Chen Chang Sheng became a blur, ins

Chen Chang Sheng became a blur, instantly arriving before Huo Guang.

Huo Guang was shocked, but his level was far above that disciple from Huang Shan Valley, not to mention, Scholartree Manor’s disciples were most focused on cultivating the heart and mind; suddenly coming across this type of development, he wasn’t even flustered, sending out a single punch.

He didn’t draw his sword, as Chen Chang Sheng had arrived too quickly, this punch was a continuation to the Regiment Breaking Fist, chaining manoeuvres was natural, thus, it was also the fastest move he could do.

This punch of his did not strike towards Chen Chang Sheng, but struck upon the ground, its fist manifestation was extremely brilliant.

Only a ringing sound could be heard resounding, the sand before his feet danced into the air, the fist manifestation quietly enshrouded within.

Borrowing the fist manifestation’s recoil, he quickly bounded backwards, his ochre coloured robe even left behind several trailing afterimages of his sleeves, it could be imagined as to how quickly he had retreated, how resolute.

At the same time as he bounded backwards, his right hand reached behind his shoulder, preparing to draw his sword.

He had been carrying a sword all this time.

The sword was very large and its form a little strange, its centre was actually curved.

The sword was called Righteous Thought and is one of the seven swords that could be conveyed to disciples of Scholartree Manor; it was extremely sharp, containing a profundity within, though it couldn’t be listed upon the Banner of Divine Armaments, it was no ordinary item.

He firmly believed that all he needed was this sword in hand and no matter how fearsome Chen Chang Sheng’s defence was, he would still be no match for himself.

He felt a bit regretful; previously, when they had entered the tower, if he was to immediately draw Righteous Thought, ignoring that clergyman’s suggestion, he wouldn’t be retreating in such a humiliating way.

Before the Sword of Righteousness and Knowledge, all fiends must avert themselves; all he needed was but a single move and he could cleave Chen Chang Sheng into defeat.

While thinking this, his right hand had already grasped onto the sword’s hilt, needing but a moment to draw the sword from its sheathe.

The motion for drawing a sword is really simplistic, something he had practised countless times; the time needed was short to the point where it could be considered non-existent.

Alas, time was an eternal existence that couldn’t be destroyed.

No matter how short, it still needed time.

Huo Guang’s pupils suddenly shrunk.

Chen Chang Sheng didn’t give him that short period of time.

From outside of the tower, Huo Guang had received a message from Li Palace clergy, coming to know that Chen Chang Sheng had displayed an astonishing speed in the first round. For this, he had prepared himself, giving it sufficient consideration in his planning, yet, he couldn’t have expected that Chen Chang Sheng’s so-called “astonishing speed”… was this astonishing.

Chen Chang Sheng was too fast, to the point that his hand had only just touched upon his sword’s hilt and yet, Chen Chang Sheng had already arrived before him.

By the time the Sword of Righteous Thought had left its sheathe by half a foot, Chen Chang Sheng’s fist was only half a foot away from his chest.

Huo Guang knew that he wouldn’t make it in time, his faced instantly paled; his True Essence wildly exploded outwards, forming a shrill hiss, bursting from his lips.

At the same time, his right foot lightly stepped towards the ground.

That’s right, it didn’t heavily land, but lightly.

Even in such a tense situation, his steps still remained light, akin to stepping onto a cloud.

Previously, his fist had hollowly struck upon the ground, the sand that had scattered up before him, looked akin to a cloud.

His right foot, lightly stepped upon the cloud of sand.

Very softly, very lithely, very miraculously.

It was as if he had also become a floating cloud, drifting upwards.

“A superb Unfettered Cloud.”

