One day during this summer the groo

One day during this summer the groom cleaned and dressed me with such extraordinary care that I thought some new change must be at hand; he trimmed my fetlocks and legs, passed the tarbrush over my hoofs, and even parted my forelock. I think the harness had an extra polish. Willie seemed half-anxious, half-merry, as he got into the chaise with his grandfather.
"If the ladies take to him," said the old gentleman, "they'll be suited and he'll be suited. We can but try."
At the distance of a mile or two from the village we came to a pretty, low house, with a lawn and shrubbery at the front and a drive up to the door. Willie rang the bell, and asked if Miss Blomefield or Miss Ellen was at home. Yes, they were. So, while Willie stayed with me, Mr. Thoroughgood went into the house. In about ten minutes he returned, followed by three ladies; one tall, pale lady, wrapped in a white shawl, leaned on a younger lady, with dark eyes and a merry face; the other, a very stately-looking person, was Miss Blomefield. They all came and looked at me and asked questions. The younger lady—that was Miss Ellen—took to me very much; she said she was sure she should like me, I had such a good face. The tall, pale lady said that she should always be nervous in riding behind a horse that had once been down, as I might come down again, and if I did she should never get over the fright.
"You see, ladies," said Mr. Thoroughgood, "many first-rate horses have had their knees broken through the carelessness of their drivers without any fault of their own, and from what I see of this horse I should say that is his case; but of course I do not wish to influence you. If you incline you can have him on trial, and then your coachman will see what he thinks of him."
"You have always been such a good adviser to us about our horses," said the stately lady, "that your recommendation would go a long way with me, and if my sister Lavinia sees no objection we will accept your offer of a trial, with thanks."
It was then arranged that I should be sent for the next day.
In the morning a smart-looking young man came for me. At first he looked pleased; but when he saw my knees he said in a disappointed voice:
"I didn't think, sir, you would have recommended my ladies a blemished horse like that."
"'Handsome is that handsome does'," said my master; "you are only taking him on trial, and I am sure you will do fairly by him, young man. If he is not as safe as any horse you ever drove send him back."
I was led to my new home, placed in a comfortable stable, fed, and left to myself. The next day, when the groom was cleaning my face, he said:
"That is just like the star that 'Black Beauty' had; he is much the same height, too. I wonder where he is now."
A little further on he came to the place in my neck where I was bled and where a little knot was left in the skin. He almost started, and began to look me over carefully, talking to himself.
"White star in the forehead, one white foot on the off side, this little knot just in that place;" then looking at the middle of my back—"and, as I am alive, there is that little patch of white hair that John used to call 'Beauty's three-penny bit'. It must be 'Black Beauty'! Why, Beauty! Beauty! do you know me?—little Joe Green, that almost killed you?" And he began patting and patting me as if he was quite overjoyed.
I could not say that I remembered him, for now he was a fine grown young fellow, with black whiskers and a man's voice, but I was sure he knew me, and that he was Joe Green, and I was very glad. I put my nose up to him, and tried to say that we were friends. I never saw a man so pleased.
"Give you a fair trial! I should think so indeed! I wonder who the rascal was that broke your knees, my old Beauty! you must have been badly served out somewhere; well, well, it won't be my fault if you haven't good times of it now. I wish John Manly was here to see you."
In the afternoon I was put into a low park chair and brought to the door. Miss Ellen was going to try me, and Green went with her. I soon found that she was a good driver, and she seemed pleased with my paces. I heard Joe telling her about me, and that he was sure I was Squire Gordon's old "Black Beauty".
When we returned the other sisters came out to hear how I had behaved myself. She told them what she had just heard, and said:
"I shall certainly write to Mrs. Gordon, and tell her that her favorite horse has come to us. How pleased she will be!"
After this I was driven every day for a week or so, and as I appeared to be quite safe, Miss Lavinia at last ventured out in the small close carriage. After this it was quite decided to keep me and call me by my old name of "Black Beauty".
