Brow furrowed, Meng Hao collected t

Brow furrowed, Meng Hao collected their bags of holding. The entire battle had been a bit strange.

“It seems everyone in the Black Lands is living in fear. The weak wish to be strong, and will kill without compunction. Slaughtering opponents leads to increased strength.” He turned, disappearing off into the distance as he continued on toward Holy Snow City.

“I hope nothing too drastic has occurred to the Frigid Snow Clan of Holy Snow City. They are the only people who can raise Frigid Snow larvae, so if anything has changed, my plan will be ruined.” As of now, Meng Hao truly understood the level of chaos within the Black Lands. He continued forward at top speed.

Several days later, he was traveling through a chain of mountains when a boom suddenly echoed out. Meng Hao’s eyes glowed with killing intent as a dozen or so Cultivators closed in on him. He continued on, and heads flew. After enough time passed for an incense stick to burn, Meng Hao left, leaving only complete death in his wake.

The attack just now had stemmed from an incident a few days before when Meng Hao had consumed a medicinal pill to bolster his Cultivation base. The scene had been witnessed by a Cultivator, which led to an explosion of greed among other locals. Now, they were all dead.

Time passed by slowly. Half a month later, Meng Hao was still traveling along alone. He had faced quite a bit of dangerous situations along the way, but in the end, his grisly tactics left anyone who messed with him dead. Afterwards, he used a magical technique to cause their severed heads to float along behind him as he traveled. It was a road of death and severed heads.

In the end, the floating severed heads grew more and more numerous. There were dozens of them, most of them dried and withered, although some still dripped with blood.

This sight shocked the hearts of many local scoundrels, and enabled Meng Hao to travel a bit more safely. Fewer and fewer people were willing to provoke him.

Any Cultivator with brains who saw the macabre floating heads would immediately dispel any notions they had of messing with Meng Hao.

A few more days passed. More than a month had gone by since Meng Hao left the former Dongluo City. He had nearly crossed the entire Black Lands, and had personally witnessed the anarchy which reigned. There was no order. The forces of the Black Lands Palace and the armies of the United Nine engaged in countless battles which left the land swathed in the flames of war.

The pandemonium was like an even more explicit version of the law of the jungle. There was no need to conceal one’s actions, no need for misgivings. Only the strong survived. As for the weak, they were there to serve the strong.

Within a month’s time, of the nine cities that made up the United Nine, only four remained. The Clans in the other cities were either exterminated, seized by the Black Lands Palace, or forced to flee into hiding. It was simply too difficult for the United Nine to stand up to the combined forces of the Western Desert and the Black Lands Palace.

It was only the day before that Meng Hao heard that Holy Snow City had been besieged, which caused his heart to sink.

“I’d hoped there would be no obstructions on my way there,” he said, shaking his head. He shot forward as fast as possible. According to his estimation, his current rate of travel would get him to the vicinity of Holy Snow City in about two days.

Currently, he shot across the land underneath the evening sky. The ground below was no longer pitch black, but rather somewhat pale. It was not white soil, but rather, snow.

The air temperature was so low that Meng Hao could see his own breath.

The wind was bone-piercingly cold, and it had begun to snow.

It had been a very long time since he had seen snowfall. In fact, to his best recollection, the last time had been that snowy night in the State of Zhao when he’d shared the horse cart with the scholar and engaged in a lively discussion. 1

Snowflakes floated down from the sky, and Meng Hao’s eyes glittered as he saw the snow piling up on the ground. Down below was a forest, although there were no leaves on any of the trees. Instead, their withered branches were piled up with accumulations of snow.

