The History of UmbrellasDerived fro

The History of Umbrellas

Derived from the Latin word Umbra, which means shade. The first umbrellas were for protection from the sun and were possibly inspired from the canopy of a tree, which would offer a cool shade from the heat of the day. The origins of the umbrella are most probably China in 11th century B.C. although ancient sculptures have been found in Nineveh, Persepolis and Thebes (Egypt) depicting the use of umbrellas. There is also evidence of Umbrellas or Parasols being used at the same period in India. The first umbrellas were most probably a converted branch of a tree (for example giant Banana Leaves) or a hat on a stick, which gave rise to the umbrella, as we know it today.


The word Parasol was derived from the Latin words papare, which means to prepare, and sol, which means sun. Generally a parasol is now regarded as a sunshade and umbrella as a rain protector, but this distinction only evolved during the late 18th century. Before then umbrellas and parasols both offered protection against the sun, but that parasols were carried over the person it shaded rather than an umbrella, which was carried by the person it shaded. However, there is some evidence of Romans using umbrellas to protect a person from the rain, but the idea never caught on, as it was the Greeks who popularised the idea of umbrellas being used as a sunshade.

The first umbrellas (or more correctly parasols) were associated with rank and there is early evidence of this is Egypt around 1200 B.C. It was a sign of nobility for a person to have fair skin and the parasol's protection against the sun was widely chosen by royalty to ensure the skin would not tan. In Assyria it was the King's privilege and no one but he could carry an umbrella. The status symbol of an umbrella was certainly evident in other parts of the world at this time, not so much for their size, but for the number of tiers as this implied both wealth and power. Records show that the Emperor of China's parasol had four tiers and the King of Siam’s seven or nine, each having an elaborate fringe and tassels. Ancient writings found in Ava in Burma, described the ruler as "King of the White Elephants" and " Lord of the twenty-Four Parasols". In African, the umbrella is still regarded as emblem of rank.

The umbrella was also considered a symbol in early religious beliefs to be connected with the Gods of fertility and harvest, death and rebirth. Nut, the mother goddess of ancient Egypt was sometimes compared to an umbrella, with her body arching over the whole of Earth. Nut's son Osiris and God of the Lower World was also associated with the umbrella and bringer of rain. Similarities of this legend can be found with the Hindu God Vishnu, who in his fifth incarnation brought back the rain-giving umbrella of Varuna from Hell. The Greeks and Romans incorporated such stories with their respective Gods Dionysius and Bacchus, both of whom gave rain. But it was the Greeks who developed the umbrella's widespread use by women, which originated from the worship of Dionysius where a parasol was carried over the statue of the God at Festivals. Very soon this trait was used for other Gods and Goddesses, including Pallas Athena and Athenian women had parasols held over them at feasts in her honour. This led to the parasol being associated as an accessory for women

During the middle ages the umbrellas popularity declined from use, although it was still used in ceremonial regalia for the Pope, which some say originated from the brown and white parasol given to Pope Sylvester I by Emperor, Constantine the Great. The striped canopy of an umbrella depicted in the papal colours of Red and Gold above the cross keys of St Peter was used on a papal badge. Known as an ombrellino, it is still worn by the Cardinal Camerlengo as acting head of the Catholic Church during an interregnum in the papacy. By the 15th Century, as the power of the church weakened, high-ranking nobility and church dignitaries used different coloured ombrellinos and this most likely gave rise to the use of an umbrella as a fashion accessory.

.It was the influence of the Church that resulted the spread of Umbrellas across Europe. The trend started in Italy and can be traced back to the 12th Century when Pope Alexander III granted the Doge of Venice the right to have a parasol carried over him. This continued until 1797 when Napoleon Bonaparte abolished the Venetian Republic. But it was the French Women who popularised the use of an umbrella during 17th Century and by 18th Century; the use of an Umbrella had spread across the whole of Europe. Umbrellas were by now commonplace and many intricate fashion designs began to appear, but the use of the umbrella was still as a sunshade.

Umbrellas did not appear in England until the Restoration Period. This was most probably because the Puritan regime saw umbrellas as a frivolous object, which prevented the heaven-sent rain from wetting a person. Catherine of Braganza was said to have introduced umbrellas to England when she married Charles II. She brought with her a parasol of Portuguese design and although there is no evidence to suggest umbrellas where used by other lady courtiers due to the King's disapproval of Portuguese fashion, ladies were beginning to be seen in London after 1676 with dainty parasols to shade them from the sun. In 1682, the ambassador from the King of Batam presented Prince Rupert with Two Great Umbrellas, and although most probably a coincidence, within a few months Prince Rupert was Dead and the Kingdom of Batam was in decline. For a long time after, the King of Batam’s Umbrellas became a byword in England and this incident may have given rise to the superstition that it was unlucky to open an umbrella indoors

It was time during the period 1685 - 1705 that the idea of a waterproof umbrella was established. Known at first as an umbrellow, from the French word ombrelle, which in itself was derived from ombrellino, the inclemency of the English weather ensured the umbrella’s success. This new use was popularised by the coffee houses where umbrellas were kept to shelter customers from the rain when walking to their carriages. However, despite their cumbersome design, umbrellas were still used by women as men were ridiculed if they borrowed one. During the mid 18th Century, it was the philanthropist Jonas Hanway who pioneered the use of an umbrella in Britain and the first man to commonly use an umbrella. He is often mistakenly recognised for its invention and introduction to London. However, Hanway’s umbrella was most like French and he was very rarely seen without it, claiming the umbrella was to protect his cloths from the sun and the rain. Hanway created a sensation at the time and was often fair game to rogues who were egged on by coachmen seeing their living at risk from his umbrella. However, the idea soon caught on and umbrellas were known for sometime as Hanways. It was during this period that the distinction between a parasol that gave protection from the sun and an umbrella from the rain came into being.