I have now lived in this happy place a whole year. Joe is the best and kindest of grooms. My work is easy and pleasant, and I feel my strength and spirits all coming back again. Mr. Thoroughgood said to Joe the other day:
"In your place he will last till he is twenty years old—perhaps more."
Willie always speaks to me when he can, and treats me as his special friend. My ladies have promised that I shall never be sold, and so I have nothing to fear; and here my story ends. My troubles are all over, and I am at home; and often before I am quite awake, I fancy I am still in the orchard at Birtwick, standing with my old friends under the apple-trees

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งในช่วงนี้ร้อนเจ้าบ่าวทำความสะอาด และแต่งผม ด้วยการดูแลพิเศษเช่นที่ฉันคิดว่า บางอย่างเปลี่ยนใหม่ต้องอยู่ในมือ เขาตัดขา ส่ง tarbrush ที่ผ่านของฉัน hoofs และ fetlocks ของฉัน และแม้ศึกษาธิการ forelock ของฉัน ผมคิดว่า เทียมที่มีขัดเป็นพิเศษ วิลลี่ดูเหมือนครึ่งกังวล ครึ่ง ร่าเริง เขาได้เป็นเก้าอี้ยาวที่ มีคุณปู่ของเขา"ถ้าสาว ๆ ไปเขา กล่าวว่า สุภาพบุรุษเก่า "จะเหมาะสม และจะเหมาะสม เราได้แต่ลอง"ที่ระยะทางเป็นไมล์หรือสองจากหมู่บ้าน ที่เรามาถึงสวย ต่ำบ้าน สนามหญ้าและเรียบที่ด้านหน้าและขับรถจนถึงประตู วิลลีรังระฆัง และถามถ้า Blomefield นางสาวหรือนางเอลเลนได้ที่บ้าน ใช่ พวก ดังนั้น ในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉัน นาย Thoroughgood ไปเข้าบ้าน ประมาณสิบนาที เขากลับ ตาม ด้วยสามสาว หนึ่งสูง ซีดเลดี้ สไบขาว ห่อเองในผู้หญิงอายุน้อยกว่า ตาเข้มด้วยใบหน้าร่าเริง อื่น ๆ คนมากสูง ๆ ดู นางสาว Blomefield ได้ พวกเขาทั้งหมดมามองที่ฉัน และคำถามที่ถาม ผู้หญิงวัย — ที่ถูกนางสาวเอลเลน — เอากับฉันมาก เธอกล่าวว่า เธอแน่เธอควรเช่นฉัน ผมหน้าดีขึ้น ผู้หญิงสูง ซีดกล่าวว่า เธอควรจะไม่ประสาทในขี่หลังม้าที่เคยเคยลง อาจมาลงอีกครั้ง และถ้าฉันได้ เธอควรไม่สร่างตกใจ"You see, ladies," said Mr. Thoroughgood, "many first-rate horses have had their knees broken through the carelessness of their drivers without any fault of their own, and from what I see of this horse I should say that is his case; but of course I do not wish to influence you. If you incline you can have him on trial, and then your coachman will see what he thinks of him.""You have always been such a good adviser to us about our horses," said the stately lady, "that your recommendation would go a long way with me, and if my sister Lavinia sees no objection we will accept your offer of a trial, with thanks."It was then arranged that I should be sent for the next day.In the morning a smart-looking young man came for me. At first he looked pleased; but when he saw my knees he said in a disappointed voice:"I didn't think, sir, you would have recommended my ladies a blemished horse like that.""'Handsome is that handsome does'," said my master; "you are only taking him on trial, and I am sure you will do fairly by him, young man. If he is not as safe as any horse you ever drove send him back."I was led to my new home, placed in a comfortable stable, fed, and left to myself. The