Finally, ReDigi feebly argues that

Finally, ReDigi feebly argues that the Court’s reading of Section 109(a) would in effect exclude digital works from the meaning of the statute. (ReDigi Mem. 21.) That is not the case. Section 109(a) still protects a lawful owner’s sale of her “particular” phonorecord, be it a computer hard disk, iPod, or other memory device onto which the file was originally downloaded. While this limitation clearly presents obstacles to resale that are different from, and perhaps even more onerous than, those involved in the resale of CDs and cassettes, the limitation is hardly absurd – the first sale doctrine was enacted in a world where the ease and speed of data transfer could not have been imagined. There are many reasons, some discussed herein, for why such physical limitations may be desirable. It is left to Congress, and not this Court, to deem them outmoded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้าย ReDigi feebly จนว่า อ่านของศาลส่วน 109(a) จะแยกงานดิจิตอลผลจากความหมายของกฎหมาย (ReDigi หน่วยความจำ 21) เป็นกรณีไม่ ส่วน 109(a) ยังป้องกันการ phonorecord "เฉพาะ" ของเธอขายของเจ้าของที่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นฮาร์ดดิสก์ของคอมพิวเตอร์ iPod หรืออุปกรณ์หน่วยความจำอื่น ๆ ที่แฟ้มเดิมดาวน์โหลด ในขณะที่ข้อจำกัดนี้อุปสรรคการขายที่แตกต่างจากที่นำเสนออย่างชัดเจน และอาจจะยิ่ง onerous กว่า ผู้เกี่ยวข้องกับการขายซีดีและฝ้า มีแทบไร้สาระ – ถูกบัญญัติลัทธิขายครั้งแรกในโลกที่ความสะดวกและความเร็วของการถ่ายโอนข้อมูลอาจไม่มีการจินตนาการ มีสาเหตุหลายประการ บางคนที่กล่าวถึงนี้ สำหรับเหตุผลข้อจำกัดทางกายภาพดังกล่าวอาจจะต้อง ด้านสภา และไม่นี้ศาล ถือพวกเขา outmoded

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้าย ReDigi ปะหงับๆระบุว่าการอ่านของศาลในมาตรา 109 (ก) จะไม่รวมอยู่ในผลงานดิจิตอลจากความหมายของมาตรา (ReDigi Mem 21.) นั่นคือไม่ได้กรณีที่ มาตรา 109 (ก) ยังคงปกป้องขายเป็นเจ้าของถูกต้องตามกฎหมายของเธอ phonorecord "โดยเฉพาะ" ไม่ว่าจะเป็นฮาร์ดดิสก์คอมพิวเตอร์, iPod, หรืออุปกรณ์อื่น ๆ ลงบนหน่วยความจำที่ไฟล์นั้นถูกดาวน์โหลดมา ในขณะที่ข้อ จำกัด นี้แสดงให้เห็นถึงอุปสรรคในการขายที่แตกต่างจากและบางทีอาจจะมากยิ่งขึ้นหนักกว่าผู้ที่เกี่ยวข้องในการขายแผ่นซีดีและเทปข้อ จำกัด แทบจะไม่ไร้สาระ - ความเชื่อขายครั้งแรกเป็นตราในโลกที่ความสะดวกและความเร็ว ของการถ่ายโอนข้อมูลที่ไม่ได้รับการจินตนาการ มีหลายเหตุผลที่บางคนกล่าวถึงในที่นี้ว่าทำไมข้อ จำกัด ทางกายภาพดังกล่าวอาจจะเป็นที่น่าพอใจ เป็นซ้ายไปรัฐสภาและไม่ได้ศาลนี้เพื่อให้พวกเขาเห็นว่าเชย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด redigi กระป้อกระแป้แย้งว่า การอ่านของศาล มาตรา 109 ( ) มีผลรวมผลงานดิจิตอลจากความหมายของกฎ ( redigi แหม่ม 21 . ) ที่ไม่ใช่กรณี มาตรา 109 ( 1 ) ยังช่วยปกป้องตามกฎหมายเจ้าของขาย " เฉพาะ " phonorecord เป็น iPod , คอมพิวเตอร์ , ฮาร์ดดิสก์ หรืออุปกรณ์หน่วยความจำอื่น ๆลงในไฟล์เดิมที่ดาวน์โหลดในขณะที่ข้อ จำกัด นี้อย่างชัดเจนแสดงอุปสรรคของการขายที่แตกต่างจาก และอาจจะยิ่งหนักกว่า ผู้ที่เกี่ยวข้องในการขายซีดีและเทป จํากัด แทบจะไร้สาระและลัทธิการขายครั้งแรกถูกบัญญัติขึ้นในโลกที่ความสะดวกและความเร็วของการถ่ายโอนข้อมูลอาจจะไม่ได้คิด มีหลายสาเหตุ บางอย่างที่กล่าวถึงในที่นี้เพราะข้อจำกัดทางกายภาพดังกล่าวอาจจะพึงปรารถนา มันคือซ้ายกับรัฐสภา และไม่ใช่ศาล จะถือว่าพวกเขาเป็นพวกหัวโบราณ