“You guys are a lot stronger than t

“You guys are a lot stronger than the first time we fought,” said Meng Hao. “Unfortunately for you… I could put you in your place last time, and I can do the same thing today!” His cultivation base surged with power, and he extended his hand. Rumbling filled the sky as numerous mountains descended, cutting off all avenues of escape for Taiyang Zi and the others.

Roaring, the three of them materialized their Dharma Idols. Meng Hao responded in kind. The Dharma Idols belonging to Taiyang Zi and the others all bore visible traces of Immortality Illumination Vines.

As they fought, Taiyang Zi and the others were continuously forced to retreat. Finally, a boom could be heard, and blood sprayed from their mouths as they tumbled backward. Meng Hao’s eyes glittered, and he prepared to rush forward in pursuit.

However, it was at this point that an archaic voice rumbled out from the ancestral mansion.

“Magical battle is prohibited during the rise of the East Ascension Sun. If anyone makes another attack… their right to bathe in the sunlight will be revoked!”

As the voice echoed out, two ancient figures noiselessly appeared in midair around the East Ascension Pavilion. Massive pressure radiated out, separating Meng Hao from Taiyang Zi and the others.

These two old men were Elders of the Fang Clan. They looked over at Meng Hao, frowned, then looked at Taiyang Zi and the others.

“All of you get back into the pavilion. Sunrise is almost upon us.”

Taiyang Zi and the others took deep breaths. Then they clasped hands and bowed to the two old men. Glaring angrily at Meng Hao, they flew back into the pavilion.

Meng Hao glared back at them, then headed back to the pavilion himself.

“Still won’t pay me back?” he said with a cold smile. “From now on, any time I run into you, I’ll definitely put you in your place!” After setting foot back into the pavilion, he looked around until he saw Fang Xi and Sun Hai, after which he walked over to Sun Hai.

As time passed, most everyone in the pavilion sat there cross-legged. Fang Wei remained quite subdued; after Meng Hao returned to the pavilion, he remained mostly silent. His expression did not reveal anything either, as if the previous clash between the two of them didn’t matter to him at all. In fact, when Meng Hao had fought with Taiyang Zi and the others, he had taken one glance and then looked away as if he didn’t care.

Soon, everything quieted down. Daybreak was nearing. Eventually, it reached that darkest of pre-dawn moments in which everyone knew that the East Ascension Sun… was about to rise!

Meng Hao’s eyes shone with a strange light, and he took a deep breath. It was at this point that Sun Hai hesitated for a moment, then quietly began to speak.

“Meng Hao… um… about that thing you promised earlier….”

“Don’t worry, I’ll take care of it,” said Meng Hao, yawning. “Oh, right, how far along are you in your relationship with this girl?”

Sun Hai’s face reddened, and he lowered his voice even more.

“I’m not really sure,” he said. “She always beats me up….”

When Meng Hao heard this, he suddenly perked up.

“Well, that won’t do!” he said. “What’s her name? Is she here in the pavilion? Of all the nerve! How could she dare to beat people up?!”

