Nonpharmacological MethodsThe unsta

Nonpharmacological Methods
The unstable physiological condition
that often precedes or exists
at the time of admission of older
adults to the ICU is often a nurse’s
top priority. One of the most important
nonpharmacological interventions
nurses can use when caring for
a delirious, critically ill older adult
is preventing and/or correcting the
diagnosis of delirium include assessment
of vital signs, blood glucose
levels, pulse oximetry monitoring,
laboratory profiles (eg, chemistry
studies, drug levels, urinalysis, and
arterial blood gas analysis), chest
radiographs and electrocardiograms.75,76
Keeping the patient safe
and preventing secondary physiological
injury is a top priority in
effective management of delirium.
Another major obstacle to
effectively managing delirium in
critically ill, older patients is the
major communication challenges
experienced by these patients.
Recent evidence78 suggests that
patients with impaired communication
may be at elevated risk for
poor outcomes. The inability to
communicate one’s needs effectively
can be associated with feelings of
panic, insecurity, stress, anger,
worry, and fear,79,80 feelings that
may result in further hormonal
and physiological abnormalities.
Older adults appear to be at
particularly high risk for impaired
unstable physiological and hemodynamic
conditions that accompany
many of the disorders associated
with acute change in mental status
(eg, early sepsis).74-77 Removal or
reversal and recognition of the underlying
cause of delirium remain the
cornerstone of treatment.5
Nurses who provide care to an
older adult experiencing an acute
change in mental status need to
mobilize all of their available resources
early on. If the patient is not yet in
the ICU, mobilization may include
activating the hospital’s rapid-response
team, immediately notifying the
patient’s physician of the change in
mental status, and increasing the
level of care. Precautions to prevent
aspiration and falls and ensure safety
should also be started to protect the
patient from harm.76 Mobilization of
resources is important because a
nurse caring for a delirious, critically
ill older patient will need to work
with other members of the ICU team
to determine the cause of delirium.
Common tools used in the differential communication in the ICU. In a
study by Happ et al41 that included
18 older ICU patients, all 18 patients
had impaired vision or wore glasses,
but more than half (10) did not
have their glasses with them in the
ICU. In addition, none of the 3
patients who reported wearing
hearing aids had their devices in
the ICU. Older adults in this study41
were also more likely to have
impaired communication (eg, difficulties
with speech, word recall,
writing) before hospitalization and
were more often delirious and sedated
at the time of enrollment in the study
than were younger patients. Critically
ill, older patients need to be provided
with their glasses, hearing aids, or
other assistive devices to facilitate
early mobilization and safe performance
of their activities of daily living.
Establishing an effective means
of communication with critically ill
older patients, their families, and
other staff members will provide
nurses the opportunity to create the
strong social network needed for
successful, healthy patient outcomes.
Methods of providing critically ill,
older patients a way to communicate
their needs to staff and family
members while the patients are in
the ICU include using body language
or gestures, touching or pointing,
lipreading or using mime, using yesno
questions, providing a pencil
and paper, establishing eye contact,
using blinking, using communication
boards, consulting speech language
pathologists for speaking
valves and other augmentative and
alternative communication systems,
and encouraging family presence
during weaning from prolonged
mechanical ventilation.39,40,81,82
Several other strategies for
improving communication with
delirious patients have been offered.
These techniques include using
short, simple sentences; speaking
slowly and clearly; identifying oneself
by name and calling patients by
their preferred names; repeating
questions as needed; allowing time
for patients to respond; and listening
and observing patients’ behavior.74-77,83,84
Encouraging patients to
be involved in and in control of as
much of their care as possible, using
reminiscing, acknowledging
patients’ feelings and fears, and providing
reassurance not only facilitate
effective communication83 but
also provide reassurance and
increase patients’ self-esteem.
In addition, nurses providing
care for a critically ill older patient
must remember that the patient is
not the only person who suffers
when the patient becomes delirious.
Seeing a loved one confused is often
devastating to a patient’s family
members. Involving and informing
a patient’s significant other of the
patient’s change in mental status as
early as possible is important.75
Providing emotional support to a
patient’s family members is paramount.
Family members should be
encouraged to visit frequently with
the patient and to assist in reorientation
and nursing care. Family
members are also a vital source of
information for determining a
patient’s baseline mental functioning
and behavior and often are important
team members in surveillance of
patients.40
Although nursing interventions
for delirious hospitalized older
patients have been reported recently,85,86
the effect of these interventions on
the incidence, duration, and outcomes
of delirium have not been determined.
Nonpharmacological strategies that
may be applicable to delirious, critically
ill, older patients are presented
in Table 7. Health care providers
have called for programs such as the
Hospital Elder Life Program to be
modified in a way that would benefit
critically ill older adults.87,88 Since it
was first described in 2000, the Hospital
Elder Life Program89 is often
used as a strategy of improving inpatient
care of older adults. This
evidence-based, multicomponent,
interdisciplinary program has been
successful not only in reducing the
incidence of delirium in hospitalized
older adults but also as an educational
resource, improving hospital outcomes
(eg, functional decline), providing
nursing education, improving
retention of nurses, enhancing the
satisfaction of patients and their families,
and improving quality of care.90

