Painting on Bark is the oldest form

Painting on Bark is the oldest form of Aboriginal art but many bark paintings have perished over time. Not only is the bark prone to decay and disintegration, but the ochre paints too need a stable substrade (base on which to paint) to lengthen their own relatively short life.
5. Artists need permission to paint a particular story: Where ancient and important stories are concerned, and particularly those containing secret or sacred information, an artist must have permission to paint the story she or he paints. Traditional Aboriginal artists cannot paint a story that does not belong to them through family lineage.
Aboriginal art on canvas and board only began 40 years ago: Traditionally, the paintings we now see on canvas, were scratched or drawn on rock walls, used in body paint or on ceremonial articles and importantly, drawn in sand or dirt accompanied by the song or story. In 1971, Geoffrey Bardon a school teacher working with Aboriginal children in Papunya, noticed the Aboriginal men, while telling stories to others, were drawing symbols in the sand. He encouraged them to put these stories down on board and canvas, and there began the famous Aboriginal art movement. It was a major leap for indigenous people to begin painting their stories on western rectangular shaped surfaces – a totally foreign concept in their world. Since then, Australian Aboriginal Art has been tagged the most exciting contemporary art form of the 20th Century.
7. Dots were used to hide secret information: Dot painting in the main, began when the Aboriginal people became concerned that white man would be able to see and understand their sacred and private knowledge. The dots (sometimes called 'over-dotting') were used to obscure the secret iconography (symbols) underneath. The later works of Johnny Warangkula are an excellent example of this: In his final years, Johnny worked to record his important stories in a powerful body of work, all of which are obscured by a wild and magnificent dotting technique.
8. Aboriginal artworks can qualify for both galleries and museums: The Australian Aboriginal is the longest surviving (so we could say 'most successful') culture the world has seen, and their culture is complex and centred on long term survival in a hostile environment. It is rich in spiritual teachings, knowledge, and cultural behaviour, as well as the practical skills and knowledge required to survive. Because Aboriginal Art reflects the earliest period of this ancient culture, it has both artistic and anthropological merit. Works painted even in recent times can qualify equally for a place in a modern art gallery or a museum. This is one of the reasons it is so special and important.
9. The highest priced Aboriginal Artworks so far were painted by Clifford Possum Tjapaltjarri for the work 'Warlugulong' which sold in 2007 to the National Gallery of Australia (NGA) for a tidy sum of $2.4 million dollars. The record for an indigenous artwork painted by a woman, was achieved by Emily Kame Kngwarreye's work 'Earth's Creation' also sold in 2007 to a private buyer for $1.056 million.
10. Aboriginal art has fostered cultural revival in an extremely good way for the Indigenous people. Coming out of the dark ages of prejudice and misunderstanding on the part of the 'whitefeller', our love of Indigenous art, and our willingness to pay for it, has given Australia's Aboriginal people a greater degree of self respect and standing and an important source of income. As the older artists teach the young, it has revitalised young Indigenous people's appreciation and knowledge of their ancient culture and drawn them back to it in a way that would probably not have happened otherwise. On