John Beale registered the first a patent in 1786 with the idea of a circular coned canopy supported by ribs attached to a central shaft. With the popularisation of umbrellas in the 19th Century, inventions and patents on umbrellas started to increase in number to over 40 per year from 1860 to the turn of the century. The global market for umbrellas was spurred on by the industrial revolution; with Great Britain leading the way in an export drive to her new colonies around the world including America. The idea of a parasol being an accessory of costume of the 17th and 18th Century with intricate lace or brocade designs, ebony or bone shafts and handles made of precious metals with jewels, became a fashion item of the 19th Century. In 1843 Henry Holland, introduced steel ribs partly due to the increase in the cost of whalebone, but it was the invention by Samuel Fox in 1852 of the "U" shaped Paragon steel rib, which is still used today, that revolutionised the umbrella.

In the 20th Century, the umbrella became a functional item with the sole purpose of offering shelter from the rain, and in the 1930’s the lady's parasol fell from fashion, as the tanned skin became vogue. Between the World Wars, it became very fashionable for Gentlemen to have a black umbrella with a silk and/or cotton canopy and crook handle and the stereotype of the City Gent lived on after World War II. Post war lives were transformed by the onslaught of technology. The need for more practical umbrellas became greater and by the 1950’s the telescopic folding umbrella heralded the way. Although Marius, a Parisian trader, invented the first folding umbrellas in 1709, his inventions never caught on because of their clumsy design and it was the launch in USA in the 1930’s of the "Growy Umbrella" with the idea of folding ribs that ensured the success of the telescopic folding umbrella. In the 1947 the PVC transparent umbrella was invented, but it was not until 1960’s that it became fashionable. There has been a recent interest in PVC umbrellas, but environmental concerns on the use of PVC has dampened the appeal that the umbrella had during the Swinging Sixties. 1n the 1950’s Nylon canopies started to replace oiled cotton canvas and the new stronger material was an immediate success. Nylon canopies do not rot or cause mildew and since the man-made fibres were easier to print on, by the late 1970’s it paved the way for the Golf umbrella, developed from the Gig umbrella, as the ideal promotional product for companies to advertise on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติความเป็นมาของร่มมาจากคำละตินชิฟเฟรม ซึ่งหมายถึง การแรเงา ร่มครั้งแรกได้สำหรับการป้องกันจากแสงแดด และอาจเป็นแรงบันดาลใจจากร่มเงาของต้นไม้ ซึ่งจะมีความร่มเย็นจากความร้อนของวัน ได้ กำเนิดของร่มได้ที่ประเทศจีนในศตวรรษที่ 11 บีแม้ว่ารูปปั้นโบราณพบในเวห์ แพร์ซโพลิส และ Thebes (อียิปต์) แสดงให้เห็นถึงการใช้ร่ม นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของร่มหรือร่มที่ใช้อยู่ในเวลาเดียวกันในอินเดีย ร่มครั้งแรกได้ที่สาขาแปลงต้นไม้ (ยักษ์เช่นใบตอง) หรือหมวกบนไม้ ซึ่งให้ร่ม เรารู้ว่าวันนี้คำว่าร่มรับมาจาก papare คำละติน ซึ่งหมายความว่า การเตรียมตัว โซล ซึ่งหมายความว่า ดวงอาทิตย์ โดยทั่วไปเป็นร่มขณะนี้ถือเป็นม่านบังแดดและร่มเป็นป้องกันฝน แต่ความแตกต่างเฉพาะพัฒนาในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ ก่อนแล้วร่มและร่ม ทั้งให้ป้องกันแสงแดด แต่ว่าร่มได้ดำเนินการผ่านบุคคลที่มันสีเทาแทนร่ม ที่ทำ โดยบุคคลที่มันเงา อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานบางอย่างใช้ร่มเพื่อป้องกันบุคคลจากฝน แต่ไม่เคยจับบน ความคิดมันเป็นกรีกที่ popularised ความคิดของร่มที่จะใช้เป็นม่านบังแดดที่ โรมร่มแรก (หรือถูกต้องมากขึ้นร่ม) เกี่ยวข้องกับตำแหน่ง และมีหลักฐานก่อนนี้คืออียิปต์ ประมาณ 1200 บี มันเป็นเครื่องหมายของขุนนางสำหรับผู้มีผิว และอย่างกว้างขวางถูกเลือก โดยราชวงศ์ของร่มป้องกันแสงแดดให้ผิวจะไม่ทัน ในอัสซีเรีย มันเป็นสิทธิ์ของพระมหากษัตริย์และไม่มีใคร แต่เขาไม่มีร่ม สัญลักษณ์สถานะของร่มได้ชัดแน่นอนในส่วนอื่น ๆ ของโลกในขณะนี้ ไม่มาก สำหรับขนาดของพวกเขา แต่ สำหรับจำนวนชั้น ตามนัยนี้มั่งคั่งและอำนาจ ระเบียนแสดงว่า จักรพรรดิจีนร่มได้ระดับสี่ และพระมหากษัตริย์สยามเจ็ด หรือ เก้า มีการเพิ่มเติมอย่างประณีตและ tassels งานเขียนโบราณที่พบในเอวาในพม่า อธิบายไม้เป็น "กษัตริย์ของเดอะไวท์ช้าง" และ "เจ้าของร่มยี่สิบสี่" ในแอฟริกา ร่มยังถือเป็นสัญลักษณ์ของตำแหน่งThe umbrella was also considered a symbol in early religious beliefs to be connected with the Gods of fertility and harvest, death and rebirth. Nut, the mother goddess of ancient Egypt was sometimes compared to an umbrella, with her body arching over the whole of Earth. Nut's son Osiris and God of the Lower World was also associated with the umbrella and bringer of rain. Similarities of this legend can be found with the Hindu God Vishnu, who in his fifth incarnation brought back the rain-giving umbrella of Varuna from Hell. The Greeks and Romans incorporated such stories with their respective Gods Dionysius and Bacchus, both of whom gave rain. But it was the Greeks who developed the umbrella's widespread use by women, which originated from the worship of Dionysius where a parasol was carried over the statue of the God at Festivals. Very soon this trait was used for other Gods and Goddesses, including Pallas Athena and Athenian women had parasols held over them at feasts in her honour. This led to the parasol being associated as an accessory for womenในระหว่างยุคกลางความนิยมร่มปฏิเสธใช้ แม้ว่ามันยังคงถูกใช้ในพิธีการราชกกุธภัณฑ์สำหรับสมเด็จพระสันตะปาปา ที่บางคนพูดมาจากร่มสีน้ำตาล และสีขาวให้สมเด็จพระสันตะปาปาซิลเวสเตอร์ผม โดยจักรพรรดิ นที่ ฝาครอบลายของร่มแสดงในสีสมเด็จพระสันตะปาปาของสีแดงและทองเหนือแป้นไขว้ของเซนต์ปีเตอร์ถูกใช้บนป้ายสมเด็จพระสันตะปาปา เรียกว่าเป็น ombrellino มันจะยังคงสวมใส่ โดย Camerlengo คาร์ดินัลเป็นศีรษะของคริสตจักรคาทอลิกทำหน้าที่ระหว่างการ interregnum ในโรมัน โดยศตวรรษ 15 เป็นอำนาจของคริสตจักรลดลง ขุนนางชั้นผู้ใหญ่และสาแหรกโบสถ์ใช้ ombrellinos สีต่าง ๆ และนี้อาจให้ใช้ร่มเป็นอุปกรณ์แฟชั่น. มันเป็นอิทธิพลของคริสตจักรที่ทำให้เกิดการแพร่กระจายของร่มทั่วยุโรป แนวโน้มเริ่มต้นในอิตาลี และสามารถติดตามกลับไปศตวรรษ 12 เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ III ให้โดเกเวนิสด้านขวาจะมีร่มมาให้เขา นี้ต่อเนื่องจนถึงค.