As in many other areas of education

As in many other areas of education policy,
a fundamental issue for gifted education is the
question of who is allowed access to the program. Traditionally, gifted education was targeted to
students with very high cognitive ability, often using IQ as a screen. Since the 1970s, many researchers
have argued for a more holistic admission standard that recognizes both cognitive and non‐cognitive
skills. While some states and school districts have clung to the traditional IQ‐based criteria, others have
adopted multi‐dimensional formulas. Most often, however, even these systems impose the same
thresholds across richer and poorer schools, leading to the systematic under‐representation of minority
and economically disadvantaged students in gifted and talented programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพื้นที่อื่น ๆ ของนโยบายการศึกษาปัญหาพื้นฐานการศึกษาที่มีพรสวรรค์คำถามที่จะอนุญาตให้เข้าถึงโปรแกรม ประเพณี พรสวรรค์ศึกษามีเป้าหมายนักเรียนสามารถรับรู้สูงมาก มักใช้ IQ เป็นหน้าจอ ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 นักวิจัยจำนวนมากมีโต้เถียงเข้ามาตรฐานที่รับรู้ทั้งสองรับรู้และ non‐cognitive แบบองค์รวมมากขึ้นทักษะการ ในขณะที่บางรัฐและเขตโรงเรียนมีพืชเงื่อนไข IQ‐based ดั้งเดิม อื่น ๆ ได้นำสูตร multi‐dimensional บ่อยที่สุด อย่างไรก็ตาม แม้เหล่านี้กำหนดเหมือนกันขีดจำกัดในโรงเรียนขึ้น และย่อม นำไป under‐representation ระบบของชนกลุ่มน้อยและนักเรียนผู้ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจในโปรแกรมมีความสามารถ และพรสวรรค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่พื้นที่อื่น ๆ ของนโยบายการศึกษา,
ปัญหาพื้นฐานสำหรับการศึกษาที่มีพรสวรรค์เป็น
คำถามของผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงโปรแกรม ตามเนื้อผ้าการศึกษาที่มีพรสวรรค์ได้รับการกำหนดเป้าหมายไปยัง
นักเรียนที่มีความสามารถทางปัญญาที่สูงมากมักจะใช้เป็นหน้าจอไอคิว ตั้งแต่ปี 1970 ที่นักวิจัยหลาย
คนแย้งสำหรับมาตรฐานการรับเข้าองค์รวมมากขึ้นที่ตระหนักถึงทั้งความเข้าใจและไม่ใช่องค์ความรู้
ทักษะ ในขณะที่บางรัฐและโรงเรียนได้ยึดติดกับเกณฑ์ IQ ตามแบบดั้งเดิมอื่น ๆ ได้
นำมาใช้สูตรหลายมิติ ส่วนใหญ่มักจะอย่างไรก็ตามแม้ระบบเหล่านี้กำหนดเดียวกัน
เกณฑ์ข้ามโรงเรียนยิ่งขึ้นและยากจนนำไปสู่การเป็นระบบภายใต้การเป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อย
และนักเรียนที่ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจที่มีพรสวรรค์และโปรแกรมที่มีความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในพื้นที่อื่น ๆของนโยบายการศึกษา
ปัญหาพื้นฐานสำหรับพรสวรรค์ทางการศึกษาเป็น
คำถามของผู้ที่ได้รับอนุญาตการเข้าถึงโปรแกรม ผ้าที่มีการศึกษาเป็นเป้าหมาย

นักเรียนที่มีสติปัญญาสูงมาก และมักจะใช้ไอคิวเป็นหน้าจอ ตั้งแต่ปี 1970 นักวิจัยหลาย
ได้ถกเถียงกันเป็นแบบองค์รวมมากขึ้นค่าเข้ามาตรฐานที่จำทั้งทางความคิด และไม่คิด‐
ทักษะ ในขณะที่บางรัฐและเขตโรงเรียนได้ยึดติดกับแบบดั้งเดิมตามไอคิว‐เกณฑ์คนอื่น
‐ประกาศใช้หลายมิติสูตร บ่อยที่สุด อย่างไรก็ตาม แม้ระบบเหล่านี้กำหนดเกณฑ์เดียวกัน
ข้ามยิ่งขึ้นและโรงเรียนยากจน สู่ระบบ ภายใต้‐เป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อย และผู้ด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจในโปรแกรม
นักเรียนที่มีพรสวรรค์และมีพรสวรรค์