A sound of praise could be heard from the Hall of Zhao Wen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Sheng ช้างกลายเป็น ภาพเบลอ ทันทีมาก่อนอาทิกวงกวงด้วยตกใจ แต่ระดับเหนือที่ศิษย์จากหุบเขาหวงซาน ไม่ต้องพูดถึง สาวก Scholartree Manor ถูกสุดเน้นปลูกหัวใจและจิตใจ จู่ ๆ มาในการพัฒนาชนิดนี้ เขาไม่ได้แม้ลน ส่งออกหมัดเดียวเขาไม่ได้วาดดาบ Chen Sheng ช้างมาถึงเร็วเกินไป หมัดนี้เป็นความต่อเนื่องการกองทหารทำลายกำปั้น chaining กลายเป็นคณะสเก็ตธรรมชาติ ดังนั้น มันก็ยังเคลื่อนที่เร็วที่สุดที่เขาสามารถทำหมัดนี้ของเขาก็ไม่ตีต่อ Chen Sheng ช้าง แต่หลงเมื่อพื้นดิน ประกาศของกำปั้นก็ยอดเยี่ยมมากอาจจะได้ยินเสียงเสียงกึกก้อง ทรายก่อนที่เท้าของเขาเต้นไปในอากาศ ประกาศกำปั้นที่เคยผ่านทั้งยุคอย่างเงียบ ๆ ภายในยืมของประกาศกำปั้นหด เขาได้อย่างรวดเร็วล้อมรอบย้อนหลัง ของเขาสีเหลืองเสื้อคลุมแม้ซ้ายหลังหลายต่อท้าย afterimages แขนของเขา มันอาจคิดว่าความเร็วที่เขามีสภาพระส่ำ วิธีเด็ดเดี่ยวในเวลาเดียวกันเป็นเขาล้อมรอบย้อนหลัง มือขวาของเขาถึงหลังไหล่ของเขา การเตรียมชักดาบออกเขาได้ถูกแบกดาบตลอดเวลาดาบมีขนาดใหญ่มาก และรูปแบบแปลกเล็กน้อย ศูนย์ถูกจริงโค้งดาบเรียกว่าความคิดที่ชอบธรรม และเป็นหนึ่งในดาบเจ็ดที่อาจเพี้ยนไปเป็นสาวก Scholartree เนอร์ ก็คมชัดมาก ประกอบด้วยซึ้งแบบภายใน แม้ว่ามันไม่สามารถแสดงเมื่อแบนเนอร์อาวุธพระเจ้า เป็นสินค้าสามัญไม่เขาเชื่อมั่นว่า ทั้งหมดที่เขาต้องการดาบนี้ในมือ และไม่ว่าเฉินช้าง Sheng พิลึกวิธีป้องกัน เขายังคงจะไม่ตรงกับตัวเองเขารู้สึกเศร้าเสียใจต่อบิต ก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขาได้ป้อนทาวเวอร์ ถ้ามันวาดทันทีคิดว่าชอบธรรม ละเว้น clergyman ที่แนะนำ เขาจะไม่สามารถถอยทัพในทางอับอายก่อนดาบความชอบธรรมและความรู้ สหายทั้งหมดต้องเป็นตัวเอง ทั้งหมดที่เขาต้องการแต่การย้ายเตียง และเขาสามารถกระจาย Chen Sheng ช้างเป็นความพ่ายแพ้ในขณะที่คิดนี้ ขวาได้แล้วคว้าลงบนด้ามจับของดาบ ต้องแต่วาดดาบจาก sheathe ตัวในช่วงเวลาการเคลื่อนไหวสำหรับการวาดดาบเป็นพี่จริง ๆ สิ่งที่เขาได้ฝึกฝนครั้งนับไม่ถ้วน เวลาที่ใช้ได้สั้นไปยังจุดที่มันอาจจะพิจารณาไม่มีอนิจจา เวลาคือ การดำรงอยู่นิรันดร์ที่ไม่ถูกทำลายไม่ว่าวิธีสั้น มันยังคงต้องการเวลานักเรียนอาทิกวงก็ลดChen Sheng ช้างไม่ให้เขาระยะเวลาสั้นจากภายนอกอาคาร กวงอาทิได้รับข้อความจากพระสงฆ์พา Li มารู้ว่า Chen Sheng ช้างได้แสดงความเร็วที่น่าอัศจรรย์ในรอบแรก สำหรับนี้ เขาได้เตรียมตัวเอง ให้มันเพียงพอพิจารณาในเขาการวางแผน ยัง เขาไม่สามารถจะคาดหวังว่าเฉินช้าง Sheng เรียกว่า "น่าอัศจรรย์ความเร็ว"...ครั้งนี้น่าอัศจรรย์Chen Sheng ช้างมากอย่างรวด เร็ว ไปยังจุดที่มือของเขามีเพียงสัมผัสกับด้ามจับของดาบ และยัง Chen Sheng ช้างแล้วมาถึงก่อนเขาโดยเวลา ดาบของผู้ชอบธรรมคิดว่ามา sheathe โดยเท้าครึ่ง กำปั้นเฉินช้าง Sheng เป็นเท้าเพียงครึ่งห่างจากหน้าอกของเขากวงด้วยรู้ว่า เขาจะไม่ทำให้ในเวลา เขาเผชิญทันที paled เขาแก่นแท้อย่างดุเดือดกระจายว่อน ขึ้นรูปมีเสียงฮัมฟ่อร้อง ระเบิดจากริมฝีปากของเขาในเวลาเดียวกัน เท้าขวาของเขาเบา ๆ ก้าวสู่พื้นดินถูกต้อง มันไม่ได้หนักที่ดิน แต่เบา ๆแม้ในสถานการณ์ดังกล่าวตึง ขั้นตอนของเขายังคงอยู่ แสง คล้ายกับการเหยียบลงบนเมฆก่อนหน้านี้ กำปั้นมี hollowly หลงเมื่อพื้นดิน ทรายที่มีกระจัดกระจายขึ้นก่อน มองคล้ายกับเมฆเท้าขวาของเขา เบา ๆ ก้าวเมื่อเมฆของทรายเบามาก มาก lithely ปาฏิหาริย์มากเช่นถ้าเขายังกลายเป็นเมฆลอย ลอยขึ้นไปได้"ดีเลิศห้องเมฆ"เสียงสรรเสริญอาจจะได้ยินจากฮอลล์ Zhao Wen