Meng Hao looked off into the distance, and suddenly his expression flickered. He dropped down to the ground and ceased flying. His green robe whipped in the wind as he walked through the forest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิ้วรอยย่น เมงเฮาเก็บถือถุงของพวกเขา การต่อสู้ทั้งหมดได้เป็นเรื่องแปลก"ดูเหมือนทุกคนในดินแดนสีดำอาศัยอยู่ในความกลัว อ่อนแอต้องแข็งแรง และจะฆ่า โดย compunction ฆ่าฝ่ายตรงข้ามนำไปสู่การเพิ่มความแข็งแรง" เขาเปิด หายไปปิดเป็นระยะทางที่เขามีต่อบนไปทางเมืองหิมะบริสุทธิ์"หวังว่าไม่มีอะไรรุนแรงเกินไปเกิดการหนาวหิมะกองทัพของศักดิ์สิทธิ์หิมะเมือง พวกเขาเป็นคนเดียวที่สามารถเลี้ยงตัวอ่อนหนาวหิมะ ดังนั้นหากมีการเปลี่ยนแปลง จะเจ๊งแผนของฉัน " ณ ขณะนี้ เมงเฮาเข้าใจระดับของความสับสนวุ่นวายภายในดินแดนสีดำอย่างแท้จริง เขายังคงไปที่ความเร็วสูงสุดหลายวันต่อมา เขาเดินผ่านเป็นภูเขาเมื่อบูมการสะท้อนเสียงออกก็ เมงเฮาตาสวม ด้วยเจตนาฆ่าเป็นเครื่องพรวนดินหนึ่ง โหลปิดในเขา เขายังคงอยู่ และหัวบิน พอเวลาผ่านไปสำหรับการติดธูปเผาไหม้ เมงเฮาซ้าย ออกเท่านั้นทำให้ตายในปลุกของเขาการโจมตีเพียงแค่ตอนนี้มี stemmed จากเหตุการณ์สองสามวันก่อนเมื่อเมงเฮาก็ใช้เป็นยาสมุนไพรเพื่อ bolster ฐานการเพาะปลูกของเขา ฉากได้ถูกเห็น โดยเกษตรกร ซึ่งนำไปสู่การระเบิดของความโลภในหมู่ชาวบ้านอื่น ๆ ตอนนี้ พวกเขาก็ตายทั้งหมดเวลาผ่านไปโดยค่อย ๆ ครึ่งเดือนหลัง เมงเฮายังมีเดินทางไปตามเพียงอย่างเดียว เขาได้เผชิญของสถานการณ์ที่เป็นอันตรายไปพร้อมกัน แต่ในท้ายที่สุด กลยุทธ์ของเขาสยดสยองเหลือใคร messed กับเขาตาย หลังจากนั้น เขาใช้เทคนิคขลังทำหัวตัดลอยตามหลังเขาขณะที่เขาเดินทาง มันเป็นถนนแห่งความตาย และหัวตัดขาดในสุด หัวตัดลอยเติบโตมากขึ้น และมากขึ้นมากมาย มีหลายสิบของพวกเขา พวกแห้ง และ เหี่ยว แม้ว่าบางคนยังคง หยด ด้วยเลือดตานี้ตกใจหัวใจของวายร้ายในท้องถิ่นจำนวนมาก และเปิดใช้งานเฮาเมงเดินทางแบบอื่น ๆ ได้อย่างปลอดภัย น้อยลง และน้อยคนเต็มใจที่จะกระตุ้นให้เขาเกษตรกรการ มีสมองที่เห็นหัวลอยน่าขยะแขยงทันทีจะกำจัดความคิดใด ๆ ที่พวกเขามีการมายุ่งกับเฮาเมงกี่วันผ่านไป กว่าหนึ่งเดือนก็หายไปโดยตั้งแต่เมงเฮาซ้ายเมือง Dongluo อดีต เขามีเกือบข้ามดินแดนสีดำทั้งหมด และได้เห็นตัวตนอนาธิปไตยซึ่งครองราชย์ สั่งไม่ได้ กองกำลังของดำดินแดนวังและกองทัพของการสหเก้ามีส่วนร่วมในการต่อสู้นับไม่ถ้วนซึ่งซ้ายที่ดิน swathed ในเปลวไฟของสงครามพวกผีเป็นเหมือนกฎหมายของป่ารุ่นชัดเจนมากยิ่งขึ้น ก็ไม่จำเป็นต้องปกปิดของการดำเนินการ ไม่จำเป็นที่น่าเคลือบแคลง