next day, when the groom was cleaning my face, he said:"That is just like the star that 'Black Beauty' had; he is much the same height, too. I wonder where he is now."A little further on he came to the place in my neck where I was bled and where a little knot was left in the skin. He almost started, and began to look me over carefully, talking to himself."White star in the forehead, one white foot on the off side, this little knot just in that place;" then looking at the middle of my back—"and, as I am alive, there is that little patch of white hair that John used to call 'Beauty's three-penny bit'. It must be 'Black Beauty'! Why, Beauty! Beauty! do you know me?—little Joe Green, that almost killed you?" And he began patting and patting me as if he was quite overjoyed.I could not say that I remembered him, for now he was a fine grown young fellow, with black whiskers and a man's voice, but I was sure he knew me, and that he was Joe Green, and I was very glad. I put my nose up to him, and tried to say that we were friends. I never saw a man so pleased."Give you a fair trial! I should think so indeed! I wonder who the rascal was that broke your knees, my old Beauty! you must have been badly served out somewhere; well, well, it won't be my fault if you haven't good times of it now. I wish John Manly was here to see you."In the afternoon I was put into a low park chair and brought to the door. Miss Ellen was going to try me, and Green went with her. I soon found that she was a good driver, and she seemed pleased with my paces. I heard Joe telling her about me, and that he was sure I was Squire Gordon's old "Black Beauty".When we returned the other sisters came out to hear how I had behaved myself. She told them what she had just heard, and said:"ฉันจะแน่นอนเขียนถึงนาง Gordon และบอกเธอว่า ม้าของเธอชื่นชอบมาให้เรา ความยินดีว่าเธอจะเป็น"หลังจากนี้ ผมได้ขับทุกวันในหนึ่งสัปดาห์หรือมากกว่านั้น และเป็นฉันปรากฏว่าค่อนข้างปลอดภัย นางสาวเนียที่สุด ventured ออกในตู้ปิดขนาดเล็ก หลังจากนี้ จะได้ตัดสินใจค่อนข้างฉัน และเรียกฉัน ด้วยชื่อเดิมของ "ความงามดำ"ตอนนี้ฉันเคยอาศัยอยู่ในสถานที่นี้มีความสุขทั้งปี โจเป็นสุด และ kindest ของบางกลุ่ม งานของฉันเป็นเรื่องง่าย และดี และรู้สึกว่าความแข็งแรงและจิตใจของฉันทั้งหมดกลับมาอีกครั้ง นาย Thoroughgood กล่าวว่า โจวัน:"ของ เขาจะสุดท้ายจนเป็นยี่สิบปี — เพิ่มเติมอาจ"วิลลี่จะพูดกับฉันเมื่อเขาสามารถ และฉันจะเป็นเพื่อนพิเศษ ผู้หญิงของฉันได้สัญญาว่า ฉันจะไม่ขาย และดังนั้น ไม่มีอะไรต้องกลัว และเรื่องราวของฉันสิ้นสุดที่นี่ ปัญหาของฉันมีทั้งหมดกว่า และฉันที่บ้าน และบ่อยครั้งก่อนผมค่อนข้างตื่น ฉันฝันฉันยังอยู่ในสวนที่ Birtwick ยืนกับเพื่อนเก่าใต้ต้นแอปเปิ้ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งในช่วงฤดูร้อนนี้เจ้าบ่าวทำความสะอาดและแต่งตัวฉันด้วยการดูแลเป็นพิเศษเช่นที่ฉันคิดว่าการเปลี่ยนแปลงใหม่บางอย่างจะต้องอยู่ในมือ; เขาตัด fetlocks และขาของฉันผ่าน tarbrush มากกว่ากีบของฉันและแยกแม้ผมหน้าม้าของฉัน ผมคิดว่าเทียมมีเงาพิเศษ วิลลี่ดูเหมือนครึ่งกังวลครึ่งสุขในขณะที่เขาได้เข้าไปนอนกับคุณปู่ของเขา.