ศ. 1797 เมื่อนโปเลียนโบนาปาร์ตยุติอุตมรัฐเวนิส แต่ผู้หญิงฝรั่งเศสที่ popularised การใช้ร่มใน ช่วง ศตวรรษที่ 17 และ 18 ศตวรรษ การใช้ร่มได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งยุโรป ร่มได้ โดยขณะนี้ดาด ๆ ธรรมดา และออกแบบแฟชั่นที่ซับซ้อนมากมายเริ่มปรากฏ แต่ใช้ร่มก็ยังคงเป็นแบบม่านบังแดด ร่มไม่ได้ปรากฏในอังกฤษจนถึงระยะเวลาคืน นี้ได้มากที่สุดอาจเนื่องจากระบอบ Puritan เห็นร่มเป็นวัตถุไม่สำคัญ ซึ่งป้องกันไม่ให้ภาวะการคนเปียกฝน heaven-sent แคทเธอรีอบรากันซาได้กล่าวว่า ได้นำร่มไปอังกฤษเมื่อเธอแต่งงานชาร์ลส์ II เธอมากับนางร่มออกแบบโปรตุเกสและมีหลักฐานไม่แนะนำร่มที่ใช้ โดยอื่น ๆ courtiers สตรีเนื่องจากความผิดหวังของกษัตริย์โปรตุเกสแฟชั่น สุภาพสตรีได้เริ่มเห็นในลอนดอนหลังจาก 1676 ด้วยร่มอร่อยแรเงาออกจากดวงอาทิตย์ ใน 1682 แอมบาสเดอร์จากคิงบาตัมแสดงปรินซ์รูเพิร์ตกับร่มสองดี และแม้ว่าที่สุดคงเป็นเรื่องบังเอิญ ภายในกี่เดือน ปรินซ์รูเพิร์ตถูกตาย และอาณาจักรบาตัมถูกปฏิเสธ เป็นเวลานานหลังจาก ซุกซนในอังกฤษกลายเป็นร่มพระตัม และเหตุการณ์นี้อาจมีให้เพิ่มขึ้นกับความเชื่อโชคลางว่า มันถูกไปเปิดร่มในร่มเวลาช่วง 1685-1705 ที่ก่อความคิดของร่มกันน้ำได้ รู้จักกันครั้งแรกเป็นการ umbrellow จาก ombrelle คำภาษาฝรั่งเศส ซึ่งในตัวเองรับมาจาก ombrellino, inclemency อากาศอังกฤษมั่นใจความสำเร็จของร่ม ใช้ใหม่เป็น popularised โดยที่ร่มที่ถูกเก็บไว้ให้พักพิงจากฝนเมื่อเดินไปนับของบ้านกาแฟ อย่างไรก็ตาม แม้ มีการออกแบบยุ่งยาก ร่มยังใช้ผู้หญิงเป็นคนถูกเยาะเย้ยถ้าจะยืมหนึ่ง ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 ก็ philanthropist โจนัส Hanway ที่เป็นผู้บุกเบิกการใช้ร่มในสหราชอาณาจักรและคนแรกการใช้ร่มโดยทั่วไป นอกจากนี้เขามักจะแสดงเป็นยังประดิษฐ์และนำสู่ลอนดอน อย่างไรก็ตาม ร่มของ Hanway เป็นส่วนใหญ่เช่นฝรั่งเศส และเขาถูกมากไม่ค่อยเห็นโดยไม่ได้ ว่า ร่มเสื้อของเขาป้องกันแดดและฝน Hanway สร้างความรู้สึกในเวลา และแฟร์เกม rogues ที่ egged บน โดย coachmen ที่เห็นนั่งเล่นของพวกเขาที่มีความเสี่ยงจากร่มของเขา มักจะมี อย่างไรก็ตาม คิดติดเร็ว และร่มถูกรู้จักกันในบางครั้งเป็น Hanways มันเป็นช่วงเวลานี้ที่ความแตกต่างระหว่างร่มที่ป้องกันจากแสงแดดและร่มจากฝนมาเป็นการจอห์น Beale ลงทะเบียนสิทธิบัตรใน 1786 กับความคิดของฝาครอบ coned กลมโดยซี่โครงกับเพลากลางครั้งแรก มี popularisation ของร่มในศตวรรษที่ 19 สิ่งประดิษฐ์และสิทธิบัตรในร่มเริ่มเพิ่มจำนวนกว่า 40 ปีจากการเปิดของศตวรรษ 1860 ตลาดโลกสำหรับร่มถูกดันออกจากปฏิวัติอุตสาหกรรม กับสหราชอาณาจักรนำทางในการขับรถส่งออกไปของอาณานิคมใหม่ทั่วโลกรวมทั้งอเมริกา ความคิดของร่มเป็นอุปกรณ์ของเครื่องแต่งกายของ 17 และศตวรรษที่ 18 ด้วยลูกไม้ซับซ้อน หรือแบบยก เพลาไม้มะเกลือหรือกระดูก และจับที่ทำจากโลหะกับรัตนากร กลายเป็น สินค้าแฟชั่นของศตวรรษที่ 19 ใน 1843 Henry ฮอลแลนด์ เหล็กนำซี่โครงบางส่วนเนื่องการเพิ่มขึ้นของต้นทุนของ whalebone แต่มันเป็นการประดิษฐ์ โดย Samuel Fox ใน 1852 "U" เหล็กซี่โครง ซึ่งยังคงใช้วันนี้ ที่ revolutionised ร่มพารากอนรูปในศตวรรษที่ 20 ร่มกลายเป็น สินค้าทำงานกับวัตถุประสงค์ของห้องพักอาศัยฝนตก และใน 1930's ร่มของผู้หญิงตกจากแฟชั่น เป็นผิว tanned กลายเป็น สมัย ระหว่างสงครามโลก มันกลายเป็นแฟชั่นสำหรับสุภาพบุรุษจะมีร่มสีดำ มีผ้าไหมมาก และ/หรือฝาครอบฝ้าย และจับงอ และภาพพจน์ของ Gent เมืองอาศัยอยู่หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง ประกาศสงครามชีวิตถูกแปลง โดยการโจมตีของเทคโนโลยี ต้องการร่มปฏิบัติมากขึ้นกลายเป็นมากขึ้น และ โดย 1950's ร่มพับซ้อนวิธีการยกย่องว่า แม้ว่า Marius ผู้ประกอบการรู้สึก คิดค้นร่มพับแรกใน 1709 สิ่งประดิษฐ์ของเขาไม่ติดเนื่องจากออกแบบป้ำ ๆ และก็เปิดตัวในสหรัฐอเมริกาใน 1930's ของ "Growy ร่ม" กับแนวคิดของซี่โครงที่มั่นใจในความสำเร็จของร่มพับซ้อนพับ ในร่มโปร่งใส PVC ถูกคิดค้น แต่ไม่จนถึง 1960 ที่กลายเป็นแฟชั่น มีความสนใจล่าสุดในร่ม PVC แต่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมการใช้ PVC ได้ชุบอุทธรณ์ที่ร่มในระหว่างอายุการควง 1n เริ่ม canopies ไนล่อน 1950's ผ้าฝ้ายแทนที่ oiled และวัสดุใหม่ที่แข็งแกร่งเป็นความผิดสำเร็จทันที ไนล่อน canopies เน่า หรือทำให้เกิดคราบ และเนื่องจากเส้นใยมนุษย์สร้างขึ้นได้ง่ายต่อการพิมพ์บน โดยสาย 115 มันปูทางสำหรับร่มกอล์ฟ พัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ส่งเสริมการขายเหมาะสำหรับบริษัทที่จะโฆษณาบนจากร่มกิ๊ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติของร่มที่ได้มาจากคำภาษาละติน Umbra ซึ่งหมายความว่าที่ร่ม ร่มเป็นครั้งแรกสำหรับการป้องกันจากดวงอาทิตย์และได้แรงบันดาลใจอาจจะมาจากหลังคาของต้นไม้ที่จะให้ร่มเงาเย็นจากความร้อนของวัน ต้นกำเนิดของร่มเป็นส่วนใหญ่อาจประเทศจีนในศตวรรษที่ 11 ก่อนคริสตกาลถึงแม้ว่ารูปปั้นโบราณได้ถูกพบในไนน์ Persepolis และธีบส์ (อียิปต์) ภาพวาดที่ใช้ร่ม นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของร่มหรือร่มกันแดดถูกนำมาใช้ในช่วงเวลาเดียวกันในอินเดีย ร่มเป็นครั้งแรกส่วนใหญ่อาจแปลงสาขาของต้นไม้ (เช่นใบกล้วยยักษ์) หรือหมวกที่ติดซึ่งก่อให้เกิดร่มที่เรารู้ว่าวันนี้. คำ Parasol ได้มาจากคำภาษาละติน papare, ซึ่งหมายถึงการเตรียมความพร้อมและโซลซึ่งหมายความว่าดวงอาทิตย์ โดยทั่วไปร่มได้รับการยกย่องในขณะนี้เป็นม่านบังแดดและร่มเป็นอุปกรณ์ป้องกันฝน แต่ความแตกต่างนี้เพียง แต่การพัฒนาในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ก่อนหน้านั้นและร่มกันแดดร่มทั้งการป้องกันที่นำเสนอกับดวงอาทิตย์ แต่ร่มกันแดดที่ได้รับการดำเนินการไปคนมันสีเทามากกว่าร่มซึ่งได้รับการดำเนินการโดยบุคคลที่มีร่มเงา แต่มีหลักฐานบางส่วนของชาวโรมันใช้ร่มเพื่อป้องกันคนจากฝน แต่ความคิดไม่เคยจับมันเป็นชาวกรีกที่นิยมความคิดของร่มถูกใช้เป็นม่านบังแดด. ร่มครั้งแรก (หรือมากกว่าร่มกันแดดอย่างถูกต้อง ) ที่เกี่ยวข้องกับการจัดอันดับและมีหลักฐานต้นนี้คืออียิปต์รอบ 1200 ปีก่อนคริสตกาลมันเป็นสัญลักษณ์ของสังคมชั้นสูงสำหรับคนที่มีผิวขาวและการป้องกันของร่มกับดวงอาทิตย์ได้รับการแต่งตั้งอย่างกว้างขวางโดยค่าภาคหลวงเพื่อให้แน่ใจว่าผิวจะไม่ได้สีน้ำตาล ในอัสซีเรียว่ามันเป็นสิทธิ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและไม่มีใคร แต่เขาสามารถดำเนินการร่ม สัญลักษณ์สถานะของร่มได้อย่างแน่นอนเห็นได้ชัดในส่วนอื่น ๆ ของโลกในเวลานี้ไม่มากสำหรับขนาดของพวกเขา แต่สำหรับจำนวนของชั้นเช่นนี้ส่อให้เห็นทั้งความมั่งคั่งและอำนาจ ประวัติแสดงให้เห็นว่าสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งร่มของจีนมีสี่ชั้นและกษัตริย์แห่งสยามเจ็ดหรือเก้าแต่ละคนมีขอบซับซ้อนและพู่ เขียนโบราณที่พบในทั้งหมดในพม่าอธิบายผู้ปกครองเป็น "ราชาแห่งช้างสีขาว" และ "ลอร์ดออฟเดอะยี่สิบสี่ร่มกันแดด" แอฟริกันในร่มที่ถือได้ว่ายังคงเป็นสัญลักษณ์ของการจัดอันดับ. ร่มก็ถือว่าเป็นสัญลักษณ์ในความเชื่อทางศาสนาก่อนที่จะเชื่อมต่อกับเทพแห่งความอุดมสมบูรณ์และเก็บเกี่ยวความตายและการเกิดใหม่ อ่อนนุชแม่เทพธิดาของอียิปต์โบราณบางครั้งเมื่อเทียบกับร่มกับร่างกายของเธอโค้งทั่วโลก