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินช้าง Sheng กลายเป็นภาพเบลอทันทีที่เดินทางมาถึงก่อนฮั่วกวาง.

ฮั่วกวางตกใจ แต่ระดับของเขาก็ยังห่างไกลจากข้างต้นศิษย์เขาหวงซานวัลเลย์ที่ไม่พูดถึงเหล่าสาวก Scholartree คฤหาสน์ของคนส่วนใหญ่มุ่งเน้นการปลูกฝังหัวใจและจิตใจ; จู่ ๆ ก็มาในรูปแบบของการพัฒนานี้เขาไม่ได้ลนแม้การส่งออกหมัดเดียว.

เขาไม่ได้ชักดาบของเขาเช่นเฉินช้าง Sheng ได้เดินทางมาถึงเร็วเกินไปหมัดนี้เป็นความต่อเนื่องกับทหารทำลายกำปั้นผูกมัด ประลองยุทธ์เป็นธรรมชาติดังนั้นมันก็ย้ายที่เร็วที่สุดที่เขาจะทำ.

หมัดของเขานี้ไม่ได้ตีต่อเฉินช้าง Sheng แต่หลงอยู่บนพื้นดินสำแดงกำปั้นของมันคือที่ยอดเยี่ยมมาก.

เพียงเสียงเรียกเข้าจะได้ยินเสียงดังก้อง ทรายก่อนที่เท้าของเขาเต้นไปในอากาศสำแดงกำปั้นปกคลุมอย่างเงียบ ๆ ภายใน.

ยืมหดตัวสำแดงกำปั้นของเขาได้อย่างรวดเร็วกระโดดไปข้างหลังสีเหลืองเสื้อคลุมสีทางซ้ายของเขาแม้หลัง afterimages ต่อท้ายหลายแขนของเขาก็อาจจะคิดว่าเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว เขาได้ถอยวิธีเด็ดเดี่ยว.

