Relationship between monomer concen

Relationship between monomer concentration and
phosphorus content on the treated fabric
In this work, the amount of polymer coated on the
treated fabric was determined by its phosphorus
content. The results in Figure 4 show that phosphorus
content of the treated fabric increased linearly from 0 to 1.19 mg/g cotton with increase in the
monomer concentration in the range 0–31 mM. The
amount of monomer adsolubilized generally increases
with the supernatant concentration by mass
action.14 Therefore, the higher the initial ADEP concentration
in the solution the greater the amount of
ADEP monomer at the solid-solution interface. As
the polymerization reaction proceeds, more monomer
can partition into the admicelle and react to
form additional polymer leading to an increase in
the amount of PADEP coated film on cotton surface.
Surface characterization of the
PADEP-coated cotton fabrics
FTIR-ATR spectra
FTIR-ATR spectra of PADEP, untreated and PADEPcoated
cotton are shown in Figure 5. We observed in
the spectrum of PADEP-coated cotton the presence
of a new absorption band at around 1733 cm21
attributed to the carbonyl (C¼¼O) bond of PADEP.
An absorption band in the range of 2989–2911 cm21
comes from CH3 asymmetric and CH2 symmetric
stretching of PADEP. It is not easy to identify the
P¼¼O and P

O

C vibrations of the PADEP-coated
cotton since the absorption bands of the P¼¼O (at
1265 cm21
) and P

O

C (at 1167, 1034 cm21
)
appear in the same region as the primary and secondary
OH deformation observed in the untreated
cotton (at 1367, 1162, and 1057 cm21
). It can be seen
that the