การรอดชีวิตเท่านั้นแข็งแกร่ง ส่วนอ่อนแอ พวกเขาได้มีการให้บริการแข็งแกร่งภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน เมืองที่สร้างขึ้นสหเก้า เก้าเพียงสี่ยังคง สมัครพรรคพวกในเมืองอื่น ๆ ถูก exterminated ยึด โดยวังดินดำ หรือบังคับให้หนีไปซ่อนตัวอยู่ มันเป็นเพียงแค่ยากเกินไปสำหรับการสหเก้าจะยืนขึ้นเพื่อรวมพลังของทะเลทรายตะวันตกและดินแดนวังดำก็วันก่อนที่เมงเฮาได้ยินว่า เมืองหิมะบริสุทธิ์ได้ถูกล้อมกรอบ ซึ่งทำให้หัวใจของเขาจะจม"ผมหวังจะมีสิ่งกีดขวางที่ฉันมี เขากล่าวว่า สั่นศีรษะของเขา เขายิงไปข้างหน้าอย่างเร็วที่สุด ตามการประมาณของเขา เขาอัตราปัจจุบันของการเดินทางจะไปเขาบริเวณใกล้เคียงของเมืองหิมะบริสุทธิ์ในสองวันขณะนี้ เขายิงทั่วแผ่นดินภายใต้ท้องฟ้ายามเย็น พื้นด้านล่างเป็นเกลียวดำ แต่ค่อนข้างจะค่อนข้างซีด มันไม่ใช่ดินขาว แต่ค่อนข้าง หิมะอุณหภูมิของอากาศได้ต่ำว่า เฮาเมงเห็นลมหายใจของตัวเองลมเย็นเยียบกระดูก และมันก็เริ่มที่จะหิมะจะได้รับเป็นเวลานานตั้งแต่เขาได้เห็นหิมะตก ในความเป็นจริง การทรงจำของเขาที่ดีที่สุด ครั้งสุดท้ายได้คืนที่หิมะตกในรัฐ Zhao เมื่อเขาใช้รถเข็นม้าร่วมกับนักวิชาการ และส่วนร่วมในการสนทนามีชีวิตชีวา 1เกล็ดหิมะลอยลงจากท้องฟ้า และเมงเฮาตาแวววาวเห็นกองพะเนินบนพื้นหิมะ ลงด้านล่างเป็นป่า แม้ว่าจะมีไม่มีใบไม้บนต้นไม้ใด ๆ แทน กิ่งเหี่ยวได้คั่งกับจุลินทรีย์หิมะMeng Hao looked off into the distance, and suddenly his expression flickered. He dropped down to the ground and ceased flying. His green robe whipped in the wind as he walked through the forest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขมวดคิ้วเม้งเฮารวบรวมกระเป๋าของพวกเขาในการถือครอง การต่อสู้ทั้งหมดที่ได้รับการบิตแปลก. "มันดูเหมือนว่าทุกคนในดินแดนสีดำอาศัยอยู่ในความหวาดกลัว ปรารถนาที่อ่อนแอจะแข็งแรงและจะฆ่าโดยไม่ต้องเวทนา ฆ่าฝ่ายตรงข้ามนำไปสู่การเพิ่มความแข็งแรง. "เขาหันหายออกไปในระยะทางในขณะที่เขายังคงมีต่อศักดิ์สิทธิ์หิมะเมือง. " ผมหวังว่าไม่มีอะไรที่รุนแรงเกินไปได้เกิดขึ้นกับหนาวหิมะแซ่ศักดิ์สิทธิ์ของเมืองหิมะ พวกเขาเป็นคนเดียวที่สามารถยกระดับตัวอ่อนหิมะหนาวดังนั้นถ้ามีอะไรที่มีการเปลี่ยนแปลงแผนของฉันจะเจ๊ง. " ณ ตอนนี้เม้งเฮาเข้าใจอย่างแท้จริงในระดับของความสับสนวุ่นวายภายในดินแดนสีดำ เขายังคงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง. หลายวันต่อมาเขาได้เดินทางผ่านห่วงโซ่ของภูเขาเมื่อบูมจู่ ๆ ก็สะท้อนออกมา ตาเม้งเฮาส์เรืองแสงที่มีความตั้งใจที่จะฆ่าเป็นโหลหรือดังนั้นพรวนปิดในเขา เขายังคงอยู่และหัวบิน