Wake up, you have slept for far too

Wake up, you have slept for far too long… wake up……” An insubstantial voice drifted toward him over the boundless sea of consciousness.

“Who’s that? Who’s calling me?”

He finally opened his eyes, but all he could see was the dark, unmoving world that surrounded him.

“Night?”

Suddenly, his head split open in pain. He clutched it between his hands and shook. Then, he began to look around him.

His eyes were confused, but they recovered quickly and pierced the darkness like a sharpened blade. With his vision returned to him, he was then able to assess his surroundings. He was a slender youth with morbidly pale skin, either seventeen or eighteen years old, and dressed in snow-white clothes. His face was pale and handsome, yet very feminine. His dark black hair hung over his thin shoulders in a natural way, and even under the curtain of darkness, it occasionally gave a faint shimmer with a dark kind of luster. He had slender fingers and thin wrists that looked normal but were weak in reality. His appearance was certainly the type to be looked down upon by others and especially by those of Tianchen Continent, since they valued strength above all else.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลุก คุณมีนอนสำหรับเกิน กเพื่อปลุก... " มีเสียง insubstantial ลอยไปทางเขาทะเลไร้ขีดจำกัดของสติ"นั่นคือ ใครจะเรียกผม"เขาก็เปิดตาของเขา แต่ทั้งหมดที่เขาสามารถเห็นเป็นโลกมืด ลวิตกที่ล้อมรอบ"คืนทันใดนั้น ศีรษะของเขาแยกเปิดในความเจ็บปวด เขาคลัตช์ระหว่างมือของเขา และไม่ส่าย จากนั้น เขาเริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ เขาตาของเขาถูกสับสน แต่การกู้คืนอย่างรวดเร็ว และเจาะความมืดเหมือนใบมีดที่รุนแรงขึ้น ด้วยวิสัยทัศน์ของเขากลับไปเขา เขาก็สามารถที่จะประเมินสิ่งแวดล้อมของเขา เขาเป็นเยาวชนผอมผิวซีด morbidly สิบเจ็ด หรือสิบแปดปี และแต่งตัวในเสื้อผ้าหิมะ ใบหน้าของเขาก็ซีด และหล่อ แต่ผู้หญิงมาก ผมสีดำเข้มแขวนเหนือไหล่ของเขาบางวิธีธรรมชาติ และแม้ภายใต้ม่านแห่งความมืด บางครั้งให้เป็นชิมเมอร์อ่อน ๆ กับชนิดเข้มประกายแวววาว เขาเรียวนิ้วและข้อมือบางที่ดูปกติ แต่มีความอ่อนแอในความเป็นจริง ลักษณะของเขาได้อย่างแน่นอนชนิดสามารถมองลง โดยผู้อื่น และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาทวีป Tianchen เนื่องจากพวกเขาค่าแรงเหนือสิ่งอื่นใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตื่นขึ้นมาคุณได้นอนหลับนานเกินไป ... ตื่นขึ้นมา ...... "เสียงที่ไร้สาระลอยต่อเขาปกคลุมทะเลไม่มีที่สิ้นสุดของการมีสติ.

" ใครที่? ใครเรียกผม? "

ในที่สุดเขาก็เปิดตาของเขา แต่เขาจะได้เห็นเป็นโลกมืด unmoving ที่ล้อมรอบเขา.

" คืน? "

ทันใดนั้นหัวของเขาแยกเปิดในความเจ็บปวด เขากำไว้ระหว่างมือของเขาและส่าย จากนั้นเขาก็เริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ ตัวเขา.

ดวงตาของเขาสับสน แต่พวกเขาฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วและเจาะความมืดเหมือนใบมีดแหลมคม ด้วยวิสัยทัศน์ของเขากลับไปเขาก็สามารถที่จะประเมินสภาพแวดล้อมของเขา เขาเป็นคนหนุ่มสาวเรียวที่มีผิวซีด morbidly ทั้งอายุสิบเจ็ดหรือแปดปีและในเสื้อผ้าหิมะสีขาวแต่งตัว ใบหน้าของเขาซีดและหล่อ แต่ผู้หญิงมาก ผมสีดำมืดของเขาแขวนอยู่เหนือไหล่บางของเขาในทางธรรมชาติและแม้ภายใต้ม่านแห่งความมืดเป็นครั้งคราวให้ระยับลมกับชนิดมืดของความมันวาว เขามีนิ้วมือและข้อมือเรียวบางที่ดูปกติ แต่อ่อนแอในความเป็นจริง รูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างแน่นอนชนิดที่จะมองลงมาโดยคนอื่น ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ Tianchen ทวีปเนื่องจากพวกเขามีมูลค่าความแข็งแรงเหนือสิ่งอื่นใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตื่นได้แล้ว นอนนานเกินไปแล้ว . . . . . . . ตื่น . . . . . . . " เสียงบอบบางลอยต่อเขามากกว่าทะเลไม่มีที่สิ้นสุดของความมีสติ" นั่นใคร ? ใครโทรมา ? "ในที่สุดเขาก็ลืมตา แต่สิ่งที่เขาเห็นคือความมืด โลกไม่ขยับที่รายล้อมเขา" เมื่อคืน ? "จู่ๆ หัวแยกเปิดในความเจ็บปวด เขากุมระหว่างมือของเขาสั่น จากนั้น เขาก็เริ่มมองไปรอบ ๆเขาดวงตาของเขาสับสน แต่ก็หายอย่างรวดเร็วทะลุความมืดเหมือนคมมีด กับวิสัยทัศน์ของเขากลับมา เขาก็สามารถที่จะประเมินสิ่งแวดล้อมของเขา เขาเป็นหนุ่มผิวซีดเรียวกับสุขภาพย่ำแย่ทั้งสิบเจ็ดหรือสิบแปดปี และแต่งชุดขาวราวหิมะ ใบหน้าของเขาซีดขาวและหล่อ แต่เป็นผู้หญิง ผมสีดำของเขามืดแขวนเหนือไหล่บางของเขาในทางธรรมชาติและแม้กระทั่งใต้ม่านแห่งความมืด มันบ้างให้ชิมเมอร์จะเป็นลมชนิดมืดของความเป็นเงา เขามีนิ้วมือและข้อมือเรียวบาง ที่ดูธรรมดาแต่อ่อนแอในความเป็นจริง การปรากฏตัวของเขาแน่นอน คนที่ดูถูกคนอื่น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดา tianchen ทวีป เนื่องจากพวกเขามีความแข็งแกร่งเหนือใครทั้งหมด