"ถ้าผู้หญิงใช้เวลากับเขาว่า" ที่บอกว่าสุภาพบุรุษเก่า "พวกเขาจะเหมาะและเขาจะเหมาะ. เราสามารถ แต่ พยายาม. "
ในระยะทางหนึ่งไมล์หรือสองจากหมู่บ้านเรามาสวยบ้านต่ำที่มีสนามหญ้าและพุ่มไม้ที่ด้านหน้าและไดรฟ์ขึ้นไปที่ประตู วิลลี่สั่นกระดิ่งและถามว่านางสาว Blomefield หรือนางสาวเอลเลนอยู่ที่บ้าน ใช่พวกเขา ดังนั้นในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉันนาย Thoroughgood เดินเข้าไปในบ้าน ในประมาณสิบนาทีเขากลับมาตามด้วยสามผู้หญิง; หนึ่งสูงผู้หญิงอ่อนห่อในผ้าคลุมไหล่สีขาวโน้มตัวในผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าด้วยดวงตาที่มืดและมีใบหน้าที่ร่าเริง อื่น ๆ เป็นคนที่ยิ่งใหญ่มากที่ดูเป็นนางสาว Blomefield พวกเขาทั้งหมดมามองที่ผมและถามคำถาม ผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเป็นนางสาวเอลเลนเอากับผมอย่างมาก; เธอบอกว่าเธอแน่ใจว่าเธอควรจะชอบฉันฉันได้เช่นใบหน้าที่ดี สูงผู้หญิงอ่อนบอกว่าเธอควรจะเป็นประสาทที่อยู่เบื้องหลังในการขี่ม้าที่ครั้งหนึ่งเคยลงที่ผมอาจจะลงมาอีกครั้งและถ้าฉันไม่เธอไม่ควรได้รับมากกว่าความน่ากลัว.
"คุณเห็นผู้หญิง" กล่าวว่า นาย Thoroughgood "ม้าหลายอัตราแรกมีหัวเข่าของพวกเขาหักผ่านความประมาทของคนขับรถของพวกเขาไม่มีความผิดของตัวเองใด ๆ และจากสิ่งที่ฉันเห็นม้าตัวนี้ผมควรจะพูดว่าเป็นกรณีของเขา แต่แน่นอนฉันทำไม่ได้ ต้องการที่จะมีอิทธิพลต่อคุณ. ถ้าคุณมีแนวโน้มที่คุณสามารถมีเขาอยู่ในการพิจารณาคดีและจากนั้นคนขับรถม้าของคุณจะเห็นสิ่งที่เขาคิดของเขา. "
"คุณได้รับเสมอเช่นเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเราเกี่ยวกับม้าของเรา" ผู้หญิงโอฬารกล่าวว่า " ว่าคำแนะนำของคุณจะไปทางยาวกับฉันและถ้าน้องสาวของฉันลาวิเนียคัดค้านไม่เห็นเราจะยอมรับข้อเสนอของคุณของการพิจารณาคดีด้วยขอบคุณ. "
มันก็จัดว่าผมควรจะส่งในวันถัดไป.
ในตอนเช้า สมาร์ทมองชายหนุ่มคนหนึ่งมาให้ฉัน ในตอนแรกเขามองความยินดี; แต่เมื่อเขาเห็นหัวเข่าของฉันเขากล่าวว่าในเสียงผิดหวัง:
". ผมไม่ได้คิดครับที่คุณจะได้แนะนำให้ผู้หญิงของฉันม้าสดใสเช่นนั้น"
"คือว่าหล่อไม่หล่อ '" ต้นแบบของฉันบอกว่า; "คุณเป็นเพียงการพาเขาในการพิจารณาคดีและผมมั่นใจว่าคุณจะทำอย่างเป็นธรรมโดยเขาชายหนุ่มคนหนึ่ง. ถ้าเขาไม่ปลอดภัยเท่าที่ม้าคุณเคยขับรถไปส่งเขากลับใด ๆ ."