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ nonpharmacologicalสภาพสรีรวิทยาเสถียรที่มักจะมาก่อน หรือมีอยู่เวลาเข้าของเก่าผู้ใหญ่การฉุกเฉินมักจะเป็นของพยาบาลระดับความสำคัญสูงสุด หนึ่งสำคัญสุดงานวิจัย nonpharmacologicalพยาบาลสามารถใช้ในการดูแลdelirious ป่วยถึงผู้ใหญ่รุ่นเก่าเป็นการป้องกัน / แก้ไขการวินิจฉัยของ delirium รวมประเมินของสัญญาณชีพ เลือดน้ำตาลกลูโคสระดับ ชีพจรตรวจ oximetryค่าห้องปฏิบัติการ (เช่น เคมีการศึกษา ยาเสพติดระดับ urinalysis และเลือดต้วแก๊สวิเคราะห์), หน้าอกradiographs และ electrocardiograms.75,76ทำให้ผู้ป่วยปลอดภัยและป้องกันรองสรีรวิทยาบาดเจ็บเป็นความสำคัญสูงสุดในจัดการที่มีประสิทธิภาพของ deliriumอุปสรรคสำคัญการการจัดการ delirium ในได้อย่างมีประสิทธิภาพผู้ป่วยเก่า ป่วยถึงเป็นการความท้าทายหลักการสื่อสารมีประสบการณ์จากผู้ป่วยเหล่านี้Evidence78 ล่าสุดแนะนำที่ผู้ป่วยที่ มีความบกพร่องทางด้านการสื่อสารอาจเป็นความเสี่ยงสูงสำหรับผลไม่ดี ไม่สามารถความต้องการของการติดต่อสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถเชื่อมโยงกับความรู้สึกตกใจ ความไม่มั่นคง ความเครียด ความ โกรธกังวล และความหวาดกลัว 79, 80 ความรู้สึกที่อาจส่งผลต่อฮอร์โมนและความผิดปกติของสรีรวิทยาผู้ใหญ่รุ่นเก่าจะ เป็นที่ความเสี่ยงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้พิการทางเสถียรสรีรวิทยา และแสดงความดันโลหิตเงื่อนไขที่พร้อมหลายโรคที่เกี่ยวข้องมีการเปลี่ยนแปลงสถานะทางจิตเฉียบพลัน(เช่น ต้น sepsis) เอา.74-77 หรือย้อนกลับและการรับรู้ของตัวสาเหตุของ delirium ยังคงหลักสำคัญของ treatment.5พยาบาลที่ให้การดูแลการผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่พบเป็นเฉียบพลันการเปลี่ยนแปลงสถานะจิตใจต้องการระดมทรัพยากรของพวกเขามีทั้งหมดช่วงต่อไป ถ้าผู้ป่วยไม่ได้ฉุกเฉิน เคลื่อนไหวอาจรวมถึงเปิดโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วตอบสนองทีมงาน แจ้งให้ทราบทันทีแพทย์ของผู้ป่วยของการเปลี่ยนแปลงสถานะทางจิต และเพิ่มการระดับของการดูแล ข้อควรปฏิบัติเพื่อป้องกันความใฝ่ฝันและน้ำตก และความปลอดภัยควรเริ่มจากการป้องกันการผู้ป่วยจาก harm.76 เคลื่อนไหวของทรัพยากรมีความสำคัญเนื่องจากเป็นพยาบาลดูแล delirious เหลือผู้ป่วยสูงอายุที่ป่วยจะต้องทำงานกับสมาชิกคนอื่น ๆ ของทีมฉุกเฉินการระบุสาเหตุของ deliriumเครื่องมือทั่วไปที่ใช้ในการสื่อสารที่แตกต่างในการฉุกเฉิน ในการศึกษา โดย Happ et al41 ที่อยู่18 เก่าฉุกเฉินผู้ป่วย ผู้ป่วย 18 ทั้งหมดมีความบกพร่องทางด้านวิสัยทัศน์ หรือสวมแว่นตาแต่มากกว่าครึ่งหนึ่ง (10) ไม่มีแว่นตาของพวกเขากับพวกเขาในการฉุกเฉิน นอกจากนี้ ไม่มีของ 3ผู้ป่วยที่รายงานในการสวมใส่เครื่องช่วยฟังมีอุปกรณ์ของพวกเขาฉุกเฉิน ผู้ใหญ่รุ่นเก่าใน study41 นี้มีแนวโน้มที่จะมีความบกพร่องทางด้านการสื่อสาร (เช่น ความยากลำบากด้วยคำพูด คำเรียกคืนเขียน) ก่อนการรักษาในโรงพยาบาล และถูกบ่อย sedated และ deliriousเวลาลงทะเบียนในการศึกษากว่าผู้ป่วยอายุน้อยกว่าได้ เหลือผู้ป่วยเก่า ไม่จำเป็นต้องให้มีแว่นตาของพวกเขา ฟัง หรืออุปกรณ์ช่วยเหลืออื่น ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกช่วงการเคลื่อนไหวและประสิทธิภาพปลอดภัยของกิจกรรมของชีวิตประจำวันกำหนดวิธีที่มีประสิทธิภาพของการสื่อสารกับผู้ป่วยถึงผู้ป่วยสูงอายุ ครอบครัว และจะทำให้พนักงานอื่น ๆnurses โอกาสสร้างการสังคมเครือข่ายที่จำเป็นสำหรับประสบความสำเร็จ สุขภาพผู้ป่วยผลการวิธีให้มิป่วยผู้ป่วยสูงอายุเป็นวิธีการสื่อสารความต้องการพนักงานและครอบครัวสมาชิกในขณะที่ผู้ป่วยในฉุกเฉินมีการใช้ภาษากายหรือรูปแบบลาย เส้น การสัมผัส หรือ ชี้lipreading หรือใช้ mime ใช้ yesnoคำถาม ให้ดินสอและ กระดาษ การสร้างตาใช้การกะพริบ การใช้สื่อสารคณะกรรมการ ที่ปรึกษาด้านภาษาพูดpathologists การพูดวาล์วและ augmentative อื่น ๆ และระบบสื่อสารสำรองและส่งเสริมสถานะครอบครัวในระหว่างการ weaning จากนานventilation.39,40,81,82 กลหลายกลยุทธ์อื่น ๆ สำหรับปรับปรุงการสื่อสารกับมีการนำเสนอผู้ป่วย deliriousเทคนิคเหล่านี้ได้แก่การใช้ประโยคง่าย ๆ สั้น ๆ พูดช้า และ ชัดเจน ระบุตัวเองโดยชื่อเรียกผู้ป่วยตามชื่อที่ต้องการ การทำซ้ำถามตามที่จำเป็น ให้เวลาผู้ป่วยตอบสนอง และการฟังและการสังเกตผู้ป่วย behavior.74-77,83,84ส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมใน และควบคุมเป็นมากของพวกเขาที่สุด ใช้reminiscing จิตความรู้สึกและความกลัว ผู้ป่วย และให้reassurance ไม่เพียงอำนวยความสะดวกcommunication83 ที่มีประสิทธิภาพ แต่นอกจากนี้ยัง ให้ reassurance และเพิ่มการนับถือตนเองของผู้ป่วยนอกจากนี้ พยาบาลให้ดูแลผู้ป่วยเก่าป่วยถึงต้องจำไว้ว่า ผู้ป่วยเป็นไม่คนเดียวหนังเมื่อผู้ป่วยกลายเป็น deliriousเห็นที่รักหนึ่งสับสนมักจะเป็นทำลายล้างครอบครัวของผู้ป่วยสมาชิก เกี่ยวข้องและแจ้งให้ทราบother นัยสำคัญของผู้ป่วยของการเปลี่ยนแปลงสถานะทางจิตใจเป็นของผู้ป่วยเร็วที่สุดคือ important.75ให้การสนับสนุนทางอารมณ์กับการสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยเป็นสิ่งสมาชิกในครอบครัวควรขอแนะนำเข้าเยี่ยมชมบ่อย ๆ ด้วยผู้ป่วยและ ให้ความช่วยเหลือใน reorientationและพยาบาลดูแล แฟมิลี่สมาชิกยังเป็นแหล่งสำคัญของข้อมูลสำหรับการกำหนดเป็นการทำงานพื้นฐานของผู้ป่วยจิตเวชและลักษณะการทำงาน และมักจะมีความสำคัญสมาชิกในทีมในการรักษาความปลอดภัยของpatients.40แม้ว่าการรักษาพยาบาลสำหรับพัก delirious เก่ามีการรายงานผู้ป่วยล่าสุด 85, 86ผลของมาตรการเหล่านี้ในอุบัติการณ์ ระยะเวลา และผลลัพธ์ของ delirium ไม่กำหนดNonpharmacological กลยุทธ์ที่อาจจะใช้กับ delirious เหลือป่วย ผู้ป่วยเก่านำเสนอในตาราง 7 ผู้ให้บริการสุขภาพมีเรียกโปรแกรมเช่นการโรงพยาบาลพี่ชีวิตโปรแกรมจะปรับเปลี่ยนที่จะได้รับประโยชน์adults.87,88 เก่าเหลือป่วยตั้งแต่ก่อนถูกอธิบายใน 2000 โรงพยาบาลพี่ Program89 ชีวิตมักจะเป็นใช้เป็นกลยุทธ์ของการปรับปรุงห้องคลอดการดูแลรักษาผู้ใหญ่รุ่นเก่า นี้ตามหลักฐาน multicomponentอาศัยโปรแกรมได้ประสบความสำเร็จไม่เพียงแต่ในการลดการเกิด delirium ในที่พักผู้ใหญ่รุ่นเก่าแต่ยังเป็นการศึกษาทรัพยากร การปรับปรุงผลลัพธ์ของโรงพยาบาล(เช่น ทำงานลดลง), ให้การศึกษาพยาบาล ปรับปรุงรักษาพยาบาล การเพิ่มการความพึงพอใจของผู้ป่วยและครอบครัวและปรับปรุงคุณภาพของ care.90

