Although melatonin oncostatic and c

Although melatonin oncostatic and cytotoxic effects have been described in
different types of cancer cells, the specific mechanisms leading to its antitumoral effects
and their metabolic context specificity are still not completely understood. Here, we
evaluated the effects of melatonin in P19 embryonal carcinoma stem cells (CSCs) and
in their differentiated counterparts, cultured in either high glucose medium or in a
galactose (glucose-free) medium which leads to glycolytic suppression and increased
mitochondrial metabolism. We found that highly glycolytic P19 CSCs were less
susceptible to melatonin antitumoral effects while cell populations relying on oxidative
metabolism for ATP production were more affected. The observed antiproliferative
action of melatonin was associated with an arrest at S-phase, decreased oxygen
consumption, down-regulation of BCL-2 expression and an increase in oxidative
stress culminating with caspase-3-independent cell death. Interestingly, the combined
treatment of melatonin and dichloroacetate had a synergistic effect in cells grown in
the galactose medium and resulted in an inhibitory effect in the highly resistant P19
CSCs. Melatonin appears to exert its antiproliferative activity in P19 carcinoma cells
through a mitochondrially-mediated action which in turn allows the amplification of
the effects of dichloroacetate, even in cells with a more glycolytic phenotype.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าผลกระทบที่เมลาโทนิ oncostatic พิษและได้รับการอธิบายใน
รูปแบบที่แตกต่างกันของเซลล์มะเร็งกลไกเฉพาะที่นำไปสู่ผลกระทบ antitumoral ของมัน
และความจำเพาะบริบทการเผาผลาญอาหารของพวกเขายังคงไม่เข้าใจ ที่นี่เรา
มีการประเมินผลกระทบของเมลาโทนิใน P19 เซลล์ต้นกำเนิดมะเร็ง embryonal (CSCS) และ
ในคู่ของความแตกต่างของพวกเขาเลี้ยงทั้งในกลางน้ำตาลสูงหรือใน
กาแลคโต (กลูโคสฟรี) กลางซึ่งนำไปสู่การปราบปราม glycolytic และเพิ่ม
การเผาผลาญอาหารยล เราพบว่า glycolytic สูง CSCS P19 น้อย
ความเสี่ยงที่จะมีผลกระทบเมลาโทนิ antitumoral ขณะที่ประชากรที่อาศัยอยู่ในเซลล์ออกซิเดชัน
การเผาผลาญอาหารในการผลิตเอทีพีได้รับผลกระทบมากขึ้น สังเกตยับยั้ง
การกระทำของเมลาโทนิเกี่ยวข้องกับการจับกุมที่ S เฟสลดลงออกซิเจน
การบริโภคลงควบคุมการแสดงออกของ BCL-2 และเพิ่มขึ้นในการออกซิเดชั่
ความเครียดปิดท้ายด้วย caspase-3-อิสระการตายของเซลล์ ที่น่าสนใจรวม
การรักษาและเมลาโทนิ dichloroacetate มีผลเสริมฤทธิ์กันในเซลล์ที่ปลูกใน
กลางกาแลคโตและมีผลในการยับยั้งในสูงทน P19
CSCS เมลาโทนิดูเหมือนจะออกแรงกิจกรรมยับยั้งในเซลล์มะเร็ง P19
ผ่านการกระทำ mitochondrially สื่อซึ่งจะช่วยให้การขยายของ
ผลกระทบของ dichloroacetate แม้จะอยู่ในเซลล์ที่มีฟีโนไทป์ glycolytic มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าผล oncostatic และเป็นพิษต่อเซลล์เมลาโทนิได้รับการอธิบายใน
ชนิดของเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะกลไกที่นำไปสู่ผลของ antitumoral
และการเผาผลาญอาหารบริบทความจำยังไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ . ที่นี่เรา
ประเมินผลของเมลาโทนินใน p19 ไบรโ ัล คาร์ซิโนมา สเต็มเซลล์ ( cscs ) และ
ในความแตกต่าง counterparts ,ในการเพาะเลี้ยงให้กลูโคสสูงปานกลางหรือใน
กาแลกโตส ( น้ำตาลฟรี ) ขนาดกลาง ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้น glycolytic
ไมโตคอนเดรียและการเผาผลาญ เราพบว่ามี glycolytic p19 cscs น้อย
เสี่ยงต่อการเมลาโทนินผล antitumoral ในขณะที่เซลล์ประชากรอาศัยปฏิกิริยาสำหรับการผลิตเอทีพีเมแทบอลิซึม
และผลกระทบ ลักษณะการเกิดอนุมูลอิสระ
การกระทำของเมลาโทนิถูกเชื่อมโยงกับการจับกุมที่ s-phase ลดการใช้ออกซิเจน
, down-regulation ของ bcl-2 การแสดงออกและการเพิ่มขึ้นของความเครียด oxidative
culminating กับการตายของเซลล์ caspase-3-independent . ทั้งนี้ การรวม
ของเมลาโทนินและ dichloroacetate มีผลเสริมฤทธิ์ในเซลล์ที่ปลูกใน
และกาแลคโตสขนาดกลาง และส่งผลให้เกิดมีผลยับยั้งใน cscs p19
สูงทน เมลาโทนินจะโหมกิจกรรมการเกิดอนุมูลอิสระในเซลล์มะเร็ง p19
ผ่าน mitochondrially โดยการกระทำซึ่งจะช่วยเพิ่มปริมาณ
ผลของ dichloroacetate แม้ในเซลล์ที่มีการ glycolytic เพิ่มเติม