AbstractTheoretical and methodologi

Abstract
Theoretical and methodological advances in the cognitive and learning sciences can greatly inform curriculum and instruction in biomedicine and also educational programs in biomedical informatics. It does so by addressing issues such as the processes related to comprehension of medical information, clinical problem-solving and decision-making, and the role of technology. This paper reviews these theories and methods from the cognitive and learning sciences and their role in addressing current and future needs in designing curricula, largely using illustrative examples drawn from medical education. The lessons of this past work are also applicable, however, to biomedical and health professional curricula in general, and to biomedical informatics training, in particular. We summarize empirical studies conducted over two decades on the role of memory, knowledge organization and reasoning as well as studies of problem-solving and decision-making in medical areas that inform curricular design. The results of this research contribute to the design of more informed curricula based on empirical findings about how people learn and think, and more specifically, how expertise is developed. Similarly, the study of practice can also help to shape theories of human performance, technology-based learning, and scientific and professional collaboration that extend beyond the domain of medicine. Just as biomedical science has revolutionized health care practice, research in the cognitive and learning sciences provides a scientific foundation for education in biomedicine, the health professions, and biomedical informatics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อTheoretical and methodological advances in the cognitive and learning sciences can greatly inform curriculum and instruction in biomedicine and also educational programs in biomedical informatics. It does so by addressing issues such as the processes related to comprehension of medical information, clinical problem-solving and decision-making, and the role of technology. This paper reviews these theories and methods from the cognitive and learning sciences and their role in addressing current and future needs in designing curricula, largely using illustrative examples drawn from medical education. The lessons of this past work are also applicable, however, to biomedical and health professional curricula in general, and to biomedical informatics training, in particular. We summarize empirical studies conducted over two decades on the role of memory, knowledge organization and reasoning as well as studies of problem-solving and decision-making in medical areas that inform curricular design. The results of this research contribute to the design of more informed curricula based on empirical findings about how people learn and think, and more specifically, how expertise is developed. Similarly, the study of practice can also help to shape theories of human performance, technology-based learning, and scientific and professional collaboration that extend beyond the domain of medicine. Just as biomedical science has revolutionized health care practice, research in the cognitive and learning sciences provides a scientific foundation for education in biomedicine, the health professions, and biomedical informatics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ความก้าวหน้าทางทฤษฎีและวิธีการในวิทยาศาสตร์องค์ความรู้และการเรียนรู้อย่างมากสามารถแจ้งหลักสูตรและการสอนใน biomedicine และยังมีโปรแกรมการศึกษาในสารสนเทศชีวการแพทย์ มันไม่ได้โดยประเด็นดังกล่าวเป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจของข้อมูลทางการแพทย์, การแก้ปัญหาทางคลินิกและการตัดสินใจและบทบาทของเทคโนโลยี กระดาษนี้จะทบทวนทฤษฎีเหล่านี้และวิธีการจากองค์ความรู้และการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และบทบาทในการตอบสนองความต้องการในปัจจุบันและอนาคตในการออกแบบหลักสูตรส่วนใหญ่ใช้ตัวอย่างตัวอย่างมาจากการศึกษาทางการแพทย์ บทเรียนจากการทำงานที่ผ่านมานอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้อย่างไรจะชีวการแพทย์และสุขภาพหลักสูตรมืออาชีพในการทั่วไปและสารสนเทศเพื่อการฝึกอบรมทางการแพทย์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราสรุปการศึกษาเชิงประจักษ์ดำเนินการมานานกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาในบทบาทของหน่วยความจำที่องค์กรความรู้และการให้เหตุผลเช่นเดียวกับการศึกษาของการแก้ปัญหาและการตัดสินใจในพื้นที่ทางการแพทย์ที่แจ้งการออกแบบหลักสูตร ผลการวิจัยครั้งนี้นำไปสู่การออกแบบของหลักสูตรมากขึ้นจากผลการวิจัยเชิงประจักษ์เกี่ยวกับวิธีการที่คนเรียนรู้และคิดและอื่น ๆ โดยเฉพาะวิธีการที่ได้รับการพัฒนาความเชี่ยวชาญ ในทำนองเดียวกันการศึกษาของการปฏิบัติยังสามารถช่วยให้รูปร่างทฤษฎีการปฏิบัติงานของมนุษย์, การเรียนรู้เทคโนโลยีและความร่วมมือทางวิทยาศาสตร์และมืออาชีพที่ขยายเกินโดเมนของยา เช่นเดียวกับวิทยาศาสตร์การแพทย์มีการปฏิวัติการดูแลสุขภาพ, การวิจัยในวิทยาศาสตร์องค์ความรู้และการเรียนรู้ให้รากฐานทางวิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาใน biomedicine, วิชาชีพด้านสุขภาพและชีวการแพทย์สารสนเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ทฤษฎีและวิธีการก้าวหน้าในการคิดและการเรียนรู้วิทยาศาสตร์อย่างมากสามารถแจ้งหลักสูตรและการเรียนการสอนและโปรแกรมการศึกษาใน Biomedicine ชีวการแพทย์สารสนเทศ . มันไม่ได้โดยการจัดการกับปัญหา เช่น กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจของข้อมูลทางการแพทย์ที่คลินิก การแก้ปัญหาและการตัดสินใจ และบทบาทของเทคโนโลยีกระดาษนี้วิจารณ์ทฤษฎีและวิธีการจากการคิดและการเรียนรู้ศาสตร์และบทบาทของพวกเขาในการจัดการกับความต้องการในปัจจุบันและอนาคตในการออกแบบหลักสูตร ส่วนใหญ่ใช้รูปประกอบตัวอย่างได้มาจากการศึกษาทางการแพทย์ บทเรียนจากการทำงานที่ผ่านมานี้จะยังสามารถใช้ได้ อย่างไรก็ตาม ชีวการแพทย์และสุขภาพหลักสูตรวิชาชีพทั่วไป และฝึกอบรมสารสนเทศทางการแพทย์โดยเฉพาะ เราสรุปผลการศึกษากว่าสองทศวรรษในบทบาทของความทรงจำ ความรู้และเหตุผล ตลอดจนศึกษา การแก้ปัญหาและการตัดสินใจในด้านการออกแบบหลักสูตรแพทย์แจ้งว่า . ผลการวิจัยนี้สนับสนุนการออกแบบของข้อมูลเพิ่มเติมหลักสูตรจากการศึกษาเชิงประจักษ์เกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนเรียนรู้และคิดและมากขึ้นโดยเฉพาะวิธีการความเชี่ยวชาญด้านพัฒนา ส่วนการศึกษาการปฏิบัติยังสามารถช่วยให้รูปร่างของมนุษย์ทฤษฎีประสิทธิภาพการเรียนรู้บนฐานเทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์ และมืออาชีพความร่วมมือที่ขยายเกินโดเมนของยา เช่นเดียวกับวิทยาศาสตร์การแพทย์ได้ปฏิวัติการดูแลสุขภาพการวิจัยในการคิดและการเรียนรู้วิทยาศาสตร์มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์สำหรับการศึกษาใน Biomedicine , สุขภาพ , และชีวการแพทย์สารสนเทศ .