ในเวลาเดียวกันขณะที่เขากระโดดไปข้างหลังมือขวาของเขาถึงเบื้องหลังไหล่ของเขาเตรียมที่จะชักดาบของเขา.

เขาได้รับการแบกดาบที่ทุกเวลานี้.

ดาบมีขนาดใหญ่มากและรูปแบบของเล็ก ๆ น้อย ๆ . แปลกศูนย์โค้งจริง

ดาบถูกเรียกว่าชอบธรรมความคิดและเป็นหนึ่งในเจ็ดดาบที่สามารถถ่ายทอดไปยังสาวกของ Scholartree Manor; มันเป็นความคมชัดมากที่มีความลึกซึ้งภายในแม้ว่ามันจะไม่ได้รับการจดทะเบียนเมื่อแบนเนอร์ของมวลชนพระเจ้ามันก็ไม่มีรายการสามัญ.

เขาเชื่อมั่นว่าทุกอย่างที่เขาต้องการก็คือดาบในมือนี้และไม่ว่าวิธีการที่น่ากลัวเฉินช้างของ Sheng . การป้องกันก็คือเขาจะยังคงมีการแข่งขันกับตัวเองไม่มี

เขารู้สึกเสียใจนิด; . ก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาได้เข้าหอถ้าเขาจะวาดทันทีคิดชอบธรรมโดยไม่สนใจคำแนะนำของนักบวชที่เขาจะไม่ถอยในลักษณะที่น่าอดสู

ก่อนที่ดาบแห่งความชอบธรรมและความรู้สหายทุกคนจะต้องหลีกเลี่ยงตัวเอง ทุกอย่างที่เขาต้องการก็คือ แต่ย้ายเดียวและเขาจะไปผูกพันเฉินช้าง Sheng เข้าสู่ความพ่ายแพ้.

ขณะที่ความคิดนี้มือข้างขวาของเขาได้ลงโทษแล้วลงบนด้ามดาบที่จำเป็น แต่สักครู่เพื่อชักดาบออกจากฝักของมัน.

เคลื่อนไหวในการวาดภาพ ดาบอยู่ง่ายจริงๆสิ่งที่เขาได้รับการฝึกฝนนับครั้งไม่ถ้วน; เวลาที่จำเป็นในช่วงสั้น ๆ ไปยังจุดที่มันจะได้รับการพิจารณาที่ไม่มีอยู่จริง.

อนิจจาเวลาเป็นดำรงอยู่นิรันดร์ที่ไม่สามารถทำลาย.

ไม่ว่าระยะสั้นจะยังคงต้องใช้เวลา.

นักเรียนฮั่วกวางกึกหด.

เฉินช้าง Sheng ไม่ได้ให้เขาว่าระยะเวลาสั้น ๆ .

จากด้านนอกของหอ, ฮั่วกวางได้รับข้อความจากหลี่พระราชวังพระสงฆ์มาถึงรู้ว่าเฉินช้าง Sheng ได้แสดงความเร็วที่น่าอัศจรรย์ในรอบแรก สำหรับเรื่องนี้เขาได้เตรียมตัวเองให้มันพิจารณาเพียงพอในการวางแผนของเขา แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเฉินช้างของ Sheng เรียกว่า "ความเร็วที่น่าอัศจรรย์" ... เป็นที่น่าอัศจรรย์นี้.

เฉินช้าง Sheng เร็วเกินไปที่จะจุด ว่ามือของเขาได้เพียงแค่การสัมผัสกับด้ามดาบของเขาและยังเฉินช้าง Sheng ได้มาถึงแล้วก่อนหน้าเขา.