หลังจากที่เวลาผ่านไปพอสำหรับธูปเผาเม้งเฮาที่เหลือทิ้งไว้เพียงความตายที่สมบูรณ์ในการปลุกของเขา. โจมตีเพียงแค่ตอนนี้ได้เกิดจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่กี่วันก่อนเมื่อเม้งเฮาได้บริโภคยาสมุนไพรเพื่อหนุนฐานการเพาะปลูกของเขา ที่เกิดเหตุได้รับการเห็นเกษตรกรซึ่งนำไปสู่การระเบิดของความโลภในหมู่ชาวบ้านอื่น ๆ ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดตาย. เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ โดย ครึ่งเดือนต่อมาเม้งเฮาก็ยังคงเดินทางไปคนเดียว เขาได้เผชิญหน้ากับไม่น้อยของสถานการณ์ที่เป็นอันตรายไปพร้อมกัน แต่ในท้ายที่สุดแล้วกลยุทธ์ที่น่าสยดสยองของเขาทิ้งทุกคนที่สับสนกับเขาตาย หลังจากนั้นเขาใช้เทคนิคที่มีมนต์ขลังที่จะทำให้เกิดตัดหัวของพวกเขาที่จะลอยตามหลังเขาในขณะที่เขาเดินทาง มันเป็นถนนแห่งความตายและตัดหัวได้. ในท้ายที่สุดลอยหัวตัดขยายตัวมากขึ้นและมากขึ้น มีหลายสิบของพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ของพวกแห้งและเหี่ยวแม้ว่าบางคนยังคงมีเลือดหยด. สายตานี้ตกใจหัวใจของวายร้ายในท้องถิ่นจำนวนมากและเปิดใช้งานเม้งเฮาจะเดินทางบิตได้อย่างปลอดภัยมากขึ้น น้อยลงและน้อยคนก็เต็มใจที่จะยั่วยุให้พระองค์. Cultivator ใด ๆ กับสมองที่เห็นหัวลอยตายทันทีจะปัดเป่าความคิดใด ๆ พวกเขามีการล้อเล่นกับเม้งเฮา. อีกไม่กี่วันผ่านไป มากกว่าเดือนที่ได้ไปโดยตั้งแต่เม้งเฮาซ้ายอดีต Dongluo เมือง เขาได้ข้ามเกือบที่ดินดำทั้งหมดและได้เห็นส่วนตัวอนาธิปไตยที่ทรงครองราชย์ มีคำสั่งไม่ได้ กองกำลังของดินแดนสีดำพระราชวังและกองทัพของประเทศเก้ามีส่วนร่วมในการต่อสู้นับไม่ถ้วนที่เหลือที่ดิน swathed ในเปลวไฟของสงคราม. นรกเป็นเหมือนรุ่นแม้กระทั่งที่ชัดเจนมากขึ้นของกฎหมายของป่า ไม่มีความจำเป็นที่จะปกปิดการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่จำเป็นสำหรับความวิตกไม่ได้ เฉพาะที่แข็งแกร่งรอดชีวิต ในฐานะที่เป็นผู้ที่อ่อนแอพวกเขาได้มีการให้บริการที่แข็งแกร่ง. ภายในเวลาหนึ่งเดือนของเก้าเมืองที่ทำขึ้นประเทศเก้าเหลือแค่สี่ สมัครพรรคพวกในเมืองอื่น ๆ ถูกฆ่าอย่างใดอย่างหนึ่งโดยยึดดินแดนสีดำพระราชวังหรือบังคับให้หนีไปซ่อน มันเป็นเพียงแค่ยากเกินไปสำหรับประเทศเก้าจะยืนขึ้นเพื่อรวมพลังของทะเลทรายตะวันตกและดินแดนสีดำพระราชวัง. มันเป็นเพียงวันก่อนที่เม้งเฮาได้ยินว่าศักดิ์สิทธิ์หิมะซิตี้ได้รับการปิดล้อมซึ่งเกิดจากหัวใจของเขาจะจม . "ผมหวังว่าจะมีสิ่งกีดขวางที่ไม่มีในทางของฉันมี" เขากล่าวว่าสั่นศีรษะของเขา เขายิงไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ตามการประมาณค่าของอัตราปัจจุบันของเขาในการเดินทางจะได้รับเขาไปใกล้กับ Holy หิมะในเมืองประมาณสองวัน. ปัจจุบันเขายิงไปทั่วแผ่นดินภายใต้ท้องฟ้ายามเย็น พื้นดินด้านล่างก็ไม่มีอีกต่อไปสนามสีดำ แต่ค่อนข้างอ่อน มันไม่ได้เป็นดินสีขาว แต่หิมะ. อุณหภูมิของอากาศอยู่ในระดับต่ำเพื่อให้เม้งเฮาจะได้เห็นลมหายใจของเขาเอง. ลมหนาวกระดูกแปล๊บและมันก็เริ่มที่จะมีหิมะตก. จะได้รับเป็นเวลานานมากตั้งแต่เขา ได้เห็นหิมะตก ในความเป็นจริงเพื่อความทรงจำที่ดีที่สุดของเขาเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้รับคืนนั้นเต็มไปด้วยหิมะในรัฐ Zhao เมื่อเขาต้องการใช้ร่วมกันรถเข็นม้าที่มีนักวิชาการและมีส่วนร่วมในการอภิปรายที่มีชีวิตชีวา 1 เกล็ดหิมะลอยลงมาจากฟากฟ้าและตาเม้งเฮาส์ glittered ที่เขาเห็นหิมะซ้อนขึ้นบนพื้นดิน ลงมาด้านล่างเป็นป่าแม้จะไม่มีใบใด ๆ ของต้นไม้ แต่สาขาเหี่ยวของพวกเขาถูกซ้อนขึ้นมีการสะสมของหิมะ. เม้งเฮามองออกไปไกล ๆ และก็แสดงออกของเขา flickered เขาทรุดตัวลงนั่งกับพื้นและหยุดบิน เสื้อคลุมสีเขียวของเขาวิปปิ้งในลมขณะที่เขาเดินผ่านป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าผากมีรอยย่น เม็ง Hao เก็บถุงของพวกเขาถือ การต่อสู้ทั้งหมดเป็นบิตแปลก" ดูเหมือนว่าทุกคนในดินแดนสีดำอยู่ในความกลัว ความปรารถนาที่อ่อนแอให้แข็งแรง และจะฆ่าโดยไม่โมก . ฆ่าฝ่ายตรงข้ามนำเพื่อเพิ่มความแข็งแรง เขาหัน หายไป ไปไกลเท่าที่เขาอย่างต่อเนื่องสู่เมืองหิมะบริสุทธิ์" หวังว่าคงไม่มีอะไรรุนแรงเกิดขึ้นกับคนเย็นชาด้วยหิมะตระกูลเมืองหิมะบริสุทธิ์ พวกเขาเป็นเพียงคนที่สามารถเลี้ยงหนอนหิมะที่เย็นยะเยือก ดังนั้นถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง แผนของฉันจะถูกทำลาย . " ตอนนี้ เมิ่งฮ่าวอย่างแท้จริงเข้าใจระดับของความสับสนวุ่นวายภายในดินแดนสีดำ เขายังคงเดินหน้าที่ความเร็วสูงสุดหลาย วันต่อมา เขาเดินทางผ่านห่วงโซ่ของภูเขาเมื่อบูมก็สะท้อนออกมา เหม็ง เฮาตาเรืองแสงด้วยเจตนาฆ่าเป็นโหลหรือดังนั้นเกษตรกรปิดบนเขา เขากล่าวต่อว่า และหัวบิน หลังจากเวลาผ่านไป สำหรับปักธูปเพื่อเผา เมิ่งฮ่าวแล้ว เหลือเพียงให้ตายในการปลุกของเขาการโจมตีเมื่อกี้ได้เนื่องมาจากเหตุการณ์ไม่กี่วันก่อนเมื่อเมิ่งฮ่าวได้บริโภคยาเม็ดสมุนไพรเพื่อหนุนฐานการเพาะปลูกของเขา ที่เกิดเหตุมีพยานที่มี ซึ่งนำไปสู่การระเบิดของความโลภของคนในท้องถิ่นอื่น ๆ ตอนนี้ พวกเขาตายหมดแล้วเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ครึ่งเดือนต่อมา เมิ่งฮ่าวยังเดินทางไปคนเดียว เขาต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่อันตรายไม่น้อย ตลอดทาง แต่ในที่สุด ยุทธวิธีเขย่าขวัญของเขาซ้ายใครยุ่งกับเขาแล้ว