the other side of the coin, westerners marvel at the beauty and spirituality of Aboriginal art - their interest and respect for the Aboriginal people has transcended the old stereotypes to build stronger bridges of understanding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดบนเปลือกเป็นแบบเก่าแก่ที่สุดของศิลปะสงวน แต่เปลือกหลายภาพมี perished เวลา ไม่เพียงแต่เปลือกมักจะผุและสลายตัว แต่สี ochre เกินจำเป็น substrade มั่นคง (ฐานที่บ้าย) การยืดชีวิตของตนเองค่อนข้างสั้น5. ศิลปินต้องมีสิทธิ์การวาดเรื่องราวเฉพาะ: ที่โบราณ และที่สำคัญเรื่องราวเกี่ยวข้อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ประกอบด้วยข้อมูลลับ หรือศักดิ์สิทธิ์ ศิลปินต้องมีสิทธิ์ระบายเรื่องเธอหรือเขาวาด ศิลปินสงวนแบบดั้งเดิมไม่สามารถระบายเรื่องราวที่ไม่ได้เป็นของพวกเขาผ่านด้วนสงวนศิลป์บนผืนผ้าใบและคณะเท่านั้นเริ่มเมื่อ 40 ปีที่ผ่านมา: ประเพณี ภาพที่เราเห็นขณะนี้บนผืนผ้าใบ มีรอยขีดข่วน หรือวาดบนผนังหิน ใช้ในโปรแกรมระบายสีร่างกาย หรือ ในบทความพิธีกรรม และที่ สำคัญ วาดในทรายหรือสิ่งสกปรกที่มาพร้อมกับเพลงหรือเรื่องราว ในปี 1971, Bardon นี่พบครูที่โรงเรียนที่ทำงานกับเด็ก Papunya สงวนสงวนคน ในขณะที่บอกเรื่องราวให้ผู้อื่น มีสัญลักษณ์รูปทราย เขาให้ใส่เรื่องราวลงบนเรือและผืนผ้าใบเหล่านี้ และเริ่มมีการเคลื่อนไหวศิลปะสถานสงวน มันเป็นก้าวสำคัญสำหรับคนพื้นเมืองจะเริ่มต้นวาดภาพเรื่องราวของพวกเขาบนพื้นสี่เหลี่ยมรูปทรงตะวันตก – แนวคิดต่างประเทศทั้งหมดในโลกของพวกเขา หลังจากนั้น ศิลปะออสเตรเลียสงวนได้รับแท็กมากที่สุดน่าตื่นเต้นแบบศิลปะร่วมสมัยของศตวรรษ 207. จุดใช้ในการซ่อนข้อมูลลับ: Dot จิตรกรรมในหลัก เริ่มเมื่อคนสงวนเป็นกังวลว่า คนขาวจะมองเห็น และเข้าใจความรู้ศักดิ์สิทธิ์ และส่วนตัว จุด (บางครั้งเรียกว่า 'เกิน dotting') ถูกใช้เพื่อปิดบังการลับประติมานวิทยา (สัญลักษณ์) ภายใต้ งานต่อไปของจอห์นนี่ Warangkula เป็นตัวอย่างแห่งนี้: ในปีสุดท้ายของเขา จอห์นนี่ทำบันทึกเรื่องราวสำคัญของเขาในร่างกายที่มีประสิทธิภาพของงาน ทั้งหมดงดงาม dotting เทคนิค และบดบัง โดยป่า8. งานที่สงวนสามารถรับรองในหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์: ออสเตรเลียสงวนเป็นสูงรอด (ดังนั้นเราอาจพูดว่า 'แล้ว') ได้เห็นวัฒนธรรมโลก และวัฒนธรรมของตนเป็นศูนย์กลางในการอยู่รอดระยะยาวในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตร และซับซ้อนได้ อุดมไปด้วยคำสอนทางจิตวิญญาณ ความ รู้ และ พฤติกรรมทางวัฒนธรรม ตลอดจนทักษะการปฏิบัติ และความรู้ที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอดได้ เนื่องจากสงวนศิลปะสะท้อนให้เห็นถึงระยะเริ่มแรกของวัฒนธรรมโบราณนี้ มันมีศิลปะ และพัณฑ์บุญ งานทาสีในครั้งล่าสุดสามารถคัดเลือกเท่า ๆ กันสำหรับสถานที่ในพิพิธภัณฑ์หรือแกลเลอรี่ศิลปะสมัยใหม่ นี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่พิเศษ และสำคัญดังนั้น9 งาน.สงวนราคาสูงสุดจนถูกวาด โดยคลิฟฟอร์ด Possum Tjapaltjarri สำหรับงาน 'Warlugulong' ซึ่งขายในปี 2007 หอศิลป์แห่งชาติของออสเตรเลีย (พังงา) สำหรับการรวมระเบียบของ $2.4 ล้านดอลลาร์ ระเบียนสำหรับการงานศิลปะพื้นเมืองโดยหญิง สำเร็จ โดยเอมิลี่ Kame Kngwarreye งาน 'ของโลกสร้าง' ที่ยัง ขายในปี 2550 ให้แก่ผู้ซื้อส่วนตัวสำหรับ 1.056 ล้านดอลลาร์10. สงวนศิลป์มีเด็ก ๆ ฟื้นฟูวัฒนธรรมในทางที่ดีมากสำหรับคนพื้นเมือง มาจากยุคมืดของอคติและการเข้าใจผิดในส่วน 'whitefeller' ความรักของคนพื้นเมือง ของเรายินดีที่จะจ่ายสำหรับมัน ได้รับของออสเตรเลียสงวนคนเคารพตนเอง และยืนระดับมากกว่าและแหล่งสำคัญของรายได้ เป็นศิลปินรุ่นเก่าสอนหนุ่มสาว มี revitalised พื้นเมืองของคนหนุ่มสาวชื่นชมและความรู้ของวัฒนธรรมโบราณของพวกเขา และดึงข้อมูลกลับไปในทางที่จะคงไม่เกิดขึ้นอีก อีกด้านหนึ่งของเหรียญ เวลชาวตะวันตกที่สวยงามและจิตวิญญาณของศิลปะสงวน - ความสนใจและเคารพคนสงวนมี transcended มักเก่าสร้างสะพานที่แข็งแกร่งความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิตรกรรมบนเปลือกเป็นรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของศิลปะภาพวาดอะบอริจิ แต่เปลือกมีหลายคนเสียชีวิตในช่วงเวลา ไม่เพียง แต่เป็นเปลือกไม้มีแนวโน้มที่จะสลายตัวและสลายตัว แต่สีเหลืองเกินไปต้อง substrade มั่นคง (ฐานที่จะวาด) เพื่อยืดอายุของตัวเองค่อนข้างสั้น.