ลูกชายของโอซิริสอ่อนนุชและพระเจ้าของโลกที่ลดลงยังเกี่ยวข้องกับร่มและตัวเงินตัวทองที่ฝนตก ความคล้ายคลึงกันของตำนานนี้สามารถพบกับพระเจ้าในศาสนาฮินดูพระนารายณ์ซึ่งในชาติที่ห้าของเขานำกลับร่มฝนให้ของวรุณจากนรก กรีกและโรมันที่จัดตั้งขึ้นเรื่องราวดังกล่าวกับพระเจ้าของตนและโอนิซิอัสแบคคัสทั้งสองคนให้ฝนตก แต่มันก็เป็นชาวกรีกที่พัฒนาใช้งานอย่างแพร่หลายของร่มโดยผู้หญิงที่มาจากการเคารพบูชาของโอนิซิอัสที่ร่มได้รับการดำเนินการไปรูปปั้นของพระเจ้าเทศกาล เร็ว ๆ นี้ลักษณะนี้ใช้สำหรับเทพอื่น ๆ และเทพธิดารวมทั้ง Pallas Athena และหญิงเอเธนส์มีร่มกันแดดจัดขึ้นพวกเขาในงานเลี้ยงเป็นเกียรติแก่เธอ นี้นำไปสู่การเชื่อมโยงร่มเป็นอุปกรณ์เสริมสำหรับผู้หญิงในช่วงวัยกลางคนนิยมร่มลดลงจากการใช้งาน แต่มันก็ยังคงใช้ในเครื่องราชกกุธภัณฑ์พระราชพิธีสำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาซึ่งบางคนบอกว่ามาจากร่มสีน้ำตาลและสีขาวมอบให้กับสมเด็จพระสันตะปาปาซิลเวสฉัน โดยจักรพรรดิคอนสแตนตินมหาราช หลังคาลายของร่มที่ปรากฎในสมเด็จพระสันตะปาปาสีแดงและสีทองด้านบนปุ่มข้ามเซนต์ปีเตอร์ถูกนำมาใช้บนป้ายของสมเด็จพระสันตะปาปา ที่รู้จักกันเป็น ombrellino ก็ยังคงสวมใส่โดยพระคาร์ดินัล Camerlengo ฐานะรักษาการหัวของคริสตจักรคาทอลิกในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในพระสันตะปาปา โดยศตวรรษที่ 15 ที่เป็นอำนาจของคริสตจักรอ่อนแอขุนนางระดับสูงและบุคคลสำคัญคริสตจักรที่ใช้ ombrellinos สีที่แตกต่างกันและส่วนใหญ่นี้ก่อให้เกิดการใช้ร่มเป็นแฟชั่น. มันเป็นอิทธิพลของคริสตจักรที่ ส่งผลให้เกิดการแพร่กระจายของร่มทั่วยุโรป แนวโน้มเริ่มต้นในอิตาลีและสามารถตรวจสอบกลับไปศตวรรษที่ 12 เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเด III ได้รับ Doge เวนิสสิทธิที่จะดำเนินการมีร่มกันแดดมากกว่าเขา นี้ต่อไปจนถึง 1797 เมื่อนโปเลียนโบนาปาร์ยกเลิกสาธารณรัฐเวเนเชียน แต่มันก็เป็นผู้หญิงฝรั่งเศสที่นิยมใช้ร่มในช่วงศตวรรษที่ 17 และศตวรรษที่ 18; ใช้ร่มมีการแพร่กระจายทั่วทั้งยุโรป ร่มได้โดยในขณะนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่ซับซ้อนและหลายการออกแบบแฟชั่นเริ่มปรากฏให้เห็น แต่การใช้ร่มก็ยังคงเป็นม่านบังแดด. ร่มไม่ปรากฏในอังกฤษจนระยะเวลาการฟื้นฟู นี่เป็นส่วนใหญ่อาจจะเป็นเพราะระบอบการปกครองที่เคร่งครัดเห็นร่มเป็นวัตถุเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้ฝนตกสวรรค์ส่งมาจากคนที่ปัสสาวะรดที่นอน แคเธอรีนแห่งบราแกนซาก็บอกว่าจะได้นำร่มไปยังประเทศอังกฤษเมื่อเธอแต่งงานกับชาร์ลส์ เธอนำกับเธอร่มของการออกแบบโปรตุเกสและถึงแม้จะมีหลักฐานที่บ่งร่มไม่มีที่ใช้โดยข้าราชบริพารผู้หญิงอื่น ๆ เนื่องจากความไม่พอใจของกษัตริย์ของแฟชั่นโปรตุเกส, ผู้หญิงเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเห็นในลอนดอนหลังจาก 1676 ด้วยร่มกันแดดโอชะเพื่อแรเงาพวกเขาจาก ดวงอาทิตย์ ใน 1682 เอกอัครราชทูตจากกษัตริย์แห่งบาตัมที่นำเสนอ Prince Rupert กับสองร่มที่ดีและถึงแม้ว่าส่วนใหญ่อาจจะบังเอิญภายในไม่กี่เดือน Prince Rupert เป็นตายและราชอาณาจักรบาตัมก็ลดลง เป็นเวลานานหลังจากที่กษัตริย์แห่งร่มบาตัมกลายเป็นคำขวัญในอังกฤษและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อาจจะก่อให้เกิดความเชื่อที่ว่ามันเป็นโชคร้ายที่จะเปิดร่มในบ้านมันเป็นช่วงเวลาในช่วงเวลา 1685 - 1705 ที่ความคิดของการกันน้ำ ร่มก่อตั้งขึ้น หรือเป็นที่รู้จักในตอนแรกเป็น umbrellow จากคำภาษาฝรั่งเศส Ombrelle ซึ่งในตัวเองได้มาจาก ombrellino, ความร้ายแรงของสภาพอากาศที่อังกฤษมั่นใจความสำเร็จของร่ม ซึ่งการใช้งานใหม่ที่ได้รับความนิยมโดยบ้านกาแฟที่ร่มถูกเก็บไว้ให้กับลูกค้าที่พักพิงจากฝนเมื่อเดินไปที่รถของพวกเขา อย่างไรก็ตามแม้จะมีการออกแบบที่ยุ่งยากของพวกเขา, ร่มยังคงใช้โดยผู้หญิงเป็นคนถูกเยาะเย้ยว่าพวกเขายืมหนึ่ง ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 มันเป็นคนใจบุญโจนัส Hanway ที่บุกเบิกการใช้ร่มในสหราชอาณาจักรและเป็นมนุษย์คนแรกปกติจะใช้ร่ม เขามักจะได้รับการยอมรับความผิดพลาดสำหรับการประดิษฐ์และการแนะนำไปยังกรุงลอนดอน แต่ร่ม Hanway เป็นมากที่สุดเช่นฝรั่งเศสและเขาก็เห็นน้อยมากโดยไม่ได้อ้างเป็นร่มเพื่อป้องกันผ้าของเขาจากดวงอาทิตย์และฝน Hanway สร้างความฮือฮาได้ตลอดเวลาและมักจะเป็นเกมที่ยุติธรรมเพื่อเหล่าร้ายที่ถูกเชียร์โดย Coachmen เห็นชีวิตของพวกเขาที่มีความเสี่ยงจากร่มของเขา แต่ความคิดที่ถูกจับได้ในเร็ว ๆ นี้และเป็นที่รู้จักในร่มสำหรับบางครั้งเป็น Hanways มันเป็นช่วงเวลาที่แตกต่างระหว่างร่มกันแดดที่ให้การป้องกันจากดวงอาทิตย์และร่มจากฝนเข้ามาเป็น. จอห์นบีลอ์จดทะเบียนสิทธิบัตรครั้งแรกใน 1786 กับความคิดของหลังคา coned วงกลมสนับสนุนโดยซี่โครงที่แนบมากับ เพลากลาง ด้วย popularisation ของร่มในศตวรรษที่ 19 สิ่งประดิษฐ์และสิทธิบัตรในร่มเริ่มที่จะเพิ่มขึ้นในจำนวนกว่า 40 ต่อปีนับจาก 1860 จะหันของศตวรรษที่ ตลาดทั่วโลกสำหรับร่มเห็นด้วยกับการปฏิวัติอุตสาหกรรม กับสหราชอาณาจักรนำวิธีการในการส่งออกไดรฟ์อาณานิคมใหม่ของเธอทั่วโลกรวมทั้งอเมริกา ความคิดของร่มเป็นอุปกรณ์เสริมของเครื่องแต่งกายของศตวรรษที่ 17 และ 18 ด้วยลูกไม้ที่ซับซ้อนหรือการออกแบบผ้าเพลาไม้มะเกลือหรือกระดูกและจับทำจากโลหะมีค่าด้วยอัญมณีกลายเป็นสินค้าแฟชั่นของศตวรรษที่ 19 ใน 1843 เฮนรี่ฮอลแลนด์นำซี่โครงเหล็กส่วนหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายของ whalebone แต่มันก็เป็นสิ่งประดิษฐ์โดยซามูเอลฟ็อกซ์ในปี 1852 ของ "U" รูปซี่โครงเหล็กพารากอนซึ่งยังคงใช้วันนี้ที่ปฏิวัติร่มในศตวรรษที่ 20, ร่มกลายเป็นรายการการทำงานที่มีวัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวของการเสนอที่พักพิงจากฝนและในปี 1930 ร่มของผู้หญิงลดลงจากแฟชั่นเป็นผิวสีแทนกลายเป็นสมัย ระหว่างสงครามโลกครั้งที่มันกลายเป็นแฟชั่นมากสำหรับสุภาพบุรุษที่จะมีร่มสีดำกับผ้าไหมและ / หรือหลังคาผ้าฝ้ายและจับข้อพับและทัศนคติของเมือง Gent อาศัยอยู่บนหลังสงครามโลกครั้งที่สอง โพสต์สงครามชีวิตถูกเปลี่ยนโดยการโจมตีของเทคโนโลยี ความจำเป็นในการร่มปฏิบัติมากขึ้นกลายเป็นมากขึ้นและจากปี 1950 ร่มพับกล้องส่องทางไกลประกาศทาง แม้ว่า Marius, ผู้ประกอบการชาวกรุงปารีสคิดค้นร่มพับครั้งแรกใน 1709 สิ่งประดิษฐ์ของเขาไม่เคยจับเพราะการออกแบบเงอะงะของพวกเขาและมันก็เปิดตัวในสหรัฐอเมริกาในปี 1930 ของ "ร่ม Growy" กับความคิดของซี่โครงพับที่มั่นใจ ความสำเร็จของร่มพับกล้องส่องทางไกล ในปี 1947 ร่มพีวีซีโปร่งใสถูกคิดค้น แต่มันไม่ได้จนกว่าปี 1960 ว่ามันกลายเป็นแฟชั่น ได้มีความสนใจที่ผ่านมาในร่มพีวีซี แต่ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมในการใช้พีวีซีที่มีการชุบอุทธรณ์ที่ร่มได้ในช่วงหกแกว่ง 1N หลังคาไนล่อนปี 1950 เริ่มที่จะเปลี่ยนผ้าใบผ้าฝ้ายทาน้ำมันและวัสดุที่แข็งแกร่งใหม่เป็นความสำเร็จในทันที หลังคาไนล่อนไม่เน่าหรือก่อให้เกิดโรคราน้ำค้างและตั้งแต่เส้นใยที่มนุษย์สร้างขึ้นได้ง่ายขึ้นในการพิมพ์บนโดยปลายปี 1970 ก็ปูทางสำหรับร่มกอล์ฟ, พัฒนามาจากร่มกิกเป็นสินค้าโปรโมชั่นที่เหมาะสำหรับ บริษัท ที่จะโฆษณา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติความเป็นมาของร่ม

