Lute can refer generally to any str

Lute can refer generally to any string instrument having the strings running in a plane parallel to the sound table (in the Hornbostel–Sachs system), more specifically to any plucked string instrument with a neck (either fretted or unfretted) and a deep round back, or more specifically to an instrument from the family of European lutes.

The European lute and the modern Near-Eastern oud descend from a common ancestor via diverging evolutionary paths. The lute is used in a great variety of instrumental music from the Medieval to the late Baroque eras and was the most important instrument for secular music in the Renaissance.[1] It is also an accompanying instrument, especially in vocal works, often realizing a basso continuo or playing a written-out accompaniment. The player of a lute is called a lutenist, lutanist, "lewtist" or lutist, and a maker of lutes (or any similar string instrument) is referred to as a luthier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกรียงสามารถดูโดยทั่วไปตราสารสตริงใด ๆ ที่มีสายการทำงานในแบบคู่ขนานเครื่องบินไปยังตารางเสียง (ในระบบ Hornbostel-Sachs) มากขึ้นโดยเฉพาะเพื่อตราสารสตริงใด ๆ ดึงคอ (ทั้งนมหรือ unfretted) และรอบลึกกลับ หรือมากขึ้นโดยเฉพาะกับเครื่องมือจากครอบครัวของยุโรปลูท. เกรียงยุโรปและอู๊ดที่ทันสมัยใกล้ตะวันออกสืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันผ่านทางแยกเส้นทางวิวัฒนาการ พิณจะใช้ในความหลากหลายของดนตรีจากยุคกลางที่จะยุคบาโรกในช่วงปลายและเป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดสำหรับโลกดนตรีในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา. [1] นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือประกอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำงานแกนนำมักจะตระหนักถึง เบส continuo หรือเล่นคลอเขียนออก ผู้เล่นพิณที่เรียกว่าผู้เล่นเครื่องดนตรีประเภทพิณ, lutanist "lewtist" หรือเวณิกและเครื่องชงของลูท (หรือตราสารสตริงที่คล้ายกัน) จะเรียกว่า luthier

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิณสามารถอ้างถึงโดยทั่วไปใด ๆของเครื่องดนตรีที่มีสายวิ่งในระนาบขนานกับโต๊ะเสียง ( ใน hornbostel – Sachs ระบบมากขึ้นโดยเฉพาะใด ๆ ดึงเครื่องสายกับคอ ( ให้ fretted หรือ unfretted ) และรอบที่ลึกกลับ หรือมากขึ้นโดยเฉพาะกับเครื่องดนตรีจากครอบครัวที่ยุโรป

พิณใหญ่และทันสมัยยุโรปตะวันใกล้อู๊ดสืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษผ่านการเส้นทางวิวัฒนาการ การเล่นเครื่องดนตรีที่คล้ายกีตาร์ใช้ในหลากหลายของเพลงจากยุคสู่ยุคบาร็อค และที่สำคัญคือ เครื่องมือสำหรับฆราวาสเพลงในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ [ 1 ] และยังเป็นเครื่องดนตรีประกอบ โดยเฉพาะในงานนั่นเองมักจะทราบว่าบาสโซคอนตินิวโอหรือเล่นเขียนเครื่องประกอบ ผู้เล่นของพิณเรียกว่านักเล่นพิณเรี่ยราย , " lewtist " หรือศานติสุขและ maker ( หรือตราสารสตริงใด ๆที่คล้ายกัน ) จะเรียกว่าเป็น luthier .