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธี Nonpharmacological
สภาพที่ไม่มั่นคงทางสรีรวิทยา
ที่มักจะนำหน้าหรืออยู่
ในช่วงเวลาของการรับสมัครของพี่
ผู้ใหญ่ที่จะ ICU มักจะเป็นพยาบาล
ให้ความสำคัญสูงสุด หนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
การแทรกแซง nonpharmacological
พยาบาลสามารถใช้เมื่อการดูแล
เพ้อผู้ใหญ่ที่ป่วยหนักที่มีอายุมากกว่า
คือการป้องกันและ / หรือแก้ไข
การวินิจฉัยเพ้อรวมถึงการประเมิน
ของสัญญาณชีพระดับน้ำตาลในเลือด
ในระดับที่ตรวจสอบชีพจร oximetry,
โปรไฟล์ในห้องปฏิบัติการ (เช่นเคมี
การศึกษาในระดับยาปัสสาวะและ
การวิเคราะห์ก๊าซในเลือด), หน้าอก
ฉายรังสีและ electrocardiograms.75,76
การรักษาผู้ป่วยอย่างปลอดภัย
และป้องกันทางสรีรวิทยารอง
ได้รับบาดเจ็บเป็นลำดับความสำคัญสูงสุดใน
การบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของเพ้อ.
อีกอุปสรรคสำคัญต่อการ
มีประสิทธิภาพการจัดการเพ้อใน
วิกฤต ป่วยผู้ป่วยสูงอายุเป็น
ความท้าทายที่สำคัญในการสื่อสาร
มีประสบการณ์โดยผู้ป่วยเหล่านี้.
evidence78 ล่าสุดแสดงให้เห็นว่า
ผู้ป่วยที่มีการสื่อสารบกพร่อง
อาจมีความเสี่ยงสูงสำหรับ
ผลลัพธ์ที่น่าสงสาร ไม่สามารถที่จะ
สื่อสารความต้องการของคนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สามารถเชื่อมโยงกับความรู้สึกของ
ความหวาดกลัว, ความไม่มั่นคงความเครียดความโกรธความ
กังวลและความกลัว, 79,80 รู้สึกว่า
อาจส่งผลให้ฮอร์โมนต่อ
ความผิดปกติและทางสรีรวิทยา.
ผู้สูงอายุที่ดูเหมือนจะเป็นที่
มีความเสี่ยงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ ความบกพร่อง
ที่ไม่มั่นคงทางสรีรวิทยาและการไหลเวียนโลหิต
เงื่อนไขที่มาพร้อมกับ
ความผิดปกติหลายที่เกี่ยวข้อง
กับการเปลี่ยนแปลงเฉียบพลันในสภาพจิต
(เช่นการติดเชื้อในช่วงต้น) 0.74-77 หรือกำจัด
การกลับรายการและการรับรู้ของพื้นฐาน
สาเหตุของการเพ้อยังคงเป็น
รากฐานที่สำคัญของ treatment.5
พยาบาลที่ให้บริการ ดูแล
ผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าประสบเฉียบพลัน
เปลี่ยนแปลงในสถานะทางจิตต้อง
ระดมทั้งหมดของทรัพยากรที่มีอยู่ของพวกเขา
ในช่วงต้น ถ้าผู้ป่วยยังไม่มีีใน
ห้องไอซียูระดมอาจรวมถึง
การเปิดใช้งานของโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วตอบสนอง
ทีมทันทีแจ้งให้
แพทย์ของผู้ป่วยจากการเปลี่ยนแปลง
สภาพจิตและเพิ่ม
ระดับของการดูแล ข้อควรระวังเพื่อป้องกัน
การสำลักและตกอยู่และมั่นใจในความปลอดภัย
ก็ควรจะเริ่มต้นที่จะปกป้อง