ตามเวลาที่ดาบของชอบธรรมคิดได้ทิ้งคลุมของตนโดยครึ่งเท้ากำปั้นเฉินช้าง Sheng เป็นเพียงครึ่งหนึ่งของการเดินเท้าออกไป . จากหน้าอกของเขา

ฮั่วกวางรู้ว่าเขาจะไม่ทำให้มันในเวลาที่ต้องเผชิญกับเขาทันที paled; เอสเซ้นที่แท้จริงของเขาลำพองระเบิดออกกลายเป็นฟ่อโหยหวนระเบิดจากริมฝีปากของเขา.

ในเวลาเดียวกัน, เท้าขวาของเขาเบา ๆ ก้าวสู่พื้นดิน.

ที่เหมาะสมก็ไม่ได้ที่ดินอย่างหนัก แต่เบา ๆ .

แม้จะอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าวเครียด ขั้นตอนของเขายังคงแสงคล้ายกับการก้าวเข้าสู่เมฆ.

ก่อนหน้านี้กำปั้นของเขาได้หลงอย่างว่างเปล่าบนพื้นดินทรายที่มีฝนฟ้าคะนองกระจายขึ้นก่อนที่เขามองคล้ายกับเมฆ.

เท้าขวาของเขาเบา ๆ ก้าวบนเมฆของ ทราย.

มากเบามาก lithely มากอย่างน่าอัศจรรย์.

มันเป็นเหมือนกับว่าเขาได้ก็จะกลายเป็นเมฆลอยลอยขึ้น.

"ยอดเยี่ยมอิสระเมฆ."

