Knowledge has become the most impor

Knowledge has become the most important strategic factor in corporate operations
(Spender, 1996), as it is associated with firms’ capabilities to achieve a competitive
advantage (Teece, 2001). Accordingly, companies have to find ways to adequately manage
this aspect, which poses a particular challenge for smaller firms as they usually lack the
resources needed to make full usage of their knowledge stock. Knowledge management
has been studied extensively. However, there is a tendency to focus on large businesses
and neglect SMEs. Against the background of SMEs’ significance to many countries, this
situation can be assessed as unsatisfactory. Previous studies have shown that in many
SMEs there is an absence of systematic knowledge management (McAdam and Reid, 2001;
Wong and Aspinwall, 2005) and if measures are implemented, they may be regarded as less
sophisticated. However, this does not mean that suitable approaches to tackle knowledge
management problems are less significant to SME success. Rather it may be argued that a
suitable handling of knowledge is a particularly important factor as to whether a firm survives
or not.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้ที่ได้กลายเป็นปัจจัยเชิงกลยุทธ์ที่สำคัญที่สุดในการดำเนินงานขององค์กร
(ใช้งบ, 1996) ในขณะที่มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของกิจการเพื่อให้บรรลุความได้เปรียบในการแข่งขัน
(teece, 2001) ดังนั้น บริษัท ต้องไปหาวิธีการที่จะจัดการอย่างเพียงพอ
ด้านนี้ซึ่งท้าทายที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ บริษัท ขนาดเล็กที่พวกเขามักจะขาด
ทรัพยากรที่จำเป็นเพื่อให้การใช้งานเต็มรูปแบบของหุ้นความรู้ของพวกเขา
การจัดการความรู้ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง แต่มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจขนาดใหญ่
และ SMEs ละเลยคือ กับพื้นหลังของความสำคัญของ SMEs 'ไปยังหลายประเทศสถานการณ์
นี้จะได้รับการประเมินเป็นที่น่าพอใจ ศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าในหลาย
SMEs มีการขาดการจัดการความรู้อย่างเป็นระบบ (McAdam และ Reid, 2001;
วงศ์และ Aspinwall, 2005) และหากมาตรการจะดำเนินการพวกเขาอาจจะถือได้ว่าเป็นที่มีความซับซ้อนน้อย
แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าวิธีการที่เหมาะสมเพื่อจัดการความรู้
ปัญหาการจัดการน้อยที่สำคัญในการประสบความสำเร็จ SME ค่อนข้างมันอาจจะแย้งว่า
การจัดการที่เหมาะสมของความรู้เป็นปัจจัยสำคัญอย่างยิ่งเป็นไปได้ว่า บริษัท ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้ได้กลายเป็น ปัจจัยเชิงกลยุทธ์สำคัญในการดำเนินงานของบริษัท
(Spender, 1996) ก็สัมพันธ์กับความสามารถของบริษัทเพื่อให้การแข่งขัน
ประโยชน์ (Teece, 2001) ตาม บริษัทจำเป็นต้องหาวิธีที่จะจัดการเพียงพอ
ด้านนี้ ซึ่งส่อเค้าความท้าทายเฉพาะสำหรับบริษัทขนาดเล็กเหล่านั้นมักจะขาด การ
ทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้เต็มความรู้หุ้น จัดการความรู้
มีการศึกษาอย่างกว้างขวาง อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มที่จะเน้นธุรกิจขนาดใหญ่
และละเลย SMEs กับพื้นหลังของสำคัญของ SMEs ประเทศนี้
สามารถจะประเมินสถานการณ์เป็นใช้ได้ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงที่ใน
Sme มีเป็นการขาดงานของการจัดการความรู้ระบบ (McAdam และ Reid, 2001;
วงและ Aspinwall, 2005) และหากมีใช้มาตรการ พวกเขาอาจถือเป็นน้อย
ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้หมายความว่า เหมาะสมแนวทางแสวงความรู้
จัดการปัญหามีความสำคัญน้อยไปสู่ความสำเร็จของ SME แต่ มันอาจจะโต้เถียงที่การ
การจัดการที่เหมาะสมของความรู้เป็นปัจจัยสำคัญอย่างยิ่งต่อว่าบริษัท survives
หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้ได้กลายเป็นปัจจัยทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญมากที่สุดในการดำเนินธุรกิจของบริษัท
( spender 1996 )เป็นสิ่งนี้มีความเกี่ยวข้องกับความสามารถของบริษัทในการบรรลุความสามารถในการแข่งขันได้
Advantage ( teece 2001 ) จึงเรียนมาเพื่อบริษัทต้องหาวิธีในการจัดการ
ลักษณะนี้ซึ่งเป็นความท้าทายเฉพาะที่สำหรับบริษัทขนาดเล็กที่พวกเขามักไม่มี
ตามมาตรฐานที่เหมาะสมทรัพยากรที่จำเป็นเพื่อทำให้การใช้งานเต็มของตลาดหลักทรัพย์ฯความรู้ของพวกเขา การจัดการความรู้
ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีแนวโน้มที่จะมุ่งให้ความสำคัญกับธุรกิจขนาดใหญ่และการละเลย
ซึ่งจะช่วยธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม กับพื้นหลังของความสำคัญของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในหลายประเทศ
เหตุการณ์นี้สามารถได้รับการประเมินและไม่น่าพอใจ การศึกษาก่อนหน้าได้แสดงให้เห็นว่าในจำนวนมาก
ตามมาตรฐานธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมมีไม่ให้การจัดการความรู้อย่างเป็นระบบ( mcadam และ at Reid 2001
วงและแอสพินวอลล์ 2005 )และหากมาตรการเป็นระบบที่ถูกนำมาใช้อาจจะต้องถือว่าเป็นความงดงามน้อย
แต่ถึงอย่างไรก็ตามโรงแรมแห่งนี้ไม่ได้หมายความว่าวิธีการเหมาะในการรับมือกับปัญหาการจัดการความรู้
ซึ่งจะช่วยได้ไม่มีนัยสำคัญที่จะประสบความสำเร็จเอสเอ็มอี แต่อาจจะให้เหตุผลว่าที่
ตามมาตรฐานการจัดการกับการเหมาะสมของความรู้เป็นปัจจัยที่สำคัญโดยเฉพาะที่ว่าบริษัทที่อยู่รอด
หรือไม่