ผู้ป่วยจาก harm.76 ระดม
ทรัพยากรที่มีความสำคัญเนื่องจาก
พยาบาลดูแลเพ้ออย่างยิ่ง
ผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าจะต้องทำงาน
กับสมาชิกคนอื่น ๆ ของทีมงานห้องไอซียู
เพื่อ หาสาเหตุของเพ้อ.
เครื่องมือทั่วไปที่ใช้ในการสื่อสารที่แตกต่างกันในห้องไอซียู ใน
การศึกษาโดย Happ และ al41 รวมถึง
ผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 18 ห้องไอซียูทั้งหมด 18 ผู้ป่วยที่
มีวิสัยทัศน์มีความบกพร่องหรือสวมแว่นตา
แต่มากกว่าครึ่งหนึ่ง (10) ไม่ได้
มีแว่นตาของพวกเขากับพวกเขาใน
ห้องไอซียู นอกจากนี้ไม่มี 3
ผู้ป่วยที่รายงานการสวมใส่
เครื่องช่วยฟังมีอุปกรณ์ของพวกเขาใน
ห้องไอซียู ผู้สูงอายุใน study41 นี้
ก็มีแนวโน้มที่จะมี
การสื่อสารที่มีความบกพร่อง (เช่นความยากลำบาก
กับการพูดการเรียกคืนคำ
เขียน) ก่อนที่จะรักษาในโรงพยาบาลและ
มักจะถูกมากขึ้นเพ้อและผ่อนคลาย
ในช่วงเวลาของการลงทะเบียนในการศึกษา
กว่าผู้ป่วยที่มีอายุน้อยกว่า วิกฤต
ป่วยผู้ป่วยสูงอายุจะต้องมีให้
กับแว่นตาของพวกเขาช่วยฟังหรือ
อุปกรณ์อำนวยความสะดวกอื่น ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกใน
การชุมนุมในช่วงต้นและประสิทธิภาพการทำงานที่ปลอดภัย
ของกิจกรรมของพวกเขาในชีวิตประจำวัน.
การสร้างวิธีที่มีประสิทธิภาพ
ของการสื่อสารกับป่วยหนัก
ผู้ป่วยสูงอายุและครอบครัวของพวกเขาและ
เจ้าหน้าที่อื่น ๆ จะให้
พยาบาลโอกาสในการสร้าง
เครือข่ายทางสังคมที่แข็งแกร่งที่จำเป็นสำหรับการ
ประสบความสำเร็จในการรักษาผู้ป่วยที่มีสุขภาพดี.
วิธีการในการให้ป่วยหนัก
ผู้ป่วยสูงอายุทางในการสื่อสาร
ความต้องการของพวกเขาให้กับพนักงานและครอบครัวของ
สมาชิกในขณะที่ผู้ป่วยอยู่ใน
ห้องไอซียูรวมถึงการใช้ ภาษากาย
หรือท่าทางการสัมผัสหรือชี้
lipreading หรือใช้ใบ้ใช้ไม่ใช่ไม่
คำถามให้ดินสอ
และกระดาษสร้างสบตา
ใช้กระพริบโดยใช้การสื่อสาร
โต๊ะให้คำปรึกษาการพูดภาษา
พยาธิวิทยาพูด
วาล์วและอื่น ๆ ซึ่งเพิ่มขึ้นและ
ระบบการสื่อสารทางเลือก
และการปรากฏตัวของครอบครัวให้กำลังใจ
ในช่วงหย่านมจากเวลานาน
กล ventilation.39,40,81,82
หลายกลยุทธ์อื่น ๆ สำหรับ
การปรับปรุงการสื่อสารกับ
ผู้ป่วยเพ้อได้รับการเสนอ.
เทคนิคเหล่านี้รวมถึงการใช้
ประโยคสั้นง่าย พูด
ช้าและชัดเจน; ระบุตัวเอง
โดยใช้ชื่อและเรียกผู้ป่วยโดย
ชื่อที่ต้องการของพวกเขา; การทำซ้ำ
คำถามตามความจำเป็น; ให้มีเวลา
สำหรับผู้ป่วยที่จะตอบสนอง; และการฟัง
และการสังเกตของผู้ป่วย behavior.74-77,83,84
ส่งเสริมให้ผู้ป่วยที่จะ
มีส่วนร่วมในและในการควบคุมเป็น