มาจากคำภาษาละตินเงามืดซึ่งหมายถึงสี ร่มแรกสำหรับการป้องกันจากดวงอาทิตย์ และอาจจะได้แรงบันดาลใจจากเรือนยอดของต้นไม้ ซึ่งจะให้ร่มเงาเย็นจากความร้อนของวัน ต้นกำเนิดของร่มที่สุดก็จีนในศตวรรษที่ 11 ก่อนคริสตกาล แม้ว่าประติมากรรมโบราณที่พบในเมืองนีนะเวห์ได้ ,แพร์ซโพลิส และธีบส์ ( อียิปต์ ) แสดงการใช้ร่ม นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของร่ม หรือร่มที่ถูกใช้ในช่วงเวลาเดียวกันในอินเดีย ร่มแรกมีค่ามากที่สุดอาจเป็นสาขาของต้นไม้ ( ตัวอย่างเช่นยักษ์ใบกล้วย ) หรือหมวกบนไม้ซึ่งให้สูงขึ้นเพื่อร่ม , ที่เรารู้ว่าวันนี้


คำว่า ร่มกันแดด มาจากคำภาษาละตินผ้าแพร ,ซึ่งหมายความว่า เพื่อเตรียมความพร้อม และโซล ซึ่งหมายถึง ดวงอาทิตย์ โดยทั่วไปแล้วถือว่าเป็นร่มบังแดดฝนและร่มเป็นผู้คุ้มครอง แต่ความแตกต่างนี้มีการพัฒนาในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ก่อนแล้วร่มและร่มทั้งสองเสนอป้องกันแสงแดด แต่ร่มกันแดดถูกกวาดกว่าคนมันสีเทา มากกว่าร่มซึ่งดำเนินการโดยคนมันสีเทาอย่างไรก็ตาม มีหลักฐานของชาวโรมันใช้ร่มเพื่อปกป้องบุคคลจากฝน แต่ความคิดไม่เคยติด มันเป็นชาวกรีกที่ความนิยมแนวคิดของร่มที่เป็นกันแดด ร่มก่อนค่ะ

