In the present study, an intercompa

In the present study, an intercomparison has been made of the various schemes
as described in Section 3 for the estimation of dispersion coefficients which are
outlined below:
(i) Irwin (1979) scheme using Equations (3), (4), and (8)–(24).
(ii) Briggs (1973) rural scheme.
(iii) Pasquill’s (1974) scheme.
(iv) Draxler (1976) scheme using Equations (5)–(9), (14) and Equations (20)–(25).
(v) Taylor’s (1921) scheme using Equations (3), (4), (8), (9), (14), Table III and
Equations (20)–(25) [see Hanna (1977)].
The dispersion coefficients y and z have been estimated for all atmospheric
stability conditions on an hourly basis by the above schemes at different downwind
distances. Tables IX–XIV summarize the y and z values at different downwind
distances for all the six stability classes i.e., A, B, C, D, E and F respectively.
It is inferred from these tables that maximum variations in the values of y
among the different schemes are in stability class A. The values of y based on the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน intercomparison ที่ได้ของแผนงานต่าง ๆ
ตามที่อธิบายไว้ในส่วนที่ 3 สำหรับการประเมินค่าสัมประสิทธิ์การกระจายตัวที่
below:
(i) เชอร์ (1979) อธิบายแผนโดยใช้สมการ (3), (4), และ (8)–(24).
(ii) บริกส์ (1973) ชนบท scheme.
(iii) Pasquill ของโครงร่าง Draxler (1976) scheme.
(iv) (1974) โดยใช้สมการ (5)–(9), (14) และสมการ (20)–(25).
(v) เทย์เลอร์ (1921) โครงร่างโดยใช้สมการ (3), (4), (8), (9), (14), ตาราง III และ
สมการ (20)–(25) [ดู Hanna (1977)]
เธนสัมประสิทธิ์ y และ z มีการประเมินทั้งหมดบรรยากาศ
เสถียรภาพเงื่อนไขพื้นฐานเป็นรายชั่วโมงตามแผนงานข้างต้นที่แตกต่างกัน downwind
ระยะทาง ตาราง IX–XIV สรุปค่า y และ z ที่แตกต่างกัน downwind
ความยาวมากกว่าสำหรับหกเสถียรภาพคลาสทั้งหมดเช่น A, B, C, D, E และ F ตามลำดับ
มันคือสรุปจากตารางเหล่านี้รูปแบบที่สูงค่าของ y
ระหว่างแผนงานต่าง ๆ อยู่ในเสถียรภาพระดับอ. ค่าของ y ขึ้นอยู่กับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาปัจจุบัน intercomparison ได้รับการทำโครงการต่างๆ
ตามที่อธิบายไว้ในหมวดที่ 3 สำหรับการประมาณของสัมประสิทธิ์การกระจายตัวที่มีการ
ระบุไว้ด้านล่าง:
(i) เออร์วิน (1979) รูปแบบการใช้สมการ (3) (4) และ ( 8) - (24)
(ii) บริกส์ (1973) โครงการชนบท
(iii) Pasquill ของ (1974) โครงการ
(iv) Draxler (1976) รูปแบบการใช้สมการ (5) - (9), (14) และสมการ ( 20) - (25)
(v) (1921) โครงการเทย์เลอร์โดยใช้สมการ (3) (4) (8) (9) (14) ตารางที่สามและ
สมการ (20) - (25) [เห็น ฮันนา (1977)]
ค่าสัมประสิทธิ์การกระจาย? y? และ? ซีได้รับการคาดการณ์สำหรับทุกบรรยากาศ
สภาพความมั่นคงในแบบรายชั่วโมงโดยแผนการดังกล่าวข้างต้นที่ล่องที่แตกต่างกัน
ในระยะทาง ตาราง IX-สี่สรุปได้หรือไม่และ y? ค่า z ด้วยที่ล่องที่แตกต่างกัน
สำหรับทุกระยะหกชั้นเรียนคือความมั่นคง, A, B, C, D, E และ F ตามลำดับ
เป็นที่สรุปจากตารางเหล่านี้รูปแบบที่สูงสุดในคุณค่าของ ? y
ในรูปแบบที่แตกต่างกันในความมั่นคงระดับ A. ค่าของ? y อยู่บนพื้นฐานของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาครั้งนี้ เป็น intercomparison ได้ทําของแผนการต่างๆ
ตามที่อธิบายไว้ในมาตรา 3 ในการประมาณค่าสัมประสิทธิ์ของการกระจาย ซึ่งจะอธิบายไว้ด้านล่าง :

( ผม ) เออร์วิน ( 1979 ) รูปแบบการใช้สมการที่ ( 3 ) , ( 4 ) และ ( 8 ) - ( 24 ) .
( II ) บริกส์ ( 1973 ) โครงการชนบท .
( III ) พาสควิลล์ ( 1974 ) โครงการ .
( IV ) draxler ( 1976 ) รูปแบบการใช้สมการ ( 5 ) และ ( 9 ) , ( 14 ) และสมการที่ ( 20 ) )
( 25 )( V ) คือ เทย์เลอร์ ( 1921 ) รูปแบบการใช้สมการที่ ( 3 ) , ( 4 ) , ( 8 ) , ( 9 ) , ( 14 ) , ตารางที่ 3
สมการ ( 20 ) - ( 25 ) [ ดู Hanna ( 1977 ) ] .
1 Y และ Z  กระจาย  ได้ประมาณสำหรับ ทั้งหมดบรรยากาศ
เสถียรภาพเงื่อนไขบนพื้นฐานต่อชั่วโมง โดยรูปแบบข้างต้นที่ระยะทางลม
แตกต่างกัน ตารางที่ 9 – XIV สรุป  Y และ Z ที่แตกต่างกันลม
 ค่าระยะทางทั้งหมด 6 คลาส คือ เสถียรภาพ , A , B , C , D , E และ F ตามลำดับ
มันทั้งตารางเหล่านี้ที่สุดการเปลี่ยนแปลงในค่าของ  Y
ในรูปแบบที่แตกต่างกันในระดับเสถียรภาพ . ค่า  Y ตาม