ผมได้นำไปสู่บ้านใหม่ของฉันอยู่ใน ความสะดวกสบายที่มีเสถียรภาพ, อาหารและซ้ายกับตัวเอง วันรุ่งขึ้นเมื่อเจ้าบ่าวได้รับการทำความสะอาดใบหน้าของฉันเขากล่าวว่า
"นั่นเป็นเหมือนดาวที่ 'แบล็กบิวตี้' มีเขามากความสูงเดียวกันมากเกินไปผมสงสัยว่าที่เขาอยู่ในขณะนี้.."
เล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับ เขามาถึงสถานที่ในคอของฉันที่ฉันได้รับเลือดและการที่ปมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกทิ้งไว้ในผิว เขาเกือบจะเริ่มต้นและเริ่มที่จะมองฉันไปอย่างระมัดระวังพูดกับตัวเอง.
"ดาวสีขาวที่หน้าผาก, เท้าข้างหนึ่งสีขาวบนด้านนอกนี้ปมเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงในสถานที่ที่" แล้วมองไปที่ตรงกลางของภูมิหลังของฉัน "และในขณะที่ผมยังมีชีวิตอยู่มีที่แพทช์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของผมสีขาวว่าจอห์นใช้เรียก 'ความงามของสามเงินบิต'. มันจะต้องเป็น 'แบล็กบิวตี้' ทำไมความงาม! ความงาม! คุณจะรู้ว่าฉัน? -little โจกรีนที่ถูกฆ่าตายเกือบคุณ? " และเขาก็เริ่มตบและตบฉันเป็นถ้าเขามีความสุขมากทีเดียว.
ฉันไม่สามารถพูดได้ว่าผมจำได้ว่าเขาสำหรับตอนนี้เขาได้รับการปรับปลูกเพื่อนหนุ่มที่มีเคราสีดำและเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง แต่ผมแน่ใจว่าเขารู้ว่าฉันและ ว่าเขาเป็นโจกรีนและฉันก็ดีใจมาก ฉันใส่จมูกของฉันขึ้นอยู่กับเขาและพยายามที่จะบอกว่าเราเป็นเพื่อน ฉันไม่เคยเห็นคนยินดีมาก.
"ให้คุณทดลองใช้งานฉันควรจะคิดอย่างนั้นจริง ๆ ผมสงสัยว่าผู้ที่ถูกคนพาลที่ยากจนหัวเข่าของคุณงามเก่าของฉันคุณต้องได้รับทำหน้าที่ไม่ดีออกจากที่ไหนสักแห่ง;! ดีดีมัน จะไม่ได้เป็นความผิดของฉันถ้าคุณยังไม่ได้เวลาที่ดีของมันในขณะนี้. ฉันหวังว่าจอห์นเป็นลูกผู้ชายที่นี่เพื่อดูคุณ. "
ในช่วงบ่ายที่ผมใส่ลงไปในเก้าอี้สวนสาธารณะต่ำและนำไปที่ประตู นางสาวเอลเลนก็จะพยายามที่ผมและสีเขียวไปกับเธอ ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่าเธอเป็นคนขับรถที่ดีและเธอก็ดูเหมือนความยินดีกับการก้าวของฉัน ผมได้ยินโจบอกเธอเกี่ยวกับฉันและเขาก็มั่นใจว่าผมเป็นนายกอร์ดอนเก่า "ความงามดำ".
เมื่อเรากลับมาน้องสาวคนอื่น ๆ ออกมาให้ได้ยินว่าฉันได้ประพฤติตัวเอง เธอบอกว่าสิ่งที่เธอเคยได้ยินเพียงและกล่าวว่า
"แน่นอนฉันจะเขียนถึงนางกอร์ดอนและบอกเธอว่าม้าที่ชื่นชอบของเธอได้มาให้เราวิธียินดีที่เธอจะเป็น."