OH stretching vibration at around 3430
cm21 present on untreated cotton is still visible in
the treated fabrics; this indicates an ultrathin film
coating on the cotton fiber surface by the admicellar
polymerization process. The very weak peaks at
1733 cm21 and 2989–2911 cm21 exhibited by the
treated surface also supported the above observation.
Thus, FTIR-ATR spectra indicate that there is an ultrathin polymer film of PADEP coated on the
cotton surface.
SEM
Representative SEM images of untreated and the
PADEP-coated cotton using 31 mM ADEP are presented
in Figure 6. Figure 6(b) shows the presence of
the polymer film on the cotton surface when compared
to the clean, untreated cotton surface in Figure
6(a). The SEM images indicate that the polymer films
are ultrathin since the fine structure of the untreated
surface is still visible on the treated fiber surface.
From the amount of polymer formed on the fiber
surface and the surface area of the fabric of 4.54 m2/g obtained from BET with nitrogen, the thickness of
the coated film was found to be 2.15 nm. Assuming
that the maximum possible thickness of the admicelle
is about twice the length of the hydrophobic tail of DBSA, which is estimated to be about 4 nm, it
can be seen that the calculated thickness of the
coated film is well within the maximum thickness of
the admicelle. Several workers also found their
admicellar coated film to have the thickness within
this range.23–25 These observations are in agreement
with the FTIR results and confirm that an ultrathin
polymer film has been coated on the cotton fabric by
admicellar polymerization. Also, it can be observed
that there is no polymer deposition in the interstices
between fibers. Hence, good air permeability can be
maintained in the treated fabrics.
Thermal analysis
Cellulose is known to undergo thermal degradation
via two competing routes.26 The first route which
occurs at higher temperature involves depolymerization
of cellulose yielding levoglucosan which subsequently
pyrolyses to give highly flammable volatiles.
The second route which occurs at lower temperature
involves dehydration leading to the formation of
char and water. Figure 7 compares the DTG thermograms
of untreated cotton and the PADEP polymer.
For untreated cotton, the decomposition started at
temperature above 3008C, giving rise to a main DTG
peak at 3508C. In the case of PADEP, the main
decomposition occurred at 3008C, which is about
508C below that of untreated cotton. It is generally
agreed that, to be effective, the flame retardant agent
should decompose before the substrate to interfere
with its burning process. Figure 8 shows the TGA
and DTG curves of untreated and treated cotton at
different ADEP concentrations. For untreated cotton,
the main decomposition temperature was found at
3508C and an 8% residue at 6008C was found from
the TGA thermogram. For PADEP-treated cotton, the
DTG decomposition peak shifted to a lower temperature with higher percent remaining residue. Figure
9 shows that the reduction in the decomposition
temperature was directly related to the phosphorus
content of the treated fabric, decreasing sharply from
350 to 3178C when the phosphorus content increased
from 0 to 1.2 mg/g cotton. Figure 10 shows the correlation between percent remaining residue and
phosphorus content of the treated fabric. Again, a
direct correlation was obtained with the percent
remaining residue increasing sharply from around
8% to 19.4%. Organophosphorus retardants are
known to act initially by phosphorylation of cellulose
