Most studies conclude that divorcee

Most studies conclude that divorcees and their children fare worse according to several
indicators of psychological, physical and socioeconomic well-being compared to those who did
not experience divorce (e.g., Amato, 2000; Amato, 2010; Garriga & Härkönen, 2009; Amato &
James, 2010). Findings of these effects range from heightened poverty levels (Callens & Croux,
2009) and lower educational performance of the children of divorce (e.g., Garriga & Härkönen,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาส่วนใหญ่สรุปว่า divorcees และบุตรค่าโดยสารแย่ลงตามหลายตัวบ่งชี้ของจิตใจ ทางกายภาพ และประชากรกำลังเปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ไม่มีการหย่าร้าง (เช่น Amato, 2000 Amato, 2010 การ์ริก้า & Härkönen, 2009 Amato &James, 2010) ผลการวิจัยของช่วงเหล่านี้ผลกระทบจากระดับความยากจนระดับที่สูงขึ้น (Callens & Croux2009) และลดประสิทธิภาพของเด็กหย่าร้าง (เช่น การ์ริก้าและ Härkönen

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาส่วนใหญ่สรุปได้ว่าการหย่าร้างและเด็กของพวกเขามีประสบการณ์ที่เลวร้ายตามที่หลายตัวชี้วัดของจิตวิทยาทางกายภาพและทางเศรษฐกิจและสังคมที่ดีที่ถูกเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้มีประสบการณ์การหย่าร้าง(เช่นอะมา 2000 อะ 2010; การิกาและHärkönen 2009; อะมาและเจมส์ 2010) ผลการวิจัยผลกระทบเหล่านี้มีตั้งแต่ระดับความยากจนมีความคิดริเริ่ม (Callens & Croux, 2009) และการศึกษาผลการดำเนินงานที่ลดลงของเด็กของการหย่าร้าง (เช่นการิกาและHärkönen,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาส่วนใหญ่ลงความเห็นว่า แม่หม้ายลูกค่าโดยสารแย่ตามตัวชี้วัดหลาย
จิต ทางกายภาพ และสังคมความเป็นอยู่เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้มีประสบการณ์การหย่าร้าง
( เช่น Amato , 2000 ; Amato , 2010 ; การ์รีกา& H ö nen และ RK , 2009 ; Amato &
เจมส์ , 2010 ) ผลของผลกระทบเหล่านี้ช่วงจากความระดับความยากจน ( callens & croux
,2009 ) และการศึกษาประสิทธิภาพของบุตรของการหย่าร้าง ( เช่น การ์รีกา& H ö nen และ RK ,