5 ศิลปินต้องได้รับอนุญาตในการวาดเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่เรื่องเก่าแก่และมีความสำคัญมีความกังวลและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีข้อมูลที่เป็นความลับหรือศักดิ์สิทธิ์ศิลปินต้องมีสิทธิ์ในการวาดเรื่องที่เธอหรือเขาวาด ศิลปินพื้นเมืองแบบดั้งเดิมไม่สามารถวาดเรื่องที่ไม่ได้อยู่กับพวกเขาผ่านเชื้อสายครอบครัว.
ศิลปะดั้งเดิมบนผืนผ้าใบและคณะกรรมการจะเริ่ม 40 ปีที่ผ่านมา: เดิมภาพวาดตอนนี้เราเห็นบนผืนผ้าใบได้รับรอยขีดข่วนหรือวาดบนกำแพงหินที่ใช้ในร่างกาย ทาสีหรือบทความและพระราชพิธีที่สำคัญวาดทรายหรือสิ่งสกปรกที่มาพร้อมกับเพลงหรือเรื่องราว ในปี 1971 เจฟฟรีย์บาร์ดครูในโรงเรียนที่ทำงานกับเด็กอะบอริจิใน Papunya สังเกตเห็นคนดั้งเดิมในขณะที่เล่าเรื่องให้คนอื่น ๆ ได้รับการวาดภาพสัญลักษณ์ในทราย เขาสนับสนุนให้พวกเขาที่จะนำเรื่องราวเหล่านี้ลงบนเรือและผ้าใบและเริ่มมีการเคลื่อนไหวของศิลปะดั้งเดิมที่มีชื่อเสียง มันเป็นก้าวกระโดดที่สำคัญสำหรับคนพื้นเมืองที่จะเริ่มต้นการวาดภาพเรื่องราวของพวกเขาในภาคตะวันตกของพื้นผิวรูปทรงสี่เหลี่ยม - แนวคิดต่างประเทศทั้งหมดในโลกของพวกเขา ตั้งแต่นั้นมาศิลปะพื้นเมืองออสเตรเลียที่ได้รับการติดแท็กรูปแบบศิลปะร่วมสมัยที่น่าตื่นเต้นที่สุดของศตวรรษที่ 20.
7 จุดถูกนำมาใช้เพื่อซ่อนความลับของข้อมูล: ภาพวาดในจุดหลักเริ่มขึ้นเมื่อคนพื้นเมืองกลายเป็นความกังวลว่าคนขาวจะสามารถมองเห็นและเข้าใจความรู้ที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นส่วนตัวของพวกเขา จุด (บางครั้งเรียกว่า 'มากกว่าที่กระจายอยู่ทั่ว') ถูกนำมาใช้เพื่อปิดบังยึดถือความลับ (สัญลักษณ์) ที่อยู่ภายใต้ ผลงานต่อมาของจอห์นนี่ Warangkula เป็นตัวอย่างที่ดีของนี้: ในปีสุดท้ายของจอห์นนี่ทำงานเพื่อบันทึกเรื่องราวที่สำคัญของเขาในร่างกายที่มีประสิทธิภาพของการทำงานทั้งหมดที่มีการบดบังด้วยป่าและเทคนิคที่กระจายอยู่ทั่วงดงาม.
8 งานศิลปะอะบอริจิสามารถมีสิทธิ์ได้ทั้งหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์: พื้นเมืองออสเตรเลียเป็นที่ยาวที่สุดที่รอดตาย (เพื่อให้เราสามารถพูดว่า 'ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด) วัฒนธรรมโลกได้เห็นและวัฒนธรรมของพวกเขามีความซับซ้อนและเป็นศูนย์กลางในการอยู่รอดในระยะยาวในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตร มันอุดมไปด้วยคำสอนทางจิตวิญญาณของความรู้และพฤติกรรมทางวัฒนธรรมเช่นเดียวกับทักษะการปฏิบัติและความรู้ที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด เพราะสะท้อนให้เห็นถึงศิลปะอะบอริจิงวดแรกของวัฒนธรรมโบราณนี้ก็มีทั้งคุณค่าของงานศิลปะและมานุษยวิทยา ผลงานภาพวาดแม้ในช่วงเวลาที่ผ่านมาสามารถมีสิทธิ์เท่าเทียมกันสำหรับสถานที่ในแกลเลอรี่ศิลปะสมัยใหม่หรือพิพิธภัณฑ์ นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่มันเป็นไปอย่างที่พิเศษและมีความสำคัญ.
9 ราคาสูงสุดศิลปะดั้งเดิมเพื่อให้ห่างไกลได้รับการวาดโดย Clifford พอสซัม Tjapaltjarri สำหรับการทำงาน 'Warlugulong' ซึ่งขายในปี 2007 ที่หอศิลป์แห่งชาติออสเตรเลีย (พังงา) สำหรับผลรวมเป็นระเบียบเรียบร้อยของ $ 2,400,000 ดอลลาร์ บันทึกงานศิลปะพื้นเมืองวาดโดยผู้หญิงคนหนึ่งก็ประสบความสำเร็จโดยเอมิลี่คาเมะ Kngwarreye ทำงานของ 'การสร้างโลก' ยังขายในปี 2007 ให้กับผู้ซื้อส่วนตัวสำหรับ $ 1,056,000.
10 ศิลปะอะบอริจิได้ส่งเสริมการฟื้นตัวทางวัฒนธรรมในทางที่ดีอย่างยิ่งสำหรับคนพื้นเมือง ออกมาจากยุคมืดของความอยุติธรรมและความเข้าใจผิดในส่วนของ 'whitefeller' ความรักของเราของศิลปะพื้นบ้านและความตั้งใจของเราที่จะจ่ายสำหรับมันได้ให้คนออสเตรเลียอะบอริจิระดับสูงของการเคารพตนเองและยืนและเป็นแหล่งสำคัญ ของรายได้ ในฐานะที่เป็นศิลปินหนุ่มสาวที่มีอายุมากกว่าที่สอนก็มีการฟื้นฟูการแข็งค่าของคนพื้นเมืองหนุ่มสาวและความรู้ของวัฒนธรรมโบราณของพวกเขาและดึงพวกเขากลับไปมันในทางที่อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นเป็นอย่างอื่น ในอีกด้านหนึ่งของเหรียญตะวันตกประหลาดใจที่ความงามและจิตวิญญาณของศิลปะอะบอริจิ - ความสนใจและความเคารพของพวกเขาสำหรับคนพื้นเมืองมี transcended แบบแผนเก่าที่จะสร้างสะพานที่แข็งแกร่งของความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดบนเปลือกไม้เป็นรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของศิลปะพื้นเมือง แต่ภาพวาดเห่าหลายยตลอดเวลา ไม่เพียง แต่เป็นเปลือกมักจะผุและหลุดร่อน แต่ก็ต้อง substrade ochre สีคงที่ ( ฐานที่ทาสี ) เพื่อยืดชีวิตค่อนข้างสั้นของตัวเอง .
5 ศิลปินต้องขออนุญาตระบายเรื่องราวที่เก่าแก่และสำคัญ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีข้อมูลที่เป็นความลับ หรือ ศักดิ์สิทธิ์ ศิลปินต้องขออนุญาตวาดเรื่องราวที่เธอหรือเขาสี ศิลปินพื้นเมืองดั้งเดิมไม่สามารถวาดเรื่องราวที่ไม่ได้เป็นของพวกเขาผ่านครอบครัววงศ์ตระกูล .
ศิลปะพื้นเมืองบนผืนผ้าใบและคณะกรรมการเริ่มต้นขึ้นเมื่อ 40 ปีก่อน : ประเพณี , ภาพวาดที่เราเห็นบนผืนผ้าใบ , ถูกข่วน หรือวาดบนผนังหินใช้ในเนื้อสี หรือบทความเกี่ยวกับพิธีการและที่สำคัญวาดในทรายหรือดินที่มีเพลงหรือเรื่องราว ในปี 1971 , เจฟฟรีย์ บาร์ดอน อาจารย์ที่ทำงานกับเด็กชนพื้นเมืองใน papunya เห็นคนอะบอริจิ , ในขณะที่เล่าเรื่องให้คนอื่นวาดสัญลักษณ์ในทราย เขาสนับสนุนให้พวกเขาเพื่อให้เรื่องราวเหล่านี้ลงบนกระดาน และผ้าใบและก็เริ่มมีชื่อเสียงเคลื่อนไหวศิลปะพื้นเมือง มันเป็นก้าวกระโดดที่สำคัญสำหรับชนเผ่าพื้นเมืองที่จะเริ่มต้นวาดภาพเรื่องราวของตะวันตกที่มีรูปทรงสี่เหลี่ยมพื้นผิว–แนวคิดทั้งหมดต่างประเทศในโลกของพวกเขา ตั้งแต่นั้นมาศิลปะชาวออสเตรเลียได้รับแท็กที่น่าตื่นเต้นที่สุดร่วมสมัย รูปแบบศิลปะของศตวรรษที่ 20 .
7 จุดที่ใช้เพื่อซ่อนข้อมูลที่เป็นความลับ : จุดสีในหลักเริ่มขึ้นเมื่อคนอะบอริจิกลายเป็นความกังวลว่าคนขาวจะสามารถเห็นและเข้าใจศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาและส่วนบุคคล ความรู้ จุด ( บางครั้งเรียกว่า ' กว่า dotting ' ) ถูกใช้เพื่อปิดบังความลับ ( สัญลักษณ์พิเศษ ) ใต้ ผลงานต่อมาของจอห์นนี่ warangkula เป็นตัวอย่างที่ดีของนี้ : ปีสุดท้ายของเขาจอห์นนี่ ได้บันทึกเรื่องราวที่สำคัญในร่างกายที่มีประสิทธิภาพของการทำงาน ซึ่งทั้งหมดถูกบดบัง โดยป่าและสง่างาม dotting เทคนิค .
8 งานศิลปะดั้งเดิมสามารถผ่านรอบคัดเลือก ทั้ง แกลลอรี่และพิพิธภัณฑ์ : ออสเตรเลียดั้งเดิมที่ยาวอยู่ ( เพื่อให้เราสามารถพูดว่า ' ที่ประสบความสำเร็จ ' ที่สุด ) วัฒนธรรมโลกได้เห็นและวัฒนธรรมของพวกเขามีความซับซ้อนและศูนย์กลางในการอยู่รอดในระยะยาวในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตร มันอุดมไปด้วยธรรม ความรู้ จิตใจ และพฤติกรรม วัฒนธรรม ตลอดจนฝึกทักษะและความรู้ที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอด เพราะดั้งเดิมศิลปะสะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลาที่เก่าที่สุดของวัฒนธรรมโบราณนี้ มันมีทั้งศิลปะ และคุณค่าทางด้านมานุษยวิทยางานทาสี แม้ครั้งล่าสุดที่สามารถมีสิทธิ์เท่าเทียมกันสำหรับสถานที่ในงานศิลปะสมัยใหม่หอศิลป์หรือพิพิธภัณฑ์ นี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เป็นดังนั้นพิเศษและสำคัญ .
9 ราคาสูงที่สุดงานศิลปะอะบอริจิเพื่อให้ห่างไกลที่ถูกวาดโดย คลิฟฟอร์ด พอสซั่ม tjapaltjarri สำหรับงาน ' warlugulong ' ซึ่งขายใน 2007 ไปยังหอศิลป์แห่งชาติของออสเตรเลีย ( พังงา ) สำหรับผลรวมเป็นระเบียบเรียบร้อย $ 2.4 ล้านดอลลาร์บันทึกสำหรับพื้นเมืองศิลปะวาดผู้หญิง ทำโดยเอมิลี่ คาเมะ kngwarreye งาน ' ของโลกการสร้าง ' ยังขายในบริษัทเอกชนซื้อ $ 1.056 ล้าน .
10 ศิลปะวัฒนธรรมดั้งเดิมได้รับการฟื้นฟูในวิธีที่ดีมากสำหรับคนพื้นเมือง ออกมาจากยุคมืดของอคติและความเข้าใจผิดในส่วนของ ' whitefeller 'ความรักของเราของศิลปะพื้นเมือง และของเราเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับมัน ให้ชาวอะบอริจิ้นออสเตรเลียมากขึ้นของการเคารพตนเอง และ ยืน เป็นแหล่งสำคัญของรายได้ เป็นศิลปินเก่า สอนเด็กมันมีชีวิตใหม่แก่ชื่นชมหนุ่มพื้นเมืองของคนและความรู้ของวัฒนธรรมโบราณของพวกเขาและดึงพวกเขากลับไปในทางที่อาจจะไม่เกิดขึ้นก็ตาม ในอีกด้านหนึ่งของเหรียญชาวตะวันตกประหลาดใจที่ความงามและจิตวิญญาณดั้งเดิมของศิลปะ - ของพวกเขาสนใจและเคารพสำหรับคนอะบอริจิได้ส่งผลต่อภาพลักษณ์เก่าเพื่อสร้างสะพานแข็งแกร่งของความเข้าใจ .