( หรือมากกว่าได้อย่างถูกต้องร่มกันแดด ) ที่เกี่ยวข้องกับยศ และมีหลักฐานแรกของนี้ อียิปต์เป็นประมาณ 1 , 200 ปีก่อนคริสตกาลมันเป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นสูงสำหรับคนที่มีผิวที่เป็นธรรมและการคุ้มครองของร่ม กับ ตะวัน กันอย่างแพร่หลาย เลือกโดยราชวงศ์เพื่อให้แน่ใจว่าผิวจะเป็นสีแทน ในอัสซีเรียเป็นสิทธิพิเศษของกษัตริย์และไม่มีใครแต่เขาก็พกร่ม สถานะสัญลักษณ์ร่มแน่นอนชัดเจนในส่วนอื่น ๆของโลกในเวลานี้ ไม่ มาก สำหรับขนาดของพวกเขาแต่สำหรับจำนวนของข้อมูลนี้โดยนัยทั้งความมั่งคั่งและอำนาจ ระเบียนแสดงให้เห็นว่าจักรพรรดิของประเทศจีนร่ม มี 4 ชั้น และกษัตริย์แห่งสยามเป็นเจ็ดหรือเก้า แต่ละมีขอบที่ซับซ้อนและพู่ งานเขียนโบราณที่พบใน AVA ในพม่าระบุผู้ปกครองเป็น " กษัตริย์ของช้างขาว " และ " พระเจ้าของยี่สิบสี่ร่มกันแดด " ในแอฟริการ่มยังถือเป็นสัญลักษณ์ของการจัดอันดับ

