. “Then, let’s just treat it like the Imprint was a success…”
“Fine… Regarding this, you can’t tell it to anyone or you’ll die!”



“Fine…”


“Brat, you must remember that women are the source of trouble. You shouldn’t get close to woman while you live.”



Lin Cheng’s words seemed to linger in my ears for the entire night, “Remember, you must learn to make use of the aura of the sky, earth and men. Otherwise, you will only be stuck at the level of strengthening one’s body for your entire life, then what you would only be training is your body, forever unable to go to the next stage.”



The old man taught me all I knew about harnessing the aura, yet he did not personally witness me as I got to the next stage of my training.

That night, my shirt was drenched from dewdrops as poisonous snakes slithered through the grass to my neck, yet then slithering away silently. After experiencing the boundary between life and death that night, I learnt to harness the aura within one’s body. The aura originates from our subsistence, it spreads through our hearts and lungs, sinking into our skin, nourishing our body, a cycle that never ends. The aura within a human originates from external matter, yet it was available for human use. From ancient times, the number of people who were able the grasp the ability to harness aura from the sky, earth and humans to train oneself are uncountable, and among this group, the number of those who lived to ripe old age was numerous. During Zhuang Zi’s age, harnessing the aura was considered a way of keeping healthy.



……

“Ah…”

On the bed opposite of me, Glasses slowly sat up and picked up a cup beside his bed, smiling, he asked, “Morning Xiao Yao, waking up at 7, is there some mission you have to do today?”
I smiled, “It’s nothing, I’m used to waking up early…”
“I heard that last night, you went with Lin Wan Er to eat at First Heaven Restaurant? There’s a photo of the both of you eating on the school’s BBS. Tsk tsk



“…”


Not saying anything, I got off the bed and had a cold shower in the bathroom. After changing into a clean shirt, I could finally feel myself living after the Imprint yesterday. Except that, when I touch the wound from the microchip implant at the back of my head, there is a sharp pain. I don’t have much knowledge on technology and such stuff, but I knew that the memory that night has been deeply imprinted within my mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่หัวเราะกับฉันยกหัวของฉันพูด "Wan Er สิ่งประดิษฐ์ใหม่ของ บริษัท Xin Tian ไมโครชิสำนักพิมพ์นี้น่าจะ ได้รับความล้มเหลว...""ที่ไม่ใช่..." อารมณ์หลิน Wan Er ของยก "พ่อจะเป็นอัจฉริยะ ผมเชื่อว่าในแต่ละผลิตภัณฑ์ของเขาทั้งหมด" "ดี..." ผมปรบมือเพื่อเรียกมือของฉัน "แล้ว ขอเพียงรักษามันเหมือนตราไม่ประสบความสำเร็จ...""ดี... เรื่องนี้ คุณไม่สามารถบอกกับทุกคน หรือคุณจะตาย" "ดี..." "Brat คุณต้องจำว่า ผู้หญิงเป็นแหล่งที่มาของปัญหา คุณไม่ควรได้ใกล้กับผู้หญิงในขณะที่คุณอยู่" หลินเฉิงคำประจักษ์ไปในหูของฉันคืนทั้งหมด, "จำ ที่คุณต้องเรียนรู้เพื่อให้ใช้ของฟ้า โลก และมนุษย์ อื่น คุณจะเท่านั้นสามารถติดอยู่ที่ระดับความเข้มแข็งของร่างกายการ แล้วอะไรคุณจะเท่านั้นสามารถฝึกเป็นร่างกายของคุณ ไม่ตลอดไประยะถัดไป" คนสอนผมทั้งหมดที่ผมรู้เกี่ยวกับการควบคุม aura แต่เขาได้ไม่ถึงชมฉันเป็นผมไประยะถัดไปของฉัน That night, my shirt was drenched from dewdrops as poisonous snakes slithered through the grass to my neck, yet then slithering away silently. After experiencing the boundary between life and death that night, I learnt to harness the aura within one’s body. The aura originates from our subsistence, it spreads through our hearts and lungs, sinking into our skin, nourishing our body, a cycle that never ends. The aura within a human originates from external matter, yet it was available for human use. From ancient times, the number of people who were able the grasp the ability to harness aura from the sky, earth and humans to train oneself are uncountable, and among this group, the number of those who lived to ripe old age was numerous. During Zhuang Zi’s age, harnessing the aura was considered a way of keeping healthy. ……“Ah…”On the bed opposite of me, Glasses slowly sat up and picked up a cup beside his bed, smiling, he asked, “Morning Xiao Yao, waking up at 7, is there some mission you have to do today?”I smiled, “It’s nothing, I’m used to waking up early…”“I heard that last night, you went with Lin Wan Er to eat at First Heaven Restaurant? There’s a photo of the both of you eating on the school’s BBS. Tsk tsk “…” ผมไม่พูดอะไร มีปิดเตียง และได้น้ำเย็นในห้องน้ำ หลังจากเปลี่ยนเป็นเสื้อสะอาด สามารถสุดท้ายรู้สึกว่าตัวเองอยู่หลังจากสำนักพิมพ์เมื่อวานนี้ ยกเว้นว่า เมื่อฉันสัมผัสแผลจากรากเทียมไมโครชิทางศีรษะ มีอาการปวดที่คมชัด ไม่มากความรู้เทคโนโลยีและสิ่งดังกล่าว แต่ฉันรู้ว่า หน่วยความจำคืนนั้นได้รับการ imprinted ลึกภายในจิตใจของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ เมื่อฉันเงยหน้าบอกว่า " วานเอ้อ , เถียนซิน คอร์ปอเรชั่น เป็นสิ่งประดิษฐ์ใหม่นี้ประทับชิปดูเหมือนว่าจะได้รับความล้มเหลว . . . . . . . "
" ที่อาจไม่กรณี . . . . . . . " หลิน วาน เอ้อก็อารมณ์ขึ้น " พ่อเป็นอัจฉริยะ ผมเชื่อว่าในแต่ละและทุกผลิตภัณฑ์ของเขา ! "