หลังจากนี้ผมก็ขับรถทุกวัน สัปดาห์หรือดังนั้นและเป็นฉันที่ดูเหมือนจะเป็นความปลอดภัยมากมิสลาวิเนียที่กล้าสุดท้ายที่ออกมาในสายการบินขนาดเล็กใกล้ หลังจากนี้มันก็ตัดสินใจที่ค่อนข้างที่จะให้ฉันและเรียกฉันด้วยชื่อเก่าของฉันของ "ความงามดำ".
ฉันมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ในสถานที่นี้มีความสุขตลอดทั้งปี โจที่ดีที่สุดและใจดีของเจ้าบ่าว งานของฉันเป็นเรื่องง่ายและมีความสุขและฉันรู้สึกความแข็งแรงของฉันและสุราทั้งหมดกลับมาอีกครั้ง นาย Thoroughgood กล่าวว่าโจวันอื่น ๆ :
"ในสถานที่ของคุณเขาจะมีอายุจนถึงเขาเป็นยี่สิบปีเก่าอาจจะมากขึ้น."
วิลลี่มักจะพูดกับผมเมื่อเขาสามารถและปฏิบัติต่อฉันเป็นเพื่อนพิเศษของเขา ผู้หญิงของฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ถูกขายและดังนั้นผมจึงไม่มีอะไรต้องกลัว; และนี่คือเรื่องราวของฉันปลาย ปัญหาของฉันทุกมุมและผมที่บ้าน และบ่อยครั้งก่อนที่ฉันตื่นขึ้นมามากผมชอบผมยังคงอยู่ในสวนผลไม้ที่ Birtwick ยืนอยู่กับเพื่อนเก่าของฉันภายใต้ต้นแอปเปิ้ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งในฤดูร้อนนี้เจ้าบ่าวทำความสะอาด และแต่งตัวผมกับการดูแลพิเศษเช่นที่ผมว่าเปลี่ยนใหม่ต้องอยู่ในมือ เขาตัดผม fetlocks ขา ผ่าน tarbrush กว่า hoofs ของฉัน และแม้แต่ส่วนผมที่ปรกหน้าผากของฉัน ฉันคิดว่าเทียมมีขัดพิเศษ วิลลี่ดูครึ่งครึ่ง เมอรี่ เป็นกังวล เขาได้เข้าไปในรถม้ากับปู่ของเขา .
" ถ้าผู้หญิงเอากับเขา" สุภาพบุรุษเก่ากล่าวว่า " พวกเขาจะเหมาะ และเขาน่าจะเหมาะ เราได้แต่ลอง "
ที่ระยะหนึ่งหรือสองไมล์จากหมู่บ้านเราก็ต้องสวย ต่ำ บ้านมีสนามหญ้าและพุ่มไม้ที่ด้านหน้าและขับไปที่ประตู วิลลี่ กดกริ่ง และถามว่า คุณ blomefield หรือนางสาวเอลเลน อยู่บ้าน ใช่ครับ ดังนั้น , ในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉัน คุณ thoroughgood เข้าไปในบ้านในสิบนาที เขา กลับ ตามด้วยสามสาว หนึ่งสูง ซีดผู้หญิงห่อผ้าขาว พิง ผู้หญิง เด็ก กับ ตาสีเข้ม และใบหน้าที่ร่าเริง อีกมาก ดูภูมิฐานคนนั้นก็พลาด blomefield . พวกเขามาและมองที่ฉันและถามคำถาม ผู้หญิงอายุน้อยกว่าที่คุณเอลเลน พาฉันมาก เธอกล่าวว่า เธอแน่ใจว่าเธอจะชอบฉันฉันมีใบหน้าที่ดี ร่างสูงซีดผู้หญิงบอกว่าเธอควรจะกลัวขี่หลังม้าที่ครั้งหนึ่งเคยลงเป็นผมอาจจะลงมาอีก และถ้าฉันทำ เธอไม่ควรจะได้รับมากกว่าความกลัว .