ร่มยังถือเป็นสัญลักษณ์ในศาสนาก่อนที่จะเชื่อมต่อกับเทพเจ้าแห่งการเก็บเกี่ยวของความตายและการเกิดใหม่ นัท แม่เทพธิดาของอียิปต์โบราณบางครั้งเมื่อเทียบกับร่มกับร่างกายของเธอ arching ทั่วทั้งแผ่นดินนัท ลูกชายของโอซิริส และพระเจ้าของโลกลดลงมีความสัมพันธ์กับร่มและนำฝน ความคล้ายคลึงกันของตำนานนี้สามารถพบได้กับฮินดูพระเจ้าพระนารายณ์ที่อวตารในห้าของเขามาฝนให้ร่มของวรุณจากนรก ชาวกรีกและโรมันรวมเรื่องราวดังกล่าวกับตนและพระนิโคลัสที่แบคคัส ทั้งผู้ให้ฝนแต่มันเป็นชาวกรีกที่พัฒนาเป็นร่มอย่างกว้างขวางใช้ โดยผู้หญิงซึ่งมาจากการบูชานิโคลัสที่ที่ร่มกันแดดได้ดกว่ารูปปั้นของพระเจ้าในเทศกาล เร็ว ๆนี้คุณลักษณะนี้ถูกใช้สำหรับพระอื่นและ goddesses , รวมทั้งพัลลัสอธีนาแบบเอเธนส์ผู้หญิงมีร่มกันแดดและจัดพวกเขาในงานเลี้ยงเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอนี้นำไปสู่ร่มกันแดดถูกเกี่ยวข้องเป็นอุปกรณ์เสริมสำหรับผู้หญิง