มากในการดูแลของพวกเขาที่เป็นไปได้โดยใช้
reminiscing ยอมรับ
ของผู้ป่วยความรู้สึกและความกลัวและการให้
ความมั่นใจไม่เพียง แต่อำนวยความสะดวก
ที่มีประสิทธิภาพ communication83 แต่
ยังให้ความมั่นใจและ
เพิ่มขึ้นของผู้ป่วยความนับถือตนเอง.
นอกจากนี้พยาบาลให้
การดูแลอย่างยิ่งผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าที่
ต้องจำไว้ว่าผู้ป่วย
ไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่ทนทุกข์ทรมาน
เมื่อผู้ป่วยจะกลายเป็นเพ้อ.
เห็นคนที่คุณรักมักจะสับสน
ทำลายล้างของผู้ป่วยครอบครัว
สมาชิก ที่เกี่ยวข้องและแจ้ง
ผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆ ของ
การเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วยในสภาพจิตเป็น
เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้คือ important.75
ให้การสนับสนุนทางอารมณ์ให้กับ
ผู้ป่วยของสมาชิกในครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง.
สมาชิกในครอบครัวควรจะได้รับ
การสนับสนุนให้เข้าเยี่ยมชมบ่อยกับ
ผู้ป่วยและเพื่อช่วยในการเปลี่ยนเส้นทาง
และ การดูแลรักษาพยาบาล ครอบครัว
สมาชิกยังเป็นแหล่งสำคัญของ
ข้อมูลในการพิจารณา
ของผู้ป่วยทำงานของจิตพื้นฐาน
และพฤติกรรมและมักจะมีความสำคัญ
สมาชิกในทีมในการเฝ้าระวังของ
patients.40
แม้ว่าการพยาบาล
สำหรับผู้สูงอายุในโรงพยาบาลเพ้อ
ผู้ป่วยที่ได้รับรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ 85,86
ผลของเหล่านี้ การแทรกแซงใน
อุบัติการณ์ระยะเวลาและผล
ของเพ้อยังไม่ได้รับการพิจารณา.
กลยุทธ์ Nonpharmacological ว่า
อาจจะมีผลบังคับใช้กับเพ้อวิกฤต
ป่วยผู้ป่วยสูงอายุจะถูกนำเสนอ
ในตารางที่ 7. ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ
ได้เรียกร้องให้โปรแกรมต่างๆเช่น
โรงพยาบาลผู้สูงอายุโปรแกรมชีวิต จะได้รับการ
แก้ไขในทางที่จะได้รับประโยชน์
adults.87,88 เก่าที่ป่วยหนักเพราะมัน
เป็นครั้งแรกในปี 2000 โรงพยาบาล
ชีวิตพี่ Program89 มักจะถูก
นำมาใช้เป็นกลยุทธ์ในการปรับปรุงผู้ป่วยใน
การดูแลผู้สูงอายุ นี้
ตามหลักฐานหลายองค์ประกอบ,
โปรแกรมสหวิทยาการที่ได้รับการ
ประสบความสำเร็จไม่เพียง แต่ในการลด
อุบัติการณ์ของการรักษาในโรงพยาบาลเพ้อใน
ผู้สูงอายุ แต่ยังเป็นการศึกษา
ทรัพยากรการปรับปรุงการรักษาที่โรงพยาบาล
(เช่นการลดลงของการทำงาน) ให้
การศึกษาพยาบาล, การปรับปรุง
การเก็บรักษาพยาบาล การเสริมสร้าง
ความพึงพอใจของผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา
และการปรับปรุงคุณภาพของ care.90

