We use the passive:When the person

We use the passive:
When the person or people who do the action are unknown, unimportant or obvious from the context. Linda's purse was stolen.
(We don't know who stole it.) the car is being repaired. (It's unimportant who is doing it.) the robber has been arrested(it's obvious that the police arrested him.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้แบบพาสซีฟ:
เมื่อบุคคลหรือผู้ที่กระทำไม่เป็นที่รู้จักหรือไม่สำคัญเห็นได้ชัดจากบริบท กระเป๋า linda ถูกขโมย.
(เราไม่รู้ว่าใครขโมยมัน.) รถจะถูกซ่อมแซม (มันไม่สำคัญที่จะทำมัน.) โจรถูกจับ (มันเห็นได้ชัดว่าตำรวจจับเขา.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้แบบ passive:
เมื่อบุคคลหรือผู้ที่ทำการดำเนินการไม่รู้จัก ไม่สำคัญ หรือเห็นได้ชัดจากบริบท กระเป๋าเงินของเธอถูกขโมย
(เราไม่ทราบที่ขโมยมัน) เป็นการซ่อมแซมรถ (เป็นความสำคัญที่จะทำ) โม่งที่ได้ถูกจับกุม (จะเห็นได้ชัดว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมเขา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้แบบไม่มีพัดลมที่:
เมื่อผู้คนหรือบุคคลที่กระทำการที่จะไม่รู้จักไม่สำคัญหรือเห็นได้ชัดจากบริบท กระเป๋าของลินดาก็ถูกขโมย.
(เราไม่รู้ว่าใครขโมย)รถที่มีการซ่อมแซม (เป็นไม่สำคัญที่มีการทำ)"จอมโจรผู้ดี"ที่มีการจับ(เห็นได้ชัดว่าที่ตำรวจจับเขา)