Hamilton and Edgar (1992) argue tha

Hamilton and Edgar (1992) argue that most studies
concentrate on postoperative pain or malignant disease and
identify attitudes and beliefs as an explanation for ineffective
pain management, rather than lack of knowledge.
Consequently, Hamilton and Edgar (1992) adapted the pain
knowledge and attitude survey by McCaffery (1989) to
examine nurses’ knowledge and understanding of the
physiological/pharmacological aspects of pain assessment
and management, a direct contrast to isolating attitudes and
beliefs of nurses. The results of the study indicated that
nursing staff had incorrect or incomplete knowledge regarding
basic concepts and principles in the areas of:
• Differences between acute and chronic pain;
• True risks of addiction;
• Duration of the action of analgesia;
• Equivalent doses of analgesia.
The authors concluded that inadequacies in the pain
management process may not be tied to myth and bias
originating from general attitudes and beliefs, but reflective of
inadequate pain knowledge. King (2004) identified how
nurses confirm that they have a limited understanding of
pharmacology and claim they are dissatisfied with the
educational experience, leading to feelings of anxiety following
qualification. The nurses acknowledged that they needed
pharmacological knowledge to underpin their practice of
patient assessment, nurse prescribing and drug administration

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฮมิลตันและเอ็ดการ์ (1992) ยืนยันว่าการศึกษาส่วนใหญ่
มีสมาธิในการระงับปวดหลังผ่าตัดหรือโรคมะเร็งและ
ระบุทัศนคติและความเชื่อเป็นคำอธิบายไม่ได้ผลสำหรับ
การจัดการความเจ็บปวดมากกว่าการขาดความรู้.
ดังนั้นแฮมิลตันและเอ็ดการ์ (1992) ดัดแปลงเจ็บปวด
ความรู้และทัศนคติ สำรวจโดย McCaffery (1989) เพื่อ
ตรวจสอบความรู้ของพยาบาลและความเข้าใจใน
ด้านสรีรวิทยา / เภสัชวิทยาของการประเมินความเจ็บปวด
และการจัดการ, ความคมชัดตรงไปยังแยกทัศนคติและ
ความเชื่อของพยาบาล ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า
บุคลากรทางการพยาบาลที่มีความรู้ที่ไม่ถูกต้องหรือไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับ
แนวคิดพื้นฐานและหลักการในพื้นที่ของ:
•ความแตกต่างระหว่างอาการปวดเฉียบพลันและเรื้อรัง;
•ความเสี่ยงที่แท้จริงของยาเสพติด;
•ระยะเวลาในการดำเนินการของการปวด;
•ปริมาณเทียบเท่าของ ความรู้สึกเจ็บปวด.
เขียนสรุปว่าความบกพร่องในความเจ็บปวด
กระบวนการบริหารอาจจะไม่ได้เชื่อมโยงกับตำนานและความอคติ
ที่มาจากทัศนคติและความเชื่อทั่วไป แต่สะท้อนของ
ความรู้ความเจ็บปวดไม่เพียงพอ พระมหากษัตริย์ (2004) ระบุว่า
พยาบาลยืนยันว่าพวกเขามีความเข้าใจที่ จำกัด ของ
เภสัชวิทยาและอ้างว่าพวกเขาไม่พอใจกับ
ประสบการณ์การศึกษาที่นำไปสู่ความรู้สึกของความวิตกกังวลต่อไป
วุฒิการศึกษา พยาบาลได้รับการยอมรับว่าพวกเขาต้องการ
ความรู้ทางเภสัชวิทยาเพื่อหนุนการปฏิบัติของพวกเขาใน
การประเมินผู้ป่วย, กำหนดพยาบาลและการบริหารยาเสพติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฮมิลตันและ Edgar ( 1992 ) ยืนยันว่าตั้งใจเรียน
ที่สุดต่อความเจ็บปวดหรือมะเร็งและโรค
ระบุ ทัศนคติและความเชื่อเป็นคำอธิบายสำหรับการจัดการความปวดไม่ได้ผล

มากกว่าการขาดความรู้ ดังนั้น แฮมิลตันและ Edgar ( 1992 ) ปรับความเจ็บปวด
ความรู้และการสำรวจทัศนคติโดย mccaffery ( 1989 )
ตรวจสอบ พยาบาลและความรู้ความเข้าใจของ
สรีรวิทยา / เภสัชวิทยาด้าน
การประเมินและการจัดการความปวด ความคมชัดโดยการแยกและทัศนคติ
ความเชื่อของพยาบาล ผลการศึกษาพบว่า เจ้าหน้าที่พยาบาลได้ไม่ถูกต้องหรือไม่สมบูรณ์

ความรู้เกี่ยวกับแนวคิดและหลักการพื้นฐานในพื้นที่ของ :
- ความแตกต่างระหว่างความปวดเฉียบพลันและเรื้อรัง ;
-
จริงความเสี่ยงของสารเสพติด- ระยะเวลาของการกระทำของด้วย ;
-
( เทียบเท่าด้วย . ผู้เขียนสรุปได้ว่าปัญหาในความเจ็บปวด
การจัดการกระบวนการอาจจะเชื่อมโยงกับตำนานและอคติ
ที่มาจากทัศนคติและความเชื่อ แต่สะท้อนความเจ็บปวด
ความรู้ไม่เพียงพอ กษัตริย์ ( 2004 ) ระบุว่า
พยาบาลยืนยันว่าพวกเขามีความเข้าใจที่ จำกัด ของ
เภสัชวิทยาและอ้างว่าพวกเขาจะไม่พอใจกับประสบการณ์
การศึกษา นำไปสู่ความรู้สึกของความกังวลต่อไปนี้
คุณสมบัติ พยาบาลได้รับการยอมรับว่าพวกเขาต้องการ
ความรู้ทางเภสัชวิทยาหนุนการปฏิบัติตนของ
การประเมินผู้ป่วย พยาบาลจ่ายยา และการบริหารยา