Robinson remains on the is land for

Robinson remains on the is land for twenty-seven years. He is able to take many provisions from the ship. In that time, he recreates his English life, building homes, necessities, learning how to cook, raise goats and crops. He is at first very miserable, but embraces religion as a balm for his unhappiness. He is able to convince himself that he lives a much better life here than he did in Europe--much more simple, much less wicked. He comes to appreciate his sovereignty over the entire island. One time he tries to use a boat to explore the rest of the island, but he is almost swept away, and does not make the attempt again. He has pets whom he treats as subjects. There is no appearance of man until about 15 years into his stay. He sees a footprint, and later observes cannibalistic savages eating prisoners. They don't live on the island; they come in canoes from a mainland not too far away. Robinson is filled with outrage, and resolves to save the prisoners the next time these savages appear. Some years later they return. Using his guns, Crusoe scares them away and saves a young savages whom he names Friday.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรบินสันที่ยังคงอยู่ในการเป็นที่ดินสำหรับยี่สิบเจ็ดปี เขาจะใช้บทบัญญัติจำนวนมากจากเรือ ในเวลานั้น เขาสร้างชีวิตภาษาอังกฤษ สร้างบ้าน ปัจจัย เรียนรู้วิธีการปรุงอาหาร เลี้ยงแพะและพืช เขาเป็นที่แรกมากอนาถ แต่วัฒนธรรมศาสนาเป็นบาล์มในทุกข์ของเขา เขาจะต้องมั่นใจตัวเองว่า เขาอยู่ดีชีวิตที่นี่กว่าพระองค์ในยุโรป — ง่ายมาก คนชั่วมากน้อย เขามาชื่นชมอำนาจอธิปไตยของเขาทั่วทั้งเกาะ ครั้งหนึ่งเขาพยายามที่จะใช้เรือไปสำรวจเกาะเหลือ แต่เป็นเกือบจะกวาดออกไป และไม่ทำให้ความพยายามอีกครั้ง เขามีสัตว์เลี้ยงที่เขาจัดเป็นหัวข้อ ไม่ปรากฏของมนุษย์จนถึง 15 ปีในห้องพักของเขาได้ เขาเห็นรอยเท้า และพิจารณา cannibalistic คนป่าเหล่านั้นรับประทานอาหารนักโทษภายหลัง พวกเขาไม่ได้อยู่บนเกาะ พวกเขามาในพายเรือแคนูจากแผ่นดินใหญ่ไม่ไกลเกินไป โรบินสันจะเต็มไป ด้วยการข่มขืน และแก้ไขบันทึกนักโทษครั้งนี้คนป่าเหล่านั้นปรากฏ ปีต่อมาพวกเขากลับ ใช้ปืนของเขา ครูโซ scares เก็บ และบันทึกคนป่าเหล่านั้นหนุ่มที่เขาชื่อวันศุกร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรบินสันยังคงอยู่ในที่ดินที่มีที่ยี่สิบเจ็ดปี เขาสามารถที่จะใช้บทบัญญัติจำนวนมากจากเรือ ในเวลานั้นเขาจะสร้างชีวิตภาษาอังกฤษของเขาสร้างบ้านจำเป็นในการเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารเพิ่มแพะและพืช เขาเป็นครั้งแรกที่มีความสุขมาก แต่โอบกอดศาสนาเป็นบาล์มสำหรับความทุกข์ของเขา เขาสามารถที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าเขามีชีวิตที่ดีมากที่นี่กว่าที่เขาทำในยุโรป - มากขึ้นง่ายมากชั่วน้อย เขามาชื่นชมอำนาจอธิปไตยของเขามากกว่าทั้งเกาะ ครั้งหนึ่งเขาพยายามที่จะใช้เรือในการสำรวจส่วนที่เหลือของเกาะ แต่เขาก็กวาดเกือบออกไปและไม่ได้ทำให้ความพยายามอีกครั้ง เขามีสัตว์เลี้ยงซึ่งเขาถือว่าเป็นวิชา มีการปรากฏตัวของมนุษย์จนกระทั่งประมาณ 15 ปีเข้าพักของเขาไม่เป็น เขาเห็นรอยเท้าและต่อมาสังเกตป่าพลิกผันกินนักโทษ พวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่บนเกาะ; พวกเขามาในเรือแคนูจากแผ่นดินใหญ่ไม่ไกลเกินไป โรบินสันที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายและมีมติให้บันทึกนักโทษในครั้งต่อไปคนป่าเหล่านี้จะปรากฏ หลายปีต่อมาพวกเขากลับมา ใช้ปืนของเขาครูโซกลัวพวกเขาออกไปและช่วยประหยัดป่าหนุ่มสาวซึ่งเขาชื่อศุกร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรบินสันยังคงอยู่ในแผ่นดินสำหรับ 27 ปี เขาสามารถเอาเสบียงจากเรือ ในเวลาที่เขาจะสร้างชีวิตภาษาอังกฤษเค้าสร้างบ้าน อุปโภค เรียนรู้วิธีการทำอาหาร เลี้ยงแพะ และพืช เขาเป็นครั้งแรกอย่างทุกข์ทรมาน แต่นับถือศาสนาเป็นยาหม่องสำหรับความทุกข์ของเขาเขาสามารถที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าเขามีชีวิตดีขึ้นมากกว่าที่เขาทำในยุโรป -- มากง่าย ชั่วร้ายมากน้อย เขามาขอบคุณอำนาจอธิปไตยของเขามากกว่าเกาะทั้งเกาะ เวลาที่เขาพยายามจะใช้เรือสำรวจส่วนที่เหลือของเกาะ แต่เขาเกือบจะกวาดไป และจะไม่พยายามอีก เขามีสัตว์เลี้ยงซึ่งเขาถือว่าเป็นคนไม่มีลักษณะของมนุษย์ จนกระทั่งประมาณ 15 ปีในการเข้าพักของเขา เขาเห็นรอยเท้าและต่อมาสังเกต cannibalistic คนป่ากินนักโทษ พวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่บนเกาะ พวกเขามาพายเรือแคนูจากแผ่นดินใหญ่อยู่ไม่ไกล โรบินสันที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย และช่วยแก้ปัญหา ช่วยนักโทษในครั้งถัดไปที่ป่าเถื่อนเหล่านี้ปรากฏ หลายปีต่อมาพวกเขากลับมา ใช้ปืนของเขาครูโซกลัวและบันทึกเด็กป่าเถื่อนที่เขาชื่อวันศุกร์