Effect of Clover Species on Milk Ph

Effect of Clover Species on Milk Phytoestrogen
Content. Milk concentrations of all isoflavones were
higher (P < 0.001) in cows offered RCS than in those
offered WCS (Table 4). Milk contents of biochanin A,
equol, and formononetin were, on average, 5.0, 4.3, and
2.4 times greater, respectively, in RCS than in WCS.
Equol was quantitatively the most important. Clover
species in silage had no effect on milk contents of the
lignans Seco and Mata (Table 4). However, the contents
of enterodiol (P < 0.05) and enterolactone (P < 0.01)
were, on average, greater in WCS than in RCS.
Apparent recovery of isoflavones from the diet and
into milk was greater (P < 0.001) in WCS than in RCS,
whereas there was a tendency (P < 0.10) for the apparent
recovery of lignans to be greater in RCS than in
WCS (Table 4).
No apparent carryover effect of red clover from period
1 to 2 was seen because the milk content of isoflavones
was similar for all treatments in period 2, when all cows received the same mixed red clover-white clovergrass
silage (Table 5). The difference in milk enterodiol
and enterolactone contents, as found between silage
type treatments in period 1, was also absent from period
2.
Effect of Concentrate Supplementation on Milk
Phytoestrogen Content. Concentrate supplementation
reduced the milk equol (P < 0.05) content and the
milk daidzein (P < 0.05) content in RCS diets (Table 4).
Milk prunetin content increased with supplementation
in WSC and decreased in RSC (P < 0.05). Milk contents
of lignans were not affected by supplementation, but the
content of enterolactone increased (P < 0.05; Table 4).
Effect of Lactation Number on Milk Phytoestrogen
Content. Milk contents of daidzein (2.69 vs. 0.55
g/L, P < 0.05), genistein (2.66 vs. 2.07 g/L, P < 0.01),
and enterolactone (36.6 vs. 21.4 g/L, P < 0.001) were,
on average, greater in primiparous cows than in
older cows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Effect of Clover Species on Milk PhytoestrogenContent. Milk concentrations of all isoflavones werehigher (P < 0.001) in cows offered RCS than in thoseoffered WCS (Table 4). Milk contents of biochanin A,equol, and formononetin were, on average, 5.0, 4.3, and2.4 times greater, respectively, in RCS than in WCS.Equol was quantitatively the most important. Cloverspecies in silage had no effect on milk contents of thelignans Seco and Mata (Table 4). However, the contentsof enterodiol (P < 0.05) and enterolactone (P < 0.01)were, on average, greater in WCS than in RCS.Apparent recovery of isoflavones from the diet andinto milk was greater (P < 0.001) in WCS than in RCS,whereas there was a tendency (P < 0.10) for the apparentrecovery of lignans to be greater in RCS than inWCS (Table 4).No apparent carryover effect of red clover from period1 to 2 was seen because the milk content of isoflavoneswas similar for all treatments in period 2, when all cows received the same mixed red clover-white clovergrasssilage (Table 5). The difference in milk enterodioland enterolactone contents, as found between silagetype treatments in period 1, was also absent from period2.Effect of Concentrate Supplementation on MilkPhytoestrogen Content. Concentrate supplementationreduced the milk equol (P < 0.05) content and themilk daidzein (P < 0.05) content in RCS diets (Table 4).Milk prunetin content increased with supplementationWSC และ RSC ในลดลง (P < 0.05) เนื้อหานมของ lignans ไม่ถูกกระทบจากการแห้งเสริม แต่เนื้อหาของ enterolactone ที่เพิ่มขึ้น (P < 0.05 ตาราง 4)ผลด้านการให้นมจำนวนสรรพคุณน้ำนมเนื้อหา เนื้อหานมของ daidzein (2.69 เทียบกับ 0.55g/L, P < 0.05), genistein (2.66 เทียบกับ 2.07 g/L, P < 0.01),และ enterolactone (36.6 เทียบกับ 21.4 g/L, P < 0.001) ได้โดยเฉลี่ย มากกว่าในโค primiparous ในวัวรุ่นเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของโคลเวอร์สปีชีส์ในนม Phytoestrogen
เนื้อหา ความเข้มข้นของคุณสมบัติคล้ายนมทุกคนที่สูงขึ้น (p <0.001) วัวเสนอ RCS กว่าในผู้ที่เสนอWCS (ตารางที่ 4) เนื้อหานมของ biochanin A, equol และ formononetin ได้โดยเฉลี่ย 5.0, 4.3 และ2.4 เท่าตามลำดับใน RCS กว่าใน WCS. Equol เป็นปริมาณที่สำคัญที่สุด Clover ชนิดหมักไม่มีผลต่อเนื้อหานมของlignans Seco และมาตาฮารี (ตารางที่ 4) แต่เนื้อหาของ enterodiol (P <0.05) และ enterolactone (P <0.01) ได้โดยเฉลี่ยมากขึ้นใน WCS กว่าใน RCS. การกู้คืนปรากฏของคุณสมบัติคล้ายจากการรับประทานอาหารและนมสูง (p <0.001) WCS กว่า ใน RCS, ในขณะที่มีแนวโน้ม (P <0.10) สำหรับที่เห็นได้ชัดการฟื้นตัวของlignans จะเป็นมากขึ้นใน RCS กว่าในWCS (ตารางที่ 4). ไม่มีผลยกยอดชัดเจนของไม้จำพวกถั่วแดงจากช่วง1-2 ก็เห็นเนื่องจากเนื้อหานม ของคุณสมบัติคล้ายคล้ายคลึงสำหรับการรักษาในระยะเวลา2 เมื่อวัวทั้งหมดที่ได้รับเดียวกันผสม clovergrass โคลเวอร์สีขาวสีแดงหมัก(ตารางที่ 5) ความแตกต่างใน enterodiol นมเนื้อหาและenterolactone เท่าที่พบระหว่างการหมักการรักษาชนิดในช่วงเวลา1 ก็หายไปจากระยะเวลา2. ผลของการเสริมเข้มข้นนมPhytoestrogen เนื้อหา เสริมเข้มข้นลดลง equol นม (P <0.05) เนื้อหาและ daidzein นม (P <0.05) เนื้อหาในอาหาร RCS (ตารางที่ 4). เนื้อหานม prunetin เพิ่มขึ้นด้วยการเสริมในWSC และลดลงใน RSC (P <0.05) เนื้อหานมของ lignans ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการเสริม แต่เนื้อหาของenterolactone เพิ่มขึ้น (P <0.05; ตารางที่ 4). ผลของการให้นมในนมจำนวน Phytoestrogen เนื้อหา เนื้อหานมของ daidzein (2.69 เทียบกับ 0.55? กรัม / ลิตร, p <0.05), genistein (2.66 เทียบกับ 2.07? กรัม / ลิตร, p <0.01) และ enterolactone (36.6 เทียบกับ 21.4? กรัม / ลิตร, p <0.001 ) ได้โดยเฉลี่ยมากขึ้นในวัวคลอดบุตรคนแรกกว่าในวัวที่มีอายุมากกว่า