ฉันรักแปลable 1 Content of phytic a

ฉันรักแปลable 1 Content of phytic acid in major cereals, legumes, oilseeds and nuts (Schlemmer et al. 2009)

Name Phytic acid g/100 g(dw) References

Cereals
Maize germ 6.39 Kasim and Edwards 1998
Wheat bran 2.1–7.3 Harland and Oberleas 1986; Wise 1983
Wheat germ 1.14–3.91 Wise 1983
Rice bran 2.56–8.7 Kasim and Edwards 1998;Lehrfeld 1994
Barley 0.38–1.16 Kasim and Edwards 1998
Sorghum 0.57–3.35 Kasim and Edwards 1998
Oat 0. 42–1.16 Harland and Oberleas 1986
Rye 0.54–1.46 Harland and Prosky 1979
Millet 0.18–1.67 Lestienne et al. 2005
Legumes
Kidney beans 0.61–2.38 Lehrfeld 1994
Peas 0.22–1.22 Ravindran et al. 1994
Chickpeas 0.28–1.60 Ravindran et al. 1994
Lentils 0.27–1.51 Ravindran et al. 1994
Oilseeds
Soybeans 1.0–2.22 Lolas et al. 1976
Linseed 2.15–3.69 Wise 1983
Sesame seed 1.44–5.36 Harland and Oberleas 1986
Sunflower meal 3.9–4.3 Kasim and Edwards 1998
Nuts
Peanuts 0.17–4.47 Venktachalam and Sathe 2006
Almonds 0.35–9.42 Harland and Oberleas 1986
Walnuts 0.20–6.69 Chen 2004
Cashew nuts 0.19–4.98 Chen 2004

which phytic acid content ranged from approx.0.1–9.4 % (Chen 2004; Venktachalam and Sathe 2006; Schlemmer et al. 2009). Zhang and Bai (2011) extracted phytic acid from rice bran and its content was

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรักแปลสามารถที่ 1 เนื้อหาของกรดไฟติกในธัญพืชที่สำคัญ, ถั่ว, เมล็ดพืชน้ำมันและถั่ว (Schlemmer et al. 2009)

ชื่อไฟติกกรดกรัม / 100 กรัม (DW) อ้างอิง

ธัญพืช
ข้าวโพดจมูก 6.39 คาซิมและเอ็ดเวิร์ด 1998
รำข้าวสาลี 2.1-7.3 ฮาร์แลนด์ และ Oberleas 1986; ฉลาด 1983
จมูกข้าวสาลี 1.14-3.91 ฉลาด 1983
รำข้าว 2.56-8.7 คาซิมและเอ็ดเวิร์ด 1998 Lehrfeld 1994
ข้าวบาร์เลย์ 0.38-1.16 คาซิมและเอ็ดเวิร์ด 1998
ข้าวฟ่าง 0.57-3.35 คาซิมและเอ็ดเวิร์ด 1998
โอ๊ต 0. 42-1.16 ฮาร์แลนด์และ Oberleas 1986
ไรย์ 0.54- 1.46 ฮาร์แลนด์และโปรสกี้ 1979
ข้าวฟ่าง 0.18-1.67 Lestienne et al, 2005
พืชตระกูลถั่ว
ถั่วไต 0.61-2.38 Lehrfeld 1994
Peas 0.22-1.22 Ravindran et al, 1994
Chickpeas 0.28-1.60 Ravindran et al, 1994
ถั่ว 0.27-1.51 Ravindran et al, 1,994
เมล็ดพืชน้ำมัน
ถั่วเหลือง 1.0-2.22 Lolas et al, 1976
ลินซีด 2.15-3.69 ฉลาด 1,983
เมล็ดงา 1.44-5.36 ฮาร์แลนด์และ Oberleas 1986
กากเมล็ดดอกทานตะวัน 3.9-4.3 คาซิมและเอ็ดเวิร์ด 1998
ถั่ว
ลิสง 0.17-4.47 Venktachalam และ Sathe 2006
อัลมอนด์ 0.35-9.42 ฮาร์แลนด์และ Oberleas 1986
วอลนัท 0.20-6.69 เฉิน 2,004
เม็ดมะม่วงหิมพานต์ 0.19-4.98 เฉิน 2004

ซึ่งปริมาณกรดไฟติกตั้งแต่ approx.0.1-9.4% (เฉิน 2004 Venktachalam และ Sathe 2006. Schlemmer et al, 2009) Zhang และตากใบ (2011) สกัดกรดไฟติกจากรำข้าวและเนื้อหาของมันคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรักแปลสามารถ 1 เนื้อหาของกรดไฟติกในธัญพืชหลัก ถั่ว , เมล็ดพืชน้ำมันและถั่ว ( ชเลมเมอร์ et al . 2009 )ชื่อกรดไฟติกกรัม / 100 กรัม ( แห้ง ) อ้างอิงธัญญาหารข้าวโพดชนิดกาซิมกับเอ็ดเวิร์ด 2541 ดังนี้รำข้าวสาลี 2.1 – 7.3 ฮาร์แลนด์ oberleas 1986 และในปี 1983 ; ปัญญาจมูกข้าวสาลี 1 – 3.91 ปัญญา 1983น้ำมันรำข้าว 2.56 ) 8.7 กาซิม เอ็ดเวิร์ด lehrfeld 1994 และ 1998 ;ข้าวบาร์เลย์ 0.38 ) 1.16 กาซิมกับเอ็ดเวิร์ด 1998ข้าวฟ่าง 0.57 ) 3.35 กาซิมกับเอ็ดเวิร์ด 1998โอ๊ต 0 42 – oberleas 1986 และ 1.16 ฮาร์แลนด์ไรย์ 0.54 ) และ 1.46 ฮาร์แลนด์ prosky 1979ข้าวฟ่าง 0.18 – 1.67 lestienne et al . 2005ถั่วถั่วไต 0.61 ) 2.38 lehrfeld 1994ถั่ว 0.22 ( 1.22 ravindran et al . 1994chickpeas 0.28 ) 1.60 ravindran et al . 1994ถั่ว 0.27 ( 1.51 ravindran et al . 1994เมล็ดพืชน้ำมันถั่วเหลือง– 2.22 ดาวน์โหลด lolas et al . 1976ลินสีด 2.15 – 3.69 ปัญญา 1983เมล็ดงา 1.44 ) 5.36 ฮาร์แลนด์ oberleas 1986 และเมล็ดทานตะวันอาหาร 3.9 ) 4.3 กาซิมกับเอ็ดเวิร์ด 1998ถั่วถั่วลิสง 0.17 ) 4.47 venktachalam sathe 2006 และอัลมอนด์ 0.35 – 9.42 ฮาร์แลนด์ oberleas 1986 และวอลนัท 0.20 - 6.69 เฉิน 2004เม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่ระดับ 4.98 เฉิน 2004 จำกัดซึ่งกรดไฟติกเนื้อหาระหว่าง approx.0.1 – 9.4% ( เฉิน 2004 ; venktachalam และ sathe 2006 ; ชเลมเมอร์ et al . 2009 ) จางไป๋ ( 2011 ) และกรดไฟติก สารสกัดจากรำข้าวและเนื้อหาของมันคือ