ในยุคกลางร่มความนิยมลดลงจากการใช้ แต่มันก็ยังใช้ในเครื่องราชกกุธภัณฑ์เป็นสมเด็จพระสันตะปาปา ซึ่งบางคนบอกว่ามาจากสีน้ำตาลและร่มกันแดดสีขาวให้กับสมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่โดยจักรพรรดิคอนสแตนติน .ร่มลายร่มในภาพของสีสีแดงและสีทองเหนือกุญแจข้ามเซนต์ปีเตอร์ถูกใช้เป็นป้ายชื่อของพระสันตะปาปา ที่รู้จักกันเป็น ombrellino ก็ยังสวมใส่โดย Camerlengo คาร์ดินัลในฐานะรักษาการหัวหน้าของโบสถ์คาทอลิกในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในโรมัน . โดยศตวรรษที่ 15 เป็นอำนาจของคริสตจักรอ่อนแอชั้นสูง ขุนนาง และโบสถ์ ซึ่งใช้ ombrellinos สีที่แตกต่างกันและส่วนใหญ่ให้สูงขึ้นเพื่อใช้ร่มเป็นแฟชั่นเครื่องประดับ .

มันเป็นอิทธิพลของโบสถ์ ทำให้การแพร่กระจายของร่มทั่วยุโรปแนวโน้มเริ่มในอิตาลีและสามารถ traced กลับไปที่ศตวรรษที่ 12 เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 3 ได้รับดยุคแห่งเอดินบะระห์ สิทธิที่จะมีร่ม พาเขามา นี้อย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งถูกยกเลิกเมื่อนโปเลียน โบนาปาร์ต Venetian Republic แต่มันเป็นภาษาฝรั่งเศส ผู้หญิงที่ความนิยมการใช้ร่มในช่วงศตวรรษที่ 17 และศตวรรษที่ 18 ;การใช้ร่ม กระจายทั่วทั้งทวีปยุโรป ร่มคือตอนนี้ธรรมดาและออกแบบแฟชั่นประณีตมากเริ่มปรากฏ แต่การใช้ร่มยังเป็นร่ม

ร่มไม่ได้ปรากฏในอังกฤษจนกว่าระยะเวลาการฟื้นฟู นี้น่าจะเป็นเพราะระบอบการปกครองในเห็นร่มเป็นวัตถุที่ไม่เอาจริงเอาจังซึ่งป้องกันการเปียกฝนจากสวรรค์ส่งคน แคทเธอรีนแห่งบราแกนซาถูกกล่าวได้นำร่มไปอังกฤษเมื่อเธอแต่งงานกับชาร์ลส์ ii เธอเอากับเธอถือร่มกันแดดดีไซน์ โปรตุเกส และถึงแม้ว่าจะไม่มีหลักฐานที่บ่งชี้ว่า ร่มที่ใช้โดยผู้หญิงอื่น ๆ เนื่องจากเห็นว่า ข้าราชบริพารของกษัตริย์แห่งแฟชั่นโปรตุเกสผู้หญิงเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเห็นในลอนดอนหลังจาก 1676 ที่มีโอชะร่มกันแดดร่มจากดวงอาทิตย์ ใน 1412 , ทูตจากกษัตริย์บาหลีเสนอเจ้าชายรูเพิร์ตกับสองร่มดี และถึงแม้ว่าส่วนใหญ่อาจจะบังเอิญ ภายในไม่กี่เดือน เจ้าชายรูเพิร์ตตายแล้ว และอาณาจักรของบาตัมถูกปฏิเสธ เป็นเวลานานหลังจากกษัตริย์แห่งบาเป็นร่มจึงเป็นคำเยาะเย้ยในอังกฤษ และเหตุการณ์นี้อาจจะได้ให้สูงขึ้นเพื่อความเชื่อที่ว่ามันเป็นโชคร้ายที่จะกางร่มในบ้าน

มันเป็นเวลาช่วงที่ 1441 - 1705 ที่ความคิดของร่มกันน้ำได้ก่อตั้งขึ้น รู้จักกันครั้งแรกเป็น umbrellow จาก ombrelle คำภาษาฝรั่งเศสซึ่งในตัวเองได้มาจาก ombrellino ,