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการ nonpharmacological

ไม่เสถียรทางสรีรวิทยาเงื่อนไขที่มักจะนำหน้าหรืออยู่
เวลาการรับสมัครผู้สูงอายุ
ไปห้อง ICU มักจะของ
พยาบาลมาก่อน หนึ่งในที่สำคัญที่สุดของ nonpharmacological

พยาบาลสามารถใช้เมื่อการดูแล

เพ้อเป็น , ผู้ใหญ่ระยะวิกฤตรุ่นเก่าคือ การป้องกันและ / หรือแก้ไขการวินิจฉัยโรครวมถึงการประเมิน

เพ้อของสัญญาณชีพ ระดับกลูโคสในเลือดการตรวจสอบชีพจร oximetry ,
,
โพรไฟล์ปฏิบัติการ ( เช่นการศึกษาระดับยาเคมี
, ,
การวิเคราะห์ก๊าซในเลือดปัสสาวะและเลือด ) , รังสีทรวงอกและ 75,76

electrocardiograms . การรักษาผู้ป่วยปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บทุติยภูมิทางสรีรวิทยา


เป็นเรื่องสำคัญในการจัดการที่มีประสิทธิภาพของ เพ้อ . .

อุปสรรคอื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพการจัดการภาวะสับสนเฉียบพลันในผู้ป่วยวิกฤต ผู้ป่วยเก่า
,
สาขาการสื่อสารที่มีประสบการณ์โดยผู้ป่วยเหล่านี้ท้าทาย
.
evidence78 ล่าสุดชี้ให้เห็นว่า

การสื่อสารบกพร่อง ผู้ป่วยอาจมีความเสี่ยงสูงสำหรับ
ผลลัพธ์ที่น่าสงสาร ไม่สามารถที่จะสื่อสารความต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพหนึ่ง

สามารถเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของความไม่มั่นคง , ความตื่นตระหนก
, ความเครียด , ความโกรธ ,
กังวลและความกลัว , 79 ,80 ที่อาจส่งผลให้

รู้สึกฮอร์โมนเพิ่มเติมและความผิดปกติทางสรีรวิทยา .
ผู้สูงอายุจะเสี่ยงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่

ไม่เสถียรทางสรีรวิทยาและเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับระบบไหลเวียนโลหิต

หลายของความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงฉับพลันในอารมณ์

( เช่นการติดเชื้อก่อน ) 74-77 การกำจัดหรือ
กลับและการรับรู้ต้นแบบของสาเหตุของการเพ้ออยู่

หลักสำคัญในการรักษา พยาบาลที่ให้การดูแล 5

แก่ผู้ใหญ่มีประสบการเปลี่ยนแปลงฉับพลันในสุขภาพจิต

ต้องระดมทรัพยากรที่มีอยู่ของพวกเขา
บนก่อน ถ้าผู้ป่วยยังไม่มี

ห้องไอซียู อาจรวมถึงการระดมทีมตอบสนอง
อย่างรวดเร็วของโรงพยาบาลทันทีแจ้ง
คนไข้แพทย์เปลี่ยน

สภาพจิต และเพิ่มระดับของการดูแลข้อควรระวังเพื่อป้องกันการหกล้มและความปลอดภัยและ

ควรเริ่มต้นเพื่อป้องกันผู้ป่วยจาก harm.76

การระดมทรัพยากรที่สำคัญ เพราะเป็นพยาบาลดูแล

เพ้อ , วิกฤตผู้ป่วยอายุมาก ป่วยจะต้องทำงาน
กับสมาชิกคนอื่น ๆของทีม ICU
เพื่อหาสาเหตุของ delirium
เครื่องมือ ทั่วไปที่ใช้ในการสื่อสารที่แตกต่างกันอยู่ในไอซียู ใน
การศึกษาโดย Happ et al41 ที่รวม
18 แก่ผู้ป่วยไอซียูทั้งหมด 18 คน มีความบกพร่องทางด้านวิสัยทัศน์ หรือใส่แว่น

แต่กว่าครึ่ง ( , 10 ) ไม่ได้
มีแว่นตาของพวกเขากับพวกเขาใน
ICU นอกจากนี้ เรื่องที่ 3 รายงานว่าคนไข้

ใส่เครื่องช่วยฟังมีอุปกรณ์ของพวกเขาใน
ICU ผู้สูงอายุใน study41
ก็มีแนวโน้มที่จะมีการสื่อสารที่บกพร่อง ( เช่นปัญหา

กับคำพูดจำได้ว่าก่อนมาโรงพยาบาลและ

เขียน ) อยู่บ่อย ๆ และให้ยา
เพ้อในเวลาของการลงทะเบียนในการศึกษา
มากกว่าผู้ป่วยเด็ก วิกฤต
ป่วย ผู้สูงอายุต้องมีให้
ด้วยแว่นตา เครื่องช่วยฟังของพวกเขาหรืออื่น ๆสิ่งอำนวยความสะดวกอุปกรณ์เพื่อความสะดวก


งานระดมต้นและปลอดภัยของกิจกรรมของชีวิตประจำวัน

สร้างวิธีที่มีประสิทธิภาพการสื่อสารกับวิกฤต
แก่ผู้ป่วย ครอบครัว และพนักงานอื่น ๆ จะให้