" คุณเห็น สาวๆ " thoroughgood " ม้าเยี่ยมมากมีเข่าหักผ่าน สะเพร่าของไดรเวอร์ของพวกเขาโดยปราศจากความผิดของพวกเขาและจากสิ่งที่ผมเห็นม้าตัวนี้ผมควรจะบอกว่าเป็นคดีของเขา แต่แน่นอน ผมไม่ได้ต้องการจะมีอิทธิพลต่อคุณ ถ้าคุณเอียงคุณสามารถมีเขาในการทดลอง แล้วคนขับรถม้าของคุณจะเห็นสิ่งที่เขาคิดว่าเขา "
" คุณก็เป็นคนดีเป็นที่ปรึกษาเราเกี่ยวกับม้ากล่าวว่า " ผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ " ที่แนะนำของคุณจะไปอยู่ได้นานด้วยถ้าพี่สาวของฉัน ลาวิเนีย เห็นไม่คัดค้าน เราก็จะรับข้อเสนอของการทดลองด้วย ขอบคุณครับ "
ก็จัดที่ฉันควรจะใช้สำหรับวันถัดไป .
ตอนเช้าสมาร์ทมองหาชายหนุ่มมาเพื่อฉัน ตอนแรกเขาดูพอใจ แต่เมื่อเขาเห็นหัวเข่าของฉันเขากล่าวว่าในหวังเสียง :
" ผมไม่คิดว่า ท่านจะแนะนำสาวๆของฉันด่างพร้อยม้าแบบนั้น "
" 'handsome นั่นหล่อไม่ ' กล่าวว่า " นายท่าน " คุณจะรับเขาในการทดลอง และฉันแน่ใจว่า คุณจะทำอย่างเขา พ่อหนุ่ม ถ้าเขาไม่เป็นที่ปลอดภัยเป็นม้าใด ๆที่คุณเคยขับรถมาส่งเขากลับไป "
ผมถูกหลอกให้ของฉันใหม่บ้านอยู่สบาย มั่นคง ให้อาหาร และทิ้งให้เอง วันต่อมา เมื่อเจ้าบ่าวทำความสะอาดใบหน้าของฉัน เขากล่าวว่า :
" ที่เป็นเหมือนดาวที่ดำความงาม ' มี ;เขามีความสูงเดียวกัน ฉันสงสัยว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน "
อีกนิด เขามาถึงสถานที่ในคอของฉัน ฉันอยู่ที่ไหน เบลด และที่เป็นปมเล็กๆอยู่ในผิว เขาเกือบจะเริ่มต้น และเริ่มมองฉันให้ดีๆ คุยกับตัวเอง .
" ดาวสีขาวในหน้าผากสีขาว เท้าบนออกด้านนี้น้อยโบว์แค่ในสถานที่นั้น " แล้วมองไปที่กลางหลังของฉัน " และในฐานะที่ผมอยู่มีไอ้แพท เส้นผมสีขาวที่จอห์นเคยเรียก ' ความงามสามเพนนีบิต ' มันต้องเป็น ' ความงาม ' สีดำ ทำไม , ความงาม ความงาม ! คุณรู้จักฉันเหรอ - โจ กรีน ที่เกือบจะฆ่าเธอ ? และเขาเริ่มลูบลูบผม และถ้าเขาค่อนข้างปลื้ม
ฉันไม่สามารถบอกว่าผมจำเขาได้ เพราะตอนนี้เขาได้โต พ่อหนุ่มกับหนวดดำและเสียงผู้ชาย แต่ฉันแน่ใจว่าเขารู้จักฉัน และนั่นคือ โจ กรีน และผมก็ดีใจมาก ผมใส่จมูกของฉันกับเขา และพยายามที่จะบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน ผมไม่เคยเห็นผู้ชายยินดี .
" ให้ความเป็นธรรมด้วย ! ฉันก็ว่าอย่างนั้นจริงๆ ฉันสงสัยว่าใครเป็นคนเลวที่หักเข่า ความงามที่เก่าของฉัน คุณคงจะไม่ดีเสิร์ฟออกที่ไหน ดี ดี