Since the U.S. government deregulat

Since the U.S. government deregulated air travel in 1977,
more airlines have entered the market causing fierce
price competition. As airfares continued to decline, the
total number of U.S. passengers per year has risen from
approximately 240 million to 640 million from 1977 to
1999. At the same time, U.S. commercial aircraft
manufacturers have faced major competition from
European companies. After losing market share to
Airbus (owned by EADS) in the late 1990s, Boeing was
under pressure to decide between two basic
competitive strategies: reduce the costs (and the selling
prices) of existing types of aircraft or develop a new
aircraft to raise revenues through value creation.
In 2003, Boeing decided to focus on creating additional
value for its customers (airlines) and their passengers
by developing an innovative aircraft: the 787 Dreamliner.
(Throughout this paper, we shall use the term “787
Dreamliner,” “787,” and “Dreamliner” interchangeably.)
First, Boeing's value-creation strategy for the
passengers was to improve their travel experience
through redesigning the aircraft and offering significant
improvements in comfort. For instance, relative to
other aircrafts, over 50% of the primary structure of the
787 aircraft (including the fuselage and wing) would be
made of composite materials (Hawk, 2005). As
compared to the traditional material (aluminum) used in
airplane manufacturing, the composite material allows
for increased humidity and pressure to be maintained in
the passenger cabin, offering substantial improvement
to the flying experience. Also, the lightweight composite
materials enable the Dreamliner to take long-haul flights.
Consequently, the Dreamliner allows airlines to offer
direct/nonstop flights between any pair of cities without
layovers, which is preferred by most international
travelers (Hucko, 2007). Table 1 and Figure 1 (p. 75)
compare the 787 aircraft with other popular aircrafts.
Second, Boeing's value-creation strategy for its key
immediate customers (the airlines) and its end
customers (the passengers) was to improve flight
operational efficiency by providing big-jet ranges to
midsize airplanes while flying at approximately the same
speed (Mach 0.85).3 This efficiency would allow airlines
to offer economical nonstop flights to and from more
and smaller cities. In addition, with a capacity between
210 and 330 passengers and a range of up to 8,500
nautical miles, the 787 Dreamliner is designed to use
20% less fuel for comparable missions than today's
similarly sized airplanes. The cost-per-seat mile is
expected to be 10% lower than for any other aircraft.
Also, unlike the traditional aluminum fuselages that tend
to rust and fatigue, the 787's fuselages are based on
composite materials, which reduce airlines'
maintenance and replacement costs (Murray, 2007).