in the C6 position thus blocking the formation
of levoglucosan. At higher temperature, the retardants
break down to give phosphoric acid which acts
as a dehydration agent leading to a high char yield
and a lower decomposition temperature.27 The direct
correlation between phosphorus content and the
decrease in decomposition temperature as well as
the increase in percent remaining residue agrees
well with the flame retarding mechanism of phosphorus
as described above. The results also show
that phosphorus in the flame retardant played a
major role in the flame retardancy behavior of the
treated fabric.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของน้ำยา และเนื้อหาผ้าบำบัดฟอสฟอรัสในงานนี้ จำนวนของพอลิเมอร์เคลือบในการผ้าบำบัดถูกกำหนด โดยของฟอสฟอรัสเนื้อหา ฟอสฟอรัสที่แสดงผลลัพธ์ในรูปที่ 4เนื้อหาของผ้าบำบัดเพิ่มขึ้นเชิงเส้น 0 ฝ้าย 1.19 mg/g มีเพิ่มขึ้นในการเข้มข้นของน้ำยาในช่วง 0 – 31 มม. ที่โดยทั่วไปเพิ่มจำนวนน้ำยา adsolubilizedมีความเข้มข้น supernatant โดยมวลaction.14 ดังนั้น ในการเริ่มต้น ADEP ความเข้มข้นสูงในโซลูชันมากกว่าจำนวนน้ำยา ADEP ที่อินเทอร์เฟสของแข็งโซลูชัน เป็นดำเนินปฏิกิริยา polymerization น้ำยาเพิ่มเติมสามารถพาร์ทิชันเป็นแบบ admicelle และตอบสนองพอลิเมอร์เพิ่มเติมแบบฟอร์มนำไปสู่การเพิ่มจำนวน PADEP เคลือบฟิล์มบนพื้นผิวผ้าคุณสมบัติของพื้นผิวผ้าฝ้ายเคลือบ PADEPเอทีอาร์ FTIR แรมสเป็คตราเอทีอาร์ FTIR แรมสเป็คตรา PADEP ไม่ถูกรักษาและ PADEPcoatedฝ้ายจะแสดงในรูปที่ 5 เราสังเกตในสเปกตรัมของฝ้าย PADEP เคลือบอยู่ของวงดูดซึมใหม่ที่ประมาณ 1733 cm21บันทึกตราสารหนี้ carbonyl (C¼¼O) ของ PADEPการดูดซึมวงในช่วง cm21 2989-2911มาจากสมมาตร CH2 และ CH3 asymmetricยืดของ PADEP ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะระบุการสั่นสะเทือน P¼¼O และ P O C ของการ PADEP เคลือบผ้าฝ้ายตั้งแต่วงการดูดซึมของ P¼¼O ที่1265 cm21) และ P O C (ที่ 1167, 1034 cm21)ปรากฏในภูมิภาคเดียวกัน เป็นหลัก และรองโอ้ แมพสังเกตในที่ไม่ถูกรักษาฝ้าย (ที่ 1367, 1162 และ 1057 cm21). จะเห็นได้ที่ OH ยืดสั่นสะเทือนที่ประมาณ 3430cm21 อยู่ในผ้าฝ้ายที่ไม่ถูกรักษาจะยังคงปรากฏในผ้าบำบัด บ่งชี้การฟิล์ม ultrathinเคลือบบนพื้นผิวเส้นใยฝ้ายโดย admicellarกระบวนการ polymerization ยอดอ่อนมากที่1733 cm21 และ cm21 2989-2911 จัดแสดงโดยบำบัดผิวยังได้รับการสนับสนุนสังเกตข้างต้นดังนั้น แรมสเป็คตราเอทีอาร์ FTIR บ่งชี้ว่า มีการฟิล์มพอลิเมอร์ ultrathin ของ PADEP ที่เคลือบบนพื้นผิวฝ้ายSEMพนักงาน SEM ภาพไม่ถูกรักษาและใช้ 31 มม.ฝ้ายเคลือบ PADEP ADEP จะนำเสนอในรูปที่ 6 6(b) รูปแสดงสถานะของฟิล์มพอลิเมอร์บนพื้นผิวผ้าฝ้ายเมื่อเทียบฝ้ายไม่ถูกรักษา ความสะอาดพื้นผิวในรูป6(a) ภาพ SEM บ่งชี้ว่า ฟิล์มพอลิเมอร์มี ultrathin ตั้งแต่ปรับโครงสร้างของที่ไม่ถูกรักษาพื้นผิวจะยังคงมองเห็นได้บนพื้นผิวเส้นใยบำบัดจากยอดของพอลิเมอร์ที่เกิดขึ้นในเส้นใยพื้นผิวและพื้นที่ผิวของผ้า 4.54 m2/g ได้จากเดิมพัน ด้วยไนโตรเจน ความหนาของเคลือบฟิล์มพบเป็น 2.15 nm สมมติว่าที่ความหนาได้สูงสุดของ admicelleกำลังสองความยาวของหาง hydrophobic ของ DBSA ซึ่งคาดว่าจะอยู่ประมาณ 4 nm มันสามารถมองเห็นที่คำนวณความหนาของการฟิล์มเคลือบอยู่ด้วยความหนาสูงสุดของadmicelle หลายคนพบของพวกเขาadmicellar เคลือบฟิล์มมีความหนาภายในrange.23–25 นี้สังเกตเหล่านี้จะตกลงด้วย FTIR ในผล และยืนยันว่า การ ultrathinฟิล์มพอลิเมอร์การเคลือบบนผ้าฝ้ายด้วยadmicellar polymerization นอกจากนี้ มันจะสังเกตได้จากที่มีไม่สะสมพอลิเมอร์ในการ intersticesระหว่างเส้นใย ดังนั้น อากาศดี permeability สามารถรักษาในผ้าบำบัดการวิเคราะห์ความร้อนเซลลูโลสเป็นที่รู้จักกันผ่านการลดความร้อนผ่านสองแข่งขัน routes.26 แรกเส้นทางที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูงกว่าเกี่ยวข้องกับการ depolymerizationของผลผลิต levoglucosan เซลลูโลสซึ่งในเวลาต่อมาpyrolyses ให้ไว volatilesเส้นทางที่สองซึ่งเกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำเกี่ยวข้องกับการคายน้ำที่นำไปสู่การก่อตัวของอักขระและน้ำ รูปที่ 7 เปรียบเทียบ thermograms ดีฝ้ายไม่ถูกรักษาและพอลิเมอร์ PADEPสำหรับฝ้ายไม่ถูกรักษา การเน่าเริ่มที่อุณหภูมิข้างต้น 3008C ให้ขึ้นดีหลักสูงสุดที่ค. 3508 ในกรณีของ PADEP หลักแยกส่วนประกอบเกิดขึ้นที่ 3008C ซึ่งเกี่ยวกับC 508 ด้านล่างไม่ถูกรักษาผ้าฝ้าย โดยทั่วไปเป็นตกลงที่ มีประสิทธิภาพ ตัวแทนการหน่วงไฟควรเปื่อยก่อนพื้นผิวในการแทรกแซงขั้นตอนการเขียน รูปที่ 8 แสดงการ TGAและเส้นโค้งของดีของฝ้ายไม่ถูกรักษา และบำบัดที่ความเข้มข้น ADEP ที่แตกต่างกัน สำหรับฝ้ายไม่ถูกรักษาพบอุณหภูมิแยกส่วนประกอบหลักที่3508C และตกค้างที่ 6008C 8% ที่พบจากTGA thermogram สำหรับฝ้าย PADEP ถือว่าการพีคดีแยกส่วนประกอบจากอุณหภูมิที่ต่ำกว่า มีเปอร์เซ็นต์สูงที่เหลือ ตกค้าง รูป9 แสดงให้เห็นว่าการลดลงในการเน่าอุณหภูมิเกี่ยวข้องโดยตรงกับฟอสฟอรัสเนื้อหาของผ้าบำบัด การลดลงอย่างรวดเร็วจาก350-3178C เมื่อเนื้อหาฟอสฟอรัสเพิ่มขึ้นจาก 0 ไปฝ้าย 1.2 mg/g รูปที่ 10 แสดงความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์คงเหลือ สารตกค้าง และเนื้อหาฟอสฟอรัสผ้าบำบัด อีกครั้ง การกล่าวความสัมพันธ์โดยตรงกับเปอร์เซ็นต์สารตกค้างที่เหลือที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากสถาน8% 19.4% มี organophosphorus retardantsรู้จักการทำเริ่ม โดย phosphorylation ของเซลลูโลสในตำแหน่ง C6 ดังบล็อกก่อของ levoglucosan อุณหภูมิสูง retardantsแบ่งให้กรดฟอสฟอริกซึ่งเป็นบริษัทตัวแทนการคายน้ำที่นำไปสู่ผลตอบแทนอักขระสูงและแบบ temperature.27 แยกส่วนประกอบด้านล่างตรงความสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหาฟอสฟอรัสและลดอุณหภูมิแยกส่วนประกอบเป็นตกลงเพิ่มเปอร์เซ็นต์เหลือสารตกค้างดีเปลวไฟ retarding กลไกของฟอสฟอรัสตามที่อธิบายไว้ข้างต้น แสดงผลลัพธ์เล่นที่ฟอสฟอรัสในการหน่วงการบทบาทสำคัญในพฤติกรรม retardancy เปลวไฟของการผ้าบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของโมโนเมอร์และฟอสฟอรัสในเนื้อผ้าได้รับการปฏิบัติในงานนี้ปริมาณของพอลิเมอเคลือบบนผ้าได้รับการรักษาที่ถูกกำหนดโดยฟอสฟอรัสที่เนื้อหา ผลในรูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าฟอสฟอรัสเนื้อหาของผ้าได้รับการรักษาที่เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง0-1.19 มิลลิกรัม / กรัมผ้าฝ้ายที่มีการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของโมโนเมอร์อยู่ในช่วง0-31 มิลลิ ปริมาณของโมโนเมอร์ adsolubilized โดยทั่วไปเพิ่มขึ้นกับความเข้มข้นของสารละลายโดยมวลaction.14 ดังนั้นที่สูงกว่าความเข้มข้น ADEP เริ่มต้นในการแก้ปัญหามากขึ้นปริมาณของโมโนเมอร์ ADEP ที่อินเตอร์เฟซที่เป็นของแข็งแก้ปัญหา ในฐานะที่เป็นปฏิกิริยาพอลิเมอโมโนเมอร์มากขึ้นสามารถแบ่งพาร์ติชันลงในadmicelle และตอบสนองต่อรูปแบบลิเมอร์ที่เพิ่มขึ้นนำไปสู่การเพิ่มขึ้นในจำนวนของPADEP ฟิล์มเคลือบบนพื้นผิวผ้าฝ้าย. ลักษณะพื้นผิวของผ้าฝ้าย PADEP เคลือบ FTIR-เอทีอาร์สเปกตรัมFTIR-ATR สเปกตรัมของ PADEP, ได้รับการรักษาและ PADEPcoated ฝ้ายจะแสดงในรูปที่ 5 เราสังเกตในสเปกตรัมของผ้าฝ้ายPADEP เคลือบปรากฏตัวในของวงดนตรีใหม่การดูดซึมที่ประมาณ1,733 cm21 ประกอบกับคาร์บอนิล (C¼¼O) พันธบัตรของ PADEP. วงในการดูดซึม ช่วงของ 2989-2911 cm21 มาจาก CH3 สมมาตรสมมาตรและ CH2 ยืดของ PADEP มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะระบุP¼¼Oและ P ?? ?? O C การสั่นสะเทือนของ PADEP เคลือบผ้าฝ้ายตั้งแต่วงดนตรีที่ดูดซึมของP¼¼O (ที่1,265 cm21) และ P O ?? ?? C (ที่ 1167, 1034 cm21) ปรากฏอยู่ในภูมิภาคเดียวกันเป็นหลักและรองเปลี่ยนรูป OH สังเกตในการรักษาผ้าฝ้าย(ที่ 1367, 1162 และ 1057 cm21) จะเห็นได้ว่า ?? OH ยืดการสั่นสะเทือนที่ประมาณ 3430 cm21 ปัจจุบันบนผ้าฝ้ายได้รับการรักษายังคงปรากฏอยู่ในเนื้อผ้าที่ได้รับการรักษา; นี้แสดงภาพยนตร์บางเฉียบเคลือบบนพื้นผิวใยฝ้ายโดย admicellar กระบวนการพอลิเมอ ยอดเขาที่อ่อนแอมากที่1,733 และ 2,989-2,911 cm21 cm21 แสดงโดยพื้นผิวที่ได้รับการรักษานอกจากนี้ยังได้รับการสนับสนุนการสังเกตข้างต้น. ดังนั้นสเปกตรัม FTIR-เอทีอาร์ระบุว่ามีฟิล์มโพลิเมอร์บางเฉียบของ PADEP