หลังจากนั้น เขาใช้เทคนิคเวทมนตร์เพื่อสาเหตุหัวตัดขาดลอยอยู่ข้างหลังเขาในขณะที่เขาเดินทาง มันเป็นถนนของความตาย และหัวตัดสุดท้าย ลอยหัวตัดรายได้เพิ่มเติม และเพิ่มเติมมากมาย มีหลายสิบของพวกเขา ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะแห้งและเหี่ยว แม้ว่าบางคนยังหยดเลือดภาพนี้ทำให้หัวใจของพวกอันธพาลท้องถิ่นมาก และทำให้เมิงเฮาเดินทางบิตปลอดภัยมากขึ้น คนน้อยลงและน้อยลงตั้งใจยั่วให้เขาโกรธมีกสิกรกับสมองที่เห็นความสยดสยองลอยหัวทันทีจะปัดเป่าความคิดใด ๆพวกเขามีป่วนเมิ่งเฮ่าหลายวันผ่านไป มากกว่าหนึ่งเดือนผ่านไปตั้งแต่เมิงเฮาออกจากอดีตเมือง Dongluo . เขาเกือบจะข้ามดินแดนทั้งดำ และได้เป็นพยานอนาธิปไตยซึ่งครอบครอง ไม่มีใบสั่ง กองกำลังของวังที่ดินดำ และกองทัพสหรัฐเก้าร่วมในสงครามนับไม่ถ้วน ซึ่งทิ้งแผ่นดิน swathed ในเปลวเพลิงแห่งสงครามส่วนนรกก็เหมือนยิ่งชัดเจนรุ่นของกฏของป่า ไม่จำเป็นจะต้องปกปิดการกระทำของคน ไม่ต้องกังวล . คนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่รอดชีวิต สำหรับอ่อนแอ , พวกเขามีการตอบสนองที่แข็งแกร่งภายในเวลาหนึ่งเดือนของเก้าเมืองที่สร้างขึ้นของเก้า สี่เท่านั้นที่ยังคงอยู่ ตระกูลในเมืองอื่นๆ ให้กวาดล้างจับโดยวังที่ดินดำ หรือถูกบังคับให้หนีไปซ่อนตัว มันเป็นเพียงยากเกินไปสำหรับ ยูไนเต็ด เก้ายืนบังคับรวมของทะเลทรายตะวันตกและวังที่ดินดำแค่วันก่อนที่เมิงเฮาได้ยินว่าเมืองหิมะบริสุทธิ์ถูกล้อม ซึ่งทำให้หัวใจของเขาจมลง" ผมหวังว่าจะไม่มีอุปสรรคระหว่างทางไปที่นั่น " เขากล่าวว่าสั่นศีรษะของเขา เขายิงไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ตามการประมาณการของเขา ปัจจุบันอัตราการเดินทางของเขาจะพาเขาไปที่บริเวณเมืองหิมะบริสุทธิ์ ภายใน 2 วันตอนนี้ เขายิงข้ามแผ่นดินใต้ท้องฟ้ายามเย็น . พื้นด้านล่างยังไม่มืดสนิท แต่ค่อนข้างซีด มันไม่ใช่ดิน สีขาว แต่ หิมะอากาศมีอุณหภูมิต่ำมาก เมิ่งฮ่าวได้เห็นลมหายใจของตัวเองสายลมหนาวกระดูกอย่างหนาวเหน็บ และมันก็เริ่มที่จะตกมันได้รับเป็นเวลานานมากตั้งแต่เขาได้เห็นหิมะตก . ในความเป็นจริงเพื่อให้ความทรงจำที่ดีที่สุดของเขา ครั้งสุดท้ายที่ได้รับคืนที่หิมะตกในรัฐจ้าว เมื่อเขาต้องการใช้รถเข็นม้ากับนักวิชาการและร่วมในการอภิปรายที่มีชีวิตชีวา 1เกล็ดหิมะที่ลอยลงมาจากท้องฟ้า และเมิ่งฮ่าวดวงตาแวววาว ที่เขาเห็นหิมะซ้อนขึ้นบนพื้นดิน ข้างล่างเป็นป่า แม้จะไม่มีใบใด ๆ ของต้นไม้ สาขาเหี่ยวแทน พวกเขาถูกซ้อนขึ้น ด้วยการสะสมหิมะเมิ่งฮ่าวมองออกไปไกล แต่จู่ๆ สีหน้าของเขาริบหรี่ลง . เขาหล่นลงกับพื้นและหยุดบิน เสื้อคลุมสีเขียวของเขาพลิ้วไหวในสายลม ตอนที่เขาเดินเข้าไปในป่า