เสียงสรรเสริญอาจจะได้ยินจากฮอลล์ Zhao เหวิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินฉาง เซิง กลายเป็นภาพเบลอ ทันทีที่มาถึง ก่อนที่ฮั่ว กวง
ฮั่วกวางตกใจมาก แต่ระดับของเขาอยู่ไกลกว่าลูกศิษย์จากหวงซัน วัลเลย์ ไม่ต้องพูดถึง สาวก scholartree Manor ส่วนใหญ่เน้นเรื่องการปลูกฝังหัวใจและจิตใจ ก็มาในการพัฒนาชนิดนี้ เขาไม่ได้ก่อกวน ส่งหมัดเดียว
เขาไม่ได้ดึงดาบของเขาที่เฉินฉาง เซิง ได้เดินทางมาถึงอย่างรวดเร็ว หมัดนี้ต่อเนื่องกับเท้าแตก หมัด การประลองยุทธ์แบบธรรมชาติ ดังนั้น มันยังเร็วไปที่เขาจะทำ
นี้ หมัดของเขาไม่ได้ตีต่อเฉินฉาง เซิง แต่ขีดบนพื้นดิน มันปั้นเครื่องก็แจ่มสุดยอด
แค่เสียงอาจจะได้ยินดังก้อง ทราย ก่อนที่เท้าของเขาเต้นในอากาศ หมัด เครื่องเงียบ enshrouded ภายใน
ยืมเครื่องปั้นของตัวเอง เขารีบกระโจนถอยหลัง สีจีวร แม้ใกล้ของเขาทิ้งไว้หลายต่อท้าย afterimages แขนเสื้อของเขา มันอาจจะคิดเป็นวิธีการอย่างรวดเร็วเขาถอยทัพไปแล้ว วิธีที่เด็ดเดี่ยว
ในเวลาเดียวกับที่เขากระโจนถอยหลัง มือขวาเอื้อมหลังไหล่ของเขาเตรียมที่จะดึงดาบของเขา
เขาเคยถือดาบตลอดเวลา
ดาบมีขนาดใหญ่มากและรูปแบบแปลกๆ ศูนย์ของมันเป็นแบบโค้ง
ดาบถูกเรียกว่าเป็นคนชอบธรรม และเป็นหนึ่งในเจ็ดดาบที่สามารถสื่อไปถึงเหล่าสาวกของ scholartree คฤหาสน์ มันคมมาก ที่มีความรู้ความสามารถภายใน ถึงแม้ว่ามันไม่สามารถแสดงบนธงศักดิ์สิทธิ์อาวุธยุทโธปกรณ์ ไม่ใช่สินค้าธรรมดา
เขาเชื่อมั่นว่า ทั้งหมดที่เขาต้องการคือ ดาบในมือ และไม่น่ากลัว เฉินฉาง เซิง ของกระทรวงกลาโหมว่า เขาคงไม่เหมาะกับตัวเอง
เขารู้สึกเสียใจนิดหน่อย ; ก่อนหน้านี้ เมื่อพวกเขาได้เข้าหอ ถ้าเขารีบวาดคิดว่าชอบธรรม ไม่สนใจคำแนะนำของนักบวช เขาคงไม่ต้องถอยอย่างน่าขายหน้า
ก่อนที่ดาบของความชอบธรรมและความรู้ทั้งหมด fiends ต้องหลบหลีกตัวเอง ทั้งหมดที่เขาต้องการ แต่ย้ายเดียวและเขาจะยึดเฉินฉาง เซิง ในความพ่ายแพ้
ขณะคิด มือขวาของเขาก็จับลงบนของด้ามดาบ ต้องการ แต่เวลาวาดดาบจากถุงยางอนามัย .
การเคลื่อนไหวเพื่อการวาดดาบเป็น simplistic จริงๆ สิ่งที่เขาได้ซ้อมมานับไม่ถ้วนครั้ง เวลาที่ใช้จะสั้นไปยังจุดที่อาจจะถือว่าไม่มี
อนิจจา เวลาเป็นนิรันดร์ ชีวิตที่ไม่สามารถทำลายได้
ไม่ว่าวิธีการที่สั้น มันยังต้องการเวลา
ฮั่วกวางนักเรียนก็หดลง
เฉินฉาง เซิง ไม่ได้ให้ช่วงเวลาสั้นๆ
จากภายนอกของหอคอย ฮั่วกวางได้รับข้อความจากลีวังพระสงฆ์ มาว่าเฉินฉาง เซิง แสดงความเร็วที่น่าอัศจรรย์ในรอบแรก แบบนี้ เขาต้องเตรียมตัวเอง ให้เพียงพอในการพิจารณาวางแผน เขาเลย เขาคงไม่ได้คาดหวังว่าเฉินฉาง เซิง เรียกว่า " astonishing ความเร็ว " . . . . . . . นี่ น่าทึ่งจริงๆ
เฉินฉาง เซิง เร็วจนทำให้มือของเขาเพิ่งแตะด้ามดาบบน และยัง เฉินฉาง เซิง ก็มาถึงก่อนเขา
โดยเวลาที่ดาบของความคิดที่ชอบธรรมได้ทิ้งของทิ้งครึ่งเท้าของเฉินฉาง เซิง ปั้นแค่ครึ่งฟุตห่างจากหน้าอกของเขา
ฮั่วกวางรู้ว่าเขาจะไม่ทำให้มันในเวลาที่เขาเผชิญกับแก่นแท้ของเขาอย่างบ้าคลั่งทันที ; ระเบิดออก เป็น สร้องเสียงหลงออกมาจากริมฝีปากของเขา
ในเวลาเดียวกัน , เท้าขวาของเขาค่อย ๆก้าวไปสู่พื้นดิน
ใช่ มันไม่ได้หนักแผ่นดิน แต่เบา
แม้ในสถานการณ์ที่ตึงเครียด ขั้นตอนของเขายังคงเบาคล้ายกับก้าวขึ้นไปบนเมฆ
ก่อนหน้านี้ หมัดของเขาได้ hollowly ขีดบนพื้นดิน ทรายที่กระจัดกระจายขึ้นมาก่อน เขาดูคล้ายกับเมฆ
เท้าขวาของเขาค่อย ๆก้าวไปเหยียบเมฆของทราย
ค่อยๆ lithely มากมากได้อย่างน่าอัศจรรย์
มันเป็นถ้าเขาได้กลายเป็น เมฆที่ลอยอยู่ขึ้น
" เมฆที่เป็นอิสระ "
เสียงสรรเสริญ ได้ยินจากหอของจ้าวเหวิน