เคลือบบนพื้นผิวผ้าฝ้าย. SEM ภาพตัวแทนของ SEM ได้รับการรักษาและผ้าฝ้ายPADEP เคลือบโดยใช้วันที่ 31 มิลลิ ADEP จะถูกนำเสนอในรูปที่6 รูปที่ 6 (ข) แสดงให้เห็นถึงการปรากฏตัวของฟิล์มพอลิเมอบนพื้นผิวผ้าฝ้ายเมื่อเทียบกับการทำความสะอาดพื้นผิวผ้าฝ้ายได้รับการรักษาในรูปที่6 (ก) ภาพ SEM แสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์ลิเมอร์จะบางเฉียบตั้งแต่ปรับโครงสร้างของการได้รับการรักษาพื้นผิวยังคงมองเห็นได้บนพื้นผิวเส้นใยได้รับการรักษา. จากปริมาณของพอลิเมอเกิดขึ้นบนเส้นใยพื้นผิวและพื้นที่ผิวของผ้า 4.54 m2 / g ได้ จากการพนันที่มีไนโตรเจนความหนาของฟิล์มเคลือบถูกพบว่าเป็น2.15 นาโนเมตร สมมติว่ามีความหนาเป็นไปได้สูงสุดของ admicelle เป็นเรื่องเกี่ยวกับสองเท่าของความยาวของหางน้ำของ DBSA ซึ่งคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 4 นาโนเมตรก็จะเห็นได้ว่าความหนาคำนวณของฟิล์มเคลือบเป็นอย่างดีในความหนาสูงสุดของadmicelle คนงานหลายคนนอกจากนี้ยังพบของพวกเขาadmicellar ฟิล์มเคลือบหนาที่จะมีในนี้range.23-25 ​​ข้อสังเกตเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่มีผลFTIR และยืนยันว่ามีความบางเฉียบฟิล์มโพลิเมอร์ได้รับการเคลือบบนผ้าฝ้ายโดยพอลิเมอadmicellar นอกจากนี้ก็สามารถสังเกตได้ว่าไม่มีการสะสมในพอลิเมอซอกระหว่างเส้นใย ดังนั้นการซึมผ่านของอากาศที่ดีสามารถเก็บรักษาไว้ในผ้าได้รับการรักษา. การวิเคราะห์ความร้อนเซลลูโลสเป็นที่รู้จักกันที่จะได้รับการย่อยสลายความร้อนผ่านสองการแข่งขันroutes.26 เส้นทางแรกที่เกิดขึ้นในอุณหภูมิที่สูงขึ้นจะเกี่ยวข้องกับการdepolymerization เซลลูโลสยอม levoglucosan ซึ่งต่อมาpyrolyses ที่จะให้สารระเหยไวไฟสูง . เส้นทางที่สองซึ่งเกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่เกี่ยวข้องกับการคายน้ำที่นำไปสู่การก่อตัวของถ่านและน้ำ รูปที่ 7 เปรียบเทียบ thermograms DTG จากผ้าฝ้ายได้รับการรักษาและพอลิเมอ PADEP ได้. สำหรับผ้าฝ้ายดิบสลายตัวเริ่มต้นที่อุณหภูมิสูงกว่า 3008C ให้สูงขึ้นไปยัง DTG หลักสูงสุดที่3508C ในกรณีที่ PADEP ที่หลักของการสลายตัวที่เกิดขึ้นใน3008C ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับ508C ด้านล่างของผ้าฝ้ายได้รับการรักษา มันเป็นเรื่องปกติที่ตกลงกันไว้ว่าจะมีประสิทธิภาพตัวแทนสารหน่วงไฟควรจะย่อยสลายสารตั้งต้นก่อนที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกระบวนการเผาไหม้ของ รูปที่ 8 แสดงให้เห็น TGA และเส้นโค้ง DTG จากผ้าฝ้ายได้รับการรักษาและรับการรักษาที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันADEP สำหรับผ้าฝ้ายได้รับการรักษาอุณหภูมิการสลายตัวหลักที่พบในที่3508C และสารตกค้างที่ 8% 6008C ถูกพบจากTGA thermogram สำหรับผ้าฝ้าย PADEP รับการรักษาที่จุดสูงสุดของการสลายตัวDTG ขยับไปอุณหภูมิต่ำกว่าร้อยละที่สูงขึ้นสารตกค้างที่เหลือ รูปที่9 แสดงให้เห็นว่าการลดลงของการสลายตัวที่อุณหภูมิเกี่ยวข้องโดยตรงกับฟอสฟอรัสเนื้อหาของผ้าได้รับการรักษาลดลงอย่างรวดเร็วจาก350 3178C เมื่อฟอสฟอรัสเพิ่มขึ้น0-1.2 mg / g ฝ้าย รูปที่ 10 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างร้อยละที่เหลือตกค้างและฟอสฟอรัสของผ้าได้รับการรักษา อีกครั้งความสัมพันธ์โดยตรงกับการได้รับร้อยละตกค้างที่เหลือเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากทั่ว8% ถึง 19.4% ทน organophosphorus จะเป็นที่รู้จักกันที่จะทำหน้าที่ในขั้นแรกโดยphosphorylation เซลลูโลสในตำแหน่งC6 จึงปิดกั้นการก่อตัวของlevoglucosan ที่อุณหภูมิสูงกว่าสารชะลอการทำลายลงเพื่อให้กรดฟอสฟอรัสซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวแทนการคายน้ำที่นำไปสู่ผลผลิตถ่านสูงและการสลายตัวที่ต่ำกว่าtemperature.27 โดยตรงความสัมพันธ์ระหว่างฟอสฟอรัสและการลดลงของอุณหภูมิการสลายตัวเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นร้อยละสารตกค้างที่เหลือตกลงกันได้ดีกับกลไกการหน่วงเปลวฟอสฟอรัสตามที่อธิบายไว้ข้างต้น ผลยังแสดงให้เห็นว่าฟอสฟอรัสในสารหน่วงไฟเล่นบทบาทสำคัญในพฤติกรรมretardancy เปลวไฟของผ้าได้รับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของโมโนเมอร์ และฟอสฟอรัสเนื้อหาบนผืนผ้า