" . . . " ผมตบมือมือฉัน " งั้นก็ถือว่าเหมือนรอยสำเร็จ . . . . . . . "
" ไม่เป็นไรหรอก . . . . . . . เกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณไม่สามารถบอกกับใครได้ หรือคุณจะตาย ! "



" . . . "

" บ้า คุณต้องจำไว้ว่าผู้หญิงเป็นแหล่งของปัญหา คุณไม่ควรเข้าใกล้ผู้หญิงในขณะที่คุณอยู่ . "



หลินเฉิงพูดเหมือนจะก้องอยู่ในหูของฉันตลอดทั้งคืน " จำไว้ว่าคุณต้องเรียนรู้ที่จะใช้ออร่าของ ฟ้า ดิน และคน มิฉะนั้นคุณจะติดอยู่ในระดับของการสร้างความเข้มแข็งของร่างกายสำหรับชีวิตทั้งหมดของคุณ แล้วคุณจะเป็นเพียงการฝึกร่างกายของคุณตลอดไป ไม่สามารถที่จะไปขั้นตอนต่อไป . . . "



ลุงสอนผม ทั้งหมดที่ผมรู้เกี่ยวกับการควบคุมออร่า แต่เขาไม่ได้มาเป็นพยานฉันได้รับไปยังขั้นตอนต่อไปของการฝึกอบรมของฉัน

คืนนั้นเสื้อของฉันเปียกจาก dewdrops เป็นงูพิษที่มองผ่านหญ้าคอของฉัน แต่แล้วลื่นไหลไปอย่างเงียบๆ หลังจากผ่านเขตแดนระหว่างชีวิตและความตายในคืนนั้น ผมได้เรียนรู้ที่จะควบคุมออร่าในร่างกาย ออร่ามาจากความเป็นอยู่ของเรา มันแพร่กระจายผ่านหัวใจและปอดของเรา จมเข้าไปในผิว ของเรา บํารุงร่างกาย เป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันจบสิ้นออร่าภายในมนุษย์ เกิดจากวัตถุภายนอก แต่มันใช้ได้สำหรับการใช้งานของมนุษย์ มาตั้งแต่ครั้งโบราณ จำนวนคนที่สามารถเข้าใจความสามารถในการควบคุมออร่า จาก ฟ้า ดิน และมนุษย์ที่จะฝึกตัวเองอีกนับไม่ถ้วน และในกลุ่มนี้ จำนวนของผู้ที่อาศัยอยู่กับตาแก่อยู่มากมาย ในช่วงของจวงจื่อ อายุการควบคุมออร่าที่ถูกถือว่าเป็นวิธีการรักษาสุขภาพ .



. . . . . . .

" . . . . . . . . "

บนเตียงตรงข้ามฉัน แก้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง และหยิบถ้วยข้าง ๆเตียง เขายิ้ม เขาถามว่า " อรุณสวัสดิ์เสี่ยวเหยา ตื่น 7 โมง มีภารกิจคุณ ต้องทำวันนี้ "
ฉันยิ้มๆ " ไม่มีอะไรหรอก ฉันชินกับการที่ต้องตื่นแต่เช้า . . . . . . . "
" ฉันได้ยินว่าเมื่อคืนคุณเคยไปกับหลิน วัน เพื่อที่จะได้ทานที่ร้านสวรรค์ก่อน มีรูปของทั้งคู่กินบนเว็บไซต์ของโรงเรียน จุ๊จุ๊



" . . . . . . . "


ไม่พูดอะไร ฉันลงจากเตียง และมีฝักบัวในห้องน้ำ หลังจากเปลี่ยนเสื้อสะอาด ผมก็รู้สึกว่าตัวเองใช้ชีวิตหลังจากลงเมื่อวานนี้ ยกเว้นว่าเมื่อฉันสัมผัสบาดแผลจากไมโครชิพฝังอยู่ด้านหลังของหัวของฉันมันปวดที่คมชัด ผมไม่มีความรู้มากเกี่ยวกับเทคโนโลยี และ เรื่องพวกนี้ แต่ผมรู้ว่าความทรงจำคืนนั้นได้ลึกซึ้งตราตรึงในใจของฉัน