“Oh, it doesn’t matter,” Sun Hai hurried to respond. “Every time she hurts me, I actually feel very happy…. She’s not here now, though. She’s a disciple of the Church of the Immortal Emperor. Her name is Fang Yu.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พวกคุณจะแข็งแรงกว่าครั้งแรกที่เราทะเลาะกัน " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว " ขออภัยสำหรับคุณ . . . . . . . ผมจะให้คุณในสถานที่ของคุณครั้งสุดท้าย และผมจะทำแบบเดียวกันในวันนี้ " ฐานการเพาะปลูกของเขาเพิ่มขึ้นด้วยพลัง และเขาขยายมือของเขา ครืนเต็มท้องฟ้าเป็นภูเขาหลายลงมาตัดทั้งหมดลู่ทางหลบหนีสำหรับจื่อไท่หยาง และคนอื่นๆคำราม , สามของพวกเขา materialized ไอดอลธรรมของพวกเขา เมิ่งเฮ่าตอบอย่างใจดี ธรรมะไอดอลของไท่หยางจื่อและคนอื่นมองเห็นร่องรอยเจาะอมตะรัศมีเถาพวกเขาทะเลาะกัน ไท่หยางจื่อและคนอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง ต้องถอย ในที่สุด บูมอาจจะได้ยิน เลือดฉีดจากปากของพวกเขาเป็นพวกเขาเอียงไปข้างหลัง ก็เมิงเฮา ดวงตาแวววาว และเขาเตรียมที่จะพุ่งไปข้างหน้าในการแสวงหา .อย่างไรก็ตาม มันเป็นที่จุดนี้ว่าเสียงโบราณส่งเสียงดังออกมาจากคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ" เวทมนตร์ต่อสู้เป็นสิ่งต้องห้ามในการเพิ่มขึ้นของตะวันออกการขึ้นของดวงอาทิตย์ ถ้าใครทำให้โจมตีได้อีก . . . สิทธิที่จะอาบน้ำในแสงแดดจะถูกยกเลิก ! "เป็นเสียงที่สะท้อนออกมา ร่างสองร่างปรากฏขึ้นกลางอากาศอย่างไร้เสียงโบราณตะวันออกขึ้นรอบศาลา กดดันมหาศาลแผ่ออกมา แยกจากไท่หยางจื่อเมิ่งฮ่าวและคนอื่น ๆเหล่านี้สอง ชายชราที่เป็นผู้ใหญ่ของแวมไพร์ตระกูล พวกเขามองไปที่เมิงเฮาขมวดคิ้วแล้วมองไท่หยางจื่อ และคนอื่น ๆ" ทั้งหมดที่คุณได้รับกลับเข้ามาในศาลา พระอาทิตย์ขึ้นเป็นเกือบแก่เรา”ไท่หยางจื่อและคนอื่นก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วพวกเขาก็ประสานมือคำนับสองและคนเก่า การจ้องมองอย่างโกรธๆที่เมิงเฮา พวกเขาบินกลับเข้ามาในศาลาเมิ่งเฮ่าถลึงตากลับ แล้วมุ่งหน้าไปที่ศาลาเอง" ยังไม่จ่ายเงินคืนผม " เขากล่าวด้วยรอยยิ้มเย็น " จากนี้ไป ทุกครั้งที่ผมเจอคุณ ผมจะให้คุณในสถานที่ของคุณ " หลังจากการตั้งค่าการเดินเท้ากลับเข้ามาในศาลา เขาก็มองไปรอบๆ จนเขาเห็นซี ฟางและซันไห่ หลังจากนั้นเขาก็เดินไปที่ดวงอาทิตย์ครับเมื่อเวลาผ่านไป ส่วนใหญ่ทุกคนในศาลานั่งไขว้ขา . Fang Wei ยังคงค่อนข้างอ่อน ; หลังจากที่เมิ่งฮ่าวกลับมาที่ศาลา เขายังคงเป็นส่วนใหญ่เงียบ สีหน้าของเขาไม่แสดงอะไรเลย เช่น ถ้าปะทะกันก่อนหน้านี้ระหว่างสองของพวกเขา ไม่ได้อะไรกับเขาเลย ในความเป็นจริง เมื่อเมิงเฮาได้ต่อสู้กับจื่อไท่หยาง และคนอื่น ๆที่เขามีได้อย่างหนึ่งแล้วมองออกไป ถ้าเขาไม่สนใจเร็วๆ นี้ ทุกอย่างเงียบลง รุ่งเช้าก็ใกล้เข้ามา ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดก่อนฟ้าสาง ซึ่งทุกคนรู้ว่าทิศตะวันออกแออาทิตย์ . . . . . . . กำลังจะลุกขึ้นเหม็ง เฮาตาส่องกับแสงประหลาด และเขาก็หายใจเข้าลึกๆ มันเป็นที่จุดที่ซันไห่ลังเลสักครู่ แล้วค่อยๆเริ่มพูด" เมิงเฮา . . . . . . . . . . . . . . เรื่องที่เธอสัญญาไว้ก่อนหน้านี้ . . . . . . . "" ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลมันบอกว่า " เมิง หาว หาว " อ้อ ใช่ วิธีไกลพร้อมคุณในความสัมพันธ์ของคุณกับผู้หญิงคนนี้ ? "หน้าซุนไห่ reddened และเขาลดเสียงของเขามากขึ้น" ผมไม่แน่ใจว่าจริงๆ " เขากล่าว " เธอชอบเต้นนะ . . . . . . . "เมื่อเมิ่งฮ่าว ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็พร้อมแล้ว" ก็ไม่ได้ " เขากล่าวว่า " เธอชื่ออะไร ? เธออยู่ในศาลาหรือ ช่างกล้าจริงๆ ! วิธีที่เธอจะกล้าทำร้ายคนอีก ? ! "" มันไม่สำคัญหรอก " ซันไห่รีบตอบ " ทุกครั้งที่เธอเจ็บ ผมรู้สึกมีความสุขมาก . . . . . . . เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ตอนนี้ เธอเป็นสาวกของคริสตจักรของจักรพรรดิอมตะ เธอชื่อ ฟาง ยู "