Zhang Yuanqi seemed a little intere

Zhang Yuanqi seemed a little interested. She said in a deadpan manner, “Go sit at the coffee table.” There was only one chair in the house. With Zhang Ye standing up, Zhang Yuanqi sat down.

Zhang Ye no longer had the energy to care about this, “They are bullies!”

Zhang Yuanqi must have finished her work, as she began speaking to Zhang Ye, “Everything has a cause. Go look at the first person who questioned you, Meng Dongguo’s, Weibo.”

After checking, Zhang Ye was immediately enlightened. Meng Dongguo had published a few poems early in the month. But other than a few fans praising it, no one else had seen it. The forwarding count of a single poem from Zhang Ye was more than all his poems combined by ten times. “He saw that my results as a newcomer are better than his, so he wants to pull me down? What a grandson! What sort of people are they!?”

Zhang Yuanqi was only watching the scene unfold before her as she remained silent.

At this moment, the fans of Meng Dongguo and a few poets and authors had rushed to Zhang Ye’s Weibo to curse at him. They did so indiscriminately!

“Demagogue!”

“To think you dare to publish such a beaten-up poem?”

“Everyone, don’t read this person’s poem. The industry’s experts have given their evaluation. This is not called literature. There is no value to it!”

“It can’t be? It’s quite good!”

“Do you know, or do the experts know?”

“That’s right; the Vice President of the Beijing Writer’s Association has already said it’s bad!”

“I see. I thought it was such a good poem. You wasted my feelings!”

“That’s right; I even recited Zhang Ye’s poem to my children. I never expected it to not have any cultural value. Isn’t this harming others? Harming me is fine, but don’t mislead my children!”

“Zhang! Get lost from of the field of poetry!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เตียว Yuanqi ประจักษ์สนใจเล็กน้อย เธอกล่าวในลักษณะว่า "ไปนั่งที่โต๊ะกาแฟ" มีเก้าอี้เพียงตัวเดียวในบ้าน กับจางเยลุกขึ้นยืน Zhang Yuanqi นั่งลงจางเย่ไม่มีพลังงานราวนี้, "พวกเขามีผู้กลั่นแกล้ง"Yuanqi จางต้องเสร็จเธองาน ขณะที่เธอเริ่มพูดถึงจางเย่ "ทุกอย่างมีสาเหตุ ไปดูคนแรกที่ถามคุณ เมง Dongguo, Weibo"หลังจากการตรวจสอบ จางเยแก้ไขทันทีที่รู้แจ้ง Dongguo เมงได้เผยแพร่บทกวีกี่ต้นในเดือน แต่ไม่ใช่แฟนกี่สรรเสริญมัน ไม่มีใครได้เห็นมัน บทกวีจากจางเยเดียวจำนวนส่งต่อคือ บทกวีของเขาทั้งหมดกว่าที่รวมกันขึ้นเป็นสิบเท่า "เขาเห็นว่า ผลสอบเป็นหน้าใหม่มีดีกว่าเขา จึงอยากดึงฉันลง หลานชาย คนประเภทใดพวกเขา?"Yuanqi จางเท่าดูฉากแฉก่อนเธอขณะที่เธอยังคงเงียบขณะนี้ แฟน ๆ ของ Meng Dongguo กี่กวี และนักเขียนมีวิ่งไปจางเยของ Weibo ด่าเขา พวกเขาทำเช่นนั้นกราด"Demagogue""คิดว่าคุณกล้าที่จะเผยแพร่ดังกล่าวบทกวีตีขึ้น""ทุกคน ไม่อ่านบทกวีของบุคคลนี้ ผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมได้รับการประเมินของพวกเขา ไม่เรียกว่าวรรณคดี มีค่าให้มัน""มันไม่สามารถ ก็ดี""คุณรู้หรือไม่ หรือผู้เชี่ยวชาญทราบ""ที่นี่ รองประธานสมาคมตัวปักกิ่งเขียนได้กล่าวไว้แล้วว่า มันไม่ดี""อืมม ผมคิดว่า มันเป็นบทกวีดีดังกล่าว คุณเสียความรู้สึกของฉัน""ที่นี่ ฉันแม้อัลกวีจางเย่ของลูก ๆ ผมไม่เคยคาดว่ามันไม่มีค่าทางวัฒนธรรม นี้ทำอันตรายอื่น ๆ หรือไม่ ทำร้ายผมอย่างดี แต่อย่าเข้าใจผิดเด็ก"จาง ได้หายไปจากของฟิลด์ของกวีนิพนธ์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhang Yuanqi ดูเหมือนจะสนใจเพียงเล็กน้อย เธอกล่าวว่าในลักษณะหน้าตาเฉยว่า "ไปนั่งที่โต๊ะกาแฟ." มีเพียงหนึ่งเก้าอี้ในบ้านถูก กับจางเจ้าลุกขึ้นยืนจาง Yuanqi นั่งลง.

จางเจ้าไม่ได้มีพลังงานในการดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ "พวกเขาเป็นคนพาล!"