ในงานนี้ ปริมาณของพอลิเมอร์ที่เคลือบบน
ผ้าถือว่าเป็นกำหนดโดยปริมาณฟอสฟอรัส
. ผลลัพธ์ที่ได้ในรูปที่ 4 แสดงให้เห็นว่าฟอสฟอรัส
เนื้อหาของผืนผ้าที่เพิ่มขึ้นเฉลี่ยจาก 0 ถึง 1.19 มิลลิกรัม / กรัมและผ้าฝ้ายที่มีเพิ่มขึ้นใน
โมโนเมอร์ความเข้มข้นในช่วง 0 31 มม.
ปริมาณโมโนเมอร์ adsolubilized โดยทั่วไปเพิ่มความเข้มข้นโดยมวลมีสูง

action.14 จึงสูงกว่าความเข้มข้นเริ่มต้น ADEP
ในสารละลายปริมาณมากของ
ADEP มอนอเมอร์ที่สารละลายของแข็งอินเตอร์เฟซ โดย
เกิดปฏิกิริยามากขึ้นโมโนเมอร์
สามารถพาร์ทิชันใน admicelle และตอบสนอง
แบบฟอร์มเพิ่มเติมพอลิเมอร์นําไปเพิ่มใน
ปริมาณของฟิล์มเคลือบ padep บนพื้นผิวพื้นผิวลักษณะสมบัติของฝ้าย

