themes that have been previously id

themes that have been previously identified
that were confirmed by this study: both groups
of grandparents experienced low access to
potentially useful services and low levels of
financial supports. This parallels the
McCallion et al. (2000) grandparent study.
In another comparative study, Burnette
(2000) compared Latino grandparents who
were caring for a child with special needs to
Latino grandparents who were caring for a
grandchild without special needs. Those who
were caring for a child with special needs
reported greater levels of depression and more
unmet service needs than the grandparents
who were not caregivers of special needs
children. However, the results of this study
need to be interpreted cautiously due to the
high number of comparisons and the risk of
an inflated alpha yielding a statistically
significant difference due to chance.
Considering these studies together suggest
that caring for a grandchild is stressful, but
the results are mixed regarding the level of
distress experienced if the child has a
disability.
Research has typically focused on the
negative aspects or burden to the grandparents
and its effects on their psychosocial
functioning or health. An equally important
area of focus is the positive benefits to raising
a grandchild with a disability. Positive benefits
include greater love and intimacy, finding
meaning in the experience of care giving,
personal growth, and improved relationships
(Gardner, Scherman, Efthimiadis, & Shultz,
2004; Toseland, Smith, & McCallion, 2001).
It is still unclear whether a grandparent
raising a child with a disability experiences
more stress and burden than a grandparent
raising a grandchild without a disability.
Borrowing from the parent research, what
may be most important is how the grandparent
views the care giving experience. Thus
grandparents who are able to reframe the
situation in a positive way and are more
accepting of the disability could experience

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดรูปแบบที่มีการระบุไว้ก่อนหน้านี้ที่ได้รับการยืนยัน โดยการศึกษานี้: กลุ่มทั้งสองของปู่ย่าตายายมีประสบการณ์ต่ำถึงระดับต่ำและบริการที่อาจเป็นประโยชน์สนับสนุนทางการเงิน นี้ parallelsการศึกษา McCallion et al. (2000) ปู่ย่าตายายในการศึกษาเปรียบเทียบอื่น Burnette(2000) เปรียบเทียบลาตินปู่ย่าตายายที่สำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้ปู่ย่าตายายลาตินที่สำหรับการหลานไม่ มีความต้องการพิเศษ ผู้ที่สำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้รายงานมากกว่า ระดับของภาวะซึมเศร้าและอื่น ๆความต้องการบริการ unmet กว่าปู่ย่าตายายที่ไม่เรื้อรังของความต้องการพิเศษหรือไม่เด็ก อย่างไรก็ตาม ผลของการศึกษานี้ต้องตีความเดินเนื่องในจำนวนเปรียบเทียบและความเสี่ยงสูงอักษรสูงเกินจริงผลผลิตการทางสถิติความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากโอกาสพิจารณาศึกษาเหล่านี้เข้าด้วยกันแนะนำแห่งนี้ที่มีหลานเป็นเครียด แต่ผลการผสมระดับของมีประสบการณ์ถ้าเด็กมีความทุกข์พิการงานวิจัยได้โดยทั่วไปจะเน้นแง่ลบหรือภาระการปู่ย่าตายายและผลของการ psychosocialทำงานหรือสุขภาพ ความสำคัญเท่า ๆ กันพื้นที่ของความมีประโยชน์บวกเพื่อเพิ่มหลานชายพิการ ประโยชน์เป็นบวกมีความรักมากขึ้น และเป็นกันเอง ค้นหาหมายถึงประสบการณ์การดูแลให้เจริญเติบโตส่วนบุคคล และความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น(การ์ดเนอร์ Scherman, Efthimiadis และ Shultz2004 Toseland, Smith, & McCallion, 2001)จึงยังไม่ชัดเจนว่าเป็นปู่ย่าตายายประสบการณ์การเลี้ยงเด็กพิการความเครียดและภาระกว่าปู่ย่าตายายเพิ่มมากขึ้นเลี้ยงหลานไม่พิการกู้ยืมเงินจากการวิจัยหลัก อะไรอาจจะสำคัญที่สุดคือวิธีปู่ย่าตายายมุมมองการดูแลที่ให้ประสบการณ์ ดังนั้นปู่ย่าตายายที่ต้อง reframeสถานการณ์ในทางบวกและมีมากขึ้นยอมรับของความพิการที่อาจพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบที่ได้รับการระบุก่อนหน้านี้ที่ได้รับการยืนยันจากการศึกษาครั้งนี้: ทั้งสองกลุ่มของปู่ย่าตายายที่มีประสบการณ์การเข้าถึงในระดับต่ำถึงบริการที่มีประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นและระดับต่ำของการสนับสนุนทางการเงิน นี้แนวMcCallion et al, (2000) การศึกษาปู่ย่าตายาย. ในการศึกษาเปรียบเทียบอีก Burnette (2000) เมื่อเทียบกับปู่ย่าตายายลาตินที่ได้รับการดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษให้กับปู่ย่าตายายลาตินที่ได้รับการดูแลหลานโดยไม่ต้องมีความต้องการพิเศษ บรรดาผู้ที่ได้รับการดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษรายงานระดับสูงของภาวะซึมเศร้าและอื่นๆความต้องการบริการที่กระทํากว่าปู่ย่าตายายที่ไม่ได้ดูแลผู้ป่วยมีความต้องการพิเศษของเด็ก อย่างไรก็ตามผลการศึกษาครั้งนี้จะต้องมีการตีความอย่างระมัดระวังเนื่องจากการจำนวนมากของการเปรียบเทียบและความเสี่ยงของอัลฟาที่สูงขึ้นผลผลิตทางสถิติความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากจะมีโอกาส. พิจารณาการศึกษาเหล่านี้ร่วมกันแสดงให้เห็นว่าการดูแลหลานจะเครียด แต่ ผลการผสมเกี่ยวกับระดับของความทุกข์ที่มีประสบการณ์ถ้าเด็กมีความพิการ. วิจัยได้มุ่งเน้นโดยทั่วไปในด้านลบหรือภาระให้กับปู่ย่าตายายและผลกระทบต่อจิตสังคมของพวกเขาทำงานหรือสุขภาพ ที่มีความสำคัญเท่าเทียมกันในพื้นที่ของการมุ่งเน้นเป็นประโยชน์ในเชิงบวกที่จะยกหลานที่มีความพิการ ประโยชน์ในเชิงบวกรวมถึงความรักที่ยิ่งใหญ่และความสนิทสนมค้นหาความหมายในประสบการณ์ของการให้การดูแลเจริญเติบโตส่วนบุคคลและความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น(การ์ดเนอร์ Scherman, Efthimiadis และ Shultz, 2004; Toseland สมิ ธ และ McCallion, 2001). มันยังคงไม่มีความชัดเจนว่า ปู่ย่าตายายเลี้ยงดูเด็กที่มีความพิการประสบการณ์ความเครียดมากขึ้นและภาระของปู่ย่าตายายกว่าการเลี้ยงหลานที่ไม่มีความพิการ. การกู้ยืมเงินจากการวิจัยผู้ปกครองสิ่งที่อาจมีความสำคัญมากที่สุดคือวิธีที่ปู่ย่าตายายมุมมองประสบการณ์การให้การดูแล ดังนั้นปู่ย่าตายายที่มีความสามารถที่จะวางใหม่สถานการณ์ในทางบวกและมีการยอมรับของความพิการสามารถมีประสบการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวข้อที่ได้รับการระบุก่อนหน้านี้ว่าได้รับการยืนยันจากการศึกษานี้