Table 2 provides a summary of the Dreamliner's benefits
for both the airlines and their passengers.
Due to the unique value that the 787 provides to the
airlines and their passengers, the number of orders
exceeded expectations. The Dreamliner is the fastest-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่รัฐบาลสหรัฐฯ อากาศ deregulated การเดินทางในปี 1977สายการบินเพิ่มเติมป้อนตลาดให้เกิดรุนแรงการแข่งขันด้านราคา เป็นราคาตั๋วเครื่องบินต่อการปฏิเสธ การจำนวนของผู้โดยสารสหรัฐฯ ต่อปีได้เพิ่มขึ้นจากประมาณ 240 640 ล้านจากการ1999 ในเวลาเดียวกัน เครื่องบินพาณิชย์ของสหรัฐอเมริกาผู้ผลิตได้เผชิญการแข่งขันที่สำคัญจากบริษัทยุโรป หลังจากสูญเสียตลาดแบ่งปันถูกโบอิ้งแอร์บัส (เป็นของอีเอดีเอส) ในปลายปี 1990ภายใต้ความดันในการตัดสินใจระหว่างสองพื้นฐานกลยุทธ์การแข่งขัน: ลดต้นทุน (และการขายราคา) ประเภทเครื่องบินที่มีอยู่ หรือพัฒนาใหม่เครื่องบินเพื่อเพิ่มรายได้ โดยการสร้างค่าใน 2003 โบอิ้งตัดสินใจในการสร้างเพิ่มเติมค่าสำหรับลูกค้า (สายการบิน) และผู้โดยสารของพวกเขาโดยการพัฒนาเครื่องบินใหม่: 787 ดรีมไลน์เนอร์(ทั้งนี้กระดาษ เราจะใช้คำว่า "787ดรีมไลเนอร์ "787 และ"Dreamliner"แทน)แรก กลยุทธ์การสร้างมูลค่าของโบอิ้งสำหรับการผู้โดยสารมีการ ปรับปรุงประสบการณ์การเดินทางออกแบบเครื่องบิน และสิ่งสำคัญการปรับปรุงความสะดวกสบาย เช่น สัมพันธ์กับเครื่องบินอื่น ๆ กว่า 50% ของโครงสร้างหลักของการเครื่องบิน 787 (รวมทั้งลำตัวและปีก) จะทำจากวัสดุผสม (เหยี่ยว 2005) เป็นเมื่อเทียบกับวัสดุแบบดั้งเดิม (อลูมิเนียม) ใช้ในเครื่องบินที่ผลิต ช่วยให้วัสดุคอมโพสิตสำหรับเพิ่มความชื้นและความดันการรักษาในห้องโดยสาร บริการปรับปรุงมากเพื่อประสบการณ์การบิน ยัง วัสดุคอมโพสิตน้ำหนักเบาวัสดุเปิด Dreamliner จะบินระยะไกลดังนั้น ดรีมไลเนอร์ช่วยให้สายการบินให้เที่ยวบินตรงอนสต็อประหว่างคู่การเมืองโดยไม่ลิฟท์ ซึ่งเป็นที่ต้องการ โดยนานาชาติส่วนใหญ่(Hucko, 2007) การเดินทาง ตารางที่ 1 และรูปที่ 1 (75 p.)เปรียบเทียบเครื่องบิน 787 กับเครื่องบินอื่น ๆ นิยมวินาที กลยุทธ์การสร้างมูลค่าของโบอิ้งสำหรับคีย์ของลูกค้าทันที (สายการบิน) และจุดสิ้นสุดลูกค้า (ผู้โดยสาร) คือการ ปรับปรุงเที่ยวบินประสิทธิภาพการทำงาน โดยการให้เจ็ทขนาดใหญ่ช่วงการเครื่องบินขนาดกลางขณะบินที่ประมาณเดียวกันความเร็ว (มัค 0.85) .3 ประสิทธิภาพนี้จะช่วยให้สายการบินให้ประหยัดบินดุ๊กดิ๊ก และ จากข้อมูลเพิ่มเติมและเมืองขนาดเล็ก นอกจากนี้ มีความจุระหว่างผู้โดยสาร 210 และ 330 และหลากหลายถึง 8,500ไมล์ทะเล 787 Dreamliner ถูกออกแบบมาให้ใช้น้ำมันเชื้อเพลิงน้อยกว่า 20% สำหรับภารกิจใกล้เคียงกว่าวันนี้ในทำนองเดียวกัน ขนาดเครื่องบิน ไมล์ของต้นทุนต่อที่นั่งคาดว่าจะ ต่ำกว่าเครื่องบินอื่น ๆ 10%นอกจากนี้ ซึ่งแตกต่างจาก fuselages อลูมิเนียมแบบดั้งเดิมที่มีแนวโน้มสนิมและความเมื่อยล้า ตาม fuselages ของ 787วัสดุคอมโพสิต ซึ่งลดสายการบำรุงรักษาและการเปลี่ยนค่า (Murray, 2007)ตารางที่ 2 แสดงข้อมูลสรุปประโยชน์ของดรีมไลเนอร์สำหรับสายการบินและผู้โดยสารของพวกเขาเนื่องจากค่าไม่ซ้ำกันที่ 787 ให้การสายการบินและผู้โดยสารของพวกเขา หมายเลขของใบสั่งเกินความคาดหวัง ดรีมไลเนอร์เป็นเร็วที่สุด-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่รัฐบาลสหรัฐ deregulated การเดินทางทางอากาศในปี 1977 มากขึ้นสายการบินที่ได้เข้ามาในตลาดที่รุนแรงที่ก่อให้เกิดการแข่งขันด้านราคา ในฐานะที่เป็นสายการบินยังคงลดลงของจำนวนผู้โดยสารสหรัฐต่อปีเพิ่มขึ้นจากประมาณ240000000-640000000 ปี 1977 ไปจากปี1999 ในขณะเดียวกันสหรัฐเครื่องบินพาณิชย์ผู้ผลิตได้เผชิญหน้ากับการแข่งขันที่สำคัญจากบริษัท ยุโรป หลังจากที่สูญเสียส่วนแบ่งการตลาดให้กับแอร์บัส (เจ้าของ EADS) ในช่วงปลายปี 1990 ที่โบอิ้งเป็นภายใต้ความกดดันที่จะตัดสินใจระหว่างสองขั้นพื้นฐานกลยุทธ์การแข่งขัน: ลดค่าใช้จ่าย (และขายราคา) ประเภทที่มีอยู่ของอากาศยานหรือพัฒนาใหม่เครื่องบินที่จะยกระดับรายได้ . ผ่านการสร้างมูลค่าในปี2003 เครื่องบินโบอิ้งตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นการสร้างเพิ่มเติมมูลค่าให้กับลูกค้าของตน(สายการบิน) และผู้โดยสารของพวกเขาโดยการพัฒนาเครื่องบินนวัตกรรม:. 787 Dreamliner (ตลอดบทความนี้เราจะใช้คำว่า "787 Dreamliner", " 787 "และ" ดรีม "สลับกัน.) ครั้งแรกกลยุทธ์โบอิ้งของการสร้างมูลค่าให้กับผู้โดยสารที่จะปรับปรุงประสบการณ์การเดินทางของพวกเขาผ่านการปรับเปลี่ยนการออกแบบเครื่องบินและนำเสนออย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงความสะดวกสบาย ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเทียบกับเครื่องบินอื่น ๆ กว่า 50% ของโครงสร้างหลักของเครื่องบิน787 (รวมทั้งลำตัวและปีก) จะถูกทำจากวัสดุคอมโพสิต(ฮอว์ก 2005) ขณะที่เมื่อเทียบกับวัสดุแบบดั้งเดิม (อลูมิเนียม) ที่ใช้ในการผลิตเครื่องบินวัสดุคอมโพสิตที่ช่วยให้ความชื้นที่เพิ่มขึ้นและความดันที่จะเก็บรักษาไว้ในห้องโดยสารที่นำเสนอการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญกับประสบการณ์การบิน นอกจากนี้คอมโพสิตที่มีน้ำหนักเบาวัสดุที่ช่วยให้ Dreamliner ที่จะมีเที่ยวบินระยะไกล. ดังนั้น Dreamliner ช่วยให้สายการบินที่จะนำเสนอโดยตรง/ เที่ยวบินดุ๊กดิ๊กระหว่างคู่ของเมืองใด ๆ โดยไม่ต้องlayovers ซึ่งเป็นที่ต้องการของต่างประเทศมากที่สุดเดินทาง(Hucko 2007) ตารางที่ 1 และรูปที่ 1 (น. 75) เปรียบเทียบเครื่องบิน 787 กับเครื่องบินที่นิยมอื่น ๆ . ประการที่สองกลยุทธ์โบอิ้งของมูลค่าการสร้างสำหรับที่สำคัญลูกค้าทันที (สายการบิน) และจุดสิ้นสุดของลูกค้า(ผู้โดยสาร) คือการปรับปรุงการบินประสิทธิภาพการดำเนินงานโดยให้เจ็ทขนาดใหญ่ช่วงการขนาดกลางเครื่องบินในขณะที่บินอยู่ที่ประมาณเดียวกันความเร็ว(Mach 0.85) 0.3 ประสิทธิภาพนี้จะช่วยให้สายการบินที่จะนำเสนอเที่ยวบินราคาประหยัดในการดุ๊กดิ๊กและจากเมืองและมีขนาดเล็ก นอกจากนี้ยังมีกำลังการผลิตระหว่าง210 และ 330 ผู้โดยสารและช่วงถึง 8,500 ไมล์ทะเลที่ 787 ถูกออกแบบมาเพื่อการใช้งาน20% น้ำมันน้อยลงสำหรับภารกิจเปรียบกว่าในปัจจุบันเครื่องบินขนาดใกล้เคียงกัน ค่าใช้จ่ายต่อที่นั่งไมล์คาดว่าจะอยู่ที่ 10% ต่ำกว่าเครื่องบินอื่น ๆ . นอกจากนี้ยังแตกต่างจากลำตัวอลูมิเนียมแบบดั้งเดิมที่มีแนวโน้มที่จะเกิดสนิมและความเมื่อยล้าลำตัว 787 อยู่บนพื้นฐานของวัสดุคอมโพสิตซึ่งลดสายการบินการบำรุงรักษาและการเปลี่ยนค่าใช้จ่าย (Murray, 2007). ตารางที่ 2 ให้บทสรุปของผลประโยชน์ Dreamliner ของทั้งสายการบินและผู้โดยสารของพวกเขา. เนื่องจากค่าเฉพาะที่ 787 ให้กับสายการบินและผู้โดยสารของพวกเขาจำนวนการสั่งซื้อเกินความคาดหวัง Dreamliner เป็นเร็วที่สุด