พยาบาลโอกาสในการสร้างเครือข่ายทางสังคมที่จำเป็นสำหรับ

แข็งแรง ประสบความสำเร็จ ผล ผู้ป่วยที่มีสุขภาพดี วิธีการให้วิกฤต

แก่ผู้ป่วย , วิธีที่จะสื่อสารความต้องการของพนักงานและครอบครัว

สมาชิกในขณะที่ การรักษาในไอซียู รวมถึงการใช้ภาษาร่างกาย

หรือท่าทาง สัมผัส หรือ ชี้ ,
lipreading หรือใช้แฟ้ม การใช้คำถาม เยสโน

ให้ดินสอและกระดาษ การสบตา
ใช้กระพริบ โดยใช้กระดานสื่อสาร

การพูดภาษาพยาธิวิทยาปรึกษาพูด
วาล์วและอื่น ๆและระบบการสื่อสารทางเลือกแต่งเติม


สถานะ , และสนับสนุนครอบครัวในการหย่า จากนาน
39,40 เครื่องกล , ระบายอากาศ81,82
หลายกลยุทธ์อื่น ๆเพื่อปรับปรุงการสื่อสารกับผู้ป่วย

เพ้อได้เสนอ เทคนิคเหล่านี้รวมถึงการใช้

สั้น ประโยคง่าย ๆ พูดช้าและชัดเจนตัวเอง

; ระบุโดยชื่อและเรียกผู้ป่วยด้วย

ชื่อที่ต้องการของพวกเขา ; ทำซ้ำคำถามตามต้องการ ; อนุญาตให้เวลา
สำหรับผู้ป่วยที่จะตอบสนอง และการฟัง
และพฤติกรรมผู้ป่วยสังเกต 74-77,83,84
.

ให้กำลังใจผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการควบคุมและดูแลของพวกเขาเป็น
มากเท่าที่เป็นไปได้ด้วย

รำลึกถึงอดีต ยอมรับผู้ป่วย ความรู้สึกกลัว และไม่เพียง แต่อำนวยความสะดวกและให้ความมั่นใจ


communication83 อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ยังให้ความมั่นใจและความภาคภูมิใจในตนเองของผู้ป่วยเพิ่มขึ้น
.

นอกจากนี้พยาบาลให้ การดูแล
ผู้ป่วยวิกฤตเก่าคงจำได้ว่าคนไข้
ไม่ใช่คนเดียวที่ทุกข์
เมื่อผู้ป่วยจะกลายเป็นเพ้อ .
เห็นดวงตาสับสนอยู่บ่อยๆ

แรงกับสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วย เกี่ยวข้องกับ และแจ้ง
คนไข้สำคัญอื่น ๆของพยาบาลคนไข้เปลี่ยนแปลงสภาพจิตเป็น
เร็วที่สุดเป็นสิ่งสำคัญ โดยให้การสนับสนุนทางอารมณ์ให้กับสมาชิกในครอบครัว

ของคนไข้เป็นสำคัญ ครอบครัวควร

การส่งเสริมให้เยี่ยมชมบ่อยด้วย
ผู้ป่วย และช่วยใน reorientation
และการพยาบาล . สมาชิกในครอบครัว

ยัง เป็นแหล่งสำคัญของข้อมูลสำหรับการกำหนดผู้ป่วยพื้นฐานการทำงานจิต

และพฤติกรรม และมักจะเป็นทีมที่สำคัญในการเฝ้าระวังผู้ป่วย

.
แต่การพยาบาล

เพ้อโรงพยาบาลสำหรับผู้ป่วยเก่าที่ได้รับการรายงานเมื่อเร็วๆ นี้ 85,86
ระยะเวลาของผลกระทบของการแทรกแซงเหล่านี้

อุบัติการณ์และผลของภาวะเพ้อได้กำหนด กลยุทธ์ ที่อาจ nonpharmacological

ได้เพ้อ , วิกฤต
ป่วย ผู้ป่วยเก่าเสนอ
ตารางที่ 7 การดูแลสุขภาพ
เรียกสำหรับโปรแกรมเช่นโปรแกรมเป็นโรงพยาบาลพี่ชีวิต

แก้ไขในทางที่จะเป็นประโยชน์แก่ adults.87
ป่วยหนัก ,วันนี้มัน
ได้รับการอธิบายครั้งแรกใน 2000 , โรงพยาบาล

พี่ชีวิต program89 มักใช้เป็นกลยุทธ์ในการพัฒนาการดูแลผู้ป่วยใน
ของผู้สูงอายุ ตามองค์ประกอบนี้
, ,

โปรแกรมสหวิทยาการได้ประสบความสำเร็จไม่เพียง แต่ในการลดอุบัติการณ์ของการเกิดภาวะสับสนเฉียบพลันในโรงพยาบาล

ผู้ใหญ่รุ่นเก่า แต่ยังเป็นทรัพยากรทางการศึกษา

( เช่นการปรับปรุงผลโรงพยาบาล ปฏิเสธการทำงาน )การให้การศึกษาพยาบาล

เพิ่มระยะเวลาการคงอยู่ของพยาบาล , การเสริมสร้าง
ความพึงพอใจของผู้ป่วยและครอบครัว และปรับปรุงคุณภาพของการดูแล

. 90