: ทั้งสองกลุ่มของปู่ ย่า ตา ยาย ประสบการณ์น้อย การเข้าถึง
บริการอาจเป็นประโยชน์และระดับต่ำของ
สนับสนุนทางการเงิน นี้สอดคล้องกับ
mccallion et al . ( 2000 ) ปู่ ย่า ตา ยาย ศึกษาเปรียบเทียบในอีก

( 2000 ) เทียบเบอร์เน็ต , ลาติน ปู่ ย่า ตา ยาย ที่
ดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

ลาติน ปู่ ย่า ตา ยายที่ดูแล
หลานไม่มีความต้องการพิเศษ คนที่
ดูแลเด็กที่มีความต้องการพิเศษรายงาน
ระดับสูงของภาวะซึมเศร้าและอื่น ๆ

) บริการความต้องการกว่าปู่ย่าตายายที่เป็นผู้ดูแลความต้องการ
พิเศษเด็ก อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษา
ต้องตีความด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากจำนวนของการเปรียบเทียบ

และความเสี่ยงของเราพบว่าผลผลิตที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากโอกาส
.
พิจารณาการศึกษาเหล่านี้ด้วยกันแนะนำ
ที่ดูแลหลานเป็นเคร่งเครียด แต่ผลลัพธ์จะผสม
เกี่ยวกับระดับของความทุกข์ หากเด็กมีประสบการณ์


มีความพิการ มีการวิจัยโดยทั่วไปเน้น
แง่ลบหรือภาระปู่ย่า

และผลกระทบทางจิตสังคมของพวกเขาการทำงาน หรือสุขภาพ พื้นที่สำคัญ
เท่าของโฟกัสคือประโยชน์บวกกับการเลี้ยง
หลานพิการ . ประโยชน์บวก
มีความรักมากขึ้น และสนิทสนม การค้นหา
ความหมายในประสบการณ์ของการดูแลให้ ,
การเจริญเติบโตส่วนบุคคลและการปรับปรุงความสัมพันธ์
( การ์ดเนอร์ , เชอร์เมิ่น efthimiadis & Shultz
, , 2004 ; toseland สมิธ &
mccallion , 2001 )มันยังไม่ชัดเจนว่าปู่ย่าตายาย
เลี้ยงเด็กพิการที่มีประสบการณ์
เครียดมากขึ้นและภาระกว่าปู่ย่าตายายเลี้ยงหลาน

ไม่มีความพิการ การกู้ยืมเงินจากผู้ปกครอง วิจัยอะไร
อาจจะสำคัญที่สุดคือวิธีการดูแลปู่ย่าตายาย
มุมมองประสบการณ์ ดังนั้น ปู่ ย่า ตา ยาย ที่สามารถ Reframe

สถานการณ์ในทางที่มากขึ้น
การยอมรับของคนพิการสามารถประสบการณ์