จาง Yuanqi จะต้องมีการดำเนินการเสร็จสิ้นการทำงานของเธอขณะที่เธอเริ่มพูดกับจางเจ้า "ทุกอย่างมีสาเหตุ . ไปดูคนแรกที่ถามคุณเม้ง Dongguo ของ Weibo. "

หลังจากการตรวจสอบจางเจ้าเป็นพุทธะได้ทันที เม้ง Dongguo ได้ตีพิมพ์บทกวีไม่กี่ช่วงต้นเดือน แต่นอกเหนือจากแฟน ๆ ไม่กี่ยกย่องว่าไม่มีใครได้เห็นมัน นับการส่งต่อของบทกวีเดียวจากจางเจ้าเป็นบทกวีมากกว่าของเขาทั้งหมดรวมกันสิบเท่า "เขาเห็นว่าผลของฉันเป็นผู้มาใหม่จะดีกว่าของเขาดังนั้นเขาต้องการที่จะดึงฉันลง? สิ่งที่หลานชาย! สิ่งที่จัดเรียงของผู้คนที่พวกเขา !? "

Zhang Yuanqi เป็นเพียงการดูฉากแฉก่อนที่เธอขณะที่เธอยังคงนิ่งเงียบ.

ขณะนี้แฟน ๆ ของเม้ง Dongguo และไม่กี่กวีและนักเขียนได้รีบวิ่งไปที่จางเย Weibo สาปแช่งเขา พวกเขาทำเช่นนั้นกราด!

"ปลุกระดม!"

"จะคิดว่าคุณกล้าที่จะเผยแพร่เช่นบทกวีตีขึ้น?"

"ทุกคนไม่ได้อ่านบทกวีของบุคคลนี้ ผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมที่ได้รับการประเมินผลของพวกเขา นี้ไม่ได้เรียกว่าวรรณกรรม มีความคุ้มค่าให้มันไม่เป็น! "

" มันไม่สามารถจะเป็นอย่างไร มันเป็นสิ่งที่ดีมาก! "

" คุณรู้หรือไม่ผู้เชี่ยวชาญรู้หรือไม่ "

" นั่นคือขวา; รองประธานของนักเขียนปักกิ่งของสมาคมได้กล่าวไว้แล้วว่ามันไม่ดี! "

" ผมเห็น ฉันคิดว่ามันเป็นเช่นบทกวีที่ดี คุณสูญเสียความรู้สึกของฉัน! "

" นั่นคือขวา; ฉันก็ท่องบทกวีจางเจ้าเพื่อลูก ๆ ของฉัน ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะไม่ได้มีคุณค่าทางวัฒนธรรมใด ๆ เรื่องนี้มิได้ทำร้ายคนอื่น ๆ ? ทำร้ายฉันดี แต่ไม่ได้เข้าใจผิดลูก ๆ ของฉัน! "

" จาง! ได้หายไปจากของเขตของบทกวี! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง yuanqi ด้วยความสนใจ เธอพูดอย่างหน้าตาเฉยว่า " ไปนั่งที่โต๊ะ " มีเก้าอี้เพียงตัวเดียวในบ้าน กับจาง ท่านยืน จาง yuanqi นั่งลงจาง ท่านไม่มีกำลังที่จะดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้ " พวกเขาถูกรังแก "จาง yuanqi ต้องทำงานของเธอเสร็จ เธอเริ่มพูดกับจางเย " ทุกอย่างมันต้องมีสาเหตุ ไปดูคนแรกที่ถามคุณ เมิง dongguo , Weibo ”หลังจากตรวจสอบ , จางเจ้าทันทีแล้ว . เมิง dongguo ได้ตีพิมพ์บทกวี 2-3 ในช่วงต้นเดือน แต่นอกเหนือจากสองสามแฟนชมมัน ก็ไม่มีใครได้เห็นมัน การส่งต่อนับกลอนเดียวจากจางเยมากกว่าทุกบทกวีของเขา รวม 10 ครั้ง " เขาเห็นผลลัพธ์ที่เป็นเด็กใหม่ดีกว่าของเขา ดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะดึงฉันลงมา แล้วหลาน สิ่งที่ประเภทของคนที่พวกเขา ! ? "จาง yuanqi แค่ดูฉากแฉก่อนที่เธอขณะที่เธอยังคงเงียบตอนนี้ แฟนๆ ของเมิง dongguo และบางกวีและผู้เขียนจึงรีบรุดไปจางเย Weibo จะสาปแช่งเขา พวกเขาทำซี้ซั้ว !" ผู้ยุยง ! "" คิดว่าคุณกล้าที่จะเผยแพร่เช่นซ้อมกลอน ? "" ทุกคน อย่าอ่านกลอนของคนผู้นี้ ผู้เชี่ยวชาญของอุตสาหกรรมได้รับการประเมินของพวกเขา อย่างนี้ไม่เรียกว่าวรรณกรรม มีมูลค่ามัน ! "" มันเป็นไม่ได้เหรอ ? มันค่อนข้างดี "" คุณรู้ หรือผู้เชี่ยวชาญ รู้มั้ย ? "" ใช่แล้ว รองประธานของสมาคมนักเขียนของปักกิ่งได้บอกว่ามันแย่ "" ผมเห็น ฉันคิดว่ามันเป็นบทกวีที่ดี คุณสูญเสียความรู้สึกของผม ! "" ใช่แล้ว ฉันท่องกลอนของ จาง เย " ผมไม่คาดหวังให้มีวัฒนธรรม ค่านิยม นี่ไม่ใช่การทำร้ายผู้อื่น ? ทำร้ายฉันก็ได้ แต่อย่าให้เด็กของฉัน ! "" จาง ได้หายไปจากสนามของบทกวี ! "