padep เคลือบเนื้อผ้าฝ้าย

ftir-atr ftir-atr สเปกตรัมสเปกตรัมของ padep padepcoated
ฝ้ายดิบ , และแสดงในรูปที่ 5 เราพบสเปกตรัมของฝ้าย

padep เคลือบอยู่เป็นวงรอบการดูดซึมใหม่ที่ 1733 cm21
ประกอบกับคาร์บอนิล ( C ¼¼ O ) พันธบัตรของ padep .
การดูดวงในช่วง 2989 – 2911 cm21
มาจาก CH3 สมมาตรสมมาตรและการยืดของ C
padep . มันไม่ง่ายที่จะระบุ
P O P ¼¼

O

C การสั่นสะเทือนของ padep เคลือบ
ฝ้ายตั้งแต่แถบการดูดกลืนของ P ¼¼ o (

cm21 936 ) และ P

O

C ( 1167 1034 , cm21
)
ปรากฏในภูมิภาคเดียวกัน เป็นโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษา
โอ้ความผิดปกติที่พบในดิบ
ฝ้าย ( 367 1162 , และขอ cm21
) จะเห็นได้ว่า


โอ้ยืดการสั่นสะเทือนที่ประมาณ 3023
cm21 ปัจจุบันในฝ้ายดิบก็ยังคงมองเห็นในการรักษาผ้า

; นี้บ่งชี้ว่า ลตร้าธินฟิล์มเคลือบที่ผิวเส้นใยฝ้ายโดยกระบวนการพอลิเมอไรเซชัน admicellar

อ่อนแอมากและยอดที่
1733 cm21 2989 – 2911 cm21 แสดงโดย
พื้นผิวที่ยังสนับสนุนสังเกตข้างต้น
ดังนั้น ftir-atr สเปกตรัม พบว่ามี ultrathin ฟิล์มโพลิเมอร์เคลือบบนพื้นผิวของ padep


ฝ้าย SEM SEM ภาพตัวแทนของดิบและ
padep ฝ้ายเคลือบโดยใช้ ADEP 31 มม. เสนอ
ในรูปที่ 6 รูปที่ 6 ( b ) แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของ
ฟิล์มโพลิเมอร์บนพื้นผิวผ้าฝ้ายเมื่อเทียบ
ให้สะอาด